Het lijkt een grap als je haar lieve kop ziet, een beetje scheef, bruine puppyogen en een hijgend tongetje (zie foto hieronder). Maar kijk iets beter en je ziet in haar blik ineens een glimp van … ondeugd! Saartje is nu 1,5 jaar en vol verwachting wacht ik op het ‘magische’ moment van drie jaar, plotseling is daar dan een volledig getrainde hond waarmee je een rustige ontspannen wandeling kunt maken zonder ten alle tijden op je hoede te zijn. Zonder gekheid, we werken er natuurlijk aan, maar ik zie er wel naar het moment uit dat ik de vruchten kan plukken van de opvoeding. Herken jij je hierin? Dan heb ik hier mijn tips voor jou, misschien werken ze voor jou ook (maar misschien ook niet want elke hond is anders natuurlijk).
Tip 1: De gouden tip (een open deur om mee te beginnen): ik ren nooit, ik herhaal NOOIT, achter Saar aan. Zodra ze ook maar het kleinste vermoeden heeft dat ik haar wil vangen is de speel-modus aan en je kunt waarschijnlijk wel raden wie er harder rent (spoiler: ik niet).
Tip 2: Soms zit je plotseling in een situatie waar je liever niet in zou zitten, dat heb je nu eenmaal met de Onvoorspelbare Wezens die honden kunnen zijn. Loop je rustig op de dijk, hond los, waar nooit een auto te bekennen is, komt daar tóch ineens een auto de hoek om. Gauw je hond roepen natuurlijk, maar helaas, de ondeugende blik verschijnt en dénk maar niet dat mevrouw nu gaat reageren zoals ik wil. Voor dit soort situaties heb ik knakworst/appel/wortel/makreel/… (vul maar in) in mijn zak. Als je dit niet bij elk commando gebruikt, bijvoorbeeld alleen bij ‘hier’ of bij stress-situaties, werkt het als een tierelier.
Tip 3: Stout geweest? Thuis een uur in de hoek zitten! Huisarrest, dat zal haar leren (grapje).
Tip 4: Als ik op een rustige weg loop met veel bomen, ga ik net zo vaak verstoppen achter een boom tot ze doorheeft dat zij op mij moet letten, en niet andersom. Sommigen zullen zeggen dat dit slecht is voor het vertrouwen van je hond, maar voor Saar en mij werkt het! Als er geen bomen in de buurt zijn probeer ik een onverwacht geluid te maken of op de grond te liggen (verklaar me maar voor gek), dan komt ze bijna altijd wel even kijken.
Tip 5: Ik probeer mijn commando’s een beetje ‘zuiver’ te houden door niet eindeloos ‘hier’ te roepen als ik weet dat ze toch niet gaat komen. Door te trainen op succes, is bij ons de kans groter dat Saartje ook zal reageren als het écht moet.
En de laatste, tip 6: Als ik echt ten einde raad ben, probeer ik gewoon alle ondeugd-oproepende situaties te vermijden. Gaat ze altijd het bruggetje oversteken naar de weg toe? Een paar weken aan de riem bij het bruggetje. Komt ze niet meer terug als ze aan het spelen is? Een tijdje niet laten spelen. Steekt ze telkens de dijk over zonder te wachten? Aan de riem op de dijk. Het is soms even jammer, maar ik merk wel als ik het later nog een keer probeer, dat de kans op succes op deze plek een stuk groter is!
Ik hoop dat je hier iets mee kunt en mocht je nog iets missen in dit rijtje laat het me vooral weten. Alle tips zijn welkom!
Ons Soof is nu al ruim vier jaar bij ons. Ze is een geweldige schat, knuffelig en luistert heel goed.
Waarom een Drentsche Patrijshond?
Maar waarom hebben wij voor een Drentsche Patrijshond gekozen, dit is niet bepaald een bekend ras. De meeste mensen verwarren een Drent met een Springer Spaniel, een Friese stabij of een Heidelwachtel. Ook erg leuke honden, maar toch wel (een beetje) anders.
Mijn man en ik wilde een actieve hond, die goed zou luisteren en waar je lange wandelingen mee kunt maken. Voor mijn man was het duidelijk dat het geen kleine hond mocht worden, hij is zelf 1,90 meter. Omdat ik een stuk kleiner ben, wilde ik geen hele grote en te sterke hond. Al is Soof behoorlijk sterk als ze wil, als ze echt aanzet kan ze me zo meetrekken 🙂
Jachthond
We wisten allebei dat we een hond met een langere snuit wilde, dat vinden we beide mooi. Daarnaast wilde mij man graag een bruin-witte jachthond. Dus op zoek naar het juiste ras. We hebben toen een lijstje gemaakt met eigenschappen die we belangrijk vonden. Dus meer gericht op de karaktereigenschappen dan alleen het kleurtje en de lengte van haar snuit. De discussie over of het een jongetje of een meisje zou worden had ik al gewonnen, al was dit ondergeschikt aan het juiste nestje.
