Met de hond op vakantie poging 2 – in de camper

Geschreven door

Ik en mijn hond Lena gaan weer op vakantie. Hoewel ons vorige kampeeravontuur flink in de soep was gevallen eigenlijk geen vakantie mag heten aangezien we binnen 4 dagen heen en weer terug waren. Maar ik geef de moed niet op. Heb geleerd van poging nummer 1 en we gaan weer!

LEESTIP: Kamperen met puberhond (over ons eerste vakantie avontuur)

Met de camper en hond

Ditmaal ga ik niet met de auto en een tent, nee ditmaal gaan we met de camper. Mijn camper een Volkswagen T3 die inmiddels alweer 40 jaar oud is. Het ziet er heel schattig en romantisch uit, maar om nu te zeggen dat je er comfortabel lange stukken mee rijdt, dat niet.

Kamperen in november

Maar een andere keuze hebben we even niet want wij gaan met de camper weg in november. Welke idioot dat bedacht heeft? Nou deze dus. Maar goed. Ik ben er weer klaar voor en veel erger dan de vorige keer kan het niet worden. Dus daar gaan we Pintje (de Volkswagen T3), Lena en ik. Op naar Frankrijk.

De reis

Wat hetzelfde is gebleven is dat Lena onderweg in de autobench zit. Deze past prima achterin mijn auto (daar heb ik m immers ook voor gekocht). Maar in de T3 camper zie je ineens hoe enorm groot dat ding eigenlijk is. Maar Lena los is echt geen optie. Dat staat ze op het aanrecht, op het tafeltje, op mijn schoot terwijl ik aan het rijden ben. Nee dat is niet veilig. Dus bed opgeklapt en de bench gaat mee.

Camping in België

Onze eerste stop op de reis is een camping in België. Ik heb gereserveerd en ik hoop dat we daar voor het donker aankomen. Helaas is dat door de leuke wandelingen onderweg niet helemaal gelukt. Het is net een kwartiertje donker als we de camping oprijden. De receptie is ook meteen het restaurant en we lopen samen naar binnen. Daar zit ook een hondje met mensen te eten, die heel lelijk doet tegen Lena. Lena is een beetje onder de indruk en gaat er naar zitten kijken. Het hondje blijft blaffen, maar dat lijkt de eigenaar van de camping niets te deren.

Een plekje op de weg

De eigenaar weet al dat we komen en zegt dat we een plekje kunnen zoeken op de weg, omdat de meeste standplaatsen erg drassig zijn. Ik ben (natuurlijk) eigenwijs en kies toch een normale standplaats die redelijk droog is. Zo kan Lena ook aan de lange lijn aan de camper vast staan. Zonder dat ze ergens midden op een pad staat.

Verder naar Frankrijk

Dan gaat onze reis verder naar Frankrijk. In de camper gaat eigenlijk alles helemaal soepel. We rijden en we stoppen onderweg voor wandelingen. Eenmaal aangekomen bij de camping is deze helemaal leeg. Een enorm stuk natuur aan een groot meer. Ideaal! We kunnen gaan staan waar we willen en Lena kan los. Volkswagen T3 op de lege camping

Op de camping in Frankrijk

We staan heerlijk rustig op de camping in Frankrijk (deze is van Nederlandse eigenaren, dus ik hoef ook niet in handen en voeten Frans mezelf proberen duidelijk te maken). Alleen een kleine actie van Lena die wat minder leuk is, is wanneer de eigenaar ineens ergens in een schuur aan het rommelen is. Lena schrikt zich het apenzuur en gaat staan blaffen tegen de campingeigenaar. Die vervolgens denkt laat ik even op haar af lopen. Dus Lena vond dat een mooie gelegenheid om weg te sprinten en weer terug te komen rennen. De campingeigenaar denkt vervolgens dat het een handig plan is om tegen Lena te schreeuwen; “Hier en ZIT”. Nou ja je kunt je wel voorstellen dat Lena dit helemaal rete spannend vindt. Dus wat doet ze als een idioot rondjes om de beste man heen rennen en hem vervolgens midden in zijn buik te springen met haar voorpoten om deze vreemde snuiter onschadelijk te maken. Handig! Ik heb haar zo snel mogelijk aangelijnd (best laat dus) en mijn excuses gemaakt naar de camping eigenaar en uitgelegd dat ze dit heel erg eng vindt en dan van gekkigheid niet meer weet wat te doen. Lesje geleerd, naar boven met kans op mensen? Even aan de lijn!

Heerlijke dagen

Verder hebben we op de camping in Frankrijk heerlijke dagen. Zoals ik al schreef we zijn de enige ‘gasten’. We hebben dus het hele camping terrein voor onszelf. Ik parkeer de camper pal aan het meer. Lena ligt naar het meer te kijken naar het water en de vogels en we zijn beide helemaal ontspannen.

Slapen in de camper met de hond

We slapen samen in bed. Zo gezellig! Ik was eerst nog bang dat ik misschien de autobench moest gebruiken in de nacht, maar nee! Als ze eenmaal ligt in haar hoekje op het bed en ik ook. Slaapt ze als een blok. We slapen heel erg veel, aangezien het om 7 uur in de avond al donker wordt en omdat ik ook doodmoe ben van al het rijden. hond Lena in de Volkswagen T3 samen slapen

Puppy kijken

Onze hele trip naar Frankrijk hebben we gemaakt omdat ik een heel erg mooi Yakut Laika pupje heb gezien bij een fokker daar. We hebben dus een afspraak om naar het pupje te gaan kijken. Lena doet het geweldig, ze is lief zachtaardig en enorm geduldig naar het pupje toe. De pup zelf vindt het allemaal wel heel erg spannend. Naar mijn zin té spannend en ik besluit dan ook het pupje niet te kopen. De pup is nu 8 weken, als het wel een goede klik zou zijn geweest. Zouden we over een maand weer terug zijn gegaan naar Frankrijk.

Dierenwinkel

Aangezien Lena deze dagen enorm goed slaapt en eet als een bootwerker is al het voer ineens alweer op. Ik heb ruim voldoende meegenomen, maar omdat ze zo goed eet moeten we naar een dierenwinkel. Bij de dierenwinkel zijn er 3 werklui met heel erg luid gereedschap bezig de schuifdeur te repareren. Lena trekt zich er niets van aan en stapt zo naar binnen. Eenmaal binnen moeten ineens ook alle winkelmensen uitgebreid begroet worden. Ze zoekt zelf een speeltje uit en een snack en ik kies hondenvoer.

Terug naar huis

Hoewel het reisje niet helemaal heeft gebracht wat ik in eerste instantie had gedacht, heeft het wel iets anders gebracht. De band tussen mij en Lena is een heel stuk hechter geworden. We hebben weer nieuwe ervaringen opgedaan en eigenlijk hebben we het vooral heel erg leuk gehad samen.

