Oké ik was natuurlijk al de jongste telg van het gezin en had al twee poezen-zussen. Toch voelde ik mij al een tijdje de grote zus, want ik ben toch wat hoger dan de rest (groter in formaat). Maar het is zover, ik krijg er nu ook een mensen broertje of zusje bij! Ik heb het wel een beetje zwaar, want omdat mama zich de eerste maanden niet zo lekker voelde, moest ik soms even mijn rituelen veranderen. Maar dat heb ik er voor over. Ik moet toch ook een beetje zorgen voor mijn mama, ik word niet voor niets grote zus!
Wist je dat ik het stiekem al eerder wist dan mijn papa? Hij was aan het werk en mama kwam een beetje emotioneel beneden ’s ochtends om met mij te knuffelen en te vertellen dat er een klein baby’tje in mama’s buik groeit. Ik moest wel even slikken, want ik was toch de baby, het kind, de jongste, degene die de meeste aandacht verdient? Word ik nu ingeruild dan? Maar mama heeft mij belooft dat er niets zal veranderen voor mij en ik geloof haar! Komt goed …
Zal ik eigenlijk een cursus; hoe ben je een lieve grote zus, moeten volgen? Ik zie eigenlijk nooit zo vaak baby’s, dus is het dan spannend om dat opeens in huis te hebben? Ik hoop wel dat ze mij niet vergeten en genoeg leuke dingen blijven doen. Anders bel ik gewoon oma op, om te vragen of zij mij even wilt ophalen. Die is altijd wel in voor een leuke wandeling, canitrail, sup-tocht of een ander avontuurlijk uitje. Daar zal ik volgende keer weer een blog overschrijven.
Oh en als jullie nog tips hebben, hoe ik de beste grote zus ooit kan worden, laat je het mij dan even weten? Bedankt.
Op 13 Maart is het al weer 2 jaar geleden dat Chester geboren werd!
Buiten het bijzondere feit dat ik hem geboren heb zien worden, blijft het altijd leuk om daar even bij stil te staan dat Chester weer een jaartje ouder is geworden.
Eigenlijk neem ik altijd wel een half dagje vrij om gezellig iets samen te gaan doen, dit doe ik ook met Nacho omdat het gewoon leuk is 🙂
Aan speeltjes is bij ons geen te kort maar omdat bij jarig zijn wel een cadeautje hoort had ik wel wat leuks voor hem besteld, een mega krijtje van ZippyPaws en een kauwbot van paardenhuid.
Ook hoort daar wel een taartje bij dus die heb ik de vorige dag voor hem gemaakt en toevallig bedacht ik mij dat de feestwinkel om de hoek leuke ballon decoraties maakt, ik kon mij niet inhouden dus heb ik een super coole 2 voor hem laten maken en bij de Action een glitter strik met slingers en confetti gehaald. Het feest was compleet!
Na een ochtendje gewerkt te hebben ben ik naar huis gegaan om een flinke wandeling te maken met Chester en toen we thuiskwamen heb ik de foto’s gemaakt.
Helaas was het niet al te best weer dus zijn we binnen gebleven, we hebben wat snuffel spelletjes gedaan en lekker op de bank gehangen.
Voor Chester was het een geslaagde dag en we hebben ons goed vermaakt, op nog naar vele jaren!
Sennah was 2 jaar en 4 maanden oud toen ik bij onze dierenarts een afspraak maakte voor een castratie. Waarom Sennah niet eerder is gecastreerd en wat ons heeft doen besluiten om het toch te laten doen, lees je in dit blog.
Een Reu
Sennah is een reu. Al denken andere hondeneigenaren, of trainers, vaak dat Sennah een teefje is. Het zal wel door zijn naam komen, al vind ik Sennah zowel voor een jongen/reu als voor een meisje/teefje kunnen!
Ik word wel eens geconfronteerd met deze verwarring. Bijvoorbeeld als Sennah door een andere hond (reu) word besprongen. Er word dan wel eens geroepen ‘Hij kan niks meer hoor, hij is gecastreerd!’. Met deze opmerking heb ik wel altijd een beetje moeite…. Er zullen zeker geen pups komen aangezien Sennah ook een reu is, alleen vind ik deze opmerking zeker geen vrij brief om mijn hond maar te laten bespringen! Als je reu gecastreerd is, betekend het niet dat hij zomaar boven op een andere hond kan springen. Sennah kan dit dan ook zeker niet altijd waarderen. Sennah bijt alleen niet van zich af op zo’n moment, maar die blijft staan. Waardoor er ook nog wel eens word gedacht dat die het accepteert, maar als je goed kijkt staan zijn ogen anders en gaan zijn haren licht omhoog! Deze situatie hebben wij meerdere keren meegemaakt. Heel vervelend vond ik dat. Niet wetende dat ik later in dezelfde soort situaties kwam, alleen was toen Sennah de hond die een andere hond besprong…
Waarom was Sennah nog niet gecastreerd?
Voor ons een simpel te beantwoorden vraag. Waarom zouden we in een gezonde hond laten snijden als dit niet direct nodig is? We wouden eerst kijken hoe Sennah zich zou ontwikkelen.
Op straat was hij vrolijk en enthousiast naar alles en iedereen. Sennah gedroeg zich goed naar andere honden, maar ging soms wel over de grens van een andere hond heen. Soms was die te enthousiast en keek hij niet zo goed naar wat een andere hond er van vond. Dan greep ik in en bepaalde ik dat het genoeg was, dus tot confrontaties is het nooit gekomen.
In het bos kon hij heerlijk loslopen en lekker snuffelen. Wel hield hij ons altijd in de gaten. Waar jij was, daar was Sennah. Kwam je een andere hond tegen en bleef Sennah daar snuffelen? Eén keer roepen of fluiten en hij kwam op je af rennen. Netjes toch?!
Binnen in huis was Sennah een rustige hond. Bracht af en toe een speeltje. Had ook zeker zijn gekke 10 minuten, maar kon daarna ook lekker op zijn kleed ploffen en lekker gaan slapen.
Eigenlijk dus geen reden om door castratie zijn gedrag aan te passen.
Waarom dan uiteindelijk toch wel?
Rond Sennahs 2de kwamen er flinke hormoonbuien, als ik het zo kan omschrijven. Eens in de ongeveer 4 weken kwamen die hormoonbuien en ze konden zo 3 a 4 dagen aan houden. In die hormoonbuien deed Sennah lekker wat die zelf wou. Oke, misschien ook een beetje puber gedrag, maar die hormonen hielpen er zeker niet bij.