Lijst met karaktereigenschappen
Op internet ben ik op zoek gegaan naar rassen met de karaktereigenschappen die we wilde. Hieruit kwamen enkele mooie jacht-/ retriever honden naar voren zoals de Heidelwachtel, Friese Stabij, Toller en de Drent. Allemaal lieve mooie rassen met een fantastisch karakter. Lief voor kinderen, speels, goed luisterend. Vraag je je mogelijk af wat maakte het verschil. Tja, dat was toch de prachtige blik in de ogen van de Drenten.
Wat maakt de Drent zo speciaal?
De Drent is speels van aard en erg enthousiast. een Drent kan soms een tikje eigenwijs zijn (dit hoor je wel vaker bij Nederlandse rashonden). Het zachtaardige karakter van de Drent maakt dat de Drent omschreven wordt als een goede gezinshond. Er wordt gezegd dat een Drent lief is voor kinderen, soms wel te lief en dat ie makkelijk over zich heen laat lopen. Dit klopt wel een beetje, al vraag je het ons.
Baasgericht
De Drent is erg gericht op zijn baas. Dit merken wij altijd heel goed als we met haar aan het wandelen zijn, ze zoekt dan continu contact met ons. Ze houdt ons nauwlettend in de gaten en loopt niet te ver van ons af. Een Drent is daardoor uitermate geschikt om met je verre wandeltochten te maken. Zelfs in het bos zal een Drent contact met je blijven zoeken. Wij vinden dit een van haar fijnste karaktertrekken.
Veel beweging
De Drentsche Patrijshond heeft het gezelschap van zijn mensen nodig. Het is dus niet verstandig om een Drent te nemen als je weet dat je heel veel van huis bent, uit verveling kunnen ze dan doelbewust dingen gaan slopen. Verder heeft de Drent behoorlijk wat beweging nodig (dit lees je bij veel jachthonden). Een Drent moet de kans krijgen om los rond te rennen, de geurtjes buiten in zich op te nemen en zo zijn energie kwijt te kunnen. Als je een Drent die ruimte kunt geven is het een heerlijke huishond. Mede om die rede zijn wij toen ons Soof anderhalf was verhuist van de stad naar een dorp.
Zachtaardig karakter
Drenten hebben een zachtaardig karakter, zijn goedmoedig maar zijn zeker geen doetjes. Een Drent heeft een zachte beet, dat betekend dat ze niet (snel) door zullen bijten of vast zullen houden. Dit is ook wel logisch, ze zouden namelijk bij de jacht het gevogelte kunnen beschadigen en dat is natuurlijk iets dat niet mag. Een Drent is intelligent, werkwillig, nieuwsgierig, attent en waaks. Dat laatste merken wij heel goed, we wonen tegen een fiets en wandelroute aan. Ons Soof waarschuwt ons voor elke ‘vreemde’ hond. 🙂 Drenten zijn doordouwers, ze zijn niet agressief, maar staan hun mannetje. Een Drent is eerder afwachtend, ze zal niet snel zelf de ‘aanval’ kiezen.
Terughoudend naar vreemden
Een Drent is , zoals al eerder gezegd, gericht op zijn baas. Ze zijn zeer trouw aan de baas en gaat voor hem/ haar door het vuur. Ze zijn ook aanhankelijk naar de leden van het gezin. Tegenover vreemden kan een Drent wat terughoudend zijn. Persoonlijk vinden wij dat wel fijn, onze hond hoeft niet uit zichzelf zo meteen naar iedereen toe te lopen. Niet iedereen is daar van gediend.
Rasvereniging
Kort samengevat kan het karakter van de Drent beschreven worden als: gevoelig, intelligent, nieuwsgierig, vrolijk, levendig en aanhankelijk, maar ook (erg) eigenwijs…..! Deze dingen trokken ons aan, samen met de uitstraling van de hond. Mijn man en ik zijn op zoek gegaan naar de juiste fokker, dit hebben we via de rasvereniging gedaan. En daarna zijn we aan het avontuur van de opvoeding van ons Soof begonnen, onze eerste Drent. Een sprong in het diepe waarvan we nog steeds iedere dag genieten.
Geschiedenis van het ras
De Drentse Patrijshond is een relatief klein ras, van oorsprong een Nederlands ras. Rond 1600 is het ras vanuit Spanje via Frankrijk in Nederland gekomen. In 1943 is het ras officieel erkend.
Doordat het zo’n klein ras is, is het belangrijk om goed te kijken naar de gezondheid. Het is namelijk heel erg jammer dat er relatief veel Drenten dragers van het epilepsie-gen zijn. Gelukkig is dit de laatste jaren, mede dankzij de inzet van de vereniging/ club en onderzoekers, vele malen vermindert. Dankzij strenge fok-normen is het aantal ziektegevallen sterk teruggelopen, ook bij met betrekking tot andere ziektes die er mogelijk in het ras zitten.
Een tip: informeer altijd goed, bijvoorbeeld bij de rasvereniging van het ras van jouw voorkeur, over welke ziektes er mogelijk in een ras veel voorkomen.
Ik heb vorige week toch zo’n leuk pakketje binnengekregen! Wij mogen samen twee snuffelkleden reviewen en jullie vertellen wat wij hiervan vinden. Zijn jullie er klaar voor?
Wat is een snuffelkleed?
