“Eindelijk. Ik ben thuis! Wat een avonturen heb ik meegemaakt afgelopen maanden… Sinds ik een pup ben heb ik in Griekenland in een asiel gezeten. Ik kreeg hier niet veel; een kaal hok, geen vriendjes, geen speelgoed, maar gelukkig wel veel knuffels van een lieve vrijwilliger. Na 15 maanden werd ik bijna weer op straat gezet, maar zo ver lieten de mensen van Atlas Animal Project het niet komen, dus ben ik naar Nederland gehaald!
Ik kreeg een lief nieuw adoptiegezin mét een hondenvriendje! In het begin was het wat spannend, maar later vond ik het wel leuk… Alleen dat hondenvriendje niet zo. En dus werd ik weer opgehaald en even bij een opvanggezin geplaatst. Ik vond het niet heel erg, paste me snel aan en genoot van de knuffels en ál het speelgoed – wat ik stiekem pikte van mijn nieuwe hondenvriendje. Tot er opeens daar 2 vreemde, maar lieve mensen binnen kwamen…”
—
Mijn vriend en ik zijn al een tijdje op zoek naar een hondje. Althans, we hadden het er vaak over maar wisten niet zo goed wat voor hond we dan wilden. Een pup? Een asielhond? Tot we een tijdje terug serieuzer op zoek gingen. We zijn bij het asiel geweest, hielden online de websites zoals hhin.nl en verhuisdieren.nl goed in de gaten en wisten steeds beter wat we zochten.
Bella Pepper
En daar was knappe Bella. Met haar open blik op de foto’s, haar mooie ogen en lieve omschrijving. We waren meteen verliefd. Maar, helaas te laat… Ze zou waarschijnlijk al geadopteerd worden door mensen met een heel groot erf. Wij een beetje verdrietig, maar ook opgelucht voor Bella.
Toen werden we gebeld. De mogelijke adoptieouders hadden toch twijfels omdat “ze soms uit onzekerheid honden aanviel” en hebben de kennismaking afgezegd. Of wij nog interesse hadden? Uh, JA!
De eerste keer dat we haar zagen wisten we het beide meteen; wij wilden deze onzekere dame heel veel liefde en plezier gaan geven. Ze was meteen nieuwsgierig, kroop niet onder de tafel (wat ze bij anderen wel deed) en liep goed mee aan de riem. We hebben haar mee naar huis genomen en na 10 minuten heen en weer snuffelen ging ze al liggen in haar spiksplinternieuwe bench… Dat leek ons een goed teken en gaf ons alle hoop dat haar gouden mandje bij ons in huis staat.
Volg jij ons tijdens de avonturen die wij met Bella gaan beleven? En hoe wij haar hopelijk steeds een beetje zekerder maken?
Nu het stilletjes aan terug mooier weer is en de temperaturen stijgen, gaan veel hondjes naar de hondentrimmer voor hun vachtverzorging. Wij hebben het warm, de hond heeft het warm, dus laten we ze van die dikke laag haar ontdoen. Sommige hondentrimmers scheren de keeshond dan ook als de klant het vraagt want anders gaat de klant naar een andere trimmer. Maar er zijn ook steeds meer hondentrimmers die het niet doen, en de klant proberen te overtuigen van de juiste vachtverzorging. Veel keesjes hun vachten worden dan jammer genoeg door onwetendheid vaak afgeschoren, te kort geknipt of uitgedund. Hondeneigenaren denken vaak dat ze hun keesjes hiermee helpen zodat ze het minder warm zullen hebben maar staan er niet bij stil welke schade ze aan de vacht kunnen aanrichten.
Waar dient de vacht voor?
De keeshond in het algemeen heeft net als veel andere rassen een boven- en ondervacht. De constante lichaamstemperatuur van de hond is 38 – 39°C, afhankelijk van de grootte van de hond. Deze lichaamstemperatuur moet dus in elk seizoen constant blijven.
De dekharen (= bovenvacht), de onderwol (= ondervacht), de huid en de onderhuid met vetcellen vormen samen de isolerende factor. In de winter werkt de ondervacht dus als isolatie tegen kou van buitenaf.
In de zomer werkt de ondervacht als een airco. Tussen de haren van de ondervacht zit lucht, deze lucht is koel en zal de keeshond in de zomer koel houden. Als je de haren scheert dan ontneem je zijn natuurlijke voorziene koele lucht en heeft de keeshond de kans om oververhit te geraken! De vacht heeft ook een huid-beschermende factor tegen zonverbranding. Door de vacht kan de zonnestraling niet direct de zongevoelige huid bereiken. Bij een dunne of geschoren vacht kan de huid dus extreem verbranden met ernstige gevolgen.
Hoe zorgen ze voor een natuurlijke afkoeling?
Honden kunnen niet zoals mensen zweten om af te koelen. Ze gaan namelijk snel hijgen bij inspanning of in een warme omgeving. Dit lijkt in de eerste instantie zielig maar het is een natuurlijk mechanisme waarbij de warmte via de ademhaling aan de omgeving wordt afgegeven waarbij de hond tegelijkertijd koelere omgevingslucht binnenhaalt. Naast het snel hijgen gaan ze met hun onderbuik plat op een koele ondergrond liggen, gaan af en toe een slokje water drinken en zoeken dan een nieuwe koele plek.
Laat de vacht dus zoveel mogelijk intact, natuurlijk moet deze wel klitvrij zijn. Maar scheren kan een blijvende schade zijn voor de vacht. Het kan zeer lang duren voor de vacht terug aangegroeid is naar zijn natuurlijke staat maar het kan zelfs voorkomen dat de haren permanent wegblijven.
Wassen, goed borstelen en het verwijderen van alle dode onderwol volstaat in principe. Het knippen van de vacht doen we voornamelijk om cosmetische reden en is dus niet noodzakelijk. Een bezoek aan de hondentrimmer is dus goed voor de juiste vachtverzorging en het knippen van de vacht op een mooie en gezonde lengte. Een goede hondentrimmer zal je hier zeker het correcte advies in geven.
Hoe leer je jouw hond aan om weer alleen thuis te blijven? Veel mensen werken sinds Corona noodgedwongen thuis. Jouw hond went er aan om dat er altijd of bijna altijd iemand is. Ook ons sociale leven, bijvoorbeeld even een paar uurtjes naar een verjaardag, waarbij de hond thuis moest blijven, is erbij ingeschoten. Heerlijk voor jouw hond natuurlijk, maar hoe moet dat straks als je weer met regelmaat weg van huis bent?
Niet meer alleen zijn
Een veel gehoorde hulpvraag van hondeneigenaren is dat hun hond niet meer alleen kan zijn. Regelmatig gaat dit om honden die dit eerst wel konden, maar na bijvoorbeeld een verhuizing, vakantie of ziekte van een van de eigenaren ineens problemen heeft met alleen zijn. In deze lockdown kan een gelijkende situatie ontstaan.
Preventietips
Om eventuele problemen te voorkomen voor als we weer buiten de deur aan het werk mogen, hierbij wat preventietips om ook na de lockdown je hond weer op een ontspannen wijze alleen thuis te laten blijven. (deze tips zijn voor honden die normaal geen problemen hebben met alleen zijn)
• Laat je hond iets leuks doen gedurende de dag zonder dat je zelf in de buurt bent, bijvoorbeeld: het eten van een lekker gevulde Kong of een kluif in een andere ruimte waar jij bent.
• Stap geregeld even door de voordeur en weer terug.
• De hond is er misschien nu met corona aan gewend geraakt dat je vaker een wandeling gaat maken. Laat ten minste 1 wandeling die je gaat maken per dag de hond thuis.
• Met lekker weer is het fijn om in de tuin te werken, niks leuker voor je hond om hierbij te ‘helpen’, maar laat hem ook eens binnen terwijl jij buiten bezig bent.
• Wanneer je gaat boodschappen doen, kleine wandelingetjes naar de brievenbus, etc. waarbij je normaal de hond zou meenemen, laat de hond regelmatig even thuis, zodat hij eraan gewend blijft om jou toch regelmatig weg te zien gaan zonder dat hij mee mag.
• Bij thuiskomst maak je hier geen spektakel van, het is de gewoonste zaak van de wereld dat je weggaat en thuiskomt, daar hoeft geen feest van gemaakt te worden.
Deskundige hulp
Had jou hond al verlatingsangst voor dat het coronavirus met alle maatregelen er was? Dan is het raadzaam om een gedragstherapeut in te schakelen. Vraag altijd even na hoeveel ervaring deze heeft met honden die niet alleen kunnen zijn. Juist nu je veel thuis bent, kan je goed werken aan het probleem in samenwerking met een goed geschoolde professional. Een voorwaarde van een goed geslaagde therapie is namelijk dat je de hond tijdens de therapie niet meer alleen laat. Een ‘makkelijke’ voorwaarde in deze tijd van corona 😉
Meer over verlatingsangst
Wil je meer weten over dit onderwerp? Lees dan: “Verlatingsangst wat is dit eigenlijk”. In deze blog lees je het verschil tussen scheidings-gerelateerde problematiek en verlatingsangst. Maar ook bijvoorbeeld wat de oorzaken zijn en waar je het aan kan herkennen.