Ik kijk terug op een hele geslaagde reis en dat hond mee in de camper is zeker voor herhaling vatbaar.

Onze top 5 favoriete puppy speeltjes – voor grote rassen 

Geschreven door

Zoals jullie weten heb ik natuurlijk Newfoundlanders in huis, een volwassen newf en een pupje. Toen Novi kwam was ik op zoek naar puppy speelgoed, maar veel was toch alweer snel klein voor ons mannetje. Toen hij bij ons kwam wonen was hij namelijk al vrij groot en zwaar met zijn 12.4kg ten opzichte van pups van andere rassen. 

Hondenspeeltjes voor pups van grote rassen

Dus daarom een blog over speeltjes die geschikt zijn voor pups van reuzen rassen! 

  1. Duvo+ “bite me like a boss”

    Dit speelgoed met chewguard technologie, is het enige speeltje wat de puppy tanden van Novi heeft overleefd. Waar andere speeltjes al snel gaatjes hadden waar vulling uit stak, blijft dit speeltje in een geheel.  Elke dag wordt er wel mee touw getrokken maar hij overleefd het al meer dan een jaar. Voor een speeltje hier in huis, een absolute topscore! Wij hebben het varkentje uit deze serie, er zijn nog diverse andere diertjes en maten om uit te kiezen in deze serie. Hondenspeelgoed voor pups van grote rassen

  2. Zippypaws “colossal buddy”

    Dit speeltje bestaande uit een grote pieper met een laag pluche er over heen. Het heeft dus geen vulling of kleine onderdelen waardoor je bang moet zijn dat de pup een onderdeel makkelijk kan opeten. Ook Bumper is fan van deze serie, het is een lekker groot speeltje wat goed hard piept. Wij hebben de bever en het lieveheersbeestje en ik ben er van overtuigd dat er nog meerdere varianten uit deze serie aangekocht gaan worden voor de jongens. 

  3. Westpaws Zogoflex “Toppl”

    Dit speeltje is een leuk voerspeeltje. Ik doe hier vaker de maaltijden van Novi in (rauw vlees). Zo doet hij net wat langer over zijn eten dan hap, slik en weg. De Zogoflex Toppl wiebelt alle kanten op, wanneer ze er uit eten en heeft plastic pinnen binnen erin voor extra uitdaging. Je kunt eventueel de large en small op elkaar klikken om de puzzle moeilijker te maken. Het is gemaakt van latex-vrij materiaal en vaatwasser geschikt.

  4. Kong “scrunch knots”

    Dit speeltje kreeg Novi van een vriendin van me, hij kreeg de eekhoorn variant. Novi neemt dit speeltje graag mee overal naar toe, hij loopt er het liefst de hele dag mee rond. Deze Kong is sterk doordat hij van binnen gevuld is met een touw, waardoor hij een sterke binnenkant heeft. Aan de buitenkant is gemaakt van pluche en heeft rekbare zijkanten. In het hoofdje zit een pieper verstopt voor optimaal speelplezier. Hondenspeelgoed grote rassen pups

  5. Nina Ottoson “Wobble bowl”

    Dit speeltje is een vrij makkelijke puzzel en daarom uitermate geschikt voor pupjes! In de Wobble bowl kun je de brokjes of trainers van je pup doen en daarna moet hij door zijn pootjes en neus te gebruiken de koekjes eruit wiebelen. De puzzel heeft een opstaand randje waardoor de koekjes er niet bij elke beweging direct uitvallen. Verder is hij vrij groot waardoor grote pups makkelijker zich er omheen kunnen bewegen en ermee kunnen spelen. De deksel is verwijderbaar voor schoon te maken en de puzzel zelf is vrij van weekmakers en BPA. 

    Ik hoop dat we jullie met deze blog wat inspiratie hebben kunnen geven voor speelgoed voor pups van een grote en reuzen rassen.
    Heel veel spelplezier! Hebben jullie nog leuke tips? Ik hoor ze graag! 

    Liefs, Carlijn, Bumper & Novi 

Beginnen met agility

Geschreven door

Hoewel de meeste sledehondenrassen niet echt geschikt zijn voor agility, is de Yakutian Laika dat juist wel. Ze zijn snel, lichtvoetig en springen het liefste overal overheen en bovenop. Dus een goede kandidaat voor agility (ook wel behendigheid genoemd).

Puppy en agility

Honden die jonger zijn dan 1 jaar mogen meestal nog geen agility doen. Ze zijn immers in de groei en dan zijn de sprongen en de andere hindernissen nog te belastend voor het jonge hondenlichaam. Wat je wel al kunt doen is een hondenschool zoeken die agility geeft of een trainer die gespecialiseerd is in agility. Zodat je passend bij wat jouw pup kan en mag alvast kleine oefeningen kunt gaan doen die jou en jouw pup voorbereiden. Agility

Balans en coördinatie

Een goede balans en een goed lichaamsbewustzijn is voor iedere pup wenselijk. Zeker ook voor honden die behendigheid willen gaan doen. Je kunt dus al best aan de slag met dit soort oefeningen. Met begeleiding van een hondenschool of hondentrainer kun je aan de slag. Wil je nu zelf thuis ook oefenen met jouw hond? Dat kan met materialen zoals die van FitPaws.

Eerste agility les 10 maanden

Lena is nu 10 maanden en we hebben net onze eerste agility les gehad. Het leukste is dat we een privéles kregen en dat Lena alle ruimte had om zelf op ontdekking uit te gaan. Voor honden is het natuurlijk allemaal hartstikke spannend en heel veel andere honden kan dan een veel te grote extra stress factor zijn. Het hele terrein is omheind, dus ze kon lekker even rondrennen.

Door de tunnel heen

Nu staan in de hondenspeeltuin ook een aantal agility toestellen zoals de kattenloop en de slalom en wat sprongetjes. Dus die kent ze al. De tunnel is alleen nog helemaal nieuw en superspannend. We zijn begonnen met een hele brede tunnel en na wat aanmoediging en het gooien van haar favoriete speeltje halverwege de tunnel durfde ze er doorheen te rennen. Uiteindelijk is ze er wel 3 keer doorheen gegaan en daarna moest ze weer even vrij op onderzoek uit. Lena eerste les agility

Lage sprongetjes

Toen Lena weer klaar was om wat te gaan doen, hebben we wat lage sprongetjes gedaan. Om te laten zien dat die echt wel heel saai zijn, staat Lena vervolgens zelf op een houten bank. Wat hoe gekker hoe beter. Daarna gaan we nog een klein parcours lopen over strobalen heen en mag Lena een aantal keren over een laagliggende plank wandelen.