Allereerst een klein beetje uitleg over het snuffelkleed. Een snuffelkleed is een kleed, mat of bal waar je snoepjes in kunt verstoppen die de hond vervolgens op moet zoeken en kan opeten. Je hebt verschillende soorten kleden, kleden die jezelf kunt knopen, kleden die een mooie antislip mat eronder hebben en ze zijn in veel verschillende vormen te krijgen. Het snuffelkleed is een mooie manier om je hond uit te dagen in z’n thuissituatie. Ideaal voor dagen waarop het bijvoorbeeld heel hard regent en jijzelf of je hond liever niet te veel loopt. Of wanneer je weet dat je je hond een paar uurtjes alleen moet laten. Ook voor hondjes die gedwongen even wat meer rust moeten houden vanwege een blessure kun je de hond met een snuffelkleed toch goed moe maken. Er wordt zelfs gezegd dat 10 minuten met een snuffelkleed aan de gang gaan, gelijk staat aan een uur buiten wandelen.
Maar hoe leer je een snuffelkleed aan?
Bij Skye heb ik eigenlijk nooit echt hoeven uitleggen hoe een snuffelmat of -kleed werkt. Vanaf pup heeft ze al een mat gehad. Waar ik eerst altijd de snoepjes of eten opgooide. (Ja echt gewoon mat op de grond, voertjes erover heen uitstrooien en ‘snuffelen’ maar. ) Wanneer ze dit snel doorhad, ging ik het verstoppen tussen de flapjes en moest ze echt meer gaan zoeken.
Bij de kleden die we mogen reviewen ben ik meteen fanatiek gaan verstoppen. Echter heeft Skye een redelijk grote brok als voer, waardoor ze die wel makkelijk vindt. Op het moment dat ik kleine brokjes of snoepjes verstop moet ze wel iets meer zoeken en is het dus iets lastiger voor haar.
Snapt jou hond zo’n mat nou niet direct vanzelf, dan kun je hem natuurlijk helpen. Je kunt er naast gaan zitten en hem of haar eerst zelf laten snuffelen, als het dan wel erg lang duurt, kun je een flapje optillen om te laten zien dat daar iets lekkers ligt en negen van de tien honden zullen het daardoor wel (gaan) snappen. Geef het ook de tijd, het is toch weer iets nieuws en helemaal niet erg dat je hond het niet meteen snapt. Dat maakt het aanleren alleen maar leuker.
Wat zijn de voordelen van een snuffelkleed?
De voordelen van een snuffelkleed zijn onder andere;
Dat de hond niet kan schrokken.
Je hond moet zijn neus gebruiken om de voertjes en/of snoepjes te vinden.
De band tussen je hond en jou wordt versterkt, doordat je hier samen mee bezig bent.
Een angstige hond wordt er rustiger door en vergeet de rest om zich heen even.
Ook krijgt de hond meer zelfvertrouwen (dat is fijn voor elke hond, angstig of niet).
De kleden kunnen gewassen worden op 30 graden, ook wel zo prettig.
Wat vindt Skye van de kleden?
Wij hebben twee varianten gekregen, een mooie zonnebloem en een groot bot. Bij het uitpakken was ze al direct nieuwsgierig en nadat ik de kleden uit het plastic had gepakt begon zij direct te snuffelen. (Er zat nog niet eens iets in, zullen ze er een lekker geurtje op hebben gespoten? 😉 )
Zonnebloem
We begonnen met de ‘makkelijkste’ , tenminste zo zag het er uit, ook omdat Skye al een standaard snuffelmat heeft vond ik deze daar het meest op lijken. De makkelijkste dus, de zonnebloem, heeft hele mooie randen/rijen waar ik de brokjes onder verstopte. Ze bleef keurig zitten wachten tot ze mocht gaan snuffelen en ging zodra het startsein gegeven was aan de slag. Beheerst met haar neus langs de randjes en door de stof. Ze doet dit echt heel rustig, tot het moment dat ze denkt dat de mat wel leeg moet zijn en dan kijkt ze met vragende oogjes mij aan. Ik controleer altijd even de mat. Of ik til alle flapjes even op, maar het is net zo makkelijk om de mat even om te keren en dan valt er nog wel eens iets uit. Maar nee mevrouw had alles netjes al op. Dit was dus een goedgekeurde mat!
Grote bot
De dag erna gingen we met het snuffelkleed in de vorm van een groot bot aan de slag. Een onwijs leuk kleed in de vorm van een bot met verschillende plekken om voertjes en/of snoepjes te verstoppen. Ik denk weleens dat ze gewoon stiekem afkijkt, want ze moet van mij zitten en dan leg ik alles netjes neer. Zal ze dan zo slim zijn om het te onthouden? 😉 In ieder geval was ze weer heel beheerst aan het snuffelen en ging ze van het ene plekje naar het andere om de brokjes op te eten. Ook deze heeft ze goed door en zo te zien vind ze hem erg leuk. Als alles op is en ik het controleer het zie je haar bijna teleurgesteld kijken dat echt alles al op is.