Een veelbesproken onderwerp en een vraag die je veel voorbij ziet komen op Facebook groepen over honden, is wat eet jouw hond? Alsof er één soort hondenvoeding is die iedere hond past. Toch zijn wij ook wel nieuwsgierig wat de honden van onze bloggers eten en waarom ze juist voor deze voeding hebben gekozen.
Jewel is bij haar fokker afgespeend met een brokkenpap en vervolgens overgestapt op brokken. In de overstap van brokkenpap naar brokken hebben ze een switch gemaakt van Royal Canin naar Carocroc. Ik heb het gevoel dat ze hierdoor niet helemaal goed is afgespeend. Dus heb ik een stapje terug gedaan, de brokken genomen waarmee ze waren begonnen en heb ik het weer terug opgebouwd naar gewone brokken. Hier reageerde ze voor mijn gevoel beter op. Maar uiteindelijk raakte ze uitgekeken op de brokken van Royal Canin en heb ik daarna nog verschillende switches gemaakt. We hebben ook vers vlees geprobeerd van Rodi, maar daar reageerde ze qua ontlasting niet goed op. En zo zijn we langzaam overgestapt naar de brokken die ze nu heeft.
Brokken op basis van zalm
Momenteel krijgt ze een brok op basis van zalm. Iets waar ik vanaf het begin al naar toe wilde, maar moeilijk vond om hierin de zo goed mogelijke keuze te maken. Je wilt graag een fijne brok geven, maar het moet voor mij ook betaalbaar blijven. De cockers van mijn ouders hebben altijd zalm/rijst van Pro Plan gehad en daar reageerde ze super op, maar ik vond er toen geen zalm/rijst voor grote honden. Gelukkig heb ik een ander merk, Canex Adult Vis en Rijst Maxi, gevonden dat er wel aan voldoet en ik ben er tot op heden heel tevreden over. Haar ontlasting is prima, haar vacht ziet er goed uit en meestal heeft ze ook genoeg met de hoeveelheid die ze krijgt.
Eten naar behoefte
Ik geef haar ’s ochtends en ’s avonds na de wandeling een bak brokken en daar kan ze dan zo lang over doen als ze wilt. Als de bak van ’s ochtends er nog staat krijgt ze die ’s avonds. Als ze besluit deze ’s avonds op te eten en ze heeft daarna nog honger krijgt ze portie die ze nog moest krijgen. En zo doe ik dat ook met de avond. Als deze er ’s ochtends nog staat en ze eet hem na de wandeling op en ze heeft nog honger, dan krijgt ze nog een portie bij. Ze eet eigenlijk een beetje naar haar eigen behoefte en dat werkt voor ons prima!
Sennah eet alles
Sennah is een echte lekkerbek! Koek, snacks of voer. Eigenlijk gaat alles er wel in. Als pup zat Sennah op brokken. De brokken die hij als pup in het nest kreeg heeft hij de eerste weken thuis ook gekregen. Sennah poepte hier alleen ontzettend veel van! Wij hadden vooraf al gekozen om Sennah uiteindelijk op vlees te zetten. Toen bleek dat Sennah zoveel ontlasting had door de slechtere kwaliteit brok en hij oud genoeg was zijn we overgestapt. Sinds die tijd krijgt Sennah Duck Uitmuntend Compleet. Dit zijn plakken vlees van 100 gram. Aan de hand van het lichaamsgewicht bepaal je het aantal plakken dat de hond krijgt. Op dit moment zit Sennah op 5 plakken voer. 3 in de ochtend, 2 in de avond.
Duck natuurvoeding
Sennah doet het heel goed op Duck en ik zelf vind dit type voer heel fijn werken! Ik haal de Duck bij onze dierenwinkel in dozen met 8 verpakkingen, deze gaan in onze vriezer. Ik ontdooi per 2 dagen 1 verpakking (10 plakken) in een bak in de koelkast. Hier haal ik per dag porties uit, die gaan weer per 2 of 3 in een kleiner bakje. Als Sennah bijna gaat eten zetten we het kleine bakje op het aanrecht zodat het wat op kamertemperatuur kan komen. Als Sennah gaat eten doe ik de plakken Duck in zijn voerbak. Ik roer/prak dan de plakken wat los met een vork. Uiteraard is deze vork alleen voor Sennah! Daarna gaat de bak voer op de knoeimat en kan Sennah eten!
Bumper & Fender eten Renske
Wij eten elke dag Renske Natuurlijke diervoeding. Bumper eet de geperste brok van de Mighty Omega Plus lijn Eend & Kalkoen smaak en Fender eet de super premium krokante lam brok. In de avond meng ik graag een stoommaaltijd door hun brokken heen, gewoon omdat ze het zo lekker vinden. De stoommaaltijden wissel ik mee van smaak, eigenlijk krijgen ze vrijwel elke dag een andere smaak. Zo kunnen we toch lekker afwisselen.
Supplementen
Qua supplementen gebruik ik de Golddust van Renske Natuurlijke diervoeding. Momenteel gaan we de nieuwe Renske Golddust variant speciaal voor ogen & oren proberen. Dit omdat Fender vaker last heeft van oorontstekingen. Hiermee willen we kijken of hij minder last gaat krijgen. Tot nu heeft hij de huid & vacht variant gekregen en deze waren wij zeer tevreden over.
Werken voor het eten
Omdat Fender nogal een schrokop is, laat ik ze graag werken voor hun eten. We hebben een aantal verschillende anti-schrokbakken maar ook de PAWfeeder met PAWpad, een Lickimat, Kong extreme en de Toppl. Zo blijft eten elke dag leuk en kan ik ook makkelijk afwisselen.
Slabbetjes
Bumper en Fender hebben vaak tijdens het eten, behalve bij enkel brok, een slab om. Die dikke vacht is natuurlijk super lekker om mee te knuffelen maar helaas blijven er ook heerlijke voerresten makkelijk inzitten, mix dat met een beetje kwijl en geloof me.. je wilt het niet ruiken. Van de slabbetjes hebben ze geen last en ze komen ze al snel omdoen als ze vlees of een kauwsnack krijgen. En een grote plus is dat ze er natuurlijk super schattig uit zien!
Hondensnacks
Hier krijgen ze als snackjes of de snacks van Renske, met name de gezonde beloningshartjes. Deze vind ik ideaal om mee te trainen, een mooi formaat en toch makkelijk mee te nemen. Andere snacks wat ze hier krijgen zijn gedroogde snacks, denk hierbij aan: konijnenoren, geelhaar, lamsoren, kophuid van hert, paard of rund, paardenlong en Fenders favoriet kippenvleugeltjes. Zo houden ze hun tandjes mooi schoon, ze krijgen geen overdaad binnen aan geur-, kleur- en smaakstoffen en het is zonder chemicaliën.
De jongens blijven glanzend in hun zachte vachtjes en netjes op gewicht. Plus ze eten het graag dus wij zijn tevreden! ☺️
Skye moest aankomen
Skye is natuurlijk een labrador x golden retriever kruising. Als je hoort labrador, denk je al vrij snel: kijk je uit dat ze niet te dik wordt? Bij Skye ligt dat net even anders. Skye is nu 1 jaar en 5 maanden en vanaf pups af aan groeit ze wel goed, maar komt ze niet heel gemakkelijk aan. Skye is nu 25 kg en wij moeten erg ons best doen om dit voor elkaar te krijgen.
We hebben echt in de tijd al het een en ander geprobeerd. We gingen van puppy Prins voer, naar Riverwood. Van Riverwood ging ze onwijs vieze scheten laten, dus gingen we over op Edgard & Cooper. Op aanraden hebben we toen eens Carnis geprobeerd, omdat ik zoveel van Edgard & Cooper moest voeren, aangezien ze niet aan kwam. Bleek Carnis geen goede match want binnen een paar weken vlogen de kilo’s eraf, snel weer gestopt dus! Nog even met de dierenarts overleg gehad, maar uiteindelijk toch weer teruggegaan naar Edgard & Cooper. Waar ze het toch wel hartstikke goed op doet. Ze kwam weer aan, is nu weer haar mooie 25 kg.
Waarom Edgard & Cooper?
Omdat hier geen toevoegingen bij zitten die zij niet nodig heeft. Het is graanvrij en denkt mee met het milieu. Wij zullen niet meer van Edgard & Cooper afstappen. En Skye, die is daar alleen maar heel blij mee, want die vind het heerlijk!
Hoe eet Skye?
Skye eet wel uit haar Slow Feeder bak, want het blijft dan toch weer wel een labrador. En anders heeft mevrouw het binnen 2 minuten op. Ondanks dat ze de Slow Feeders ook heel goed snapt. Maar als zij het uit een gewone bak eet, is de kans groot dat ze zo snel eet dat het vervolgens na een paar minuten allemaal weer uit haar maag ligt. In het filmpje eet Skye uit de Slow Bowl van Outward Hound.