Trainingstips

Tijdens de eerste les doen we alles op het tempo van Lena. Dus gaat ze zelf weg en rent ze over het terrein heen? Prima dan doen we even niets. Komt ze zich weer melden dan doen we een oefening met haar. De oefeningen gaan haar qua lenigheid en snelheid heel makkelijk af. Maar geduld en alles compleet afmaken, dat zijn nog aandachtspuntjes.

De juiste motivatie

Lena doet echt niets voor voertjes als ze de situatie spannend vind. Ik had wel stukjes kaas (meestal de beste beloning) bij me. Maar (zoals zo vaak) pakt ze een stukje kaas wel aan om het net zo snel weer uit te spugen. Dus het voer is echt niet in te zetten als beloning op dit moment. Gelukkig heb ik mijn Tug-e-Nuff Pocket Magnet hondenspeeltje bij me en doet ze daar wel heel veel voor!

Vasthouden en gaan!

Omdat Lena ook nog eens loops is tijdens de eerste training, is haar focus vooral op het hele veld markeren en niet zo veel op met veel werkdrive de oefeningen doen. Dat verandert wel als ik haar vasthou bij haar tuig zittend voor 2 lage sprongetjes en de trainster met de Pocket Magnet schudt achter de sprongetjes. Ineens is ze volle aandacht en wil ze niets anders dan rennen! Ik laat haar gaan op de ‘go!’ en weg is ze. Over de sprongetjes heen en hop zo het speeltje gevangen.

Dat hebben we zo nog twee keer gedaan en toen zat de eerste les er al weer op. Wat een plezier! Dat gaan we zeker vaker doen, voor nu eerst even wachten tot die eerste loopsheid eindelijk voorbij is. Dan kan ze zich beter focussen op wat we nu echt doen tijdens de agility lessen. Agility beginnen met

5 producten die je in huis moet hebben als je hond loops is

Geschreven door

5 producten die je in huis moet hebben als jouw hond loops is. Je hond is loops, misschien wel voor de eerste keer, misschien is ze al vaker loops geweest. Het is een lastige tijd; op hol geslagen hormonen, waar kun je nog rustig wandelen en dat bloed. Er zijn echt een aantal producten die de periode van loopsheid voor jou als eigenaar en voor de hond makkelijker maken. Nu heb ik zelf alweer 15 jaar teven en ik heb waarschijnlijk alle producten wel uitgeprobeerd.

Loopse hond wat heb je in huis?

In eerste instantie denk je misschien dat je met een loopsheidsbroekje wel helemaal klaar bent. En ja die kun je zeker gebruiken, maar of dat nu zaligmakend is? Zelf gebruik ik ze in elk geval niet meer. Na een hilarisch moment dat Paika ontsnapte de tuin in en ín haar loopsheidsbroekje ging zitten plassen. En dan nog Lola die altijd de broekjes meteen stuk beet, ben ik geen fan meer. Maar goed lees mee en ja natuurlijk is er ook plek in deze lijst voor het loopsheidsbroekje en een hele fijne en degelijke, zodat als je wel een broekje wilt gebruiken je in elk geval goed begint.

1. Bankhoezen

Loopse teefjes maken nu eenmaal (bloed)vlekken. Op de grond, maar als jouw hond ook op de bank komt dan dus ook op de bank. Nu weet ik niet hoe het bij jou zit, maar ik heb een stoffen bank. Bij een leren bank kun je vrij makkelijk even een doekje pakken en het bloed wegpoetsen (bij lichtere leren banken gaat dat ook vaak niet zo goed). Maar bij een stoffen of suède bank is een bankhoes echt onmisbaar

Via Zooplus heb ik er 4 (!!!) besteld, want we hebben een hoekbank waar 2 hoezen op gaan en ik wil ze kunnen wassen. Dus 2 voor op de bank en 2 voor de andere 2 in de was zijn. Deze hoezen zijn van een dikke stof waar bloed niet doorheen komt (althans bij ons niet) en omdat het een soort velvet stof is, zit hij ook nog eens heel lekker en behaaglijk.

2. Vochtige doekjes

Gelukkig bestaan er inmiddels verschillende merken Dog Wipes (oftewel vochtige doekjes) en ook soorten die helemaal natuurlijk en mild zijn. Zo kun je als er veel bloed is, of als er bloed op de vacht druppelt of op de poten, even snel jouw hond schoonmaken. Ik heb zelf de Hownd You Stink -Natte doekjes voor honden dit zijn neutrale en milde vochtige doekjes die wel effectief zijn. De verpakking is hersluitbaar zodat alle doekjes vochtig blijven en de maat van de wipes is lekker groot. Ideaal dus! Ook handig om een pakje in de auto te hebben liggen.

3. Een lange lijn

Als jouw teef loops is, moet ze natuurlijk wel nog kunnen wandelen. Loslaten lopen is dan niet zo’n goed plan. Zeker in de laatste week van de loopsheid als de teef op haar ‘hoogtepunt’ is (let op: de teef verliest dan geen bloed meer, maar is wel klaar om gedekt te worden). Wil je toch dat jouw teef een beetje vrijheid heeft op jullie wandelingen? Kies dan een mooie lange lijn om jouw teefje aan uit te laten. En de meeste teven vinden de eerste 2 weken van de loopsheid al die opdringerige reutjes helemaal niet leuk. Wil je een rustige wandeling maken? Kies een aanlijngebied of lees onze tips voor wandelen zonder andere honden tegen te komen.

Zelf heb ik de 5 meter lange Biothane-lijn van Alsa-Nature. Het voordeel van deze riem is dat ook al gaat het door de modder of de viezigheid, het trekt niet ín de riem.

4. Fijne hondenshampoo

Afhankelijk van de vacht van jouw hond, is een hondenshampoo wel of niet onmisbaar tijdens de loopsheid. In mijn geval, met de lange witte vacht van Lena, is het écht onmisbaar. Gewoon om haar even lekker schoon te kunnen wassen. Heeft jouw teef nu geen lange of witte vacht? Ze is je wel dankbaar als je haar op zijn minst aan het einde van de loopsheid wast. Zo is de geur weg en wordt ze niet meer  door reutjes lastiggevallen.

Ga je jouw hond nu vaker wassen tijdens de loopsheid? Kies dan wel een shampoo die de huid niet uitdroogt om de natuurlijke weerstand van de huid zo min mogelijk te belasten. Je teef wassen met Dreft? Dat is echt een no-go! (ook niet bij vlooien), dat beschadigd de vacht en de natuurlijke beschermlaag van de huid. Ik was Lena met de natuurlijke hondenshampoo van Lila Loves It.

Heeft jouw hond nu een hekel aan wassen? Dan kun je ook kiezen voor een droogshampoo. Die van Bogacare “Smell Free Foam” verwijdert effectief en op natuurlijke wijze nare geurtjes uit de vacht.