Na het snuffelen
Daarna moet ik wel de kleden weer opruimen en niet per ongeluk even nog 5 minuten laten liggen, want dan is ze niet meer zo rustig en beheerst en wilt ze het kleed het liefste gebruiken om mee te spelen of om lekker op te gaan liggen. Bij het bot zou dat misschien nog wel kunnen, want er zitten twee leuke schijven met piepertjes in. Die piepertjes doet ze zolang ze snuffelt niets mee, maar zodra ze klaar is dus wel. Dan is ze niet meer zo voorzichtig haha.
Al met al, twee zeer geslaagde kleden waar Skye veel plezier van heeft. Voor Skye mooie alternatieven als ik haar eten wil geven, wat zij normaal in haar anti-schrokbak krijgt. Zeker op dagen dat ik net wat minder beweging aan haar heb kunnen geven en haar toch nog even wil uitdagen.
Wij gaan hier nog even verder snuffelen tot snel weer!
Voor onze bloggers wilden we graag bandana’s met ons logo er op en de naam van de blogger. Maar ja waar laat je nu hondenbandana’s drukken met jouw eigen bedrijfslogo? Dat was voor ons eigenlijk heel eenvoudig; bij Rebel & Moon. Natuurlijk kennen we Lady Rebel en Simone omdat ze voor The Dog Pen bloggen, zonder bevooroordeeld te zijn, is de kwaliteit van de bandana’s en de bedrukking heel erg mooi. Perfect om zo onze bloggers een presentje te geven, meer bekendheid op Instagram te krijgen en ons logo veel gezien te laten worden.
Sennah is ook heel blij met zijn bandana
Honden bandana
De bandana’s die wij hebben laten maken met ons logo is in de kleur gemaakt van onze huisstijl en ook het lettertype hebben we zelf gekozen. Voor onze bloggers zijn de bandana’s op maat gemaakt, omdat we de nekomvang weten van al onze bloggers (niet uit het hoofd hoor). Wil je nu meer algemeen bandana’s laten maken om jouw merk of bedrijf mee te promoten dan kun je 3 verschillende maten laten maken; small medium en large. Omdat de bandana’s om te knopen zijn kunnen zo alle honden een mooie passende bandana krijgen.
Chester met zijn The Dog Pen bandana
Social media exposure
Hoe goed is het als een heleboel honden een bandana hebben met jouw logo? Het leukste is natuurlijk dat jouw logo ineens op heel veel plekken op social media te zien is. Zo kun je bijvoorbeeld op een evenement bandana’s uitdelen en vragen om foto’s te posten op Facebook en Instagram. Met een hashtag en gekoppeld aan een vervolgactie bijvoorbeeld. Zo zien ineens heel veel mensen jouw logo en merknaam voorbij komen.
bedrukte hondenhanddoek
Rebel & Moon
Rebel & Moon is een online webshop van Simone van Lady Rebel. Naast hun geweldige producten met leuke teksten en grappige prints, maken ze dus ook bedrukte producten op maat. Naast hondenbandana’s kun je ook handdoeken en truien laten bedrukken helemaal naar eigen wens.
Wat een jachthond moeten weten Over opvoeden van de pup, apporteren, voorstaan en zweetwerk
Overzicht & Vormgeving
Wat een jachthond moet weten is geschreven door ervaren jachthondentrainer Paul de Vos en richt zich op verschillende disciplines in de Nederlandse jachtpraktijk. Er staan foto’s in van veel verschillende jachthondenrassen en er worden illustraties gebruikt ter verduidelijking van bepaalde trainingselementen. Ook heeft het boek een uitgebreide lijst met bronnen en aanbevolen literatuur.
Het boek begint met basiskennis. Het verschil tussen wolf en hond, de geschiedenis van de jachthond en kennis over trainen en trainingshulpmiddelen zoals de e-collar en hondenfluit. Ook wordt uitgebreid aandacht besteed aan het opvoeden van pups. Daarna komen trainingsschema’s voor veldwerk, apporteren en zweetwerk aan bod.
De trainingsmethode die wordt gebruikt is gebaseerd op jarenlange ervaring uit de jachtpraktijk. De manier van trainen is ingeburgerd in de jachtwereld als de meest effectieve methode gebaseerd op een eeuwenlange traditie. Hierin wordt een evenwicht gezocht tussen noodzakelijke gehoorzaamheid en creativiteit van de hond. Dit vergt volgens de auteur een rechtvaardige aanpak met veel geduld. Er wordt gewaarschuwd dat deze methode niet als wet gezien moet worden en er ongetwijfeld andere manieren en tussenstappen zijn. Ook pleit de auteur ervoor dat trainers zich moeten open stellen voor andere meningen en ervaringen.
Inhoud van het boek
In het voorwoord waarschuwt de schrijver dat hondentrainers het nooit met elkaar eens zijn over de beste aanpak. Daar heeft hij zeker een punt! Ook geeft hij aan de tips te gebruiken die je nuttig lijken en de rest te vergeten. Toch vind ik de stelligheid van de manier van aanpak in de opvoeding en training storend.