Nuka en River eten rauw
Nuka en River staan sinds een tijdje beiden op volledig rauwe voeding. Voorheen kregen ze nog een afwisseling van KVV en geperste brokken van Darf, maar daar zijn we van af gestapt. River haalde vaak niet genoeg voedingsstoffen uit brokken, waardoor ik haar heel veel moest voeren voordat ze genoeg binnen kreeg. Nuka staat al twee jaar lang op KVV voor vijf dagen in de week. Nuka wilde simpelweg niet dag in – dag uit brokken eten. Ik heb verschillende brokken geprobeerd, maar niks werkte. Na een hoop gedoe heb ik besloten om wat rollen KVV te bestellen, met succes! Deze gingen er super goed in.
Wil je KVV online bestellen en laten thuisbezorgen? Dat kan bijvoorbeeld via
KVV en BARF
Doordat Nuka alleen rauw wilde eten, ben ik me steeds meer gaan verdiepen in het geven van rauwe voeding aan je hond. Wat heeft een hond nodig? Waarom heeft hij dat nodig? Hoeveel heeft hij nodig? Door veel onderzoek te doen, kwam ik hier steeds meer over te weten. Niet alleen KVV, maar ook Barf leek me erg interessant, omdat je hierbij zelf volledig de voeding voor je hond samen gaat stellen. Tot kort vond ik dit wat lastig, maar ik vond iemand die me hier veel over kon uitleggen waardoor ik het helemaal snapte. Door de verschillende behoeftes van Nuka en River te bepalen, heb ik samen met haar een voedingsschema opgesteld. Nuka en River krijgen nu vijf dagen in de week KVV en twee dagen in de week Barf. De KVV bestaat uit verschillende merken. De twee merken die ik het meeste geef zijn Kivo en Kiezebrink. Beiden hebben prima KVV en niet te vergeten, de honden vinden het ook heel erg lekker. Ik geef Nuka en River dus vijf dagen in de week KVV. Vier dagen hiervan bestaan uit één vleessoort, zoals konijn, rund, eend, kip of vis. De andere dag bestaat uit meerdere vleessoorten in één rol, zoals de 5-Diersoortenmix van Kivo. Dit voor de balans in de maaltijden.
Zelf menu’s samenstellen
De twee dagen BARF zijn volledig zelf samengestelde menu’s. Mijn menu’s bevatten 70% vlees, 10% bot, 5% lever, 5% andere organen en 10% groenten, fruit en zaden. Mijn voorkeur heeft 5 verschillende diersoorten in een maaltijd. Zo geef ik bijvoorbeeld kippennekken, lever en hartjes, konijnenoren en nieren, hertenvlees, rundvlees en sprotjes. Alles aangepast aan de hoeveelheid vlees, bot, lever en orgaan dat ze nodig hebben. Voor de hoeveelheid groenten, fruit en zaden dat ze nodig hebben, maak ik zelf blends die ik invries in porties. Elke portie is voor een dag en laat ik de dag ervoor ontdooien in de koelkast. Deze blends kunnen verschillende soorten groenten, fruit en zaden hebben. Het is vaak leuk voor je honden (en voor jezelf 😉) om verschillende soorten blends te maken. Zo maak ik er bijvoorbeeld een van groene groenten en een van paarse groenten. Je kan met BARF heel veel kanten op, maar is niet iets om zomaar even te gaan doen. Door de hulp die ik kreeg weet ik dat Nuka en River krijgen wat ze nodig hebben en waarom ze dat allemaal nodig hebben.
Zoek jij zelf ook tips voor het samenstellen van een BARF menu? Op Barfplaats kun je heel veel informatie vinden. In het boek ‘rauwe voeding voor honden’ krijg je ook alle tools en tips om zelf een BARF menu voor jouw hond samen te kunnen stellen.
Lekker en gezond
De keuze voor rauwe voeding heb ik deels te danken aan Nuka die geen brokken wil eten, maar ik vind het zelf ook heel erg interessant. Zelf wil ik weten wat ik mijn honden voer en zorg ik ervoor dat er zo min voedingsstoffen verloren gaan. Ik merk aan Nuka en River dat ze nu goede voeding krijgen. Hun vacht en huid zien er super goed uit. Maar ook hun tanden blijven heel schoon doordat ze veel moeten kauwen en er vrij weinig blijft plakken op de tanden. Lekker én gezond dus!
Dat waren een aantal van onze bloggers die je vertelden wat hun hond eet, maar wat eet jouw hond eigenlijk? Waarom heb jij juist voor die voeding gekozen?
Samen met mijn vrouwtje ben ik dagelijks op Instagram te vinden.
Natuurlijk wil ik graag zien wat mijn vriendjes allemaal doen, mijn verloofde LadyRebel in de gaten houden maar ook nieuwe vriendjes maken. Er zijn genoeg leuke accounts te vinden maar soms springt er eentje uit.
Sinds een tijdje volgen wij Tynke en haar baasje Mindy. Ik vind Tynke stiekem wel een knap hondenmeisje. Vast omdat zij een poedel is en er bij mij ook een beetje poedel door mijn aderen stroomt. Mijn vrouwtje volgt Tynke vooral omdat zij het baasje van Tynke zo bijzonder vindt en Tynke zelf ook natuurlijk. Soms komen er mensen of dieren op je pad die iets los in je maken. Zo dus ook Mindy en Tynke.
Wist je dat ik samen met mijn vrouwtje ze afgelopen december een kerstpakket heb gestuurd?Ik heb laatst mijn stoute hondenschoentjes aangetrokken en gevraagd of ik Tynke en haar baasje een paar vragen mocht stellen.
Wat denk je? Ze zei Ja!
Hai Mindy. Leuk dat ik je mag interviewen. Wil je iets over je zelf vertellen?
Hoi lieve Guus, wat leuk dat je ons wilt interviewen! Zo bijzonder! Waf! Stiekem kijkt Tynke op de achtergrond mee! Natuurlijk willen wij graag iets over onszelf vertellen! Vraag maar raak!
Ik ben Mindy van den Broek, 34 jaar oud en woonachtig in het mooie Brabantse dorpje Heeze.
Voordat ik zieker werd was ik werkzaam in het basis- en speciaal onderwijs én daarnaast als Remedial Teacher. Ik werkte dus vooral met kinderen in de basisschoolleeftijd. Mijn passie heeft altijd gelegen in het werken met mensen, naar mensen luisteren, ze coachen en op weg helpen, dat is waar ik blij van word. Ondanks een middelbare school periode waarin ik vooral het derde leerjaar erg veel afwezig was, (ik ben een half jaar lang ‘thuis’ geweest, vanwege ‘onverklaarbare’ klachten, veel flauwvallen, flink ziek zijn, ontstekingen en koortsaanvallen) heb ik dit met goed resultaat afgerond, zelfs mét een extra vak en alles op het hoogste niveau.
Vervolgens ben ik mijn droom van toentertijd achterna gegaan, ik wilde namelijk ‘leerkracht’ worden, ik volgde de opleiding MBO onderwijsassistente en rondde dit cum laude af, in 2,5 in plaats van 3 jaar tijd. Vervolgens heb ik versneld op het HBO, aan de Pedagogische Academie voor Basisonderwijs gestudeerd. Deze opleiding heb ik in 2,5 jaar afgerond in plaats van 4 jaar. Daarnaast volgde ik extra lezingen, cursussen en minoren (bijvakken), ik vond tenslotte zoveel leuk en wilde mijn horizon verbreden! Kennis en vaardigheden opdoen! Hierna zocht ik toch nog verdere verdieping en ben ik de HBO Master ‘Remedial Teacher en Leerkracht Speciaal Onderwijs’ gaan volgen, die ik ook, met goed resultaat afgerond heb.
Als ik niet zieker was geworden, dan was ik waarschijnlijk iets van een sociale studie, zoals ‘psychologie’ gaan studeren aan de universiteit. Hoe mensen denken en waarom en waarom ze daarnaar handelen blijf ik erg interessant vinden. Echt naar iemand luisteren, en een klein verschil kunnen maken, dat is wat ik mooi vind en waar mijn hart ligt.
Na het afronden van mijn opleidingen ben ik werkzaam geweest op diverse scholen in de regio, daarnaast gaf ik Remedial Teaching en NT2 lessen aan zowel kinderen als volwassenen met andere moedertaal. Super leuk! Tijdens mijn eerste jaren werken namen mijn klachten toe, het begon met manklopen, vervolgens onderging ik een grote buikoperatie, waarna ik allerlei ‘gekke’ aanvullende andere klachten kreeg. Zo kreeg ik een bloeding/ontsteking in mijn lever, gingen mijn darmen afsterven en verging ik elke keer van de pijn. Na jaren van dokteren kwamen ze achter mijn diagnose, ik had onder andere de invaliderende multisysteemziekte Ehlers Danlos.