5. Loopsheidsbroekje

We zijn dan nu toch bij het loopsheidsbroekje aangekomen. Ik gebruik ze dus niet, maar eerlijk is eerlijk, ze zijn wel handig (mits jouw hond ze aanhoudt). Zeker voor als je vloerbedekking op de vloer hebt of een tapijt. Je kunt ook een oude katoenen onderbroek van jezelf gebruiken door er een gat in te knippen (ter hoogte van de staart). Maar dat is ook niet echt heel goed passend. Dus wil je een loopsheidsbroekje voor jouw hond gaan gebruiken? Het enige broekje wat echt werkt een aan blijft zitten dat zijn de Sharon B. loopsheidsbroekjes. Ze zijn er ook nog in leuke printjes en kleuren.

loopsheidsbroekje
De loopsheidsbroekjes van Sharon B. blijven wel zitten!

Supplementen tegen schijnzwangerschap

Veel teefjes worden ná de loopsheid schijnzwanger. De loopsheid en met name schijnzwangerschap zijn een flinke aanslag op het lichaam van jouw hond. Je wilt dus voorkomen dat jouw hond schijnzwanger wordt. De meeste supplementen tegen schijnzwangerschap begin je al te geven in de derde week van de loopsheid. Heeft jouw hond aanleg om schijnzwanger te worden? Vergeet dan ook zeker niet de Puur Schijnzwanger tijdig te geven.

Zo dat waren al mijn favoriete producten om in huis te hebben tijdens de loopsheid. Gelukkig is Lena nu alweer aan het einde van haar eerste loopsheid gekomen en we zijn er zonder kleerscheuren (of blijvende bloedvlekken) vanaf gekomen!

De linkjes in deze blog zijn zogenaamde affiliatelinks, wanneer jij iets koopt via een linkje ontvangen wij een klein percentage van jouw aankoop. Hiermee houden we ons platform online en actueel. Denk jij dat jij een veel beter product hebt, die ik heb gemist en wil je een link naar jouw website in deze blog? Neem dan contact op voor de mogelijkheden. 

Een andere wending

Geschreven door

Zoals de meeste van jullie ondertussen wel weten, verwelkomden wij in juli een nieuw gezinslid, Korra. Na verschillende keren kennis te hebben gemaakt bij de fokker, kwamen we er achter dat er een goede klik was tussen Korra, Nuka en River. In juli was het zover en mocht ze met ons mee naar huis. Helaas was dit maar van korte duur. Wat er precies is gebeurd, zal ik vertellen in deze blog.

Eindelijk thuis

We waren zo blij toen Korra eindelijk met ons mee naar huis mocht. Samen met Nuka en River gingen we haar ophalen en maakte ze de lange rit met ons mee naar huis. Nuka en River achter in de auto en Korra in de bench op de achterbank, samen met mijn vriend. Eenmaal thuis hebben we Korra de boel laten verkennen en hebben we haar kennis laten maken met Puk. Allemaal zonder problemen. Er werd veel gespeeld in de tuin en ook binnen in huis werd dit feest doorgezet. Wat heerlijk, zo’n klein ding in huis!

De opvolgende dagen hebben we Korra laten wennen aan haar nieuwe huisje. Ze is een paar keer mee de straat op geweest om mee te wandelen met de rest. Waar Korra eerst wat aarzelde en wat bang was, was ze het volgende moment super vrolijk al mee aan het wandelen met River aan haar zijde. River was Korra haar rolmodel en ze nam heel veel over van River. Bosjes zijn niet eng voor River? Dan voor mij ook niet! Toen we merkten dat Korra goed begon te wennen in huis, haar eigen plekje opzocht om te gaan slapen, begreep waar ze wel en niet mocht komen van de andere honden. Hebben we haar een keer meegenomen naar mijn oma. Daar kon ze lekker spelen en op zaterdag, als ik met River naar gehoorzaamheidscursus was, mocht ze daar wachten tot ik terug was met River.

Het is genieten, zo’n kleine pluizenbal in je huis. Elke dag zagen we Korra en de andere honden stappen maken. Ze begrepen elkaar steeds beter, lieten meer toe en speelden elke dag met elkaar in de tuin. Wat zou het leuk zijn om later, als Korra groot is, met z’n allen te gaan wandelen, of nog beter zelfs, te gaan trainen met de step en de kar! We zagen het allemaal al voor ons, Sleddog Team Sakari door de bossen aan het crossen met de kar. Wauw! Helaas mocht het niet zo zijn…

Plotseling ziek

Ik sliep bijna elke avond nog beneden op de bank, om Korra goed in de gaten te houden en naar buiten te doen om te plassen als ze dit aangaf. Ze kon de bench zelf in gaan, maar dit was niet verplicht. Soms koos ze ervoor om er wel in te gaan liggen, maar soms besloot ze ook om op haar plekje in de woonkamer te gaan liggen waar ze overdag ook rustte. Nuka en River sliepen in de garage en Puk sliep ook in de woonkamer. Op woensdagnacht 4 augustus, toen we Korra 2.5 weekje in huis hadden, hoorde ik haar midden in de nacht heel onrustig rondlopen. Ik keek op de klok en het was een uur of 6. Prima, dacht ik. Misschien moet ze plassen. Toen ik opstond zag ik echter dat er wel wat meer aan de hand was. Ze braakte een paar keer en dronk regelmatig. Dit zat me niet lekker, dus besloot ik om haar direct mee te nemen naar de dierenarts de ochtend erop. Om 9 uur waren we bij de kliniek en hebben we Korra direct onderzocht. Ze had meer dan 40 graden koorts, was sloom en wilde niet graag eten of drinken. We besloten een bloedonderzoek te doen, haar een infuus te geven en wat te geven tegen het braken en de koorts. Door de dag heen merkten we dat Korra niet echt verbeterde. Het braken was wel gestopt en de koorts begon te zakken, maar ze bleef sloom. Uit het bloedonderzoek was gebleken dat haar leverwaarden niet goed waren. Een waarde was zelfs zó hoog, dat deze niet gemeten kon worden door de apparatuur in de kliniek. De hele dag is Korra goed in de gaten gehouden, is ze gevoerd en toen de kliniek sloot, nam ik haar mee naar huis aan het infuus.

Die donderdag rond 11 uur in de avond besloten we om te gaan slapen. Ik, mijn vriend en Korra allemaal bij elkaar, zodat we Korra goed in de gaten konden houden. Korra sliep veel, maar dat was niet gek na alle gebeurtenissen die dag. Haar temperatuur bleef stabiel, ze dronk af en toe en ze ademde rustig. Yes dachten we, dit lijkt een beetje de goede kant op te gaan. Maar niets was minder waar. Om 2:30 maakte mijn vriend me wakker, omdat Korra niet fijn ademde. Ze had een raspende ademhaling en reageerde niet op ons. Ik wilde haar op haar buik leggen, om te kijken of dat een prettigere houding was om te ademen. We hadden ondertussen al met de dierenarts contact gehad om naar de kliniek te komen. Op het moment dat ik Korra goed wil leggen, en klaar wil maken om naar de kliniek te gaan, was het al te laat. Ze blies haar laatste adem uit. Ik controleer haar slijmvliezen, maar deze waren helemaal wit. Hoe kan zoiets gebeuren? We hielden Korra zoveel mogelijk in de gaten, ze kwam nog niet op drukke plekken of plekken waar veel honden komen, en toch gebeurt zoiets. Waarom?

