Dat is het geluk dat mijn baasje en ik schrijven voor The Dog Pen. Want daardoor mochten wij naar Animal Event. Voor mijn baasje de eerste keer dat ze als pers naar binnen mocht, dus we konden weer iets van haar bucketlist afstrepen.
Afgeladen met zelfs een bolderkar
Na een eind rijden met een volle auto kwamen we dan eindelijk bij Animal Event aan. Dit jaar waren we goed voorbereid met een bolderkar, omdat we met mensen hadden afgesproken. En mijn mensenbroertje van 1 jaar ook mee mocht, wat een feest dat ik hem alles kan laten zien vandaag! Animal Event ligt naast het terrein van de Beekse bergen. Als je even tijd hebt kun je met de bus nog een ritje maken over het park (wel zonder hond).
Warm welkom
De velen honden springen je soms al tegemoet als je binnenkomt. Ook aan kraampjes geen gebrek, dus je kunt gelijk los. Natuurlijk hadden we een eind gegeten dus ik was heel blij met het kraampje van o.a. Hupple en Farmfood Waar ik mocht aanschuiven en een hapje mocht mee eten. Dit werd van onder gefilmd wat natuurlijk hilarisch is!
Yammie!
Proeven proeven proeven!
Overal mocht ik proeven en vaak kreeg ik nog iets mee naar huis ook. Mijn baasjes zijn wel voorzichtig, want volgens hun heb ik een gevoelige maag. Maar er is voor elk wat wils bij Animal Event.
Lekker proeven!
Even terug de schoolbanken in
Dat stilstaan bij kraampjes over ontwormingskuren of behandelingen tegen vlooien en teken, leken wel een eeuwigheid te duren. Om daarna een lesje te volgen hoe ze mijn haren zelf kunnen trimmen.
Let’s go to the beach
De hele dag keek ik al uit naar het actieve deel, als in HET STRAND! Waar ik mijn hondenvriendjes mee kon nemen het water in, of ik bedoel ze hobbelden achter me aan toen ik een bal zag en gelijk weg was. Heerlijk je haren in de wind en met je pootjes in de zee wat wil je nog meer!
Yes, het strand!
Racebaan
Daarna gingen de baasjes nog wat eten en mocht ik rennen op een racebaan voor honden achter een pluimpje aan. Helemaal geweldig vond ik het niet, want ik mocht het niet houden, dus maar weer snel verder.
Lange rijen
Helaas stond er een lange rij bij het dogdiven, wat natuurlijk wel heel gaaf is om te doen, dus zeker een reden om volgend jaar terug te gaan. Dus dan maar snel een show kijken, in dit geval doggydance, maar er zijn er meerdere. Wat geweldig wat een hond met baasje allemaal kan en vooral wat een uren werk gaat erin zitten om dit samen te doen. Maar de band die ze hebben als je zo intens samenwerkt is jaloersmakend.
Braaf wachten…
Ook stonden er lange rijen bij de escape rooms, dus we hebben er een gedaan en ook die is zeker voor herhaling vatbaar
Van knaagdieren tot boerderijdieren
Mocht deze blog je nog niet genoeg hebben overgehaald om volgend jaar eens een kijkje te nemen bij Animal Event. Er is echt voor iedereen wat te doen.
Zo stond ik ineens oog in oog met een dier met een wel heel schattig snoetje. Toen ze dichterbij kwam schrok ik een beetje, maar daarna vond ik haar wel heel leuk en mocht ik zelfs (stiekem) wat van haar water drinken. Een Alpaca schijnt deze soort te heten. Want er zijn bij Animal event ook andere dieren. Van knaagdieren tot de boerderij alles komt voorbij.
En voor de actieve mensen onder ons, je kunt ook Suppen!
Afgelopen 7 mei was het dan eindelijk weer zover: hét Animal Event in de Beekse Bergen! Voor hondenbezitters is dit wat mij betreft een evenement dat je niet mag missen. Het hele weekend staat in het teken van huisdieren en er zijn talloze activiteiten en workshops te volgen met o.a. je viervoeter of alleen, een van deze activiteiten was de workshop rally-o van Christa Ju en Laura Tijhof-Thorsen.
Alle voorgaande jaren was het mij niet gelukt om ons in te schrijven omdat het heel snel vol zit, maar dit jaar had ik de wekker gezet en eindelijk zaten wij erbij! Nacho (en ik) waren ingeschreven voor de workshop Rally-O.
Rally-O: wat is dat?!
Rally-o is een relatief nieuwe hondensport die overgewaaid is uit Amerika. Het doel van deze sport is om samen met je hond een parcours af te leggen waarbij verschillende oefeningen moeten worden uitgevoerd op aanwijzingen van de handler. Hierbij moet je denken aan oefeningen zoals slalommen tussen pionnen, zitten, staan en liggen op commando en het volgen. Het leuke aan rally-o is dat iedereen kan meedoen, ongeacht leeftijd of ervaring.
De workshop van Christa Ju en Laura Tijhof-Thorsen begon met een korte uitleg over wat rally-o precies inhoudt en hoe het parcours eruitziet.
En dan ineens moet je luisteren.
Stiekem waren wij al een beetje bekend met rally-o, dus ik was benieuwd hoe Nacho zou reageren op alle nieuwe oefeningen. Nacho heeft altijd duidelijk plezier in het samenwerken met mij, en vergeet soms dat hij goed moet opletten en luisteren 🙂
Helaas begon het precies tijdens onze workshop te regenen, gelukkig was het niet koud maar prettig was anders.
Al met al was het een leuke en leerzame ervaring die ik iedere hondenbezitter kan aanraden, dus volgend jaar als de inschrijving voor de workshops opent.. liggen wij weer voor de digitale deur! Wil je meer weten over Rally-O? Kijk dan eens op de website van de Raad van Beheer.
Shop till you drop
Maar niet alleen de workshop rally-o was een hoogtepunt tijdens Animal Event, er waren nog veel meer activiteiten waar je als hondenbezitter van kon genieten. Zo waren er verschillende demonstraties en wedstrijden waar je aan mee kon doen of naar kon kijken. Ook waren er talloze kraampjes met producten voor je hond, variërend van voeding tot speelgoed met flinke aanbiedingen of kortingen.
Er was ook heel veel te proeven voor nacho, van nieuwe producten tot een hele proeverij. Er was zelfs honden thee! Alleen hoefde Nacho er niets van te hebben. Die ging voor gewoon water.
Wij maken hier echt de dag voor vrij en kijken hier het hele jaar naar uit, wij wachten zelfs met snacks kopen tot het Animal Event is geweest want vooral de nieuwe producten of aanbiedingen zijn het wachten waard.
De bakken zijn inmiddels weer flink gevuld en Nacho en Chester kunnen weer even vooruit, helaas konden wij niet alle kraampjes af want rond 5 uur begon het echt heel hard te regenen. Na ergens geschuild te hebben zagen we geen verbetering en zijn we naar de auto gelopen.
Tot volgend jaar!