Terugdenkend ‘vecht’ ik eigenlijk al, vanaf kleins af aan, tegen, voor de artsen, ‘onverklaarbare’ ‘gekke’ dingen; iets uit de kom, onverklaarbare koorts, pijnlijke voetjes, nekpijn, manklopen, kindermigraine en ga zo maar door.
Mijn hobby’s zijn ‘verschoven’ door het ziek zijn, vroeger fotografeerde ik super graag, vooral in dierentuinen vond ik het heerlijk om veel tijd door te brengen, net die foto te maken van dat jonge dier of een speciaal moment vast te leggen! Daarnaast fotografeerde ik soms op locatie. Vooral gezinnen vond ik heerlijk om vast te leggen, gewoon lekker spontaan! Daarnaast ging ik graag dagjes weg met vriendinnen; een stad bezoeken, maar ook volgde er vele dagjes Scheveningen, menig dierentuin enzovoorts hebben we bezocht. We vonden het heerlijk om eerst samen in de keuken te staan en dan iets lekkers te koken of te bakken, om vervolgens lekker op de bank bij te kletsen of een filmpje te kijken. Van die leuke, gezellige dingetjes, daar hield ik erg van (en houd ik nog van!). Ik ben een mensen-mens, een gezelligheidsdier!
Echt fotograferen lukt me jammer genoeg niet meer, het verwerken en bewerken op de computer kost me teveel kruim, wel vind ik het nu heerlijk om foto’s te maken met mijn gsm, en dit doe ik dan ook veelvuldig! Keer op keer is mijn telefoon, inclusief extern geheugen bomvol! Oeps! Haha.. mijn gsm staat vol met duizenden foto’s en filmpjes! Vooral van mijn Tynkiewynkie natuurlijk! 😊
Ik vind het nog steeds gezellig om met vriendinnen te bellen, te Appen, maar ook gezellig iets te drinken en in ‘real life’ bij te kletsen. Iets samen ondernemen lukt me echter niet meer.
Het zijn kleinere momentjes geworden, maar genieten doe ik er nog steeds ontzettend van.
Online probeer ik dus toch, op mijn manier, evenals via artikelen, samenwerkingen etcetera, bekendheid te geven aan het onzichtbaar ziek zijn en de hulphond. Ik krijg vaak hele leuke en lieve privéberichtjes en mailtjes, soms met lieve opmerkingen maar ook heel vaak met vragen, of mensen delen hun verhaal. Ik probeer er dan voor de ander te zijn, maar soms is een luisterend oor ook gewoon even fijn. Er ‘even voor een ander kunnen zijn’, dat vind ik fijn.
Verder vind ik het nu heel fijn om zo nu en dan toch creatief bezig te zijn, dat doe ik dus door online stukjes te schrijven, zoals op dewebsite Proud2bme,iemand te verrassen met iets leuks, een halsband voor de hond te maken, maar ook om in kleine stapjes Tynke nieuwe handelingen aan te leren. Best lastig, want mijn energie is heel erg beperkt, en wordt vaak ‘opgeslurpt’ door verplichtingen. Ik moet dus vaak heel bewust even tijd vrij maken voor iets fijns en leuks. Ook geniet ik van onze ritjes op de scootmobiel over de heide, lekker kilometers lang samen ‘racen’, een handdoek of kussentje mee en genietend van de natuur en van elkaar daar tijd doorbrengen. Het kost me veel energie maar brengt me ook erg veel!
Mag ik vragen wat je hebt en hoe lang je dit al hebt?
Ik heb dus onder andere de multisysteemziekte Ehlers Danlos (EDS), dat is een invaliderende ziekte met een progressief uiterlijk. De problemen uiten zich bij mij vooral in; het snel hebben van bloedingen en blauwe plekken, (sub)luxaties, (goedaardige) tumoren op diverse plekken, problemen in organen zoals; hart-longen-lever-maag-darmen. Verder ben ik 24/7 uitgeput en heb ik altijd pijn in botten, spieren, pezen, aanhechtingen en gewrichten.
Ik ben hiermee geboren, het is een afwijking in mijn DNA, om precies te zijn, in het collageen. ‘Collageen is het eiwitbestanddeel van bindweefsel en kraakbeen, en wordt door bindweefselcellen aangemaakt. Een bindweefselcel weet hoe een bepaald soort collageen gemaakt moet worden, doordat de code daarvoor in de collageen-genen ligt opgeslagen. Als er een fout zit in de genetische code van het collageen, dan wordt er door het bindweefsel dus afwijkend collageen geproduceerd. Dit afwijkende collageen maakt vervolgens onderdeel uit van het bindweefsel en zorgt er voor dat dit bindweefsel een abnormale samenstelling heeft.’
Waarom heb jij Tynke en wat voor Hulphond is zij?
Ik heb Tynke om me te ondersteunen in de ADL. De afkorting ADL staat voor Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen. Tynke is dus een zogenaamde ‘ADL Hulphond’.
Ze ondersteunt me met van alles door de dag heen, zo kan ze;
Alles voor me oprapen wat ik laat vallen; van een muntje tot aan een lepeltje, bakje, sleutels of een elastiekje.
Deuren en lades openmaken en sluiten.
Samen maken we zwaardere dingen open, zoals bv. de deur van de vriezer.
Mij helpen uitkleden; zo trekt ze bijvoorbeeld mijn schoenen, sokken, trui, shirt en hemdje uit.
De was voor me uit de wasmachine halen en aangeven of in de wasmand leggen.
Lage boodschappen uit de schappen in de supermarkt pakken en in mijn mandje leggen, ze haalt ze er dan bij de kassa weer uit en geeft ze aan.
Pakketjes voor me openmaken.
Flesjes drinkvoeding openmaken.
Injectiespuitjes uittrekken.
DPT (Deep Pressure Therapy) toepassen. Ze staat of ligt dan op commando op bepaalde lichaamsdelen. Dit werkt druk verhogend en daardoor pijn verlagend.
Ook signaleert ze vaak. Zo zie ik aan haar gedrag, houding en ademhaling hoe ik er fysiek aan toe ben. Ze wordt onrustiger, gaat hijgen/sneller ademhalen, gaat meer tegen me aanhangen, gaat me aanstaren, of gaat mijn handen likken.
Daarnaast zorgt ze er regelmatig voor dat ik niet flauwval en houdt me bij bewustzijn door op een ritmische manier en met een bepaalde druk mijn armen en benen te likken. Ze doet dit helemaal uit zichzelf en duwt daarbij mijn broek of shirt aan de kant.
Waarom kreeg jij een Hulphond en wanneer kom je daar voor in aanmerking?
De ADL Hulphond wordt, onder bepaalde strenge voorwaarden vergoedt door de basisverzekering.
Die voorwaarden zijn vastgelegd in de zorgverzekeringswet en het reglement hulpmiddelen, dit is bij elke zorgverzekering gelijk.
Ik voldeed aan de eisen. Na een lange periode van verslagen opstellen, verwijzingen aanvragen en gesprekken voeren kreeg ik de goedkeuring van de verzekering. Dit was echt zo’n enorme opluchting! Wauw! We hebben het meteen gevierd met een taartje. Het was een slopend proces. Ook omdat de ziekte van mijn baasje een zogenaamde ‘zebra-ziekte’ is, met andere woorden.. Het behoort tot de groep ‘zeldzame ziektes’ dus alles is ‘minder bekend’. Maar… uiteindelijk was de goedkeuring daar! Wauw! Dit was zó ontzettend fijn en gaf me hoop!
Hoe kwam je aan Tynke en mocht je haar dan zelf uitzoeken?
Nee, bij de organisatie waar ik mee samenwerk en mij de hulphond ‘geleverd’ hebben, Hulphond Nederland, mag je niet kiezen welke hond je wilt hebben. De organisatie gaat hier heel erg goed en zorgvuldig mee om. Als cliënt neem je, na goedkeuring van de zorgverzekering, deel aan twee sessiedagen op de hoofdlocatie, het opleidingscentrum in Herpen.
Je leert daar ontzettend veel over met name ‘de hond’; zijn gedrag, lichaamstaal en de communicatie tussen mens en dier. Je ‘werkt/traint’ met diverse honden op die dagen, wat meerdere redenen heeft. Als eerste om zelf te ontdekken wat je wel of niet ‘fijn’ of prettig vindt aan een hond. Wat de ene persoon druk vindt en vervelend, kan de ander prima vinden of juist leuk. Zo krijg je zelf een goede indruk, maar ook de medewerkers en begeleiders observeren de cliënten tijdens die dagen goed.
Zo ontstaat er een soort ‘profiel’ van de cliënt en het ’type’ hond wat erbij zou passen. Elke paar weken gaan de medewerkers van Hulphond Nederland samen ‘om de tafel’ om te kijken of er mogelijke matches gemaakt kunnen worden tussen de op ‘dat moment beschikbare honden’ en de cliënten. Super mooi maatwerk dus! Ik had Tynke dus, bij toeval eigenlijk, al ontmoet in Herpen. Tussen ons was het meteen liefde op het eerste gezicht. Zij koos duidelijk mij uit en daagde me meteen uit tot spel en wilde gekroeld worden. Er waren die dag veel meer mensen aanwezig, maar ‘poedelkieskeurig’ als ze is, wilde ze van niemand iets weten. Ze nam letterlijk afstand en liet zich niet over haar kop aaien door anderen.