Een situatie weet ik nog heel goed! We liepen samen met Sennahs vriendinnetje Nova en haar baasjes in het bos. We waren net een kruising over gestoken en Sennah vangt daar in eens een geurspoor op. En weg was die! Door de bosschage sprintte hij weg. Fluiten, roepen. Niks hielp, Sennahs oren stonden even uit. Ik liep terug naar de kruising, even overzicht pakken! Op de kruising zag ik Sennah gelukkig. Hij stond bij een andere hond. Een bruine labrador. Ik liep naar de hond en zijn baas toe en verontschuldigde mij omdat ik Sennah niet onder controle had. Sennah was ondertussen al een paar keer op de bruine labrador gesprongen. Gelukkig was dit een zeer kalm en aardig baasje ‘Ach kan gebeuren. Ik heb er ook zo vaak bij gestaan toen hij nog niet was gecastreerd’ was de reactie van het baasje. Gelukkig! Ik zelf vond het alleen wel heel vervelend. Ik vind het namelijk heel vervelend als Sennah onverwachts word besprongen, maar nu deed hij dat zelf bij een ander!
Ik nam Sennah, aan de lijn, weer mee naar de plek waar Nova en haar baasjes ons stonden op te wachten. We liepen een stuk door en toen klikte we beide honden weer los. En je hoor. Heel de situatie opnieuw! Sennah sprintte er weer van door en ik kon er weer achter aan… Toen ik hem weer bij de bruine labrador vandaan had gehaald heeft Sennah de rest van het rondje aan de lijn gelopen. Iets met een ezel en een steen… 😊
Hier werd ik even met mijn neus op de feiten gedrukt. Soortgelijke situaties zijn er zeker meer geweest! En niet alleen bij mij, maar ook als mijn ouders Sennah uitlieten. Het kwam niet dagelijks voor, want als Sennah geen hormoonbui has ging alles prima. Maar als die wel zo’n hormoonbui had kon je maar beter voorbereid zijn. Als die de kans kreeg was die weg.
Naast deze onverwachtse sprintjes van Sennah begon hij ook onrustig te worden in huis tijdens zijn hormoonbuien. Hij liep geregeld naar de achterdeur en maakte een zacht piepend geluid. Op zo een manier dat wij ons af vroegen of hij naar buiten moest. Dus wij met ons goede gedrag, want hij zal wel moeten plassen of poepen, naar buiten. GEFOPT moet Sennah hebben gedacht want hij sleurde je zo over straat op zoek naar loopse vrouwtjes… Ook ging hij in zijn hormoonbuien op zijn kleed rijden. Als Sennah alleen thuis was en je kwam na het werk thuis had hij de hele boel verbouwd. Zijn kleed kon bijvoorbeeld ineens in de gang liggen bij de voordeur, terwijl deze normaal onder het achterraam ligt. Gelukkig reed hij alleen op zijn eigen spullen! Maar doordat hij wel de hele woonkamer door ging, kon je wel de boel gaan dweilen… Hij liet namelijk overal druppels achter!
Natuurlijk hebben we niet na één hormoonbui onze conclusies getrokken. We hebben het zeker een maand of zes aangekeken. Maar alle nadelen wogen niet meer op tegen ons argument om niet in een gezonde hond te snijden. Het was nu wel klaar. Sennah je word gecastreerd!
De dag van de castratie
Och wat vond ik dit spannend en raar! Sennah achter laten bij de dierenarts. Bij binnenkomst werden we netjes opgevangen en na het afnemen van de check-list werd Sennah van mij overgenomen. En toen mocht ik gaan en ja ik keek bij het weg lopen heel stiekem even achterom..
Thuis aangekomen voelt het huis heel leeg. Dat was ook wel even raar. Vooraf maakte ik mij eigenlijk niet zo veel zorgen, maar nu schoot ineens door mijn hoofd dat het ook fout kon gaan! Dat ik Sennah dan helemaal niet meer zou zien en dat dit lege huis dan zo zou blijven. Gelukkig had ik voor genoeg afleiding gezorgd en kon ik snel mijn gedachte te verzetten.
En voordat ik mijn to do-list af had gewerkt werd ik al gebeld door de dierenarts dat alles was gelukt en dat ik Sennah kon gaan ophalen. Bij de dierenarts aangekomen werd mij heel uitgebreid verteld hoe het was gegaan en wat ik kon verwachten. Na het financiële stukje van dit gebeuren te hebben afgerond werd Sennah gehaald. En ach wat een sneu hoopje hond was hij geworden. Hij vond zichzelf heel erg zielig en zeker omdat hij een shirtje aan had. Hij vind een tuig al niet fijn en denkt dan al dat die niet kan lopen. Nu had die een heel shirt aan en was die er zeker van overtuigd dat zijn pootjes stuk waren! Hij ging gewoon middenin de zaak op de grond liggen en was niet van plan om in beweging te komen. Ik heb de riem van Sennah toen overgegeven aan een dierenartsassistente en heb toen mijn auto recht voor de uitgang gezet. Toen kwam Sennah eindelijk in beweging en liep die zelfstandig naar de auto.
Thuis aangekomen ging die gelijk om zijn kleed liggen. En eigenlijk is die daar de hele dag niet meer vanaf gekomen.
Nazorg
Eigenlijk begint het allemaal pas na de operatie. De nazorg is ook een hele klus. Gelukkig waren wij de eerste 5 dagen na Sennahs operatie thuis. Zo konden we Sennah goed in de gaten houden. Achteraf gezien was dit een heel goed besluit!
Sennah vond het shirt namelijk vreselijk! De dag van de castratie was die zo moe dat die wel sliep, maar de dagen daarna dacht Sennah dat die zich echt niet kon bewegen. Als we s’avonds naar bed gingen en s’morgens weer opstonden, stond Sennah nog steeds op dezelfde plek als de avond daarvoor. Met het idee ‘hij zal er wel even aan moeten wennen’ hebben wij het even zo gelaten, maar na 2 nachten zagen we de vermoeidheid in Sennahs ogen. We hebben toen besloten om, als wij in de woonkamer waren, het shirt uit te doen. Dus 2 dagen na de operatie liep Sennah overdag al zonder shirt door het huis en wat voelde hij zich bevrijd! Sennah bleef netjes van de wond af en het ging zo goed dat we 5 dagen na de operatie hebben besloten ook s’nachts het shirt niet meer aan gedaan.
Ook het uitlaten was wel een dingentje. Sennah plast niet in de tuin en poept niet op straat. We liepen dus al gauw ons normale rondje omdat Sennah weigerde om een ander rondje te lopen. Sennah heeft soms wat autistische trekjes wat dat betreft.. Ook had Sennah al gauw in de gaten dat zijn shirt buiten maar voor de helft ‘aan’ was. Hierdoor begon hij ineens te treuzelen als die door had dat we weer richting huis gingen, die slimmerd!