Al met al was Animal Event weer een geslaagd evenement voor zowel mijzelf als Nacho. Houd er wel rekening mee dat een dagje Animal Event (in)spannend kan zijn voor je hond. Jouw hond ervaart erg veel prikkels op Animal Event, dus je kunt niet van je hond verwachten dat hij zich alledaags gedraagt.
Nacho laat ik altijd eerst even bijkomen voordat we de drukte in gaan en hier blijf ik ook niet te lang, wij zoeken vaak de rust op en bekijken op een afstand de mensen en honden. Chester laten wij om deze reden dus lekker thuis 😉
Het is een absolute aanrader voor elke hondenbezitter die zijn of haar band met zijn of haar viervoeter wil versterken en meer wil leren over dierenwelzijn en -sporten. Ik kijk nu alweer uit naar volgend jaar!
Zoals de meeste van jullie weten, ben ik -Tynke- de ADL Hulphond van mijn baasje.
Haar lieve ‘hulp op pootjes’.
Maar wat is dat nou precies, een ‘ADL Hulphond’?
ADL staat voor:
A – Algemene
D – Dagelijkse
L – Levensverrichtingen
‘Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen’ zijn handelingen die mensen dagelijks in het gewone leven verrichten. Voor de meeste gezonde mensen zijn dit vaak dingen waar ze niet eens over nadenken. Ze doen ze ‘gewoon’ en het hoort bij hun dag.
Voor personen zoals mijn baasje Mindy, die chronisch ziek is (ze heeft oa een invaliderende multisysteemziekte met een progressief verloop), is dit niet zo vanzelfsprekend! Zonder mij was zij ongeveer 15 uur per dag op zorg aan het wachten en had ze veel meer mantelzorg nodig én een ander alarmsysteem, kortom; ze was áltijd afhankelijk van andere mensen! Áls ze al zelfstandig zou kunnen wonen.
Afhankelijk? Ja.. dat ze is nog steeds, maar nu van mij, haar ‘hulp op pootjes’ en beperkter van mantelzorgers en externe zorgmedewerkers.
De bekostiging van een hulphond
De ADL Hulphond wordt, als het toekomstige baasje voldoet aan de verzekeringsvoorwaarden, vergoedt vanuit de basisverzekering van de zorgverzekering. Dit is echter vaak een langdurig proces, het gaat ‘het niet over één nacht ijs’ zullen we maar zeggen. Een verwijzing van een specialist, uitgebreide papieren die de ergo moet invullen, allerlei documenten en bezoekjes van de uitgekozen hulphondenschool …. Dát gaat er allemaal aan vooraf.
Er zijn bepaalde hulphondenscholen die ‘goedgekeurd’ zijn door de zorgverzekeringen en die dus onder andere de juiste accreditaties hebben. Als toekomstig hulphondbaasje heb je dan nog de ‘keuze’ uit scholen die teamtraining aanbieden (je schaft zelf of samen met de hulphondenschool een puppie aan en gaat die samen opvoeden en trainen) of scholen waar je een al ‘getrainde’ hond (die ca. 2 jaar oud is) in ‘bruikleen’ krijgt.
Of de hond van de tweede keuze ‘kant en klaar’ is, nee hoor.. zeer zeker niet. Ook hierbij werk je later thuis nog hard, zelfstandig én met een trainer om de hond af te stemmen op je noden én om samen een team te vormen. Je krijgt immers een puberhond in huis die je nog helemaal niet kent. Wel wordt er natuurlijk vooraf zorgvuldig gekeken of het een goede mogelijke ‘match’ is tussen hond en toekomstig baasje. Is de klik er, hoe reageren ze op elkaar en dergelijke… je gaat immers toch voor ongeveer 8 jaar een samenwerking aan.
Beide trajecten zijn anders, maar ergens ook veelal hetzelfde, het vergt veel geduld en inzet van het baasje en er zal (als het goed is) een onvoorwaardelijke band ontstaan, een mooie samenwerking, vol liefde, een écht en hecht team. Gemiddeld zal de hond ongeveer 8 jaar ‘werkzaam’ zijn om daarna van zijn welverdiende pensioen te genieten (dit is zo rond het 10e levensjaar van de hond). De hulphondenschool houdt als het goed is zorgvuldig in de gaten of de hond het werk nog aan kan, hoe de gezondheid van de hond is én of de hond het werk nog leuk vindt.
Alle factoren samen bepalen óf de hond het tot ongeveer zijn 10e jaar mag blijven werken of misschien al eerder met pensioen gaat.,Soms kunnen hondjes bij de eigenaren blijven, soms gaan ze naar familie-vrienden-kennissen of wordt er een ander goed adresje voor de hond gezocht. Dit hangt van vele factoren af, bijvoorbeeld:
Kan het baasje de zorg dragen, fysiek-mentaal en financieel voor 2 honden (als er een nieuwe hulphond in huis komt)?
Accepteert de ‘oude’ hond de ‘nieuwe’ en andersom?
Kan de hond ‘vaker’ alleen thuisblijven als het baasje weg moet met de ‘nieuwe hond’ of zal de hond hier last van hebben als hij voorheen 24/7 bij het baasje was
En zo zijn er nog meer factoren die meespelen in de beslissing van het baasje en als het goed is dus ook de hulphondenschool. Voor hond en baasje is dit, zoals jullie je waarschijnlijk voor kunnen stellen, een erg lastig proces en soms een onmenselijke keuze die er gemaakt moet worden. We zijn elkaars maatje, elkaars leven, we vormen samen een team, maar ik blijf als hulphondje ook een ‘hulpmiddel’, mijn baasje ‘kan’ bijvoorbeeld niet zonder ADL Hulphond in haar dagelijks leven zonder weer volledig afhankelijk van derden te worden.
‘Soorten’ hulphonden
Er zijn meerdere soorten hulphonden, sommige worden onder bepaalde omstandigheden vergoed door de Zorgverzekering, Defensie, andere soms door WMO of bepaalde fondsen, ook worden er hulphonden bekostigd middels (crowdfunding) acties of uit eigen middelen.
Misschien kennen jullie sommige ‘typen’ hulphonden al, maar andere soorten zijn jullie misschien wat onbekender, zoals:
Blindegeleidehonden
Signaalhonden
Diabeteshulphonden
Seizure- of Epilepsiehonden
PTSS hulphonden voor oud geüniformeerden
Psychosociale hulphonden / Buddy hulphonden
PTSS hulphonden
Autisme hulphonden
Therapie hulphonden
We zijn er vast nog een aantal vergeten, evenals de honden die combinatietaken uitvoeren, dát kan natuurlijk ook!
Tuigje uit? De hulphond is vrij?
Soms krijgen mijn baasje en ik wel eens de vraag ‘oo…. wil je haar tuigje uitdoen .. ik wil écht even aaien’.