Zijn inzichten over opvoeding zijn gebaseerd op aannames waarvan we met voortschrijdend inzicht weten dat deze niet juist zijn. Hoewel er anderhalve pagina is gewijd aan het onderscheid tussen de hond en wolf, wordt wat trainen en opvoeden betreft toch het dominantiemodel gebruikt. Zo wordt vaak aangehaald dat de hond niet hogerop mag komen in rang binnen de familie. Ook wordt straffen door dreigend over de hond heen te buigen en krachtig foei te zeggen aangeraden. Dit zou een hondse manier zijn, tegenover het wolfse nekvel pakken en schudden. Dit is maar een kleine greep uit de vele tips in het boek die zijn gebaseerd op het achterhaalde dominantiemodel.
De trainingstips zijn duidelijk gebaseerd op traditie en niet op leertheorie.
Zo wordt er vanuit gegaan dat de hond moet willen werken voor de baas en dus fysieke-en stembeloningen beter zijn dan voer of clickers, ook al duurt het leerproces langer. Dit zou zorgen voor respect en voorkomen dat je hond alleen voor voer werkt. Dat klinkt heel aanlokkelijk, maar laat duidelijk een gebrek aan kennis van operante conditionering zien. Door dit ineffectieve gebruik van beloningen moet je snel naar correcties of dwang grijpen om succesvol te zijn in je training.
De trainingsschema’s worden stapsgewijs uitgelegd en met illustraties en foto’s verduidelijkt. Dit is heel prettig. De opbouw van de training is rustig en er wordt heel duidelijk gemaakt dat men vooral niet te snel moet willen gaan. Hierin wordt rekening gehouden met de ervaring van de hond en eigenaar. Stap voor stap werk je toe naar het eindresultaat. Op die manier wordt voorkomen dat er veel fouten worden gemaakt die gecorrigeerd moeten worden. Er wordt aandacht besteed aan veel voorkomende situaties waar eigenaren in de training tegenaan lopen en hier worden oplossingen voor aangereikt. Als lezer geeft dit mooi weer waar de valkuilen in de training zitten en hoe je hier op in kunt spelen.
Het boek bevat duidelijke illustraties
Conclusie
Ik vind het heel waardevol te lezen over verschillende disciplines in de jachtpraktijk en welke honden hiervoor worden gebruikt. Het geeft niet alleen een beeld van wat de hond moet kunnen, maar ook welke aanleg de hond nodig heeft om het te kunnen. De stapsgewijze opbouw van de trainingsschema’s biedt houvast voor zowel de eigenaar als hond en is fijn als naslagwerk om er thuis bij te pakken.
Waar het de afstamming en het reukvermogen van de hond betreft wordt de wetenschap veelvuldig aangehaald. De auteur lijkt zich te storen aan het gebrek aan kennis van ‘zijn’ wetenschap, biologie, maar kijkt daarbij niet verder dan zijn vakgebied. Daarbij roept hij op dat trainers open moeten staan voor andere meningen. En daar stoor ik me dan weer aan. Ook gedragsbiologie en toegepaste gedragsanalyse zijn (harde) wetenschappen en dus geen mening of methode. Dit wordt over het hoofd gezien en de plek ingevuld door het dominantiemodel, aannames en traditie. De bronnen die zijn gebruikt zijn vrij gedateerd en er staat geen literatuur tussen over leertheorie.
De trainingsmethoden zijn ouderwets. Het doet denken aan de manier van trainen bij de Martin Gaus hondenscholen voor de eeuwwisseling. Ik heb zelf ook op zo’n manier getraind met mijn vorige honden. Het is lang niet zo effectief als trainen volgens de huidige wetenschappelijke inzichten. Ook niet als je open staat voor het gebruik van correcties.
Ook binnen de jachtwereld is hierin tegenwoordig een kentering gaande. Er zijn veel boeken en cursussen beschikbaar van trainers die hun sporen verdiend hebben in zowel de praktijkjacht als wedstrijdjacht die gebruik maken van leertheorie en het dominantiemodel inmiddels lang en breed achter zich hebben gelaten.
Voor mensen die informatie zoeken over het opvoeden van hun (jachthonden) pup en een goede basis willen leren om hun pup op te voeden en trainen zou ik dit boek niet aanraden. Het geeft een vertekend beeld van hoe honden leren en zich verhouden tot de mens. Maar als je wilt weten wat een jachthond moet kunnen in de praktijk en benieuwd bent naar de opbouw van de training binnen verschillende disciplines dan is dit boek zeker een aanrader en heel verhelderend.
De afgelopen week is Sennah anders. Zijn vacht is dof, hij kijkt wat sip en is minder enthousiast dan wat we gewend zijn. Sennah is niet zichzelf en dan slaat de twijfel bij mij toe. Doe ik het wel goed? Wat zou ik op dit moment graag even met hem willen praten. Echt praten. Dat ik een vraag stel en dat hij mij antwoord geeft. Kon dat maar…
De afgelopen week dacht ik veel na. Ben ik wel actief met hem bezig geweest? Heb ik hem genoeg aandacht geven? Heb ik mijn vrije tijd wel aan Sennah besteed?