Sennah is geopereerd op dinsdag ochtend. Zaterdags, 4 dagen na de operatie, vond Sennah wel genoeg geweest al dat rustig aan doen. Hij begon weer met spelen en trok sprintjes aan de riem. We hebben Sennah vanaf die dag wat meer vrijheid gegeven, zo ging hij af en toe even los in een uitlaatveldje (als er geen andere honden waren!). Na een week liepen we zelfs al weer in de duinen. Ik vond dat wel heel spannend, maar ik merkte aan alles dat Sennah het nodig had.
Controle
11 dagen na de operatie hadden wij de wond controle. Hier bleek Sennah maar liefst 7 ons te zijn afgevallen na zijn operatie! Dat is iets wat ze normaal gesproken niet zien na een castratie. Het werd ons dan ook geadviseerd om dit even in de gaten te houden.
De wond van de castratie was heel goed genezen! Zelfs de blauwe plekken waren al weg getrokken en de assistente vertelde ons dat het er heel goed uit zag. Ik vond het heel fijn om te horen. Ik vond het ergens heel spannend omdat ik bang was dat we Sennah al te vroeg weer zijn vrijheid hadden gegeven. De assistente stelde mij gerust door te zeggen dat de ene hond nou eenmaal sneller hersteld en ook meer beweging nodig heeft dan een ander. Ik was heel blij dit te horen. Ergens voelde ik wel dat ik de beste beslissing voor Sennah had gemaakt, maar was toch ook bang zijn herstel te belemmeren.
Er was nog wel één klein aandachtspuntje waar we even goed op moesten letten. Dat waren de infuusplekken. Ze hebben helaas 2 pootjes kaal moeten maken en een van de pootjes was helemaal rood geworden. Gelukkig geen hot spot, maar met likken zou dit wel zo ver kunnen komen. Dat was dus even op letten!
Verder was alles goed. Sennah was gezond en goed hersteld!
En nu?
Inmiddels zijn we een maand verder. Hoe is het met Sennah?
Sennah is weer helemaal zichzelf, maar eigenlijk was hij dat al bij de wondcontrole. De plek op zijn poot is geen hot spot geworden en is inmiddels helemaal hersteld! De haren zijn al weer volledig terug gegroeid en eigenlijk valt er niks meer te zien van zijn operatie.
De omgang met ander honden gaat ook prima. Ik heb na de castratie nog geen verschil gemerkt, misschien dat dat nog gaat komen als echt alle hormonen uit zijn lijf zijn. Sennah heeft inmiddels zijn hondenvrienden ook weer allemaal gezien. Hier in is ook niks veranderd! Gelukkig maar, want daar was ik wel even bang voor. Je weet nooit wat voor een uitwerking het heeft op zo’n groep of één op één spel. Ik ben heel benieuwd of wij nog verschillen gaan merken. Al denk ik dat Sennah in karakter het zelfde blijft.
Het is ook nooit onze intentie geweest om Sennahs karakter te beïnvloeden. De belangrijkste reden voor de castratie waren de hormoonbuien en de vervelende situaties die daar uit voort kwamen. Ook het bevuilen van het huis was een reden om wel voor een castratie te kiezen. De afgelopen weken hebben wij nog geen hormoonbuien meegemaakt. Als dat zo blijft dan is wat ons betreft het doel bereikt!
Ik kijk heel tevreden terug naar de castratie. Ik denk dat we de goede keus hebben gemaakt om Sennah te laten castreren. Hoe het precies uitpakt zullen we over een tijd ervaren!
Als hondenbloggersplatform hebben we natuurlijk wel voldoende hondenbloggers nodig. Wanneer je je wilt inschrijven om te gaan bloggen bij The Dog Pen, dan stellen we je een aantal vragen. Natuurlijk hebben we jouw gegevens nodig en dat van jouw hond(en). Wat we ook altijd willen weten is; wat maakt jou een goede hondenblogger. Een hele lastige vraag zo op het eerste gezicht, maar de antwoorden van onze bloggers zijn dan wel weer erg leuk om eens terug te lezen.
“Ik ben paraveterinair en voedingsdeskundige voor honden. Heb veel ervaring met supplementen en alternatieve geneeswijze. Ik zit in het bestuur van een vrijwilligersorganisatie die zich richt op de straathondenproblematiek in Griekenland (Skýlos Strays). Doordat mijn eigen honden beide herplaatsers zijn en afkomstig zijn uit het buitenland heb ik veel ervaring met gedragsproblemen. Ik ben redelijk handig met een camera en heb veel social media beheer gedaan. Veel hondenervaring en ik schrijf graag!”
Schrijven is mijn passie en dit al van jongs af aan. Ik ben een goede trainer voor Bobo, zo ben ik kordaat waar nodig om haar de best mogelijke opvoeding te geven. Hierover zou ik graag schrijven. Ook gaan we heel vaak op uitstapjes en zou ik het super vinden daarover te kunnen schrijven. Ik wil mij toewijden aan het schrijven van leuke blogs en het zou me dus een hele eer zijn moest ik een blogger bij jullie mogen worden.
Dit is altijd een ‘lastige’ vraag, om eerlijk te zijn; hoop ik op deze kans om mezelf en de lezers hierin te verrassen. Onze Lady Rebel is mijn alles, ik heb geen kinderen, waardoor ik Rebel probeer overal mee naar toe te nemen. Het is heerlijk om een stuk te wandelen en daarna lekker naar een terrasje te gaan, ze gaat mee op vakantie naar Spanje en weekendjes weg. Met elkaar leuke dingen doen is waar ik over wil schrijven, dit zijn niet alleen de ‘honden’ activiteiten, zoals de wandeling in het bos te zijn, maar ook de ‘mensen’ dingen waarin ze gezellig mee gaat. Poot Lady Rebel & Simone
Ik heb een opleiding communicatie gevolgd en een blogopleiding aan de Schrijversacademie. Ik werk als contentmarketeer en heb dus ervaring met bloggen. Maar wat nog belangrijker is: ik vind schrijven echt heel erg leuk en ik ben dol op mijn hond. Bloggen voor The Dog Pen zou deze twee passies combineren, een kleine meisjes droom die uitkomt!