Zo zwart – wit ligt het echter niet. Elke hulphondenorganisatie en elk baasje gaat hier anders mee om. Er zijn inderdaad hulphonden die het verschil kennen tussen;
Het tuigje aan > ik ben aan het werk
Het tuigje uit > ik ben ‘vrij’
Een voorbeeldje hiervan zijn blindegeleidenhonden van bijvoorbeeld het KNGF (Koninklijke Nederlandse Geleidenhonden Fonds). Deze hulphonden werken voornamelijk buiten huis voor hun slechtziende – blinde baasjes. Binnen zijn ze vaak ‘vrij’. Van jongs af aan hebben deze hulphonden het verschil aangeleerd gekregen.
Maar ik, Tynke, ken het verschil bijvoorbeeld niet.
Het tuigje heb ik puur aan voor de zichtbaarheid naar andere mensen toe. Wanneer mijn baasje me nodig heeft, ben ik er voor haar. Het zou niet handig zijn dat als baasje iets laat vallen, of als ik bijvoorbeeld alarm moet slaan, ze eerst mijn tuigje aan moet trekken, voor ik iets ga doen. Dat is natuurlijk niet praktisch en niet realiseerbaar!
Soms mag je echter best ook eens een hulphond aaien, maar óf dit mag en wanneer, dát hangt af van het betreffende baasje.
Elk mens is anders en zo ook elke hulphondeneigenaar. De ene persoon gaat er ‘gemakkelijker’ mee om dan de andere en de ene hulphond heeft er minder moeite mee om ‘tussendoor even geaaid te worden door vreemden’ dan de andere hond. Het is dus erg belangrijk om NOOIT zomaar een hulphond (geen enkele hond) te aaien, vraag het altijd eerst netjes aan de eigenaar en deze zal aangeven of ze dit fijn vindt of niet. Het is de keuze van het baasje en het is fijn als dit gerespecteerd wordt.
Afleiden?! Ik aai toch helemaal niet?!
De definitie van afleiden is letterlijk:
(Iemand) met iets anders bezighouden dan daarvoor
De aandacht wegleiden
Ervoor zorgen dat de aandacht ergens anders op gericht wordt
De aandacht opvragen
Kom je een hulphond tegen, dan is het belangrijk voor de eigenaar en de hulphond deze hun werk te laten doen. Aaien valt onder afleiden, maar wist je dat dit ook geldt voor het maken van oogcontact met de hond of expres geluidjes of bepaalde bewegingen maken met als doel de aandacht van de hond te krijgen?!
Steek ook je hand niet uit naar de hulphond, de hond hoeft niet aan je te snuffelen. Geef het baasje en de hulphond ruimte, dit zullen ze erg op prijs stellen en zo kun je ze helpen hun werk goed te kunnen doen en het team te ondersteunen.
Als een hulphond wordt afgeleid, kost dat niet alleen veel energie voor het baasje en de hond, maar het kan ook belemmerend of zelfs gevaarlijk zijn. De hulphond kan teveel afgeleid raken van zijn taak, hierdoor verward raken en iets niet meer op willen pakken of aan willen geven. Maar een hond kan ook een aanval van het baasje missen, waardoor deze bijvoorbeeld valt of nog erger.
Wil je graag iets vragen of zeggen? Veel hulphondenbaasjes vinden dit prima. Check wel altijd even of het ‘ok’ is voor de eigenaar, door het netjes te vragen en richt je op de persoon, en niet op de hulphond.
Een hulphond hebben, dát is leuk en gemakkelijk!
Mijn baasje is natuurlijk erg blij met me en moet er niet aan denken me te missen. Maar of een hulphond ‘hebben’, gemakkelijk is? Nee, allesbehalve. Ik werk dagelijks heel erg hard samen met mijn baasje. Aan onze band, de samenwerking, het aanleren van nieuwe vaardigheden, het herhalen van taken en ga zo maar door. We doen het graag en vinden het leuk, maar het is ook erg intensief en zwaar. We investeren elke dag en zijn 24/7 samen. Het even ‘laten’, dat is er niet bij. Het is samen kei hard werken!
Verder ben je nergens meer ‘onzichtbaar’ of ‘lekker anoniem’. Mensen kijken je overal aan, opeens weten veel mensen ‘wie je bent’, mensen praten over je, tegen je etc. En soms.. soms wordt je ook nog wel eens (stiekem) gefilmd of gefotografeerd of achtervolgd. Baasje en ik kunnen er stiekem wel mee lachen als ons dit overkomt, maar jullie begrijpen ook vast, dat wij ons soms een ware attractie voelen!
Ondanks dat het soms best wel ingewikkeld en zwaar is, zou baasje niet zonder mij kunnen en willen. Ik geef haar zoveel vrijheid, autonomie, plezier en levenslust. Haar wereldje speelt zich voornamelijk achter de voordeur af.. maar alleen.. dát is ze niet meer. Ze vertrouwt volledig op mij, haar ‘hulp op pootjes’, haar ‘Tynkebelletje’. Samen kunnen wij de wereld aan! Hierdoor is er veel minder (mantel) zorg nodig en ik geef haar leven kleur!
Als dát niet bijzonder is!
Later zullen we jullie wat meer inhoudelijk vertellen over wat ik nou precies als ADL Hulphond allemaal voor mijn baasje Mindy doe.
Wat heb jij altijd al eens willen weten over hulphonden zoals ik?
Welke vraag heb je altijd al willen stellen aan een hulphondenteam?
=> Laat je reactie achter en wie weet lees je het antwoord op je vraag in onze volgende blog!
Vind je het leuk om ons ook te volgen in ons dagelijkse leven? Volg ons dan gerust op Instagram of Facebook! Sinds kort zijn we ook op YouTube en Tiktok te vinden!
Hij komt dinsdag 21 maart pas uit maar ik heb het boek Vaarwel geliefde hond van Elli H. Radinger alvast mogen reviewen.
Om te beginnen wat een mooi verhaal. Ik voelde me begrepen. In 2020 zijn mijn man en ik onze 1e American Akita, genaamd Beer, verloren. Ik snap wat voor verdriet de schrijfster heeft moeten doorstaan. Het voelt bijna als overleven. Radinger schrijft dat veel mensen dat verdriet niet begrijpen. Dat is echt zo. Zelfs nu kan ik, net als zij haar hond mist, Beer nog ontzettend missen. Veel mensen begrijpen niet dat het verdriet ontzettend lang kan blijven. Want het is maar een hond. Waarschijnlijk denk jij er net als ik heel anders over. Aangezien je de tijd neemt om mijn review te lezen. Ik kan je vertellen als je in mijn review geïnteresseerd bent, dan wil je Radingers boek zeker lezen! Als je besluit om het boek aan te schaffen dan kan dat hier bij Bol.com.
Radinger heeft het verhaal van haar en haar hond Shira op papier gezet. Voornamelijk het gedeelte waar niemand het over heeft. Het einde. Het afscheid. Dit is voor velen namelijk heel moeilijk te bevatten. Of om er over na te denken. Want je moet er niet aan denken afscheid te moeten nemen van je allerbeste vriend.