Kort na deze dag werd ik gebeld door onze toekomstige cliëntbegeleider dat ze een ‘match’ gevonden hadden. Ik wist het meteen, dit moest ‘Tynke’ zijn! Kort erna kwamen ze met haar langs, en ook dit voelde meteen vertrouwd en goed. De keuze was, vanuit beide kanten, snel gemaakt, het werd een ‘GO’ en Tynke en ik gingen samen het traject in!
Hoe is Tynke Hulphond geworden voordat ze bij jou kwam?
Tynke heeft een iets ander traject doorlopen dan normaal gesproken de meeste hulphondjes doorlopen. Normaal wonen honden 15/16 maanden in een puppy gastgezin, waar ze de basis leren. Daarna gaan ze naar de kennel in Herpen, waar ze eerst ongeveer 3 maanden ‘algemeen’ getraind worden door gediplomeerde trainers, (er wordt dan ook gekeken waar de kwaliteit van de hond ligt; is de hond een geschikte ADL hulphond, of toch misschien epilepsie, therapie of PTSShulphond) om daarna gematcht te worden, en de aftraining gericht op de cliënt, ook nog vanuit de kennel in Herpen, kan starten. Daarna start de thuistraining en volgt de plaatsing.
Tynke heeft in het puppiegezin gewoond, vervolgens een paar maandjes in het Hulphondenhuis en heeft daarna extern in aftraining gezeten bij een gezin. Een trainer vanuit Hulphond keek vanaf een afstand mee en er waren natuurlijk trainingsdagen voor haar. Vervolgens is ze aan mij gematcht en na de thuistraining bij me komen wonen. Sinds augustus 2018 vormen wij nu een team.
Hoe ziet een dag eruit voor Tynke en jou?
Onze dagen zijn altijd anders. Tynke slaapt mij bij op bed. In het begin sliep ze braaf in een mandje op de grond, maar ze raakte steeds vermoeider. Waarschijnlijk omdat ze me constant in de gaten wilde houden, dus heel erg alert was. Door op bed te slapen en haar de keuze te laten of ze daar slaapt of op de grond, is ze veel meer uitgerust. Ze voelt aan de bewegingen van het bed wat ik doe en hoe het met me gaat. Uit zichzelf ‘reageert’ ze hier dus vaak op, en geeft me dan DPT of houdt me bij bewustzijn door te likken.
Vervolgens staan we, na onze, daarop volgende, dagelijkse kroelsessie op bed, op.. Tynke is een ‘uitslaaphond’, dus dat gaat van ‘gaap-slaap-rol om-buikje kroelen-gaaap tot ok.. ‘we staan al op baasje….’
Ze helpt me met uit- en aankleden, vervolgens gaan we ’s morgens eigenlijk altijd lekker lang naar buiten toe. Meestal gaan we er op de scootmobiel op uit, lekker lang de heide op samen. Ze rent dan, los, kilometers met me mee.. oortjes in de wind.. Heerlijk vindt ze dat! Samen genieten!
Ook hebben we vaak medische afspraken of therapieën op de ochtend, hier gaat ze natuurlijk mee naartoe.
Thuisgekomen, na onze ‘wandeling’ krijgt ze ontbijt, ik maak dan vaak ook mijn eten klaar. Vaak is mijn energie dan alweer ‘op’ en vertrekken we samen, op het einde van de ochtend, naar boven toe, om een aantal uurtjes te gaan rusten/slapen. Tynke gaat dan met me mee.. Ze weet dat ze dan altijd iets lekkers van me krijgt (een oor, stukje runderkophuid of een kong-ijsje) dus ‘hoppa’ mevrouw is zo boven hoor!
Na het rusten ga ik met haar mee naar buiten toe (zo rond 16.30 meestal ongeveer), we hebben een ‘doggydate’ met andere hondjes of we spelen met een bal, frisbee e.d.
Daarna is het weer tijd om te eten en wat aan te rommelen in huis. Op het einde van de dag/avond wordt ze nog een keertje uitgelaten en mag ze nog lekker even los (incl. ‘kerstverlichting’ om goed zichtbaar te zijn in het donker.. hihi).
Thuisgekomen ploffen we neer op de grond, ze rent naar haar mand voor een knuffie, legt deze op me, laat zich over mijn bovenlichaam heen rollen met een tevreden zucht en we kroelen erop los! Lekker samen gek doen, om daarna gemasseerd te worden door je baasje, wat een lekker leventje he! Daarna eten en .. naar bed!
Tussendoor zoeken we vaak korte, hele bewuste, trainingsmomentjes uit. Dit werkt voor ons het beste. We plannen het niet in, maar kijken wat effectief is en wanneer het ‘gaat’.
Wat kan je nu wat je voorheen zonder Tynke niet kon?
Ik kan niet persé bepaalde dingen nu wel, die ik eerst niet kon. Wel is mijn zelfstandigheid enorm vergroot evenals mijn gevoel van autonomie. Ik heb veel minder hulp nodig van de zorg en mantelzorgers. Ik red me meer ‘alleen’, en samen met Tynke. Ik ben ook een stuk meer open en zelfverzekerder geworden.
Door Tynke is mijn ziekte ‘zichtbaarder’ geworden voor de buitenwereld, mensen zien nu dat er ‘iets aan de hand is’ en stellen vragen. Ook ben ik de instagrampaginagestart (met eraan gekoppeld een Facebookpagina) waarop we een kijkje geven ‘achter onze voordeur’, in het leven van iemand die ‘onzichtbaar ziek’ is met een hulphond. Dit doe ik laagdrempelig en ik spreek vanuit Tynke, om de lading van het onderwerp af te halen. Samen met Tynke loop ik, mijn onzekere toekomst, tegemoet. Maar vol vertrouwen! Wat het ons brengt is mega onzeker, maar we lopen voet aan poot!
Wat betekent Tynke voor jou?
Ze is mijn maatje, mijn vrijheid, de glimlach op mijn gezicht, mijn onafhankelijkheid, mijn verlengde. Zij geeft mijn leven kleur en mijn leven een beetje terug! Ze vergroot mijn gevoel van autonomie, laat mij de pijn beter dragen, maakt me sterker, onafhankelijker.
Ze is mijn ‘tynkiewynkie’, mijn ‘knuffelwuffel’. Een super eigenwijs maar leergierig en lief ‘wuppie’. Mijn hulp- op- pootjes
Kortom; ze is mijn allesje!
Menselijke hulp aanvaarden is zó anders dan de hulp die ik van haar krijg, ik moet ook voor haar zorgen, we vormen een team. Geven elkaar zelfvertrouwen en helpen elkaar. Dat kan geen menselijke hulp ‘invullen’. Samen gaan we alles aan, de toekomst in!
Dank je wel lieve Mindy en Tynke voor het beantwoorden van mijn vragen.
Ik ben weer even met mijn 4 pootjes op de grond gezet. Wat zijn jullie een mooi, lief en bijzonder duo. Jullie maken samen een onzichtbare ziekte zichtbaar. Door middel van online leuke foto’s en filmpjes te laten zien, samen spelen, gek doen, plezier. Maar ook de kwetsbare momenten laten jullie zien als jij je slecht voelt en jij je moet over geven aan een niet goed functionerend lichaam.
Dit is een eye opener voor veel mensen die geen benul hebben wat onzichtbaar ziek zijn betekend maar het helpt ook andere mensen die ook onzichtbaar ziek zijn over een drempel heen om opener te worden over hun ziekte. Jullie bezorgen mijn vrouwtje en mij regelmatig een grote glimlach maar soms ook een traan als we een blik werpen in jullie leven.
Volgen jullie dit bijzondere duo al? Doen hoor op de volgende link en op deze.
Ik hoop dat met dit interview duidelijk is geworden dat er vaak een verhaal zit achter de eeuwige glimlach van iemand. Hoe heftig het is om chronisch ziek te zijn en wat dat betekend voor iemand. Helemaal in deze Corona tijd. Het leefwereldje van iemand die ziek is, is vaak al kleiner. Maar met alle extra beperkingen die er op dit moment zijn wordt deze nog kleiner. Denk aan geen bezoekjes, therapieën die niet door kunnen gaan of een afspraak in het ziekenhuis die wordt afgezegd. Eenzaamheid ligt op de loer. Tijdens het verwerken van de antwoorden liep het kippenvel soms over de rug van mijn vrouwtje
Ik hoorde dat mijn vrouwtje heel graag een keer wil langs gaan als het corona virus voorbij is. Je snapt natuurlijk dat ik tegen die tijd extra lief zal zijn in de hoop dat ik dan ook mee mag.
Toen ik een kleine pup was van 10 weken ben ik voor het eerst naar school gegaan. Omdat ik een Golden Retriever ben, dachten mijn mensen dat een jacht-puppytraining voor mij wel heel leuk zou zijn.