Wat mij een goede blogger maakt. Lastige vraag. Ik vind het jammer dat de sbt zo’n slechte naam heeft. Echter ben ik geen roze brillen drager zoals we dat noemen. Iemand die bij dit ras bepaalde raseigenschappen ontkent of het liever niet onder ogen wil zien. Ik ben enorm voor het verantwoord houden van sbt en soort gelijke rassen. Ik train bijvoorbeeld met de muilkorf & plaats daarvan foto’s op instagram. Sommige mensen reageren dan ah zielig hoop dat hij het nooit om hoeft. Terwijl andere dan juist zeggen goed bezig. Rondom dit soort onderwerpen zou ik graag verdere toelichtingen geven. Waarom ik het doe en dat het niet alleen vrijheid beperking is maar juist zorgt dat hij extra vrijheid kan krijgen. Hij heeft de korf natuurlijk niet altijd om. Dit is een voorbeeld van een onderwerp waar ik het graag over zou hebben.
Gedrag van hondeneigenaren onderling zou ik ook graag aandacht aan besteden. Want ik kan me nog zo verantwoord gedragen andere eigenaren kunnen ons als nog in een benarde, vervelende situatie brengen.
Daarnaast ondernemen wij ontzettend veel en hebben wij dus veel leuke wandel verhalen. Volgend jaar gaan we bijvoorbeeld een week naar Oostenrijk. Een week heel veel mooie wandelingen maken waarover veel te schrijven valt. We kunnen het hebben over de voorbereiding, de reis en natuurlijk het verblijf.
Ik zit boordevol ideeën die ik graag zou uitwerken! En mijn honden nemen graag de hoofdrol op zich.
Op woensdag gaan wij vaak trainen bij de hondenleerschool. Ik heb al veel trainingen gedaan en loop al een tijdje buiten mee. Tijdens de trainingen leer ik hoe ik netjes naast mama en met een ontspannen lijn kan lopen. Vaak trainen wij twee keer in de week en vind ik het altijd leuk om hieraan mee te doen. Want als ik niet train dan ga ik mij vervelen en weet ik niet wat ik met mijn energie moet doen behalve rondjes door het huis rennen. Natuurlijk lopen we ook wel grote rondes of lekker in het (los)loopgebied maar daar wordt ik heus niet altijd écht moe van.
Met het koudere weer de laatste maanden lopen we minder vaak in gebieden waar we na afloop een slok water kunnen nemen en mama een kop thee. Maar vandaag ging ik toch met mijn moeder, tante Nola en m’n vriend Kenzo (een hele grote knappe vent!) nog even op zoek naar een restaurantje voor onze terras/restaurant training.
Het was alweer even geleden dat we dit voor het laatst hadden gedaan dus ik moest weer even inkomen. Begreep niet meteen wat mama allemaal van mij vroeg, maar uiteindelijk deed ik het super goed zei ze! Trots als een pauw lag/zat ik daar. Een paar slokken water naar binnen en elke keer als ik mama aankeek werd ik beloond. Hmm… ik lust nog wel wat van die snoepjes, nog maar een paar keer aankijken dan, dan krijg ik er nog meer.
Nadat de drankjes en hapjes van mama en tante Nola op waren liepen we nog even door naar de dierenarts. Daar staat een weegschaal en mocht ik nog even wegen. Ik moet goed eten zeggen ze, want ik ben de laatste tijd weer afgevallen en dat is nou nét niet nodig bij mij. Ook tijdens het lopen door de winkel trainen we en mag ik niet gestoord worden. Samen met Kenzo trainen is leuk, maar ook best lastig want het is mijn vriend en ik wil ook graag spelen.
Gelukkig zijn we na afloop nog even naar huis gegaan en hebben we nog even samen in de tuin kunnen spelen. Trainen is leuk en spelen is nog leuker. Maar met zo’n grote vent om je heen de hele middag, ben je ‘s avonds wel uitgeteld. Ik lig ook al vanaf het moment dat Kenzo weer naar huis is lekker te slapen. Maar dat moeten jullie maar niet door vertellen. Ik heb weer een super leuke dag gehad en hoop dat we het snel weer gaan doen!
Wij hadden het genoegen om een van de varianten van Bellfor hondenvoer te proberen! Onze keuze viel al snel op de krokante brok met lam en konijn. Deze variant bevat geen granen en ze maken uitsluitend gebruik van lamsvlees afkomstig van lammeren die op de wei hebben gelopen en wild konijnenvlees.
De genoemde kenmerken op een rijtje
Graanvrij geëxtrudeerd gedroogd hondenvoer
Grasgevoerd lam en wild konijnenvlees met waardevolle voedingsstoffen
Rijk aan natuurlijke vitamines, mineralen en antioxidanten
Hoog gehalte aan omega-3 vetzuren
Inuline (FOS) voor een gezonde en krachtige darmflora
70% vers vlees (42,5% weidevlees en 27,5% van wilde konijnen)
Driehoekige brok van ca. 1,5 cm
70% dierlijk eiwit
30% eiwit uit fruit en groenten, de groente wordt zoveel mogelijk gehaald uit de regio
De brok heeft een eiwit gehalte van 22% en een vetgehalte van 13%
Wie is Bellfor?
Natuurlijk ben ik ook erg nieuwsgierig naar wie er achter deze brok zit? Wie is of zijn Bellfor? Wat vinden zij belangrijk?
Bellfor is een fabrikant die naast voeding ook voedingssupplementen en verzorgingsproducten voor honden produceert. Het is een Duits familiebedrijf in de tweede generatie, met meer dan 30 jaar ervaring in de productie van hondenvoer.
Ook vinden zij het milieu erg belangrijk. Op de website schrijven zijn:
‘’Wij leveren onze bijdrage aan het milieu voornamelijk door middel van drie dingen:
Regionale leveranciers (in plaats van lamsvlees uit Nieuw-Zeeland of ganzen uit Canada) vermijden lange transportafstanden en het daarmee gepaard gaande verbruik van hulpbronnen en de uitstoot van uitlaatgassen.
Milieuvriendelijke en recyclebare verpakkingen zorgen voor een optimale bescherming van het voer en ontlasten tegelijkertijd het milieu.
In vergelijking met het fokken van conventioneel vee bespaart de productie van insecteneiwit ruimte, verbruikt aanzienlijk minder energie en veroorzaakt geen broeikasgassen.’’
Wat vinden wij?
De verpakking
Heel eerlijk vind ik de verpakking wat onduidelijk en chaotisch. Het is geen verpakking wat mij direct op het eerste oog aantrekt. Echter vind ik het wel super dat de verpakking milieuvriendelijk en recyclebaar is. Het is echt een stevige zak die niet makkelijk scheurt. Het formaat van 7,5 kg is voor ons prima.