Toch is het verstandig om hier bij stil te staan. Radinger geeft in haar boek ook handvaten mee. Namelijk over je keuzes wanneer het einde nadert. Keuzes wat betreft de DierenArts die je eventueel nodig hebt. Welke DA is er in de buurt? Wat zijn hun mogelijkheden? Welke DA’s hebben spoeddiensten? Waar kan je terecht? Maar ook: wat wil je met je overleden vriend gaan doen? Laat je hem/haar achter bij de DA? Geef je hem/haar mee aan de Rendac? Wil je haar individueel laten cremeren of in een groep? Enzovoort. Allemaal dingen om bij stil te staan. Mijn man en ik hadden over het één en ander na gedacht van deze vragen. Maar toch kwamen we voor verassingen te staan. Als je hier meer over wilt weten kan je mijn blog over het verlies van Beer lezen.
Radinger werd depressief na het verlies van Shira. Ze bleef alleen achter in haar grote huis en miste de aanwezigheid van haar beste vriendin. Dat gevoel kan ik ook beamen. De pijn en het gemis is echt ondenkbaar.
Mensen vroegen Radinger wanneer ze nou eens over het verdriet heen zou komen. Ze zou het huis uit moeten gaan en weer leuke dingen gaan doen. Dat was natuurlijk allemaal goed bedoelt, maar de schrijfster was er nog niet klaar voor.
Ook spookten de vragen door haar hoofd of ze wel goed heeft gehandeld? Heeft ze er wel alles aan gedaan om Shira zo goed mogelijk te helpen met haar einde?
Na een lange tijd begon ze zich beter voelen. En kwam er ruimte voor blijdschap en alle mooie herinneringen. En eventueel een nieuwe viervoeter. Een hondje uit het buitenland. Radinger had ervaring met een ‘bange’ hond uit het asiel. En dacht haar nieuwe vriendin gelijk te kunnen helpen en een goed team te worden. Dit liep anders dan gepland...
Wat vind ik van het boek?
Ik vind het mooi hoe er in het boek wordt vernoemd waarom een geredde hond ‘dankbaar’ zou moeten zijn. Mensen denken heel menselijk over de honden die wij ‘redden’. Al legt de geredde hond in kwestie die link niet met ons. De hond leeft nog steeds met de angst voor de mens. Daar gelaten dat ze heel veel andere trauma’s hebben opgelopen in de tijd dat zij van de straat zijn geplukt en naar een, voor hen, heel nieuwe wereld worden gereden.
Ik zal verder niet te veel verklappen. Ik ben erg te spreken over het boek. Radinger omschrijft haar ervaringen met het verdriet, het langzame opknappen en het leren leven met haar nieuwe maatje erg mooi. Als je het mij vraagt is dit boek echt een aanrader. Niet alleen om een gevoel van begrip te ervaren, maar ook om er bij stil te staan dat er een aantal zaken zijn waar je je op mag voorbereiden wanneer het einde van jouw hond er aan komt. En ja, het is ook verstandig om dit te bedenken wanneer jouw hond nog maar 1 of 2 jaar is. Je weet nooit wanneer het ‘mis’ gaat. Het leven is niet te plannen. Ook niet dat van jouw geliefde viervoeter.
Liefs,
Shawnee
Wil je ‘Vaarwel geliefde’ hond ook lezen?
Vaarwel geliefde hond is beschikbaar als Hardcover en als E-book:
Hardcover
E-book
Over Elli H. Radinger
Elli H. Radinger (1951) is journalist en auteur met een focus op wolven en honden. Dertig jaar lang heeft ze wilde wolven geobserveerd in het Amerikaanse Yellowstone Park in Wyoming. Om haar dertienjarige hond door de laatste jaren van haar leven te begeleiden beëindigde ze haar wolvenonderzoek. ‘Shira is mijn familie en heeft prioriteit. Dat heb ik van de wolven geleerd.’ In de zomer van 2020 overleed Shira. In maart 2021 trok Hope, een hond uit de Roemeense dierenbescherming, bij de auteur in. Radingers boeken De wijsheid van wolven, Oude wijze honden (bekijk ook onze review van dit boek), Het geschenk van de wildernis en Vaarwel geliefde hond zijn bestsellers en in tal van talen vertaald.
Uitgever: LevBoeken
Verschijningsdatum: 21 maart 2023
Aantal pagina’s: 184
Hypoallergeen hondenvoer wordt vaak beschouwd als een goede oplossing voor honden die lijden aan voedselovergevoeligheid of allergieën. Het is speciaal ontworpen om de symptomen van deze aandoeningen te verminderen of zelfs te elimineren. Wij hebben in deze blogpost de belangrijkste voor- en nadelen voor je op een rijtje gezet.
Wat is hypoallergeen hondenvoer?
Eerst even een kleine toelichting hoe hypoallergeen hondenvoer verschilt van gewoon hondenvoer. Hypoallergeen hondenvoer is namelijk gemaakt met ingrediënten die minder vaak allergische reacties veroorzaken en kan helpen bij het verminderen of zelfs oplossen van symptomen zoals jeuk, huiduitslag en diarree. Hypoallergeen hondenvoer is ook vaak gemaakt met eiwitbronnen die minder vaak voorkomen in regulier hondenvoer. Dit kan bijvoorbeeld paard of konijn zijn, in plaats van meer voorkomende bronnen zoals varken of lam. Door deze alternatieveeiwitbronnen te gebruiken, kan het risico op allergische reacties verminderen.
Daarnaast kan hypoallergeen hondenvoer ook gemaakt zijn met specifieke koolhydraten die minder vaak voorkomen in regulier voer. Dit kan bijvoorbeeld quinoa of boekweit zijn in plaats van rijst of maïs. Deze alternatieven kunnen ook helpen om allergische reacties te verminderen.
In sommige gevallen kan hypoallergeen hondenvoer ook speciaal behandeld zijn om bepaalde allergenen te verwijderen of te neutraliseren. Dit kan bijvoorbeeld gedaan worden door het basisingrediënt (b.v. kip of rund) te hydrolyseren, waarbij eiwitten in kleinere fragmenten geknipt worden die minder vaak allergische reacties veroorzaken.
De voordelen van hypoallergeen hondenvoer
Dankzij de specifieke samenstelling en behandeling levert hypoallergeen hondenvoer een aantal voordelen:
Het kan helpen bij het verminderen of zelfs oplossen van symptomen van voedselovergevoeligheid of allergieën, zoals jeuk, huiduitslag en diarree.
Hypoallergeen hondenvoer kan bijdragen aan een vermindering van ontstekingen in het lichaam, waaronder ook de gewrichten.
Het wordt vaak gemaakt met alternatieve eiwit- en koolhydraatbronnen, die minder vaak voorkomen in regulier hondenvoer. Dit kan het risico op allergische reacties verminderen.
Sommig hypoallergeen hondenvoer is speciaal behandeld om bepaalde allergenen te verwijderen of te neutraliseren.