1e schooldag
Voorzichtig bij mijn vrouwtje op haar armen mocht ik kennis maken met de andere pups, even kort snuffelen en weer door; daar begreep ik echt niks van; ik wilde alleen maar spelen met die andere kleine boefjes.
Rebel van de klas
Er werd al snel gezegd dat ik mijn naam eer aan deed, ik wilde niet luisteren in de klas (zo werd het gezegd) ik blafte te veel, was te enthousiast en mijn vrouwtje moest meer haar best doen om een betere band met mij op te bouwen, die was volgens de juf niet sterk genoeg. Dit kwam omdat ik zogezegd, haar (mijn vrouwtje) blijkbaar niet belangrijk vond, omdat ik bij een terugkom oefening naar de overige ‘bende van ellende’ liep om te spelen in plaats van gelijk naar mijn vrouwtje.
Andere hondenschool
Nadat ik ook nog een klein akkefietje had gehad met een Teckel bij het spelen aan het eind van de les (die wilde ik mee naar huis nemen als nieuw vriendje) besloot mijn vrouwtje dat deze hondenschool niet bij ons paste en werd ik van school gehaald. Achteraf had ze dat veel eerder moeten doen want mijn over-enthousiasme/ overprikkeldheid werd alleen maar gevoed op die school en werd steeds erger in plaats van minder.
Hondenschool op maat
Uiteindelijk hebben mijn mensen en ik les gehad in plaats van alleen ik en werd er goed gekeken naar mijn gedrag. Het samen wandelen is hierdoor veel leuker, fijner en relaxter geworden voor ons allemaal. Daar wil ik Sharon en Jordy nog steeds een keer flink voor bedanken; ik twijfel of ik ze een hele flinke lebber geef of misschien toch een doosje lekkers.
naar de hondenschool ga je niet alleen om de hond iets te leren, maar vooral om als mens te leren hoe je met je hond kunt omgaan, hoe je elkaar leert te begrijpen en hoe je hem/haar het beste kunt begeleiden. Kies daarom ook een school die bij je past.
Kynologisch instructeur
Inmiddels heeft mijn vrouwtje 3 modules afgerond op de Martin Gaus Academie en mag ze zelf hondentraining aan hond & mens geven. Ze moet alleen nog het laatste examen doen. Ze geeft ook sport en spel lessen bij de Hondenkaravaan in Ridderkerk waar wij samen ook heel veel hebben geleerd. In mijn volgende blog schrijf ik hoe dat nu voor mij is: ‘help, mijn baasje geeft les aan andere honden en mensen’
Even een terugblik; week vier van de speciale brokken. En oh, oh, wat is ze soms zielig. Ten minste dat vindt ze zelf. Ze mag nu dus niets speciaals. Geen Dental Sticks geen vissnoepjes, geen frietje of mandarijntje.
Lekker eten
Soof is echt een fanaat van de lekkere dingen. Vooral ook de dingen die wij als mensen erg lekker vinden. Als wij aan het avondeten zijn zou ze dan ook het liefste onder onze tafel willen liggen. Dicht bij ons, dicht bij mogelijk vallend voedsel. Nu mag ze dit sowieso al niet. Ze moet altijd netjes naar haar plekje in de huiskamer, tijdens het avondeten geen keuken voor mevrouw. Natuurlijk probeert ze het wel, als wij even niet opletten dan ligt ze ineens onder de tafel of achter je stoel. Ach ja, kun je het je hondje verwijten? Eigenlijk niet, dat eten van de mensen ruikt dan ook erg lekker. Iedere dag een ander luchtje, dat is toch veel aantrekkelijker dan telkens weer dezelfde brokken. Hetzelfde luchtje dat vanuit je bakje komt. Normaal gesproken krijgt ze dan ook geregeld iets lekkers of speciaals erbij. Wel altijd oplettend dat het granenvrij is of dat het geen voedsel is dat honden sowieso niet mogen.
Wordt het probleem nu minder? Dat is moeilijk te zeggen. De oorsmeer aanmaak is duidelijk minder. Ze flappert minder met haar oren en hoofd. Dus het gevoel is dat de ontsteking aan het weg trekken is. De oren zijn minder rood, minder gevoelig, ze kan beter aanrakingen aan haar oren verdragen. Maar ergens hebben we ook weer het idee dat het toch geen allergie is. Dat het meer met een hardnekkige bacterie of schimmel te maken heeft. Waar komt dit idee vandaan? Soof likt namelijk iets meer aan haar pootjes dan daarvoor. Ik zou verwachten dat dit iets is wat ze ook minder zou gaan doen. Het kan natuurlijk toevallig zijn. We zitten nog maar in week vier van de brokken, we hebben dus nog een paar weken voordat we verder gaan met eventuele onderzoeken. Ten minste als ze nodig zijn.
Hypoallergene brokken
Soof moest nog drie weken en dan zouden we contact op nemen met de dierenarts Zij zou dan samen met ons beslissen of we nog even door moesten gaan met deze brokken of dat we langzaam aan weer dingen zoals hert, paard of zoiets kunnen gaan toevoegen. Na overleg hebben we het nog een paar weken doorgezet. En net voor de Corona tijd is het besluit genomen dat Soof weer langzaam aan andere dingen mag gaan proberen. Nog even geen Dental Sticks, maar wel al vissnoepjes. Op dit moment eet Soof geen kip en geen granen, alles gaat goed. Geen problemen meer met haar oortjes.
Sinds het begin van de Corona uitbraak was er veel verwarring, chaos en onzekerheid. Dat merk je goed terug in het aantal blogs die er in deze periode zijn geschreven. Inmiddels lijken we allemaal weer enigszins te wennen aan deze vreemde nieuwe situatie. We vroegen onze bloggers dan ook: “Hoe ziet jouw dagelijks leven er nu uit in tijden van Corona en hoe is dat voor jouw hond?”.
Bumper & Fender
Ook wij zijn dankzij de corona maatregelen aan huis gebonden. Ik werk nu ongeveer al 7 weken van uit huis en in het begin vond ik het doodeng. Door mijn werk bij een bank moet ik wel mijn hoofd erbij houden tijdens het werk, anders hebben kleine foutjes al snel grote gevolgen. Het beginnen met thuiswerken vond ik dan ook erg spannend.. Maar ik moet toegeven dat de jongens zich voorbeeldig gedragen! Ze zijn geduldig en amuseren zichzelf prima. In het begin waren er diverse momenten dat zij dachten “vrouwtje is thuis dus speelt met ons!” maar daar was helaas onder werktijd niet altijd tijd voor.
De afgelopen weken hebben ze zich uitermate goed aangepast en ze weten precies dat de pauzes voor hun zijn. Ook als ik video chats heb met een collega vindt Fender het super leuk om even hallo te zeggen.
Wandelingen
Verder houden wij onze wandelingen vooral in de buurt en ga ik maar een keer per week het bos in op momenten dat er weinig mensen zijn. Tussentijds hou ik de jongens graag bezig met spelletjes en gaan we wat vaker de wijk in, zo ontdekken we ook nog eens mooie plekjes vlak in de buurt. Ondanks dat we ons op dit moment prima redden en aanpassen aan de situatie kan ik niet wachten totdat we weer naar kantoor kunnen en dat de jongens weer kunnen spelen en wandelen met hun vriendjes.
Beer en Yiska hier. Vanwege het Covid-19 virus is er hier in huis echt het één en ander veranderd. Nomaliter is onze bazin dagelijks op school en is de baas op zijn werk. De baas werkt standaard 1x per week thuis, waardoor wij eigenlijk maar 4 dagen per week even alleen zijn. Nu zijn beide bazen 24/7 thuis. Ik (Beer) heb er werkelijk helemaal geen problemen mee. Ik vind het eigenlijk heel prettig! Mijn zussie Yiska daarentegen… Zij had het er de eerste twee weken heel moeilijk mee. Het ritme werd natuurlijk redelijk anders.
Vanwege de regel ‘zo veel mogelijk’ binnen te blijven proberen onze bazen dat ook zo te doen. Dat betekent weinig wandelen en alleen poepen, plassen en weer naar binnen. Daarnaast proberen de bazen ons zo veel mogelijk binnenshuis te entertainen. Wat voor mij geen probleem is, maar Yiska is veel jonger (1 jaar en 4 maanden) en heeft veel meer energie. Zij zat na twee weken bom vol energie. Ze werd onrustig en vertoonde gedragingen waar ze voorheen (in normale tijden) geen last van had.
Daarom hebben de bazen besloten om één keer per week toch de auto met ons te pakken, om een mooi natuurgebied (binnen Nederland) op te zoeken. Daar kunnen we ons even flink uitleven en onze energie lozen. Natuurlijk vinden de bazen het zelf ook erg prettig. Dit helpt echt. Naast dat we één keer per week lekker op avontuur gaan, lopen we dus zo min mogelijk buiten en worden we thuis bezig gehouden en vertroeteld. We proberen dus echt om zo veel mogelijk binnen te blijven!