De brok
Het formaat van de brok is voor mijn honden precies goed. Ze kauwen er daadwerkelijk op. Hij is donker van kleur en ruikt niet onaangenaam. Hij voelt ook niet vettig. Door de driehoekige vorm zijn ze ook leuk te gebruiken voor hersenspelletjes. Ze rollen een stuk moeilijker uit de voerbal dan een ronde brok. Mijn honden worden hoofdzakelijk rauw gevoerd. Het grootste gedeelte van de week eten ze een variatie aan KVV en een kleine zelf samengestelde maaltijd. Echter gaat Tika ook 2 dagen per week naar de oppas. In theorie zou ik prima KVV kunnen meegegeven maar we kiezen graag voor gemak. Ik vind het belangrijk dat mijn honden ook gewoon brokken eten. Het is bijvoorbeeld gewoon onhandig om een voorraad vlees mee te nemen als je een weekje weggaat met twee grote honden. Tevens vergeet ik ook echt wel eens KVV te ontdooien. Om de brok goed te kunnen reviewen heeft Tika hoofdzakelijk de brokvoeding gegeten.
Ingrediënten
Op de website kon ik deze niet zo snel terugvinden. Daarom heb ik de ingrediënten even van de verpakking gekopieerd:
Lam, zoete aardappelen, zoete aardappelmeel, erwten, vet van gevogelte, erwteneiwit, ei, konijnen, tomaten, johannesbrood, wortelen, zalmolie, luzerne, cranberry, inuline (FOS) lijnzaadolie, glucosamine, chondroïtine
Helaas staan er geen exacte percentages bij. Van de website moeten we aannemen dat er 70% vlees in de brok zit, waarvan 42,5% lamsvlees en 27,5% konijnenvlees en dat ze geen gebruik maken van slachtafval. Waarschijnlijk verdwijnt er door de productie en verhitting van de brok veel vocht en we weten dat vlees veel vocht bevat, er blijft dus wel minder vlees over dan de oorspronkelijke 70%. Dit komt ook overeen met het eiwitgehalte, deze is namelijk niet heel erg hoog (22%). Op het eerste gezicht lijkt deze brok een hoog vleesgehalte te hebben, deze is dus niet zo hoog als je in eerste instantie zou denken, maar er zit nog steeds genoeg vlees in. Het koolhydraatgehalte lijkt rond de 40% te liggen. Dit is wel aan de hoge kant. Het is echter logisch dat een brok koolhydraten bevat, elke brok heeft dit nodig voor de vorming van de brok. De koolhydraten komen voornamelijk uit zoete aardappel. Dit is dan wel een prima koolhydraatbron. Zoete aardappel heeft een lage glycemische waarde, dit betekent dat het niet snel voor een sterke suikerspiegel schommeling zorgt.
Lijnzaadolie bevat omega 3 vetzuren. Omega 3 vetzuren zijn natuurlijk erg belangrijk voor de gezondheid. Helaas zijn de omega 3 vetzuren in lijnzaad (ALA) niet bruikbaar voor het lichaam, deze dienen eerst omgezet te worden door de lever. In de lever worden ze omgezet in een bruikbare vorm (DHA en EPA). Helaas is het nog onduidelijk hoe effectief dit gebeurt. ALA (en andere omega 3 vetzuren) zijn wel erg kwetsbaar voor hitte en zuurstof en zullen deels oxideren in een brok, het is dus maar de vraag of dit echt een waardevolle toevoeging is.
Een andere bron van omega 3 is de zalmolie. Naast dat visolie snel oxideert, is zalm een van de meest vervuilde diersoorten op onze aarde. Door het snelle risico op oxideren is het belangrijk de brok, eenmaal geopend, niet te lang te bewaren. Helaas is het mij niet helemaal duidelijk hoeveel omega 3 en omega 6 er in deze brokvoeding aanwezig is.
De brokken zijn aangevuld met glucosamine en chondroïtine voor het bewegingsstelsel.
Conclusie
Zo hebben wij een aardig lijstje met plus- en minpunten verzameld. De prijs-kwaliteitverhouding vind ik prima. Je betaalt voor een zak van 7,5 kg ongeveer 31 euro. Ik vind het persoonlijk erg fijn dat ze goed letten op het milieubelastend vermogen. De recyclebare verpakking, het halen van zoveel mogelijk grondstoffen uit de regio en het gebruik maken van weidevlees en wild vind ik een paar grote pluspunten! Ondanks dat de brok een vrij hoog gehalte heeft aan koolhydraten, is de koolhydraatbron prima. Voor Tika is dit dan ook geen enkel probleem.
Helaas zijn de bronnen van omega 3 van mindere kwaliteit en is het gehalte aan omega 3 en 6 onduidelijk. Door het kopen van kleinere verpakkingen of het invriezen van de brokvoeding kan je het snelle oxideren tegengaan. Wellicht is het wel aan te raden om zelf omega 3 bij te geven door middel van een mooie visolie (bij voorkeur geen zalm) of krillolie.
Tika heeft de brok met smaak gegeten. Ze had keurige ontlasting; 1x daags van een goede substantie en kleur. Ik heb verder geen bijzonderheden aan haar gemerkt. Ook op de combinatie van deze brok en KVV gaf ze geen noemenswaardige reacties. Ze heeft het er gewoon prima op gedaan.
Het is altijd belangrijk om te kijken hoe een individu het op een voeding doet. Elk individu heeft andere voedingsbehoeftes. Vers vlees is niet per definitie beter dan een brok, een brokvoeding is niet per definitie beter van een dieet van rauw vers vlees. Een ding kan ik je garanderen… Je hond zal niet zomaar exploderen 😉
Blijf kritisch, kijk goed naar de reactie van je hond en vraag om hulp aan een voedingsdeskundige als je op zoek bent naar goed passend advies voor jou en je hond!
De hondenbrokken voor deze review zijn ter beschikking gesteld door Bellfor, deze review is objectief
Misschien herken je het wel. Heb je het ene probleem met je hond opgelost, dient het volgende probleem zich alweer aan. Zo voelt het voor mij in ieder geval wel.
Jullie hebben eerder al een aantal blogs kunnen lezen over het feit dat Foss niet wilde eten. Inmiddels is dat gelukkig opgelost: Foss eet zijn maaltijden zelf op en likt z’n bak er zelfs bij uit. Het is grappig hoe blij je kan zijn met het simpele feit dat je hond gewoon zelf wil eten.