Een van de genoemde voordelen is dat het kan het bijdragen aan een vermindering van ontstekingen in het lichaam, waaronder de gewrichten. Waarom is dat zo? Ontstekingen zijn een van de belangrijkste oorzaken van gewrichtsproblemen. Daarom kan het eten van hypoallergeen hondenvoer dus bijdragen aan een verbetering van de gezondheid van de gewrichten van een hond. Het is wel belangrijk om te onthouden dat hypoallergeen hondenvoer niet specifiek gericht is op gewrichten! Vaak wordt daarom door dierenartsen het gebruik van supplementen gericht op gewrichten aanbevolen. Je kunt hierbij denken aan supplementen zoals Glucosamine, Chondroïtine en UC-II (bestanddeel van Flexadin).
De nadelen van hypoallergeen hondenvoer
Er zijn naast voordelen ook nadelen verbonden aan het gebruik van hypoallergeen hondenvoer en het is belangrijk om deze te begrijpen voordat je besluit om dit type voer voor jouw hond te kiezen en van voeding te veranderen.
Het kan in aanschaf duurder zijn dan regulier hondenvoer.
Sommige honden kunnen nog steeds allergische reacties vertonen, zelfs als zij hypoallergeen voer eten. Dit kan het vervolgens moeilijk maken om de oorzaak van de allergie te achterhalen.
Sommige honden kunnen moeite hebben met het aanpassen aan het nieuwe voer, vooral als ze gewend zijn aan een specifiek merk of type hondenvoer.
Ten slotte..
Hypoallergeen hondenvoer kan dus een goede oplossing zijn voor honden met voedselovergevoeligheid of allergieën, maar het is belangrijk om alle voors-en-tegens goed te overwegen. Wil je graag specifiek advies voor jouw hond? Overleg dan met een dierenarts voordat je hypoallergeen hondenvoer aanschaft. De dierenarts kan je ook helpen met het opstellen van een specifieke aanpak voor gewrichtsproblemen.
Misschien ken jij nog meer voor- en nadelen? Of heb je ervaring met de overstap op dit type voer? We horen het graag!
Wij willen graag terugblikken op 2022. Wat een jaar is het geweest! Voor ons is er zo veel gebeurd en we denken daar niet de enige in te zijn…
Een goed begin
Het jaar begon goed: we zijn helemaal gesetteld in ons nieuwe huis en het heeft een heerlijke tuin waar wij (zolang het nog niet is aangepakt) lekker ons gang in kunnen gaan. Af en toe komen er werklui over de vloer. Maar met management van mams en paps rocken wij de aanwezigheid van de werklui.
Corona…
Helaas is mams ziek. Ze heeft het Post-Covid syndroom. Nadat zij in mei 2021 Corona opliep heeft ze er behoorlijke klachten aan over gehouden. Eén daarvan is brainfog. Hierdoor raakt ze verward en vergeet ze veel. Dit is zo erg dat ze niet (momenteel) niet kan werken. Voor ons is het een voordeel, mams is altijd thuis! We kunnen rustig naar buiten, samen relaxen en leuke dingen doen. Maar alles met mate want mams moet aangepast leven.
Wij merken het ook, want we kunnen geen lange wandelingen van een halve dag meer maken. Met vlagen gaat het iets beter en dan kunnen we samen sporten. Maar, met mate. We ‘rennen’ dan ongeveer 2 a 3 kilometer samen. Even de ademhaling en hartslag omhoog en dan goed uitwandelen.
Roadtrip!
Maar er zijn ook leuke dingen gebeurd: zo hebben een grote roodtrip door Noorwegen, Zweden en Denemarken gemaakt. Vier weken lang hebben rond gereden en gekampeerd. In september oktober is het er echt prachtig!
We hebben heerlijke hikes gemaakt, met veel rustpauzes, ge-supt in de Fjorden en we hebben heel veel schapen gespot. Dat was voor ons soms een beetje moeilijk, om ons jacht instinct in toom te houden 😉 maar de pawrents houden ons daarom altijd aangelijnd. Zodat er geen ongelukken kunnen gebeuren.
De reis hebben we volledig met onze eigen auto gemaakt. Die heeft een heerlijk ruime kofferbak waar wij gewoon in kunnen liggen en slapen. Met veel tussenstops, drink/eet pauzes en plas pauzes is dat heel goed te doen. In Noorwegen heb je tijdens die pauzes prachtige uitzichten dus pauze houden is daar totaal geen straf. Is pauze houden ooit een straf?
Maar, we willen nog veel meer van dit soort mooie trips maken. En we hebben nog veel mooie bestemmingen op de planning staan maar nu eerst het huis verbouwen. Want je kent het wel: grootste plannen, weinig geld. Gelukkig hebben wij daar geen last van maar moeten we wel begeleid worden in de veranderingen en dergelijke. Onze pawrents doen daar enorm hun best voor. Gelukkig staan we sterk op onze fluff poten.
Loslopende honden
We hebben dit jaar ook veel (wel 6x) te maken gehad met loslopende honden die ons overvielen. Wij als reactieve honden (mams vindt dat nog altijd stom om te zeggen) kunnen niet met onbekende honden spelen. Daar moet een heel proces aan vooraf gaan, als wij op een fijne manier contact willen maken met een andere hond.
Met die los lopende honden heeft voornamelijk Faf heel veel moeite gehad. Hij vindt dat maar niks. Maar de pawrents helpen ons door dik en dun en met heel veel oefening en op elkaar vertrouwen komen we een heel eind. Maar het is wel vervelend wanneer je weer terug bij af bent omdat er ‘weer’ een los geslagen projectiel op je af komt. Wij kunnen dat niet waarderen! En er is geen excuus voor om je hond in een -aanlijngebied- los te laten lopen.
We hebben het proces van opnieuw oefenen dit jaar 2x moeten doorstaan. Maar we kunnen heten we hebben er alle vertrouwen in. Met een redelijke afstand passeren gaat alweer erg goed. Er is veel management voor nodig. Maar dat doen we graag en we leren van elkaar.
Geen groter veel besproken onderwerp onder huisdieren eigenaren is vuurwerk.
You love it or hate it.
Nou ik zit er precies tussenin. Ergens een knalletje in de verte doet mij niet zo veel. Maar zodra er in mijn buurt opeens heel hard geknal is dan word ik toch wel bang. Buitenshuis draai ik mij dan gelijk om en binnenshuis kom ik steun zoeken.
De rust wordt weer verstoord
De afgelopen jaren viel het wel mee met vuurwerk. Officieel was er toen een vuurwerkverbod maar om 24.00 werd er genoeg geknald bij ons.
Door een rustige aanloop door het verbod was het voor mij goed te doen.
Nou hoorde mijn vrouwtje dat er dit jaar enorm veel verkocht gaat worden. Dus dit jaar zal helaas niet zo rustig verlopen.
Voor heel veel dieren ( en mensen) is de periode naar het eind van het jaar een lastige tijd.
Vanuit het niets opeens een harde knal of geknetter. Een hoop dieren schrikken hier van. Niet alleen de hond of kat maar ook dieren die in de vrije natuur leven. Vuurwerk wordt steeds zwaarder en dus gevaarlijker.