We hebben Korra mee naar beneden genomen, zodat de andere honden en de rest van het gezin afscheid kon nemen. Wat doet het pijn om zo’n jong beestje te verliezen. Slechts 2.5 week was ze bij ons, maar al helemaal lid van de familie.

Sectie

Direct die vrijdag hebben we Korra alsnog meegenomen naar de dierenarts en daar besloten om haar naar Utrecht te brengen voor sectie. Niemand begreep er iets van en hopelijk kon er in Utrecht dan gevonden worden wat er aan de hand was en waardoor dit kon gebeuren. Als het maar niks aangeboren is dacht ik, dan zijn die andere pups wellicht ook in gevaar. Mijn vriend en ik zijn met Korra naar Utrecht gereden en hebben daar alles besproken. Vervolgens mochten we Korra afgeven, zodat ze onderzocht kon worden. Ik ging er met een brok in mijn keel naartoe, want kon me niet inbeelden hoe ze daar te werk gingen. Alle werknemers in Utrecht deden het geweldig. Ze namen de tijd voor ons en handelden alles heel netjes af. We hebben nog afscheid mogen nemen van Korra voordat ze meegenomen werd, wat we erg fijn vonden.

Voor altijd een plekje

De weken hierna waren pittig. Het was stil in huis, Nuka en River waren niet zichzelf wij zelf natuurlijk ook niet. Ik heb Nuka en River zoveel mogelijk geprobeerd te ondersteunen en heb hen dit op hun eigen manier laten verwerken. Nuka werd heel timide, waar River juist heel druk en vervelend werd. Prima, laat ze doen. Puk ging er goed mee om, dus daar maakte ik me minder zorgen over. Na een paar weken merkte ik dat Nuka en River weer een beetje zichzelf begonnen te worden. Ik probeerde ook het normale leven zoveel mogelijk door te pakken. Lekker veel blijven wandelen, blijven trainen en gewoon naar cursus gaan.

Na een paar weken kregen we de uitslag van de sectie. Wij dachten zelf eerst dat Korra mogelijk een plant in de tuin had opgegeten die giftig kon zijn, zoals een hortensia of petunia. De patholoog zei dat dit niet het geval was. Er waren geen aanwijzingen gevonden voor een vergiftiging met een van deze planten. Ze vertelden ons dat het echter wel om een vergiftiging zou kunnen gaan, dat dit zelfs het meest waarschijnlijk was. Gelukkig waren er geen aangeboren afwijkingen te vinden en was het niks erfelijks, dus dat was heel goed nieuws voor de rest van het nest. De patholoog vertelde ons nog dat Korra haar orgaantjes erg bleek waren en, in combinatie met haar symptomen en de snelheid waarmee alles is gegaan, ze mogelijk een groene knolamoniet te pakken heeft gehad. Dit is een paddenstoel die héél erg giftig is en schijnbaar erg interessant ruikt voor honden. Als een hond deze paddenstoel eenmaal heeft gegeten, is de kans op ernstige vergiftiging heel groot. Het gaat dan zó snel, dat er vaak niks meer aan te doen is. De behandeling die voor deze vergiftiging gebruikt worden hebben we ingezet, maar helaas mocht het dus niet baten.

Zeker weten doen we het nooit, maar het kan altijd zijn dat er ergens een paddenstoel heeft gestaan waar ze bij kon. Eén ding weten we wel zeker, en dat is dat dit een ongelooflijk tragische gebeurtenis is geweest die we nooit zullen vergeten. Ondertussen hebben we het een plekje kunnen geven, maar wij zullen Korra nooit vergeten.

Review Flamingo Krems hondenmand

Geschreven door

Tommy mocht de donkergrijze Krems hondenmand rechthoek van Flamingo testen! Dat komt precies goed uit, nu Tommy het in de nacht koud heeft in zijn mandje. Deze zachte fluffy mand zou wel eens de uitkomst kunnen zijn voor dat probleem.

Flamingo Krems hondenmand

Eerst even alle feiten op een rij. De Krems hondenmand rechthoek is van de buitenkant helemaal pluche en is gevuld met polyestervezel. Het heeft een afneembare hoes die je kunt wassen op 30 graden. Ook zit er een antislip bodem op waardoor de mand niet wegglijdt als je hond er in- of uitstapt.

De mand is beschikbaar in 3 verschillende maten. Voor Tommy koos ik voor de middelste maat, 80 cm lengte, 65 cm breedte en 20 cm hoogte. Gezien zijn formaat misschien een beetje aan de grote kant, maar Tommy ligt het liefste languit in zijn mand. Er zijn 4 verschillende kleuren: taupe, zwart, lichtgrijs en donkergrijs. Ik koos de donkergrijze omdat deze het mooiste in ons interieur past. Tommy languit slapend Krems hondenmand Wat alle Flamingo Krems producten met elkaar gemeen hebben is dat ze heerlijk zacht pluche zijn. Je kunt kiezen uit de mand rechthoek (zoals Tommy heeft getest), de mand rond en een Krems hondenkussen rechthoek.

Warme hondenmand

Tommy moest even wennen en gebruikte de mand eerst als speelgoed. Hij sleepte de mand door de hele kamer heen en probeerde de mand op zijn kop te leggen. Dat zag er heel grappig uit, maar daar is die natuurlijk niet voor bedoeld. Moe van het spelen gaf Tommy zich uiteindelijk neer in de mand en kwam hij erachter dat het heel lekker ligt. Tommy Flamingo Krems hondenmand
Nu de herfst is begonnen en Tommy kort geleden getrimd is, heeft hij het ’s nachts sneller koud. Nu hij in deze pluche mand slaapt, heb ik niet meer gemerkt dat hij het koud heeft, het is zijn warme nestje geworden en hij ligt er heerlijk in te slapen. Ook vindt hij het lekker om in de mand te liggen terwijl hij een kauwsnack heeft, hij is dan helemaal ontspannen.

Zitten er ook nog nadelen aan de mand?

Er is 1 nadeel: Tommy komt een beetje moeilijk uit de mand. De vulling zakt wat in als hij erin ligt en als hij er dan uit gaat, moet hij daar moeite voor doen. Net zoals je bijvoorbeeld uit een zitzak wilt opstaan. Hij heeft ook maar korte pootjes en de mand is best groot voor hem, dus dat is niet zo gek.