Trillende spieren
Een aantal maanden terug merkte ik echter iets anders aan Foss. Tijdens inspanning begon zijn achterhand enorm te trillen. Het was echt niet om aan te zien. Het leek alsof zijn spieren enorm verzuurd en vermoeid waren en dat ze daarom zo aan het trillen waren. Maar… het viel me ook al gauw op dat hij al stond te trillen als hij bijvoorbeeld pas 1 sprintje had getrokken. Dat was echt niet goed…
Voedingsadvies
In eerste instantie dacht ik dat er iets ontbrak in zijn voeding. Foss krijgt rauw gevoerd maar is voor veel proteïne soorten intolerant, dus wat ik hem kan geven is beperkt. Eventuele tekorten probeer ik aan te vullen door middel van supplementen. Via de baas van Wiske kwam ik in contact met een mevrouw die erg veel van hondenvoeding af weet. Zij heeft mij enorm geholpen met het verbeteren van Foss zijn voeding. Foss staat nu op een KVV met een lager vet- en een hoger eiwitpercentage. Door het lagere vetpercentage kan zijn lijf de wateroplosbare vitaminen (in tegenstelling tot vetoplosbare vitaminen zoals vitamine A en D3) beter opnemen, en door het hogere eiwitpercentage worden zijn spieren beter onderhouden. Het was zo fijn om iemand te hebben die me zo wilde helpen met het verbeteren van de voeding van Foss. Ze nam alle tijd en legde me alles supergoed uit. Echt iemand met het hart op de juiste plaats.
Supplementen
Daarnaast ben ik op haar advies, naast de supplementen die ik al voerde, bokashi (vezels) en edelgist (vol van B vitamine’s) gaan bijvoeren. Ook kreeg Foss anderhalve maand lang op momenten voordat hij veel zou bewegen een sportdrankje (snelle suikers om de spieren te ondersteunen). Bovendien heb ik een maand lang IJslands zeewier bijgevoerd (magnesium) en krijgt hij op fysiek intensieve dagen een aantal spuitjes vitamine B12 in de mond. Al deze supplementen dragen bij aan een betere stofwisseling en ondersteunen de spieren tijdens inspanning en herstel.
Dierenarts
Hoewel Foss zijn drollen echt beter waren/zijn dan ooit tevoren en de verhouding spier vs. vet in zijn lijf aanzienlijk verbeterde, bleef het getril aanhouden. Zelf leek hij er verder geen last van te hebben, maar ik ben toch maar naar de dierenarts gegaan. Zij wist niet zo goed wat ze ervan moest denken. Ze dacht gelijk aan een neurologisch probleem… Dit vond ik zelf een beetje gek, omdat het voor mij overduidelijk was dat er iets met de spieren was. Ze heeft een foto gemaakt van de heupen en de onderrug. Deze foto’s waren beide hartstikke goed, dus ook hier vond ik geen antwoord op de vraag waarom Foss zo trilt. Zonder ook maar een stap verder te zijn, ging ik weer op huis aan.
Chiropractie
In overleg met degene die mij zo heeft geholpen met Foss zijn voeding, besloot ik dat het tijd was om de chiropractor/osteopaat er weer eens bij te halen. Ik heb een hele fijne osteopaat voor Foss die bij ons aan huis komt. Zo kan Foss op een zo ontspannen mogelijke manier worden behandeld. Van tevoren had ik al contact met haar gehad en het een en ander uitgelegd. Hierbij had ik ook genoemd dat Foss eind september gecastreerd was. Gelijk ging er bij haar een belletje rinkelen, want castraties kunnen er bij honden (net als bijvoorbeeld bij paarden) voor zorgen dat de achterhand vreemde dingen gaat vertonen.
Osteopaat
Ze heeft eerst het chiropractische deel van de behandeling gedaan, daarna ging ze over op osteopathie. Op de foto kun je zien dat Foss erg kan genieten van zijn behandelingen, hij gaat er helemaal voor liggen!
Het viel de osteopaat op dat Foss vrij veel spanning had rond de heupspieren. Als zij haar vingers aan de binnenkant van de heupen op de spieren legde, begonnen de spieren gelijk te trillen. Het was een soort combinatie van spierspanning en te strakke fascia. Fascia is een bepaald type bindweefsel dat een vlies vormt rond spieren, botten, pezen en lichaamsholtes. Door littekenweefsel kan dit op spanning komen te staan, hoe klein het litteken ook is. Door het vormen van littekenweefsel ontstaan er ook nieuwe zenuwen die naar het litteken gaan.
Castratie
Daarnaast is het zo dat Foss tijdens de castratie natuurlijk in een oncomfortabele houding op de operatietafel heeft gelegen. Het kan zo zijn dat tijdens dit proces er ook iets getriggerd is in de spieren. Ik was ZO blij dat ze iets had gevonden, omdat we van hier uit eindelijk verder konden: wegmasseren van de spanning in de spieren en fascia. Hoewel het getril op dit moment nog niet helemaal weg is, is er wel echt al een enorme verbetering te merken.
Alternatieve diergeneeskunde
Voor mij is deze ervaring wederom een bevestiging dat de alternatieve/integrale diergeneeskunde mij vaak meer antwoorden en nuttige adviezen brengt dan de reguliere diergeneeskunde. Als jouw dierenarts niets raars kan vinden aan jouw hond, maar jij gelooft toch dat er iets niet helemaal goed zit, ga dan op zoek naar mensen die vanuit een andere hoek kijken. Zij kunnen je wellicht wel verder helpen. Voor mij stopt het bijna nooit bij de reguliere dierenarts. Het is soms een hele (dure) zoektocht, maar het is het voor mij zeker waard als ik daarvoor een goed advies en een gezonde hond terug krijg.
Tijdens onze ochtend wandeling viel het mij ineens op dat Nacho super goed naast liep en niet aan de lijn trok, in de eerste instantie dacht ik dat al mijn training goed had geholpen maar niets was minder waar… want toen ik eens goed keek zag ik dat hij veel pijn had, heel veel pijn.
Vreselijke pijn
Uiteraard schrok ik meteen want Franse bullen staan erom bekend dat zij vaak nek hernia’s oplopen dus gingen er meteen alarmbellen af. Eenmaal thuis heb ik Nacho comfortabel op de bank gezet en mijn ultieme test voor het ziek zijn uit de koelkast gehaald.. blokjes kaas.. als deze namelijk niet meer gegeten worden is er iets niet goed. Na wat twijfel nam hij het blokje kaas aan maar met het doorslikken kwam er een kleine gil, paniek.. bullen geven niet zo snel pijn aan en dit moet dus extreem veel pijn gedaan hebben en heb ik meteen de dierenarts gebeld en mochten we direct die ochtend langskomen.
Naar de dierenarts
Gelukkig mocht Nacho mee naar werk om hem in de gaten te houden en om tussendoor naar de dierenarts te gaan. Na wat korte tests werd er gelukkig geen nek hernia geconstateerd, maar wat dan wel? Met wat pijnstillers en het advies rust werden we naar huis gestuurd, Nacho moest in de bench en gelukkig is dat voor hem geen straf het is voor hem een heerlijke veilige plek 🙂 Helaas na een paar dagen rust was Nacho nog steeds niet in zijn hum en was de pijn niet weggetrokken, dus wederom een ritje naar de dierenarts en weer geen nek hernia het advies.. rust.