Elk jaar raken er mensen en dieren gewond, vluchten in paniek weg of schrikken zich letterlijk dood.
Hoe te wapenen tegen al dat vuurwerkgeweld
Zo veel adviezen worden er aangeboden rondom de laatste maanden van het jaar. Van vuurwerk training, vuurwerk cd’s, vuurwerkvrije parken tot medicatie.
De vraag is wat werkt, wat werkt niet. Veel hangt samen hoe je het aanpakt, eventueel met goede begeleiding maar ook hoe bang je hond is.
Een ding is zeker, gebruik nooit medicatie die je hond lijkt te verdoven maar waarbij ze alles gewoon meekrijgen. Hoe naar is dat, je bent bang maar kan niet reageren. Het zorgt dat de spieren verslappen maar de hond nog alles hoort.
Negeer de angst niet. Angst is namelijk geen gedrag maar een emotie. Bij angst wil je graag gesteund worden en niet genegeerd worden. Maar helaas wordt het nog steeds verteld dat je je hond moet negeren.
Het hangt ook sterk af hoe bang de hond is.
Maar bedenk, ook een hond wat voorheen nooit bang is voor vuurwerk, kan alsnog bang worden als er vlakbij hem opeens zwaar vuurwerk wordt afgestoken. Hij kan zo schrikken dat hij bij een volgende knal alsnog gaat reageren.
Hoe gaan wij met vuurwerk om
Ook ik heb de pasklare oplossing niet, behalve het volledig afschaffen van vuurwerk voor consumenten. Op een vaste plek ene vuurwerkshow om 24.00 en klaar.
Mijn vrouwtje heeft een paar opties die mij helpen om die dagen beter door te komen.
Allereerst Bach rescue druppels. Deze heb je in verschillende vormen en kan je kopen bij bijvoorbeeld Holland en Barret of Medpets. Neem de dierenversie, want die bevat geen alcohol. De druppels geven ondersteuning in spannende situaties. Dus niet alleen met vuurwerk maar ook bij dierenarts bezoek of op reis. Het bevat tincturen en versuft niet. Ideaal om in de EHBO tas te hebben voor je hond. Hier wordt het ook gebruikt op de vakantie als ik het varen wat spannend vind.
Je kan het toedienen via het voer of direct op de tong.
Vrouwtje bouwt vanaf kerst de dosering op naar de maximale dosering op oudjaarsdag. Vanaf nieuwjaarsdag bouwt ze weer af omdat de dagen daarna vaak nog vuurwerk wordt afgestoken.
Direct stoppen is dan niet zo handig.
Als tweede Greenline Firework & Soundstress. Dit helpt op emotioneel en energetisch gebied bij harde geluiden, het suizen van een luchtballon, vuurwerk.
Het kalmeert en brengt rust.
Het is verstandig om ook hierbij een aantal dagen voor oud en nieuw te starten. Maar is de situatie onverwachts kan je het ook gelijk inzetten.
Je kan opbouwen naar 3x daags 5 spraytjes in de periode die nodig is.
1 flesje kan je 3 weken gebruiken en is geopend drie maanden houdbaar.
Voordeel van beide producten is dat het niet versuft, het geen chemische stoffen bevat en vrij snel werkt. Daarnaast is het op natuurlijke basis.
Uiteraard zijn er nog veel meer middelen op de markt maar vrouwtje kijkt graag of een product zo natuurlijk mogelijk is.
Als derde.
Een tuig…
Sowieso is uitlaten met een tuig in de periode dat er veel vuurwerk wordt afgestoken veiliger. Een schrik reactie zorgt vaak dat een hond weg wil en gaat trekken aan de lijn. Een halsband voelt dan niet fijn.
Ik zelf vind een tuig vreselijk. Ik ben super gevoelig en een tuig voelt op mijn lichaam niet fijn.
Nou moet ik hem soms wel om als we lange wandelingen gaan maken, met speurles of als ik op mijn vrouwtje haar werk naast de rolstoel loop.
Ik ga dan wat meer in mijzelf gekeerd lopen met als voordeel dat ik dan iets minder open sta voor mijn omgeving.
Hierdoor kan ik toch even naar buiten voor een plasje als de verkoop datum start en er dus meer vuurwerk word afgestoken en ook op de dag zelf.
Voordat het 24.00 doen de baasje de ventilatie roosters dicht want die dempen geluiden als ze dicht zijn, gordijnen dicht en knusjes de lampjes aan. De tv gaat wat harder en mocht ik zin hebben krijg ik wat lekkers.
Aftellen?
Vrouwtje heeft alles in huis voor mij en zodra het buiten wat onrustiger is start ze met de ondersteuning.
Nou ik wacht het wel af en kijk meer uit naar kerst en gezelligheid.
Pootjes draaiend dat vuurwerk wordt afgeschaft.
Hoe vinden jullie vuurwerk en wat doen jullie baasjes als jullie bang zijn.
Zoals jullie vast wel eerder gelezen hebben ga ik regelmatig met Nacho en Chester naar de hondenschool, wij hebben inmiddels al de puppy, junioren + junioren vervolg cursussen met voldoendes behaald.
Hond reactief
Echter was het luisteren met afleiding voor Chester een beetje lastig, Chester kan je nogal onder het kopje reactief plaatsen. Door zijn onzekerheid wat ontwikkeld is door verschillende situaties uit zijn puppy en pubertijd, heeft hij het helaas niet zo op vreemde honden. Ik heb nog getracht een sport en spel cursus te doen omdat hij het erg leuk vindt om samen te werken en flink bezig te zijn maar helaas, zodra hij in een oefening een hond in zijn zicht kreeg was hij weg en hing hij in een andere hond… geen succes dus.
Werken aan onze band
Terug naar de basis dus om samen onze band te versterken en aan het vertrouwen te werken, ik heb gezocht naar een cursus waar we beide plezier in hebben en waar geen tot weinig andere honden in de buurt komen.
Cursus geurdetectie
Gelukkig begon er op onze hondenschool een nieuw seizoen geurdetectie, dit heb ik al eens eerder gedaan met Nacho en is ondanks dat dit lichamelijk niet belastend is, is het fysiek een moeilijk en uitdagend ‘spelletje’ Bij geurdetectie train je namelijk het zoeken naar een specifieke geurbron zoals kruiden, geld of verdovende middelen. In ons geval is dit een stukje tennisbal, de hond leert hierbij dat het vinden van deze specifieke geur hem iets lekkers of leuks oplevert! Daarbij moeten we dus eerst zoeken wat de grootse motivatie zou zijn voor Chester: een voertje of een speeltje. In zijn geval is dat de tennisbal zelf, en dan geven we natuurlijk niet het stukje maar natuurlijk een hele tennisbal.
