Dat las je goed ja. Voor de blogvolgers is het onverwachts, maar de Instagram volgers weten dat dit eraan zat te komen. Dus laat ik maar beginnen met waarom…
Bram is ziek
Sinds mei is Bram taken gaan weigeren. Ik kan me dit nog erg goed herinneren omdat ik het zo een vreemd gedrag vond dat ik meteen de camera pakte. Ik en Bram hebben een heel sterke en diepgaande band. Ik ken hem inside and out, en merkte dus ook meteen dat er iets niet klopte en trok meteen aan de bel. Sinds die eerste keer dat hij iets weigerde is hij steeds meer dingen gaan weigeren, lijkt hij dingen vaak niet te snappen, langzamer te gaan lopen, is hij futloos geworden. Ook weigert hij regelmatig om op te staan, waardoor hij mij als rolstoel gebonden persoon regelmatig erg in de weg ligt of zelfs ergens opsluit. Maar het meest opvallende en verdrietige wat minder is, is zijn oneindige kwispel. Bram was de hond die altijd kwispelde. Zo erg dat zelfs vreemden op staart het opmerkten. Als je Bram zag dan zag je een kwispelende staart, en dat is niet meer zo.
Ziek waarvan?
Dan komt nog de vraag wat er nou precies mis is met Bram. Drie dierenartsen, een specialistische dierenarts, een orthopeed, overleg met twee internisten, urine onderzoek en 3x bloed onderzoek, allemaal zonder resultaat. Dus heel simpel, we weten het niet. het gaat nu sinds een weekje of 2/3 iets beter met Bram waardoor hij wel weer wat taken is gaan doen, maar hij is gewoon niet zichzelf. Na 5 maanden aan onderzoeken en nog geen antwoord hebben we besloten dat het klaar is. ik houd zielsveel van Bram en hij heeft mij de afgelopen 4 jaar (waarvan 2 als hulphond) zo ontzettend veel geholpen en geleerd. Maar ik ben gehandicapt, en ik heb een betrouwbare hulphond nodig. En dat is Bram nu niet. dus om Bram, maar ook mij, rust en closure te geven hebben we het besluit gemaakt dat Bram binnenkort met pensioen zal gaan.
Hoe nu verder?
Geen zorgen, Bram gaat nergens naar toe. We kunnen hem nog niet missen. Mijn ouders zullen Bram van mij overnemen, maar wie weet. Misschien kan ik hem wel zelf houden, dat valt nog te bezien.
En voor mij, voor mij komt er een nieuw hondje. Ik begin gewoon opnieuw. Ik heb Bram via Bultersmekke tot een zo goed als volwaardige hulphond opgeleid (hij is officieel nog in opleiding, maar 90% klaar), en dat heb ik in 15 lessen gedaan, terwijl er voor 40 betaald is (zoveel zijn er meestal nodig voor het werk dat wij hebben gedaan). Trots momentje 🙂 . Hierdoor hebben wij nog ong. 20-25 lessen over, waardoor ik het aanbod heb gekregen om daarmee een nieuwe hond op te leiden, met het volle vertrouwen van mijn trainer dat ik dat kan. Dus dat gaan we proberen te doen. het vinden van een nieuwe, geschikte hond kan maanden duren, dus wie weet hoe lang het allemaal gaat duren. Maar we gaan het ervaren. Ondertussen blijft bram nog op een laag pitje werken zodat ik niet zonder hulphond zit.
Verdrietig nieuws. Niet de blog die ik gepland had, maar ja. Ik wil jullie alvast bedanken voor alle geweldige steun die ik via Instagram heb ontvangen, en een dikke knuffel van Bram.
Bram en ik hebben 2 mooie jaren samen gehad, hier zijn een paar mooie highlights daarvan.
*Heb je een voorstel voor een blog of vragen over een geplaatste blog, zoek me gerust op via Instagram privé berichten. Volg ons op Instagram om ons dagelijkse leven en veel foto’s van bram te volgen.*