Bij het stellen van deze vragen overvalt er mij een schuldgevoel. Want ik denk dat ik meer aandacht aan Sennah had kunnen geven. Door de Corona periode ben ik meer thuis geweest dan in een normale werkweek. Maar ben ik er ook voor Sennah geweest? Heb ik eigenlijk wel genoeg met hem gedaan? We zijn samen meer of langere wandelingen gaan maken, maar verder…
Maar misschien is het juist wel dat ik meer thuis ben geweest. Dat door de situatie ook Sennah’s dagritme veranderde en dat hij juist daarom nu anders is. Dat na al die weken Sennah nu pas uit wat hij voelt of eigenlijk hoe hij zich voelt. Ik weet het niet. Daarom zou ik zo graag met hem willen praten. Ik zou hem willen vragen waarom hij nu anders is. Waar komt dat door? Ben je gelukkig? En eigenlijk zou ik hem ook de vraag willen stellen of ik het allemaal wel goed doe. Ben ik een goed baasje voor je?
Wat zou het fijn zijn als Sennah antwoord kan geven op mijn vragen. Dat hij mijn twijfels weg kon nemen door te zeggen wat hij vindt. Oh Sennah, konden we maar praten…
Het gaat over honden dus wij zijn er als de kippen bij! Vanaf 13 mei 2020 kun je de film Trouble kijken op Netflix. Deze animatiefilm met in de hoofdrol hondje Trouble is een film uit 2019. In de originele Engels gesproken versie zijn de stemmen te horen van een aantal bekende namen zoals; Jason Mraz, Snoop Dogg, Colby Lopez en Cesar Milan.
Alle leeftijden
De film Trouble is geschikt voor iedereen vanaf 6 jaar. Je kunt op Netflix zelf kiezen of je voor de Engels versie gaat (al dan niet met Nederlandse ondertiteling) of dat je voor de Nederlandstalige versie gaat. In de Nederlandse versie hoor je de stemmen van Rico Verhoeven, Ricardo Blei en Stefania. Kijk je zonder kinderen, dan is de originele Engels gesproken versie zeker aan te raden.
Luxe leventje
Het verwende hondje Trouble heeft een heerlijk leventje; een liefhebbende eigenaresse, een butler en zelfs Cesar Milan als persoonlijke hondenfluisteraar. Maar maakt je geen zorgen Trouble wordt niet gesist en gepord, maar in de watten gelegd door Cesar Milan en hij krijgt zelfs motivational speeches en zijn piepspeeltje ‘Mister Honk’ aangereikt.
Leven op straat
Helaas gaat zijn lieve eigenaresse Sarah dood en moet Trouble gaan samenwonen met de inhalige erfgenamen. Dat loopt vanaf het begin niet zo soepel, waardoor Trouble op straat beland. Door het testament zijn de erfgenamen en Trouble op elkaar aangewezen. Hij moet dus zo snel mogelijk weer terug naar huis. Hoe dat precies gaat verlopen en welke avonturen Trouble onderweg meemaakt, dat zie je natuurlijk in de film.
Jazeker! Trouble is een grappige feelgood film. Verwacht geen artistiek meesterwerk, maar gewoon een fijne animatiefilm waar iedere hondenliefhebber zeker van kan genieten. Zoek je iets voor het hele gezin? Ook dan is Trouble een goede keuze!
Zoals je misschien wel weet is Poes dol op snuffelen. Als we een wandeling maken loopt ze vaak met haar neus over de grond, op zoek naar alles wat zo lekker ruikt. En zeker nu het gras zo lang is, zijn we haar best wel eens kwijt omdat ze achtergebleven is om een holletje uit te graven.
Hoe schattig is deze pastelkleurige snuffelmat voor puppy’s? Ik smelt! Ideaal als cadeautje voor een nieuwe pup in je vrienden- of familiekring. Deze snuffelmat is van Beeztees en je shopt hem bij Medpets.nl voor €17,75 (22×22 cm).
#2 De slow feeder
Deze snuffelmat is ideaal om als voerbak voor je hond te gebruiken. Je kunt de rand van de mat omhoog laten zodat het echt een soort bakje is. Eet jouw hond slecht of schrokt hij juist? Een snuffelmat geeft je hond plezier in het eten en zorgt ervoor dat hij niet kan schrokken. Ideaal! Deze slow feeder is uitgevouwen 48×48 cm. Door eenvoudig het touwtje aan te trekken vouw je de mat op tot een pakketje van 26×26 cm. Je koopt deze mat voor €26,95 bij Bol.com.
#3 Snuffelmat 2.0
Het snuffelkleed met fleece slierten kennen we inmiddels allemaal wel (niks mis mee hoor, hartstikke leuk!). Maar dit snuffelkleed gaat toch net een stapje verder. Naast de welbekende sliertjes zitten er op dit kleed ook andere vakjes, bakjes en flapjes. Poes heeft een kleed dat lijkt op deze en vindt het fantastisch! Zodra het kleed op de grond ligt, steekt ze haar snuit in de vakjes! Ook dit kleed koop je voor €29,99 bij Bol.com. Het snuffelkleed is 75x50cm.
#4 Snuffelmat 2.0 mét piep
Dit snuffelkleed lijkt een beetje op de vorige, maar heeft de vorm van een botje. Super leuk! En daarnaast zitten er piepjes in dit kleed verstopt! Dit zal (bijna) elke hond fantastisch vinden! Dit kleed kost €29,99 bij Bol.com.