Op zoek naar het stukje tennisbal
We beginnen met de geur aan leren door het stukje tennisbal in 1 van de 4 bakken met een rond gat te leggen, ik geef het commando ‘zoek’ en elke keer dat Chester (of Nacho natuurlijk) goed zijn neus gebruikt en bij het bakje van de tennisbal komt belonen we. In het beginstadium weten wij dus van tevoren waar het stukje tennisbal zit, zodat de geur goed aangeleerd kan worden. De instructeurs belonen altijd in het begin, zodat dit juist gebeurt en om de melding goed aan te leren. Gaat dit goed gaan we naar het wandje, dit is een paar vierkante meter met stenen met gaten erin. Hier worden de stukjes tennisbal in gestopt en ook hier moet de hond dit weer kunnen vinden. Dit bouwen we ook weer geleidelijk op, want je merkt dat ze heel snel gewend zijn naar het zoeken van de geur in een rond gat (als je denkt dat honden dus niet slim zijn 😉) We moeten ze dus gaan leren dat de geur dus ook ergens anders op of in kan zitten dan in een gat, en daarmee leren ze dus ook anders zoeken. Zo bouwen we het langzaam uit naar een vrije zoeking, het zoeken van de geur in een open ruimte of kamer.
Op zoek naar het stukje tennisbal in de muur
Zelfstandig zoeken
Dat is nog een stapje verder en uiteindelijk de bedoeling, de vrije zoeking. We willen ervoor zorgen dat de hond een ruimte zelfstandig kan gaan afzoeken naar zijn of haar gezochte geur, in ons geval nog steeds de stukjes tennisbal. Je merkt vooral bij Chester die dit nog nooit eerder heeft gedaan, de structuur nog opgebouwd moet worden. Chester loopt in het begin als een kip zonder kop rond en weet niet helemaal wat de bedoeling is, daarom is het erg belangrijk dat dit ook weer rustig opgebouwd wordt en dat hij daar goed in begeleid wordt. Uiteindelijk is hij gegroeid tot een zeer zelfstandige hond die op een hele leuke manier zoekt, soms moet het baasje nog leren te vertrouwen op de melding en hem niet zomaar van zijn stuk brengen door door te lopen of een andere plek aan te wijzen.
Zelfverzekerde hond
Naar de hondenschool gaan is niet alleen voor honden maar ook de baasjes 🙂 ook die hebben genoeg te leren Ik merk dat detectie voor Chester een welkome afleiding is, hij staat altijd aan het heeft altijd het gevoel zichzelf te moeten verdedigen. Met geurdetectie is hij bezig met zijn neus en niet met wat er allemaal kan gebeuren, ik heb Chester zien groeien in een veel meer zelfverzekerdere hond die plezier heeft in het zoeken naar zijn stukje tennisbal.
Nacho was al bekend met deze sport, bij hem zie je duidelijk het plezier en vergeet soms door zijn enthousiasme wat hij nu precies aan het doen was. altijd leuk om hem weer even te zien schakelen.
Zoals vele van jullie weten kan ik me erg irriteren over het onverantwoorde gedrag van veel honden eigenaren. Toch heb ik me er bij neergelegd dat veel mensen gewoon niet verder denken dan hun eigen hond. Mijn honden lopen altijd aan de lijn en in het bos altijd met muilkorf. Ik neem altijd volledige verantwoording voor mijn honden en hun gedrag. Helaas doet niet elke hondeneigenaar dit en is Berp onlangs flink kreupel geraakt door een loslopende hond.
Honden aan de lange lijn
Wij liepen zoals we vaker doen een rondje door het bos. De honden liepen lekker aan een lange lijn zodat ook zij lekker kunnen rondsnuffelen. Na een hele fijne wandeling, waar we alle 3 echt heel erg van genoten hebben liepen we terug richting de auto. Ik koos een smal kronkelpaadje waar we eigenlijk zelden andere mensen tegenkomen. Vaös liep op dit moment al aan de korte twee meter lijn en Berp had nog ongeveer 5 meter lijn. Beide honden waren volledig relaxed en liepen nog heerlijk te snuffelen.
Loslopende Malamute
Toen we om de bocht kwamen zagen zowel ik als mijn honden een Malamute staan, deze liep los. Ik liep direct achteruit en vroeg mijn honden mee te komen. Beide honden kwamen met mij mee. Vaös zat al aan de korte lijn dus hij stond naast mijn been, Berp die stond nog wat verder van mij af. Helaas stond de loslopende hond ineens al bij Berp aan haar neus, hij was helaas niet terug te roepen door zijn eigenaar. Berp verstarde en vloog de veel grotere hond aan. De andere hond was zelfverzekerd dus ging niet heel heftig in op Berp haar agressie. Ondanks dat hij dus niet direct heel veel agressie inzette is hij wel over haar heen gevlogen. Dit was voor Berp geen reden om te stoppen. Gelukkig kwam toen de eigenaar van de hond en pakte hij zijn hond. Ik wilde vooral snel weg uit de situatie omdat ik dus gestopt ben met discussies aangaan over dit soort gedrag. De eigenaar zei toen dat zijn hond alleen iets zou doen als een andere hond niet vriendelijk reageert. Naar mijn mening hoort deze hond dus niet los. Hij was niet terug te roepen en daarnaast durft hij dus ook met agressie terug te reageren. Ik ben het gesprek niet aangegaan en ben door gelopen.
Weer provoceren
Op het moment dat we doorliepen en ik naar mijn honden keek, zag ik dat Berp kreupel liep. Toen baalde ik wel dat ik dus geen contact had gemaakt met de eigenaar. Toen ik bij de auto kwam keek Vaös ineens om en wilde niet meer meelopen. Helaas stond dezelfde hond weer achter ons. Hij had wel geleerd van het vorige opstootje maar hij provoceerde mijn honden alsnog behoorlijk. Hij heeft toen ruim 2,5 minuut rond ons gehangen en lopen provoceren. Zijn eigenaar was op dat moment aan de andere kant van een heel groot veld zo’n 150-200 meter verderop. Dit is dus opnieuw een reden waarom deze hond niet los hoort te lopen. Hij gaat dus gewoon ontzettend ver van zijn eigenaar als hij daar zin in heeft. De eigenaar maakt zich ook niet druk want ik heb deze geen een keer naar zijn hond horen roepen.
Berp kreupel
Dit voorval was voor mij opnieuw de druppel. Ik ben met Berp naar de dierenarts gegaan omdat ze kreupel was. Die heeft haar nagekeken en kon niet echt iets schokkends vinden. Bij thuiskomst kwam ze op 3 poten de auto uit en toen was ik echt woest. Mijn werk/sport hond wordt de dupe van andermans nonchalante gedrag. Ik ben de dag erna terug gegaan naar de dierenarts om toch röntgenfoto’s te maken van Berp haar poot. Op de foto’s was wat reactie te zien bij de hak, ze had dus een flinke optater gehad. De osteopaat was ondertussen ook al ingelicht en daar konden wij de dag erna terecht. Daar is Berp volledig behandeld en was de hak een aandachtspuntje. Uiteindelijk heeft me dit voorval in totaal bijna 300 euro gekost. Begrijp me niet verkeerd, ik betaal al mijn dierenarts rekeningen zonder gemopper. Alleen in dit geval moet ik kosten maken omdat iemand anders zich onverantwoord gedraagt. Daar heb ik dan wel enorme moeite mee.