De Krems hondenmand een aanrader?

Ja! Het is een warme mand waar Tommy heel graag in ligt. Ook is het fijn dat de hoes in de wasmachine kan. Tommy Flamingo hondenmand Krems

Nee, u mag mijn puppy niet aaien!

Geschreven door

Stel je eens voor, je loopt over straat en ziet een hond of een pup. Bij de meeste mensen maakt dat toch wel wat gevoelens los, want 9 van de10 keer ontstaat er een interactie. Natuurlijk is het hartstikke leuk om de hond die je tegen komt, even een aai over zijn bol te geven. Want dat kan toch geen kwaad? Daar moet de hond toch tegen kunnen? Maar sommige honden en baasjes(!) vinden dit misschien helemaal niet zo leuk of fijn als jij zou denken. Daarom een blog, waarom ik nee zeg op de veelgestelde vraag ‘’Mag ik hem aaien?”

Novi, de pup

Natuurlijk is voor een pupje alles nieuw, dat leidt er toe dat we veel samen moeten leren. Zoals wandelen aan de lijn of leren dat auto’s, fietsers, vrachtauto’s en nog meer niet eng zijn. En dan hebben we het nog niet over het oefenen met zindelijk maken. Er komt een hele boel op zo’n kleintje af. En dan hebben we natuurlijk nog het stukje socialiseren. Dat is iets waar ik zelf erg voorzichtig mee ben, nu denk je misschien voorzichtig? Hoezo in godsnaam voorzichtig? Je wil toch een sociale hond als hij groot is?! Ja dat klopt inderdaad, ik wil een sociale hond net zoals de meeste mensen. Maar betekent dit, dat hij daarom maar alles van iedereen moet accepteren? In mijn opinie, nee. Mijn hond heeft namelijk een eigen keuze. 

Aandacht en socialisatie

Ik probeer daarom voorzichtig om te gaan met de socialisatie, Novi is een hele vrije pup. Hij leert snel, werkt graag en vindt het geweldig om op avontuur te gaan. Alleen wanneer hij mensen of honden ziet, dan gaat hij zitten tijdens het wandelen. Vaak ben ik dan zijn aandacht echt kwijt, dus we oefenen er veel mee om zijn aandacht (ondanks afleiding zoals mensen en honden) op mij te houden. 

Socialiseren betekent niet alles maar accepteren

Want nu is het toch wel heel schattig als een pupje je aankijkt, met vragende oogjes voor een aai of wat aandacht. Maar laten we even vooruit kijken in de tijd, hoe zit dat als Novi een puber is van 50kg (of waarschijnlijk zelfs meer), wellicht wel lekker gaat kwijlen en dan gaat zitten of misschien wel tegen iemand aan springt die langs loopt op straat? Want als pup had hij daar natuurlijk een boel succes mee, mensen gingen lachen, vonden het schattig en uiteindelijk kreeg hij zijn aai of aandacht momentje. Vinden mensen het ook nog leuk als hij het doet in zijn puber of volwassen fase? 99% van de mensen kan ik je vertellen, nee die vinden dat niet leuk. Dan ben ik de persoon die haar hond niet opvoedt of ze niet onder controle heeft. En geloof me,  ik heb er ervaring mee met Bumper en Fender. 

Dus we beginnen vroeg, we oefenen nu al veel met wandelen terwijl hij zijn focus op mij houdt. Natuurlijk mag hij snuffelen, lekker alles verkennen en pupje zijn. Maar ik wil graag een goede start maken. Helaas wordt dat nu erg lastig gemaakt door vreemden op straat. 

Een klein voorbeeldje

Een klein voorbeeld van afgelopen week, ik ben met Novi aan het wandelen en we komen een stel tegen met een andere hond. Dus Novi gaat zitten en raakt afgeleid, vervolgens krijg ik zijn aandacht terug en wil Novi weer opstaan. En dan begint het, de mensen aan de overkant van de straat gaan geluidjes maken wat er toe lijdt dat Novi (begrijpelijk) weer terug op zijn billen gaat zitten en de aandacht weer kwijt is. De mensen beginnen te lachen en gaan hele verhalen tegen Novi vertellen, dus ik vraag beleefd of ze zouden willen doorlopen. Ik hoor ze tegen elkaar mopperen en knorren, dat mijn pupje niks mag en ze lopen door.  Dus samen met Novi vervolg ik mijn weg, om dezelfde mensen tegen te komen op het laatste stuk van de wandeling. 

Negeren graag!

Dit keer sprak de man van het stel mij aan, om te vragen of Novi een Newfoundlander is. Novi ging meteen zitten en zijn aandacht naar mij was weg, ik leg uit dat Novi inderdaad een Newfoundlander is en dat ik met hem probeer te trainen op zijn focus naar mij. Dus vandaar het vriendelijke verzoek om ons te negeren. 

Drie keer raden wat er vervolgens gebeurt, de dame loopt op mij af en begint Novi te aaien. Nogmaals vraag ik of zij hem zou willen negeren en dus niet aaien. Mevrouw bukt zich, gaat op haar hurken zitten en gaat uitgebreid Novi zijn buikje kriebelen. Toen ben ik boos geworden en heb ik gevraagd ‘’of ze aub met haar tengels van mijn pup af wil blijven’’, ze keek me even heel verbaasd aan om vervolgens (EINDELIJK) weg te lopen.  

Dit is een van de vele voorbeelden die ik ondertussen kan geven. Want dit gebeurt niet een keer per week, maar zelfs dagelijks. 

Met stomheid geslagen

Gisteren was het zelfs zo ver dat er een dame van ver op ons af kwam lopen, nou ja je kunt het bijna rennen noemen. Novi maakte erg veel bij haar los met het resultaat dat ze roept ”Ach lekker mannetje, kom jij eens hier!”. Ze grist de riem uit mijn handen en tilt Novi zo op! Nou toen stond ik echt even, zoals ze dat dan mooi zeggen, met mijn bek vol tanden. Novi wist ook even niet wat hem overkwam en hing erbij als een zoutzak.

Snel vroeg ik al of ze Novi alsjeblieft op de grond zou willen zetten, want dit vind ik als eigenaar niet fijn. Meteen kreeg ik een reactie dat ik me aanstelde. Die pup kan wel ergens tegen, oh en als ik niet wil dat mensen hem optillen dan moet ik maar niet op straat met hem gaan wandelen. Toen ik vroeg waar ik dan wel heen moet, kreeg ik de reactie dat ik dan maar geen puppy had moeten nemen. Dat is vragen om aandacht. Nog steeds met stomheid geslagen, heb ik me omgedraaid en ben ik weggelopen.. Dit zijn de momenten waardoor mijn nee zeggen op de vraag ”mag ik hem aaien?” steeds vaker voor komt.

Ik ben toch de advocaat van mijn hond? Het is mijn taak om er voor te zorgen dat hij zich veilig en fijn voelt.