#5 Een snuffeldoos
Voor als je hond helemaal uitgekleed is met de snuffelkleden en snuffelmatten is er de snuffeldoos! (of voor als je dat gewoon leuk vindt natuurlijk 😊). Deze snuffeldoos of snuffelbox ziet er vrolijk en interessant uit. Hij is ongeveer 30x30x30 cm en kost €79,90 bij Alsa-nature.nl.
#6 Hartjesmat
Deze hartjes snuffelmat is vast speciaal voor hele lieve hondjes! Ik vind deze snuffelmat origineel en leuk en ik denk dat de meeste honden ook wel enthousiast worden van de sliertjes en vakjes! Deze mat van 80×75 cm koop je ook bij Alsa-nature.nl, voor €74,90.
Dit zijn onze favoriete snuffelkleden en snuffelmatten! Heb jij zelf al een of meerdere snuffelmatten in huis? Welke is favoriet bij jouw hond? Laat het me weten, ik ben benieuwd!
Weet je nog dat ik vorig jaar een snuffelmat voor Poes maakte? Nog steeds is deze mat favoriet. Waar Poes bijna niks geeft om tennisballen en er niks van snapt als je een stok weggooit, begint ze enthousiast te springen en kwispelen als de snuffelmat tevoorschijn komt. Hartstikke leuk dus om wat meer snuffelspelletjes met Poes te gaan doen! Via The Dog Pen kregen wij verschillende snuffelkleden om te testen. Dat hebben we met veel plezier gedaan! In dit blog vertel ik je waarom spelen met een snuffelkleed goed is voor jouw hond en waar je op moet letten als je een snuffelkleed aanschaft.
De 4 voordelen van snuffelen
Naast dat snuffelen gewoon een leuke bezigheid voor je hond is, heeft het nog meer voordelen om je hond lekker aan de slag te laten gaan met een snuffelkleed. Dit zijn vier voordelen als jij je hond af en toe lekker laat snuffelen.
1. De hond kan zijn energie kwijt
Op de verpakking van een van de snuffelmatten die ik heb, staat dat tien minuten snuffelen gelijk staat aan een wandeling van een uur. Of dat precies klopt weet ik niet, maar het is een feit dat het een hond veel energie kost om te speuren. Hij moet echt zijn hersenen gebruiken om het lekkers tussen het kleed te vinden. Een goede oefening! Ook voor een hond die om wat voor reden dan ook fysiek rustig aan moet doen is een snuffelkleed ideaal. Zo kan hij zijn energie kwijt zonder zijn lichaam over te belasten.
2. De band tussen jou en je hond versterkt
Een hond speelt vaak niet in zijn eentje met een snuffelkleed. Als baasje blijf je een beetje in de buurt en help je de hond waar nodig. De hond leert hierdoor ook dat jij voor hem klaar staat en dat hij op je kan vertrouwen. Dit zorgt voor een sterkere band tussen hond en baasje.
3. De hond kalmeert
Een snuffelkleed is ook uitermate geschikt om je hond af te leiden. Is jouw hond bijvoorbeeld bang voor vuurwerk of onrustig omdat de buren aan het verbouwen zijn? Een poosje snuffelen leidt de aandacht van de onrust af. En wie weet wordt je hond wel zo moe van het snuffelen dat hij daarna rustig in slaap valt!
4. De hond eet rustiger en/of beter
Niet alleen snoepjes, maar ook de brokken van je hond kun je prima verstoppen in een snuffelkleed. Als ik merk dat Poes veel schrokt of juist wat moeite heeft met eten, verstop ik haar brokjes in een snuffelkleed. Die krijgt dan de functie van een slow feeder. Poes eet dan rustiger én alle brokjes zijn netjes op!
Op deze foto zie je een snuffelkleed dat dankzij zijn vorm goed als slow feeder gebruikt kan worden. Je kunt deze hier kopen.
Omdat de meeste snuffelkleden van fleecestof gemaakt zijn en dus lekker zacht zijn, vinden sommige mensen dit ook een prima dekentje voor de hond. Ik zelf haal de mat echter altijd weg zodra Poes uit gesnuffeld is. Zo is het voor de hond duidelijk wanneer er gesnuffeld mag worden en raakt hij minder snel uitgekeken op het kleed.
Soorten snuffelkleden en snuffelmatten
Snuffelkleden en snuffelmatten kom je tegen in alle soorten en maten. Je kunt zelf een snuffelmat maken of er een kopen. Je kunt gaan voor een kleed met rustige kleuren of vrolijke kleuren, in een handig reisformaatje of lekker groot. Let vooral op deze dingen bij het aanschaffen van een snuffelkleed:
De grootte. Heb je een kleine pup? Begin dan met een kleine snuffelmat. Hier heeft een puppy echt genoeg aan! Een grote hond zal echter snel uitgekeken zijn op een klein kleed en heeft de uitdaging van een groot snuffelkleed nodig.