Holistische therapeut
Maar omdat het verschrikkelijk is om je hond pijn te zien lijden en het geen nek hernia was ben ik verder gaan kijken dan de reguliere behandelingen. Wij konden gelukkig nog voor het weekend bij onze vertrouwde holistische therapeut terecht, Sabina van Loon. bij aankomst werd Nacho meteen onder een infrarood lamp gezet en de onderzoeken werden gestart, hierbij wordt gevoeld en gekeken naar het complete plaatje en hoe de hond daarop reageert. De conclusie na verschillende drukpunten gevoeld te hebben, een verdikte en geïrriteerde nekspier! Deze werd zachtjes los gemasseerd en met een laser acupunctuur pen behandeld door Sabina, we kregen een Phytonics spierspray mee naar huis om dit 2x per dag in te masseren en natuurlijk pijnstillers.
Benchrust
De daaropvolgende dagen ging het erg goed maar heb ik Nacho nog wel rustig gehouden, want ik zag aan hem dat er na enige inspanning dat dit invloed had op zijn pijn niveau en ik heb een lekker hoekje voor hem ingericht. Want tja ik heb natuurlijk nog een andere spring in het veld rondlopen die niks van rust snapt 😉Met wat hersenspelletjes en gevulde voermatten zijn we de dagen goed doorgekomen, ook is de Kong en Lickimat een uitvinding voor dit soort momenten. Door af te wisselen met smaken, structuren en soorten voeding zoals natvoer of brokjes blijft het leuk en uitdagend. vooral pindakaas of yoghurt zijn favorieten van Nacho.
Mondjesmaat ging het langzaam beter en Nacho gilde het niet meer uit van de pijn, maar zo’n heftige blessure is helaas niet in 1x opgelost en helaas bleef hij soms ‘aanvallen’ van pijn hebben na een korte wandeling. Echter bleken het nu andere spieren te zijn namelijk die aan de zijkant en door een klein gelukje was er in dezelfde week nog een plekje bij Sabina vrijgekomen. Daar kwam er uit dat er een spier in zijn nek waar de schedel begint erg verkrampt was en net zoiets is als dat mensen door hun rug gaan, dus door net een verkeerde beweging in de kramp kan schieten.
Lasertherapie
Met weer een nieuwe spierspray want de andere was inmiddels op, nieuwe pijnstillers en een acupunctuur pen zijn we huiswaarts gekeerd. Nacho heb ik die week nog rustig gehouden zodat het niet alsnog erger zou worden is het niet meer teruggekomen! daarna zijn we langzaam de wandelingen weer op gaan bouwen en nu loopt Nacho inmiddels de grote rondes van 30 a 45 min weer mee, speelt weer op het veld en is weer helemaal vrolijk.
Gelukkig is alles dus met een sisser afgelopen, het heeft ons een hoop grijze haren gekost maar Nacho is weer helemaal de oude!
De Buster Activity Mat is een snuffelkleed voor honden, met verschillende voerspelletjes. Jouw hond kan aan de slag gaan om verschillende puzzels op te lossen die je aan het kleed bevestigt. Vandaag schrijven we een review over de Buster Activity Mat voor de hond. Na het lezen van deze blog weet je wat de Buster Activity Mat precies is, hoe je deze het beste kunt aanleren aan jouw hond en wat wij van dit spel vinden.
Eerste indruk
De Buster Activity Mat is een stevige gevoerde mat met een vochtafstotende stof aan de bovenzijde en aan de onderkant een stug rubberachtig materiaal (welke overigens niet stinkt, maar neutraal ruikt). De mat is 49 cm x 70 cm, bij het uitpakken van de Buster Activity Mat viel de maat tegen. Op alle foto’s leek hij groter en ook de exacte afmeting was online niet te vinden, zo op het eerste gezicht dus een stuk kleiner dan verwacht. Er zitten op de Buster Activity Mat 35 drukknopen. Zo kun je de verschillende spelletjes aan de mat bevestigen. Haalt jouw hond een heel spelletje los van de ondermat, dan gaat de drukknoop los en is er verder niets stuk. De losse spelletjes voelen stevig aan en alles is gemaakt van degelijke stevige stof.
Buster Activity Mat Starter Set
De Starter Set bevat de mat, 3 spelletjes; Envelope, Water Lily en Cone Cloth en een draagtas. De Envelope is het blauwe spelletje op de foto. Zoals de naam al aangeeft is het een stoffen enveloppe. De enveloppe heeft 4 drukknopen en een sluiting met een houten stokje. De snoepjes verstop je in de enveloppe. De Water Lily is het rode spelletje op de foto, deze is dubbel zo groot als de enveloppe en het is een vrij simpel spelletje. Tussen de 4 flappen verstop je snoepjes en daarna vouw je de flappen terug naar binnen, waar ze met klittenband dicht gaan. De Cone Cloth is eigenlijk gewoon een groot vierkant stuk stof, geleverd met een bandje met elastiek en 2 drukknopen. Hiermee kun je het stuk stof zo opvouwen en vastzetten zoals je zelf wilt. In de vouwen van de stof kun je snoepjes verstoppen.
Met deze Starter Set kan jouw hond meteen aan de slag. Wil je nu meteen extra spelletjes voor de Buster? Er zijn verschillende losse spelletjes te koop waarmee je jouw Buster Activity Mat kan uitbreiden.
Losse spellen
Voor de Buster Activity Mat zijn er ook extra spellen los te bestellen. De mat is niet los te bestellen, wil je gaan beginnen met de Buster Activity Mat dan heb je altijd de Starterset nodig. Daarna kun je uitbreiden met meer spellen, naast de 3 die standaard zijn meegeleverd met de Starterset. Welke spellen er allemaal los te bestellen zijn;
Top Hat: een stoffen koker die als een soort toren op de mat gemaakt kan worden, de snoepjes verstop je er in je plaatst de ‘deksel’ er op en zoeken maar
Mouse Trap: de muizenval is een grote rechthoek met 3 ‘muizen’ in iedere muis verstop je een snoepje en jouw hond haalt de muizen uit de muizenval bij hun staart (het strookje stof die aan iedere muis vast zit).
Rainbow Purse: de regenboog portemonnee is een uitvouwbare portemonnee die bevestigd wordt aan het kleed. Wanneer de portemonnee is uitgevouwen, hou je vier vlakken over, waar je de favoriete snoepjes van je hond in verstopt. Als alle vakjes zijn gevuld vouw je de portemonnee dicht.