Een poot van, Beer en Yiska
Nuka & River
Wat is er nu voor ons veranderd sinds de Corona Crisis? Nou, ik ben nu eigenlijk gewoon héél véél thuis! Op het moment kan ik niet naar school, waardoor ik zeven dagen per week thuis zit. Niet dat de honden klagen, die vinden het alleen maar fantastisch. Nu ik meer thuis zit maken we natuurlijk onze normale wandelingen, wat gemiddeld 35 tot 40 kilometer in de week is. Buiten deze wandelingen om gaan we nu, wanneer de temperatuur het toelaat, regelmatig 1 op 1 fietsen voor een beetje quality time en doen we een paar dagen in de week een hersenspelletje om ze mentaal ook uit te dagen. Wanneer ik het wat te warm vind om overdag te gaan fietsen gaan we ’s ochtends vroeg fietsen of maken ’s middags een lange wandeling langs het kanaal. We gaan dan ook regelmatig naar de bossen waar het koeler is. Ik houd mijn honden graag fit, ook wanneer ik wel naar school moet en moet werken. We breiden het nu alleen wat uit en doen nu meer dingen 1 op 1, zodat ze ook een keer los van elkaar bezig kunnen zijn.
Eén ding is sinds de crisis wel daadwerkelijk veranderd. We zijn namelijk van het voeren van KVV overgestapt naar het voeren van een combinatie van KVV en BARF! Hier verdiep ik me al langere tijd in, maar heb nu daadwerkelijk de stap genomen om mijn honden BARF te gaan voeren. Ik heb samen met iemand anders een menu opgesteld voor Nuka en River, waarbij ze de voeding krijgen die voor hen goed is en alles bevat wat zij nodig hebben. Op dit moment geef ik 2 dagen in de week BARFen 5 dagen in de week KVV. Over een tijdje zal er meer BARFgegeven worden, want Nuka en River zijn er gek op! Elke keer wanneer ze hun BARF krijgen, staan ze al te trippelen op hun pootjes en eten hun maaltijd met smaak op. Hier zal vast nog een blog over komen!
Al met al is er voor ons dus niet mega veel veranderd ten tijde van deze crisis. We bewegen iets meer en ik zorg voor meer quality time met Nuka, River en ook onze border collie Puk. Ik zie dat ze hier ook echt van genieten en zijn elke dag weer helemaal voldaan!
Toller Joy
Wat betekend Corona voor mij? Natuurlijk is het helemaal niet fijn en hoop ik dat het gauw voorbij is en dat iedereen gezond blijft.
Mijn baasje Kevin werkt thuis dus kunnen we veel samen zijn. Kimberley werkt in de zorg en maakt nu lange dagen en is vaak weg van huis. Ik ben dan superblij als ze weer thuis is en ik mijn favoriete speeltje krijg. Daarna lekker samen met mijn baasjes kroelen op de bank of in de tuin. Ga je net zien, word ik ook nog eens loops, dus dat luieren bevalt me nu wel even!
Plint
Op zich is er nu rond corona niet súperveel veranderd in huize Plintentstein. Maar tóch zijn er wel kleine verschillen met hoe het gewoonlijk is. Plint en ik zijn normaal gesproken eigenlijk elke dag al samen thuis. Ik werk namelijk vanuit huis en dus krijgt Plint door de dag heen altijd al de nodige aandacht. Even spelen, even kroelen, ’s middags er even tussenuit voor een wandeling, nog weer even kroelen…
FOMO
En nu zijn er ineens 2 tot 3 mensen thuis de hele dag! (mijn vriend en om de week zijn dochter) “Ahaaaaa! Nóg meer aandacht!” Denkt Plint. Plint heeft de hele dag dus nog meer te zien en te horen en is overal als de kippen bij. Plint heeft namelijk last van FOMO. We zouden toch eens iets spannends meemaken waar mevrouwtje niet bij is!
Pas op voor de Corona kilo’s
Maar wat het grootste verschil is, is dat het vrouwtje (ik dus) ineens heeft bedacht dat we nu wel veel meer en langer naar buiten kunnen gaan omdat we wel een beetje onze beweging moeten krijgen omdat wij weigeren mee te doen aan het verkrijgen van de coronakilo’s. Superleuk allemaal, maar Plint verstaat onder ‘meer en langer naar buiten gaan’ vooral ‘meer en langer stilstaan bij elke grasspriet’. Maar we zijn nu toch wel echt aan het trainen dat ze wat meer en langer doorloopt zodat we ook wat langere stukken kunnen lopen zonder dat we daar 3 uur over doen. Mevrouwtje geeft af en toe wat arrogante blikken als ik door wil maar zij nog interessante dingen ruikt, maar hé, door al dat lopen krijgen we toevallig beiden wel supergespierde kontjes! Dus gogogo!
Workouts
Wat Plint tot slot helemaal geweldig vindt, is dat ik nu thuistrainingen doe. Ik doe een paar keer per week fitness workouts en yoga en Plint is daarbij maar wat graag aanwezig, zoals je in het filmpje kunt zien haha! Het geeft wel een extra dimensie (lees: hindernis) aan je workout zal ik maar zeggen 😛
Dat zal nog wel weer afkicken worden voor Plint als we weer teruggaan naar het ‘oude normaal’. Maar voorlopig kan ze nog even genieten van haar dagelijkse entertainment, want we zitten hier nog wel even aan vast ben ik bang…
Soof Yara
Vrouwtje geeft fulltime les en is normaal gesproken dus vijf dagen naar school, ze werkt met pubers. Baas werkt als zzp-er en werkt enkele dagen aan huis en enkele dagen extern. Als vrouwtje lange dagen heeft en baas ook weg is dan komt mijn human-opa, hij is mijn beste vriend. We gaan dan samen wandelen, spelen en tv-kijken. Als ‘opa’ komt is het altijd feest en gezellig. Nu in deze tijd zie ik hem veel minder, mis hem. Gelukkig hebben wij een best grote tuin en komt hij nog wel langs en kunnen we spelen en knuffelen. Alleen tja, hij hoeft nu niet meer zoveel nodig, want vrouwtje is namelijk alle dagen thuis, al ze zit dan wel veel op dat kamertje boven. ’s Morgens ga ik vaak bij haar liggen en soms kijk ik even mee of haar leerlingen wel goed opletten 🙂 Dat is wel leuk.
Ineens is mijn vrouwtje veel thuis!!!
Voor de corona-tijd zat ik overdag regelmatig in mijn buitenhok, daar heb ik veel ruimte en kan ik de gehele tuin overzien. Nu lig ik lekker vrij en kan ik kiezen waar in het huis of in de tuin ik ga liggen. Een ander voordeel van deze tijd is dat ik nog meer lekker wandelingen krijg. Iedere morgen gaat vrouwtje met mij de velden en bossen in. Ze begint nu later met haar lessen, maar gaat nog wel op de zelfde tijd haar bed uit en die tijd neemt ze om nog iets verder met mij te gaan wandelen. Tussen en na haar digitale lessen door gaan we vaak ook even de weilanden in. Ze zegt zelf dat ze het nodig heeft, deze hoeveelheid schermtijd is niets voor haar. Ik geniet van al deze aandacht, het mag van mij nog wel even duren.
Al is het soms ook wel erg vermoeiend om alles nu extra goed te bewaken. Want tja, als vrouwtje thuis is moet ik haar natuurlijk wel waarschuwen voor alle voorbijgangers en bezoekers.
Nacho & Chester
Wij werken nu inmiddels ook al een aantal weken thuis en in het begin moesten Nacho en Chester daar best aan wennen! Ze vonden het maar vreemd dat ik na de grote wandeling achter de PC ging zitten in plaats van mijn jas aantrok en wegging. Inmiddels zijn ze er aan gewend en na de wandeling gaan ze lekker op de bank of op het balkon in de zon liggen, ‘s middags doen we nog een kleine wandeling in mijn pauze en krijgen ze een extra snack.
Door de Corona liggen ook de lessen van de hondenschool stil en proberen we thuis de oefeningen door te zetten, ‘s avonds oefen ik met Chester de verschillende onderdelen. Van vak sturen tot de af, zit en volgen. Alles komt aan bod en zo blijven we nog een beetje bij met de lessen, we delen de filmpjes dan ook met de groepsApp van de hondenschool voor tips en trics.
Omdat we zoveel mogelijk binnen moeten blijven wandelen we zoveel mogelijk in de buurt, gelukkig wonen wij in een groene omgeving en zijn er veel leuke plekjes in de stad om naartoe te wandelen.
Ook maken we vaak fietstochtjes en nemen we ze allebei mee als er niet te veel wind staat want 30 kilo extra achter je fiets dat voel je wel!
Hallo vriendjes, Skye hier. Ik zal jullie eens even vertellen wat er voor mij veranderd is nu de Corona maatregelen van kracht zijn. Mijn mama is altijd al thuis, dus dat is niets nieuws voor mij. Papa is ook gewoon aan het werk, want het vrachtverkeer gaat gewoon door. (Hij is stiekem alleen maar drukker).