Een antislip onderkant. Tijdens het testen van alle snuffelkleden werd één ding al gauw duidelijk: een antislip laag aan de onderkant van het kleed is echt ideaal. Heeft het kleed dit niet, dan ligt deze al gauw op een prop en wordt het wel erg moeilijk voor de hond om nog lekkers te vinden.
De kleur. Voor degenen die de mat wel standaard in de kamer willen laten liggen is het handig om na te denken over de kleur. Past deze in je interieur? Een snuffelkleed kan behoorlijk groot zijn en valt dus op!
Zoals je misschien wel weet, heeft Poes ook een grote ‘broer’. Dit is Deeks, een vijfjarige kruising tussen een labrador en een rottweiler. Hoewel Deeks en Poes dikke maatjes zijn, zijn het twee totaal verschillende honden. Deeks is dol op zwemmen en apporteren bijvoorbeeld. Maar met snuffelmatten kan hij helemaal niks. Hij vindt het niet leuk en snapt er niks van (terwijl we hem echt wel helpen hoor).
Goed, je snapt mijn punt waarschijnlijk al wel. Test voordat je een snuffelkleed aanschaft of jouw hond blij wordt van snuffelen. Dit kun je doen door bijvoorbeeld wat snoepjes in huis te verstoppen en de hond te laten zoeken. Als de hond niet gelijk enthousiast begint te speuren zegt dit nog niet alles hoor. Help hem op weg, moedig hem aan en doe het lekker samen. Dan merk je snel genoeg of jouw hond dit echt leuk vindt!
Op 9 mei 2020 is bij ons het meest onwerkelijke gebeurd. Wij hebben plotseling afscheid moeten nemen van mijn grote broer Beer.
We hebben al eens eerder verteld dat Beer het een en ander onder de leden had. HD, Artrose (in ieder gewricht wat je je kan bedenken) en zweer zware allergieën die voornamelijk zomers naar voren kwamen.
Zaterdag 9 mei wilden wij met z’n allen gaan kamperen. Dat leek ons leuk. Zodat Beer dat ook nog met ons kon mee maken. Eenmaal op locatie in Noordeloos ging het helemaal mis. We waren net aangekomen en gingen een stukje lopen. We waren lekker in de sloot gesprongen om te zwemmen, want het was wel 23 graden buiten. Heerlijk!
Toen we de sloot uit klommen zag de bazin Beer zijn buik opzwellen. Daarbij gaf hij over en er kwam continu slijm uit. Ze zei: Dit is niet goed. Direct belde ze via de spoedlijn naar het dichtstbijzijnde Dierenziekenhuis. Ze vertelde gelijk dat ze een maag dilatatie volvulus (maag torsie/draaiing in de volksmond) vermoedde.
De baas ging met Beer naar het Dierenziekenhuis. Daar werd er ontzettend uitgebreid onderzoek gedaan voor Beer. De dierenarts is een half uur bezig geweest. Maar vond verder geen symptomen voor een maagtorsie. Beer had wel 40,1 graden koorts, was super misselijk en had een ontzettend gezwollen buik. Zijn darmen waren nog rustig en Beer probeerde niet meer over te geven tijdens het bezoek aan het Dierenziekenhuis. De baas kreeg koortsremmers en diarree remmers mee. En de mannen mochten weer terug naar ons.
Eenmaal bij ons moest Beer een poepje doen. Een goede drol vertelde de baas. Maar Beer begon weer te braken. Loos deze keer. Na een uurtje de medicatie de kans te hebben gegeven, zodat het kan inwerken. Vertrouwden de bazen het echt niet meer. Nog even neuzen met mij (Yiska, misschien wel voor de laatste keer). De baas ging terug naar het Dierenzieken huis. Naar een andere deze keer, want de vorige was na 16:00 uur gesloten.
Bij aankomst mocht de baas even niet mee met Beer. Beer werd direct aan het infuus gelegd. Hij was al ver in SHOCK en er werd een Röntgenfoto gemaakt.
Beer had een Maag Dilatatie Volvulus.
De baas belde de bazin in tranen op, want ze wisten wat dit betekende.
De bazen moesten de moeilijkste keuze in hun leven maken.
De dierenarts zei “we kunnen hem nu opereren”, maar omdat Beer al zo veel mankeerde en een mooie leeftijd van 9,5 heeft bereikt, leek dat de bazen geen goed idee.
Zo’n operatie is zeer zeer zwaar. De mate waarin Beer in shock was maakte her risico ontzettend groot. Waardoor de overlevingskans 20% was. Daarna is het revalideren van zo’n operatie ook geen pretje. Het zou een zeer zware tijd worden voor Beer…
Daarom hadden de bazen gekozen om Beer te laten gaan.
Mijn grote broer is nu op de eeuwige jachtvelden. Dit viel ons ontzettend zwaar, maar dit was echt de beste keuze voor Beer.
De bazen hebben hem individueel laten cremeren. En we zijn nu in afwachting van de komst van zijn koker met zijn as erin.
Beer
05-02-2011
09-05-2020
We missen hem zo ontzettend veel.
Een poot van Yiska
Ps: in de volgende blog zal de bazin uitleggen wat Maag Dilatatie Volvulus is.
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