Wel stel ik mezelf altijd de vraag op dit soort momenten, waarom? Waarom moet een hond zo nodig aangeraakt en geaaid worden door iedereen, waarom luisteren mensen niet als ik aangeef dat ze de hond niet mogen aaien? Waarom wordt ik raar aangekeken als ik er voor kies om nee te zeggen?

Ben ik nu zo vreemd? Dat ik het hier niet mee eens ben? Stel ik mij nu aan?

Dus jouw pup wordt nooit geaaid?

Nee, dat is natuurlijk helemaal niet waar. Vrienden en familie mogen Novi natuurlijk gewoon aaien, wel heb ik hiervoor regels opgesteld. Hij krijgt aandacht wanneer hij rustig is, dus niet opspringen of blaffen en dergelijke. Wanneer je hem aait, laat hem naar jou toe komen en ga er niet over heen hangen en in dat koppie knijpen. Op de flanken aaien wanneer hij er voor kiest, is helemaal prima. Want Novi vindt het natuurlijk hartstikke leuk en gezellig.

Zeg ik op straat dan wel eens ja? Heel soms, maar ook deze mensen krijgen dezelfde regeltjes mee. Vinden ze het onzin, krijg ik onbegrip of te horen dat ik mij aanstel? Prima maar dan lopen we gewoon door. Mijn puppy is namelijk niet op de wereld als attractie/ ter plezier van andere (vreemde) mensen.

Maar zo wordt je hond toch nooit sociaal?

Daar ben ik het niet mee eens, waarom zou hij door iedereen geaaid moeten worden om zogezegd “sociaal’’ te worden? Een Newfoundlander is over het algemeen een vrij sociaal ras, die zich wel weten te verkopen. Op activiteiten zoals de ringtraining en puppy cursussen krijgt hij ook voldoende aandacht van ‘’vreemden’’. Ook is Novi een ontzettend vrij en mensgericht pupje. Dus daar maak ik me helemaal geen zorgen over in de toekomst. Hij krijgt voldoende sociaal contact van bekenden en vreemden. Maar wel op een gecontroleerde manier, in een gecontroleerde omgeving. Ik ben tenslotte degene waar Novi de rest van zijn leven bij woont, ik moet met hem over straat lopen, dus het lijkt me redelijk logisch dat ik dan ook zijn opvoeding mag bepalen.

Ik ben niet alleen 

Op mijn Instagram account ben ik eens gaan rond vragen, mensen konden antwoord geven op de vraag ‘’Als iemand vraagt om mijn hond te aaien, dan zeg ik..’’.

Wist je dat 99% van de antwoorden bestaan uit mensen die hetzelfde reageren als ik? En dus nee zeggen.
Er zijn vele mensen die aangeven dat hun hond zonder te vragen wordt geaaid of dat ze tegen negatieve reacties aanlopen wanneer ze nee zeggen.

Ze beschrijven ook situaties waarbij hun hond ook wel al eens zo danig in paniek is gekomen dat hij van zich af hapte. Dit zou niet nodig moeten zijn, of erger nog niet nodig hoeven zijn. Ook geven mensen aan dat ze al extra lopen op locaties waar weinig tot geen mensen komen en zich zelfs omdraaien wanneer ze al zien dat iemand contact probeert te maken. Dit omdat ze ongelukken willen voorkomen, de hond en zichzelf niet in een benarde positie willen brengen en niet terug gezet willen worden in training. 

Puppy aaien?

Wil je graag een puppy aaien? Vraag dit dan altijd eerst aan de eigenaar! Zegt deze nee? Word dan niet boos of ga niet tegen zijn wil in.  De eigenaar weet in deze wat belangrijk is voor zijn hond en hem zelf. Dit dien jij als omstander te respecteren, laten we elkaar respecteren. Dit zal voor een ieder een hoop frustratie besparen. 

Is mijn manier niet jouw manier van trainen? Helemaal prima. Daarom traint een ieder op zijn eigen manier en heeft elke hond een eigen aanpak nodig. Maar ik wilde wel graag middels deze blog uitleggen waarom ik kies voor deze manier. En hopelijk een beetje begrip creëren voor mensen die ook elke dag, vervelende reacties of zelfs agressie over zich heen krijgen wanneer zij nee antwoorden op de vraag: “Mag ik jouw puppy aaien?”.

Liefs Carlijn, Bumper en Novi. 

Hondenfestival

Geschreven door

Festival

Als hondeneigenaar ben je altijd op zoek naar leuke festivals om de laatste nieuwe koopjes te scoren! Zo gingen ook wij vandaag op zoek naar leuke acties voor onze trouwe viervoeter. Dat heeft ze wel verdiend omdat ze zo’n goede mama is geweest!

Puyenbroeck

We gingen dan ook naar Puyenbroeck in België, ook een aanrader trouwens als je lekker wilt wandelen. Er is een restaurant en de buurt en voor de kindjes een leuke speeltuin die voor de ouders stiekem ook heel leuk is! En voor ons maar een klein half uurtje rijden! Het hondenfestival was het hele weekend en je mocht gratis naar binnen. Wij dachten wij gaan lekker op de zondag, dan is het misschien wat rustiger haha!

De mensenmassa achter de kraampjes

Recht op ons doel af volgden we de mensenmassa naar de kraampjes. Het begon al lekker druk te worden, de zon begon te schijnen en Joy ontmoette al snel een hoop nieuwe vriendjes. In België is de Toller niet zo bekend, dus we werden voortdurend aangehouden met de vraag wat voor een mooie hond wij hebben. Waarop wij altijd antwoorden ze is vooral heel lief, maar ze is een Toller en we kunnen ons geen betere hond voorstellen. Je bent dan ook op een hondenfestival, dus honden zijn het onderwerp van gesprek. Iedereen verteld trots over hun hond wat natuurlijk geweldig is.

Natuurlijk wilden we bij elk kraampje even stoppen en een praatje maken. We hebben onze kartband weer gescoord bij Sis&Dog, mochten aan het rad draaien en een kerstkaartje met mijn pootafdruk laten maken bij Tom& Co. En bij Edgard Cooper kun je een weekend weg winnen als je je foto op social media post, ik mag trouwens hopen dat ik mee mag. En zo waren er nog een heleboel andere kraampjes te vinden zeker een aanrader.

Demonstraties, waar dan?