Moeite met honden negeren
Naast de kosten die zijn gemaakt, heeft met name Berp weer enorme moeite met andere honden negeren. Er is bij haar weer een grote verwachting ontstaan. Hierdoor hebben we heel veel stappen terug gezet. Daarnaast heb ik besloten om haar tot januari vrij te geven van werk en sport. Het lijf moet eerst volledig herstellen en om een langdurige blessure te voorkomen is het beter om dan niet te snel opnieuw te willen beginnen. Voor een hond die gefokt is voor de sport/werk is dit echt een hel. Het is bijna dierenmishandeling om haar vrij te moeten geven. Over dit alles zal de andere eigenaar in dit verhaal zich totaal geen zorgen maken. Zijn hond loopt tenslotte nog blij los van de lijn door het bos. Op dit moment lopen we wel weer veel zodat ze wel enigszins haar ei kwijt kan. Helaas geeft haar dat nog steeds niet de voldoening die ze uit het werk en de sport haalt.
Voor alle hondeneigenaren wees je ervan bewust dat jouw acties gevolgen hebben. Misschien niet direct voor jouw eigen hond maar misschien wel voor de andere hond. Neem je verantwoording!
De 10 beste beloningstasjes voor de hondentraining. Wat zijn nu de allerhandigste beloningstasjes? Zelf gebruik ik dagelijks een beloningstas. Bij iedere wandeling en training (en zelfs in de tuin) heb ik hondensnoepjes bij me. Die bewaar ik liever niet in een broekzak of jaszak. Dus dan heb je een beloningstasje nodig.
De beste beloningstasjes
Wat zijn nu de beste beloningstasjes? Onderstaande 10 beloningstasjes heb ik allemaal zelf getest en er zijn ook tasjes die dit overzicht van de beste beloningstasjes niet hebben gehaald. Waarom de beloningstasjes in de top 10 staan, leg ik je ook uitgebreid uit. Plus mijn eigen ervaring met iedere beloningstas.
Top 10 beste beloningstasjes hond
Hier komen de 10 beste beloningstasjes voor de hond, te beginnen met mijn favoriet op nummer 1; de Twin Treat Plus
Twin Treat Plus – € 49,95 online te koop bij Hondjekoek.nl
Trixie Duo Treat – € 24,90 online de beste prijs bij Alsa-Nature
EQDog Click and Treat – € 47,95 online te bestellen via Actieve Honden
Hurrta Bounty Bag – € 42,95 online te koop bij Bol.com
OWNEY Bandee pouch+ – € 39,90 online te bestellen op Alsa-Nature
Pora beloningstas – € 19,95 online te koop bij Bol.com
Trixie Multi Belt heuptas – € 16,97 online te koop via Bol.com
Doggz beloningstas – € 29,90 online te bestellen via Bol.com
Op nummer 1: het beloningstasje van TrendPet, de Twin Treat Plus
1. Twin Treat Plus
De Twin Treat Plus staat op nummer 1 omdat dit het beloningstasje is die ik zelf dagelijks gebruik. Wat er zo fijn is aan het tasje? Twee aparte vakjes in de tas voor de beloningen. Zo kan ik de superlekkere beloningen en de minder lekkere uit elkaar houden in de tas. Verder is het tasje waterafstotend, met 1 hand te openen en te sluiten met een stevig kliksysteem en de voering kan in de was. De Twin Treat Plus heeft verder een microvezel handdoekje waar je jouw handen aan af kunt vegen. Heel handig als de favoriete snoepjes van jouw hond ook de Lakse Kronch viskoekjes zijn (of een andere vettige of stinkende trainer). Het doekje zit met en klittenband onder aan het tasje zodat jouw broek schoon blijft.
De Twin Treat Plus kost € 49,90. Hiervoor krijg je; de beloningstas, een verstelbare riem, 2 voeringen voor de tas die je kunt wassen en 2 handdoekjes die ook in de was kunnen.
Vind je het wel een mooie beloningstas maar hoeft voor jou het handdoekje niet zo? Kies dan de Twin Treat voor 39,90
2. Trixie Duo Treat
Op nummer 2 ook een beloningstasje met 2 vakjes om verschillende beloningen gescheiden te kunnen houden in het tasje. De Trxie Duo Treat is meteen een stuk voordeliger dan de Twin Treat Plus, het scheelt de helft. Toen ik de Trixie Duo Treat binnenkreeg was ik positief verrast. Het tasje heeft een stevige stof, een sterke clip waarmee je het tasje met 1 hand open en dicht kunt doen en 2 compartimenten voor de beloningssnoepjes. Deze is ook uitneembaar en wasbaar. Een hele mooie keuze dus voor een hele fijne prijs.
De Trixie Dou Treat bestel je online bij Alsa-Nature.nl het voordeligst, je betaalt dan 24,90.
Nummer 2: de Trixie Duo Treat een mooie beloningstas voor een goede prijs
3. EQ Dog Click ’n Treat
De Click ’n Treat beloningstas van EQ Dog heeft een stevige sluiting waardoor het tasje met 1 hand te openen en te sluiten is. Er is 1 groot vak voor de snoepjes, deze heeft een wasbare voering. Het tasje is waterproof, dus ook in de regen blijven de snoepjes droog. Het voorvak is ruim en biedt genoeg plaats voor de clicker, zakjes, sleutels of je telefoon. De EQdog valt mooi op de heup met de verstelbare riem ook te gebruiken over een dikkere jas heen.
4. Hurtta Bounty Bag Beloningszak
Een grijze beloningstas met een vrolijke print van Hurrta. Mocht je nu denken waar ken ik Hurrta toch van? Het merk Hurrta staat bekend om hun (winter)jassen voor honden. Wil je daar meer over lezen? Lees dan zeker eens de blog: ‘Heeft mijn hond een winterjas nodig?’. De Hurrta beloningstas is echt gemaakt voor het gebruik in actieve (training) setting met de hond. Lichtgewicht, reflecterende print en snel open en dicht. De voering is wasbaar en het voorvak voor sleutels, poepzakjes en telefoon heeft een ritssluiting. Zo verlies je niets tijdens de hondentraining.
5. Owney Bandee+ pouch
De Owney Bandee+ pouch is niet alleen een beloningstas. Het is eigenlijk een volledige heuptas met 2 vakken. Ideaal voor als je meer spullen wilt opbergen dan alleen de hondensnoepjes en de hondenpoepzakjes.
Beloningstas voor de hondentraining?
Natuurlijk kun je beloningstasjes ook in het dagelijks leven gebruiken. Sterker nog ik heb er dagelijks 1 om, maar de meeste mensen zoeken pas naar een beloningstas als ze zijn begonnen met een hondencursus of hondentraining.
De goedkoopste beloningstasjes voor de hond
In onze top 10 staan alle prijzen vermeld. Wil jij nu het liefste een goedkope beloningstas voor de hond? Dan zijn de nummers bla en bla jouw beste keuze.
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