Maar toch is er het een en ander veranderd
De afgelopen maanden was er geen hondentraining die ik normaliter één tot twee keer per week volg. Dus had de hondenschool ons huiswerk opdrachten gegeven waar wij mee aan de slag konden. Ook maakte we, zeker met het mooie weer, nog steeds graag een ommetje. Maar nu nóg gezelliger dan normaal. Mijn vriend Kenzo woont namelijk in de polder en daar kunnen we heerlijk ongestoord samen lopen met mijn mama en tante op een gepaste afstand. En nu tante ook zo veel thuis is doen we dat bijna elke dag wel. (Helaas moet zij volgende week weer beginnen.)
Sinds vorige week mag de hondenschool in kleine groepjes weer les geven, dus mijn eerste les heb ik gelukkig weer gehad. Wat was het leuk, ik had het echt gemist! En oh ja, dan vergeet ik nog te zeggen dat ik natuurlijk ook nog dat kleine puppenkind moet opvoeden. Die zie ik ook regelmatig, lekker even bij oma in de hele grote tuin spelen samen. Ik kan niet wachten tot Rio ook lekkere rondes mee kan lopen.
Zoals jullie wel weten, zijn we echte sledehonden en kunnen we het beste werken in de koudere temperaturen. Dit weerhoudt ons er echter niet van om ook in de warmere maanden fit te blijven! We kunnen door de hoge temperaturen niet meer voor de step staan, maar we kunnen wel andere dingen doen die er voor zorgen dat we fit en in conditie blijven. Wat we precies doen vertellen we in deze blog.
Kilometers maken
We lopen heel erg veel in de koude, maar ook in de warmere maanden. Natuurlijk niet in de volle zon en zoveel mogelijk onder de bomen door en op plekken waar water is om af te kunnen koelen. Op de dagen dat het kan, maken we graag een grote ronde of gaan we naar een bos waar we los mogen en op deze manier onze energie kwijt kunnen en in beweging blijven. Als we los zijn leggen we wat minder kilometers af, maar dan rennen we natuurlijk ook veel meer en raken we ook meer energie kwijt dan wanneer we rustig wandelen!
Backpacken
Het klinkt misschien een beetje raar, maar het is wel zo! Nuka en River krijgen een backpack op hun rug met gewicht erin. We gaan dan een stuk wandelen met deze backpack. We gaan dan niet al te ver lopen, want zo’n backpack is best zwaar voor ze, zowel fysiek als mentaal. Ik laat ze regelmatig naar me toe komen en dan pak ik wat uit de backpack, zoals wat water of een beloning. Een van de honden loopt met de backpack, terwijl de ander gewoon in het tuigje meeloopt. Dit wisselen we per keer af. We gebruiken hiervoor de Ruffwear Approach Backpack. Hij zit heel goed bij Nuka en River en ze vinden het zelf ook heel leuk en prettig om ermee te lopen. Zeker een aanrader als je je hond wat meer wilt uitdagen en trainen tijdens een wandeling!
Nuka met de Ruffwear Approach rugzak
Naast de fiets
Voor de fiets en de step gaat niet meer, hiervoor is het echt te warm. We kunnen wel rondes (vaak ’s ochtends vroeg al) naast de fiets doen. Om de beurt neem ik Nuka en River mee en dan maken we een ronde van gemiddeld 3-4 kilometer. In een drafje lopen ze mee, ze gaan hierbij niet vol uit. Dit vind ik een ideale manier om toch even wat te kunnen rennen met de honden en ze de commando’s van het mushen te laten herhalen. Wanneer we beginnen, stoppen, links of rechts gaan gebruik ik namelijk gewoon dezelfde commando’s als bij het mushen. Zo blijft het altijd vers in hun geheugen!
Zwemmen
Een hele grote hobby van Nuka en River in de zomer is zwemmen of rennen langs de waterkant! We gaan regelmatig naar losloopgebieden waar water is en het liefste ook veel bomen, zodat ze even kunnen rennen, spelen en afkoelen. Ze spelen ook graag met andere honden, dus hier kunnen ze echt even los gaan. Ik houd ze wel altijd goed in de gaten als het warm is. Zie ik dat ze echt te druk aan het doen zijn, haal ik ze even terug en nemen we een pauze. Daarna kunnen ze nog even doorgaan of lopen we rustig terug naar de auto. Zwemmen is voor honden niet alleen leuk, maar ook nog eens goed! Tijdens zwemmen worden veel spieren gebruikt en komt er geen druk op de gewrichten, een hele goede oefening dus!
Hersenwerk
Wanneer het écht te warm is om er opuit te gaan, kiezen we er vaak voor om thuis te blijven en de honden vooral mentaal moe te maken. Hiervoor doen we verschillende hersenwerkjes. Ik heb thuis puzzels liggen die Nuka en River op kunnen lossen, maar ik vind het ook leuk om zelf wat in elkaar te zetten. Zo doen we wel eens ooit een raadspelletje, waarbij ik een aantal bekers op de grond zet. Onder 1 beker ligt dan een beloning en het is aan Nuka en River de taak om die beker aan te “wijzen”. Ze leggen hierbij hun poot op de beker van welke ze denken dat het de goede is. Nadenken is voor honden heel vermoeiend en een ideale manier om tóch moe te kunnen worden op een hete zomerdag waarbij je niet veel kan wandelen!
Zoals jullie lezen, doen wij dus heel veel in de zomer ondanks dat we veel liever in de winter werken. Ons baasje kijkt goed naar wat wij nodig hebben, willen en aankunnen als het warm is! Wat doen jullie als het zomer is? Bewegen jullie ook veel, of doen jullie het rustig aan?
Tijdens deze corona maatregelen zijn we allemaal meer thuis dan gewoonlijk. We moeten ons tussentijds vermaken met van alles en nog wat, terwijl we het liefst natuurlijk lekker onze gang willen gaan. Nu er vele zonnige dagen zijn aangebroken heb ik besloten om Smoofl hondenijsjes te maken. En niet zomaar ijsjes, maar 3 kleuren hondenijs! Lees je mee?
Wat heb je nodig?
3 smaken Smoofl hondenijs, wij gebruiken in het voorbeeld kokos, watermeloen en pindakaas. (Benodigd +/-10gr per smaak)
Een Smoofl ijs mal, wij gebruiken een grote met 3 grote pootje erin.
3 bakjes
3 lepels
Maatbeker met 150 ml water
Aluminium folie
Schaar
Hier alvast nog een filmpje met de instructies kort samengevat ter verduidelijking bij onderstaande instructies.
Wat gaan we doen?
Doe de 10 gram ijspoeder per smaak in een los bakje en meng hier 50 ml water bij. Mix het goed door elkaar zodat het een geleiachtige mix zonder klontjes is.
Pak je schaar en de aluminiumfolie en vouw 6 stukjes aluminiumfolie dubbel
zodat deze mooi tussen de pootjes inpassen. Plaats de stukjes aluminiumfolie in de pootjes.
Mix nog een keer de smaken goed door en laat de mix voorzichtig in het afgezette stukje van het pootje lopen. Hou de folie goed vast zodat er niks langs of onderdoor kan lopen. Wanneer je de mix in de mal hebt kun je de aluminiumfolie eruit halen en de smaken vullen elkaar mooi aan.
Let op met het vullen dat je de vorm niet meer dan ¾ deel in de hoogte vult! Anders wordt het erg lastig om de mal op te tillen en in de vriezer te leggen. Ook is het handig om op voorhand een lade vrij te maken in de vriezer waar je de mal plat kan neerleggen, dit scheelt een hele hoop geknoei achteraf. Hier spreekt een ervaringsdeskundige. 🙈
Wanneer de ijsjes 12 uur in de vriezer hebben gestaan zijn ze klaar en kun je ze geven aan je hond. Wel eerst even afspoelen onder de koude kraan. Laat ze nooit onbeheerd met een ijsje en zorg dat je hond het stokje niet kan opeten of inslikken.
En voor de rest zeggen wij, smullen maar!
Er zijn ook meerdere creaties te maken, bijvoorbeeld ieder pootje een ander kleurtje zoals Beagle Ted heeft gedaan.
Beagle Ted met haar Smoofl creatie
Natuurlijk kun je de ijsjes ook in één kleur maken, net zo lekker! Indien je hiervoor kiest gebruik je een volledig zakje wat in de pot en 150 ml water als ijsmix en kun je het deel met de aluminiumfolie overslaan.
Smoofl hondenijs mixen zijn er in de smaken: ananas, abrikoos, aardbei, pindakaas, watermeloen en kokos. Fender vindt de ananas smaak super lekker. Inmiddels zijn er ook alweer nieuwe Smoofl smaken, nieuwe vormpjes en hebben de Smoofl ijsjes zelfs eetbare stokjes. Alles van Smoofl kun je online bestellen bij Hondjekoek.
Wat is jullie favoriete Smoofl smaak?
En hebben jullie ook een meer kleuren ijsje gemaakt? Wij zien graag het resultaat, deel het op je Instagram story en tag @newfy.brothers & @the_dog_pen.
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