Er waren ook demonstraties voor o.a. Hoopers, trimmen, agility en nog veel meer. Van een afstand konden we een kijkje nemen, maar ik had hoge nood en wilde liever naar de kraampjes en spelen met mijn nieuwe vriendjes, wachten duurt zo lang toch? Toller Joy op het hondenfestival

Als afsluiter het losloopgebied

Mijn baasjes vinden dat je over dit onderwerp een boek kunt schrijven. Mensen die hun hond naar de losloopweide brengen met het idee dat ze lekker samen kunnen spelen. Maar ondertussen kunnen er een paar honden tussen zitten die hun dag niet hebben. Zo ook vandaag, in het begin kon Joy lekker los met een herder, een puppy Jack Russel en een Husky, lekker ravotten. Waarna een tijd later een labrador kwam, waarvan de man hem aan de lijn hield. Stom je zou er eigenlijk iets van moeten zeggen, maar dat doe je soms niet. Je kon merken dat de labrador niet op zijn gemak zat, blafte veel gromde naar andere honden en kreeg dan op zijn kop van zijn baas en ga maar door. We besloten uiteindelijk om verder te gaan, de spanning liep op en Joy wilde natuurlijk net naar deze hond gaan. Terwijl duidelijk was dat hij zijn rust nodig had en dat het even te veel was. Het werd ook te druk dus ik denk dat we op tijd naar huis zijn gegaan. Bepakt en bezakt zijn we heel tevreden terug de auto in gegaan en ik ben lekker aan het nagenieten van de vele hapjes die ik vandaag mee naar huis mocht nemen.

Wist je dat

We Joy nog steeds aan het leren zijn nog beter te volgen (ze kan wel eens afgeleid worden). Ze deed het vandaag zo goed ondanks alle drukte van andere honden. Zeker (enigszins vermoeid) op de terug weg. Ze keek meer naar mij (en misschien de snoepjes;)) Dan naar de andere hondjes, dus Joy bedankt en lekker bezig!

&JOY!

Rugpijn en een actieve jonge hond

Geschreven door

Dit kan een hele korte blog worden, want rugpijn en een actieve werkhond die ook nog maar 9 maanden is, gaan gewoon niet samen. Maar ja, ik heb toch echt pijn in mijn rug. Dus hoe nu verder?

Rugpijn door frontale botsing met hond

De oorzaak van mijn rugpijn? Lena! Ik zat op mijn hurken in de tuin en riep haar. Enthousiast komt ze op me afgerend, maar ze vergeet te remmen. Dus ze rent vol in mijn ribben en samen buitelen we over de grond heen. Op dat moment leek het wel mee te vallen en ging ik nog vrolijk verder.

Niet meer op of om

3 weken later en ik kan niet meer op of om. Ik had zelfs heel weinig lucht en zonder pijnstillers kon ik niet meer staan, zitten of liggen. Dus met spoed een afspraak met de chiropractor gemaakt die door een uitvaller heel snel tijd voor me had. En dat is maar goed ook, want dit hou ik niet lang vol.

De hond moet toch uit

Maar ja pijn is natuurlijk geen reden om niet meer met je hond te wandelen. Dus gewoon naar het bos. Aan de riem uitlaten is even geen optie, want als ze trekt dan doet mijn rug nog veel meer pijn. Gelukkig luistert Lena goed en weten we een heleboel plekjes waar geen andere honden of mensen wandelen. Zo kan zij lekker rennen en ravotten en strompel ik door het bos heen.

De behandelingen bij de chiropractor helpen gelukkig al snel. Naast los wandelen gaat ook het aan de riem wandelen weer steeds beter. Ik wandel wel met een Bungee lijn om zo de eerste shock (als ze toch weer trekt) op te kunnen vangen.

Niet trekken aan de riem

Ik merk wel dat het niet trekken aan de riem nu super belangrijk is om onder de knie te hebben. Lena is een sledehond, kan heel hard trekken en vindt dit ook superleuk en ze is inmiddels alweer 22 kilo. Maar ja, met extreme rugpijn is het oefenen ook al te pijnlijk. Dus nu ik weer iets kan is de nummer 1 prioriteit in de training: NIET TREKKEN!

De prachtige foto boven de blog is gemaakt door Nanuq Dog Photography

Eerste keer loops – razende hormonen

Geschreven door

Als je een teefje hebt weet je dat de eerste loopsheid ergens tussen de 6 maanden en 12 maanden moet komen. Je weet alleen nooit wanneer precies. Lena is voor het eerst loops en wat heeft ze er last van zeg!

10 maanden

Lena is nu 10 maanden oud, en ze is nu ongeveer 2 weken loops. Bij een loopsheid zwelt de vulva op, verliest de teef bloed en heeft ze erg veel interesse in reutjes. En over ieder plasje moet heen geplast worden.

Heel veel plasjes

We kunnen geen wandeling maken of om de paar meter moet weer ergens overheen geplast worden. Of ze nu nog urine heeft of niet, ze gaat overal zitten. Misschien zijn het nog een paar druppels, misschien komt er niets meer uit, ze blijft het gewoon stug proberen.

Teef poot optillen plassen

De beste plek om te plassen is natuurlijk precies dat plekje waar de reu heeft geplast. Dus ja, soms moet je wat hogerop mikken door je poot op te tillen. Inmiddels heeft Lena haar eigen manier bedacht om toch ook hoog tegen een boom te kunnen plassen, namelijk met je achterpoten (beide) achteruit tegen de boom opklimmen. Super praktisch ook.

Aan de riem

Loopse teven zijn voor reuen heel erg aantrekkelijk. Ik wil niet dat ze belaagd wordt door opdringerige reuen, dus we vermijden gebieden met veel honden. Ook loopt ze alleen nog aan de riem, want hoewel ze de eerste periode van de loopsheid geen interesse heeft in reutjes. Heeft ze dat de laatste week zeer zeker wel. Als ze nu de kans krijgt gaat ze zelf achter een reu aan om zich aan te bieden.

Even niet naar de hondenspeeltuin

Ook de hondenspeeltuin is verboden terrein, logisch ook want een loopse teef bij allerlei andere honden is echt niet grappig.

Bloed

Wanneer je teef loops is verliest ze bloed. Afhankelijk van de maat van jouw hond is dat meer of minder bloed. Gelukkig valt het bij Lena erg mee met de hoeveelheid bloed en kunnen we met kleden op de bank en regelmatig een doekje over de vloer alles goed schoonhouden. De lange witte vacht is moeilijker schoon te houden, dus dat wordt wassen. In elk geval ook nog extra na de loopsheid om alle geurtjes uit haar vacht te wassen.

Razende hormonen

Lena heeft heel erg veel last van haar hormonen en dat uit zich in:

  • Slecht eten
  • Midden in de nacht wel ineens eten
  • Piepen
  • Continu naar buiten willen
  • Onrustig drentelen door huis
  • Proberen te ontsnappen
  • Geen rust kunnen vinden
  • Alle training over het niet trekken aan de lijn compleet vergeten

Zoals je waarschijnlijk wel kunt lezen heeft Lena last van hormonen en ik ook. Nog heel even volhouden en dan hebben we de eerste loopsheid achter de rug.

De prachtige foto boven de blog is gemaakt door Nanuq Dog Photography