Book: het boek bestaat uit vier flappen stof, met op iedere ‘pagina’ vakken waar je de favoriete snoepjes van je hond in verstopt. Na het vullen van de vakken, vouw je het boek dicht.
Purse: de portemonnee is een vierkante portemonnee die gedicht wordt met behulp van klittenband. Je bevestigt het spel aan de mat en verstopt het lekkers in het enkele vak. Hierna sluit je de portemonnee af met klittenband. De portemonnee is er met 1 vak en met 3 vakken.
Rat Trap: de rattenval bestaat uit een langwerpige zak die bevestigd wordt aan de mat. Binnenin deze zak vind je een kleinere stoffen zak, die voorzien is van een klittenbandsluiting en een enkele reep stof. In het kleinere zakje verstop je het lekkers van je hond. Je sluit het zakje af door middel van klittenband en schuift deze vervolgens in de grotere zak. De reep stof van het kleinere zakje steekt uit de grotere zak.
Rock ’n Roll: de Rock ’n Roll is een stoffen vierkant met vier vakken voor snoepjes. Klik het uitgevouwen spel aan de mat en vul de vakken vervolgens met de favoriete snoepjes van je hond. Hierna rol je het spel op. Het opgerolde spel wordt afgesloten door middel van twee elastische banden.
Springroll: de Spingroll bestaat uit een langwerpig vierkant met vier vakken. Bevestig het spel uitgevouwen aan de Activity Mat en stop vervolgens snoepjes in de vakken. Hierna kun je het spel oprollen en vastmaken met de banden die aan het spel zijn genaaid.
Beginnen met de Activity Mat
Zoals met alle hersenwerkjes voor de hond is het belangrijk om jouw hond te helpen en te begeleiden zodat hij niet gefrustreerd raakt. De spellen moeten rustig worden aangeleerd. Van de Starterset zijn de Lily en de Cone Cloth het eenvoudigst. Bevestig de Lily met de 4 drukknopen aan de mat. Verstop snoepjes aan de binnenzijde en plak 2 van de 4 flappen vast met het klittenband. De andere 2 laat je open. Kies een snoepje wat lekker ruikt en laat jouw hond op zoek gaan naar de snoepjes. Moedig jouw hond aan. Al snel zal hij in de gaten krijgen dat wanneer hij het klittenband openmaakt, hij bij alle vakjes kan komen. Je kunt nu alle vakjes dichtmaken en nog eens laten zoeken. Is jouw hond al een ervaren puzzelaar, dan kun je natuurlijk sneller gaan met opbouwen.
Iedere keer anders
Het leukste aan de Buster Activity Mat is dat je door de verschillende spellen en de drukknopen de mat iedere keer anders kan opbouwen. Zo heeft jouw hond lang puzzelplezier van de Buster Activity Mat. De moeilijkheidsgraad is ook op te bouwen. Zo hebben we onze hond de eerste keren de extra sluiting met houten stokken achterwege gelaten. Daarna het wegtrekken van een houten sluiting stap voor stap aangeleerd. Zo kun je de mat door op te bouwen en het aantal spellen uit te breiden steeds uitdagend en nieuw houden voor jouw hond.
Stevige kwaliteit
Door de stevige stof maakt het niet uit of jouw hond denkt dat er onder een spel ook nog snoepjes verstopt zitten. Ook het verwijderen en weer bevestigen van de losse spellen gaat heel goed. Wil jouw hond graag ook onder de spellen inspecteren? Geen enkel probleem, alles is van een stevige dikke stof gemaakt waardoor het zeker tegen een stootje kan. Laat jouw hond niet gefrustreerd raken, dan is het voor jouw hond ook niet leuk meer. Maar is jouw hond gewoon nog op onderzoek uit en zijn er voldoende beloningen te vinden dan mag er best een beetje stevig gezocht worden. Bij onze eigen honden viel het wel wat op, dat de snoepjes wel erg sterk moesten ruiken om te zorgen dat ze echt goed gingen zoeken. Zeker bij de spellen die uit meerdere lagen stof bestaan.
Wij hebben uiteindelijk gekozen voor de Orijen Freeze Dried Treats en deze werkten heel goed, ook wanneer ze wat beter verstopt zaten tussen meer lagen stof.
Toen ik Paika net kreeg had ik natuurlijk eerst met mijn baas overlegd of Paika mee naar werk zou mogen. Ik was immers alleen, werkte full-time en ik wilde graag een puppy. Logischerwijs heeft een jonge pup veel aandacht en tijd nodig, een baan past daar, zeker in het begin niet bij.
Mee naar werk
Maar ik had een fijne werkplek waar ik makkelijk met Paika zou kunnen wandelen en ik zat met 1 collega op een kamer en die collega was akkoord, mits de directeur dat ook zou zijn. Natuurlijk heb ik toestemming gevraagd en het mocht. Wat een feest! Dus op naar het nestje waar die ik gezien had. Dit nest was een kruising Beagle x Berner Sennen en ik was meteen verkocht. Hoewel ik zelf mijn oog had laten vallen op een dik broertje van Paika, was mijn beste vriendin overtuigd dat ik voor Paika moest gaan, omdat zij mij ‘uitkoos’. Nu ja, het is dus Paika geworden en natuurlijk ben ik dolblij met haar!
Paika mee naar huis genomen en helemaal klaar voor haar eerste werkdag. Alles helemaal prima (hoewel een pup op kantoor best wel druk is), totdat de directeur de kamer in kwam en vroeg wat die pup nu op het werk deed. Euhm…daar heb ik toestemming voor gevraagd en die heb je gegeven. Nee hoor! Ik heb helemaal nergens toestemming voor gegeven. Nu ja je snapt vast dat dat nou niet echt een prettig moment was. Maar ja wat moet je? Als de wiedeweerga op zoek naar een hondenoppas dus!
Natuurlijk vond ik het niet eerlijk en niet leuk dat ik nu Paika ineens niet meer mee mocht nemen naar het werk. Ik heb dus aangegeven dat ik wel een andere oplossing zou zoeken, maar dat ze tot die tijd toch mee zou komen. Gelukkig woonde er in de buurt van mijn werk een aantal vrienden die met z’n drieën en een hond een huis deelden. Aangezien een aantal van hen nog studeerden, was er eigenlijk altijd wel iemand thuis én Doris (de hond) natuurlijk ook. In mijn pauzes racede ik dan naar hun huis toe om Paika te laten plassen en met haar te wandelen. Niet echt ideaal, maar wel heel fijn dat het zo kon.
Dagopvang
Na een tijdje waren de huisgenoten niet meer zo blij met Paika en haar eigenwijze gedrag. Ze mocht niet meer daar blijven. Dus op stel en spong weer op zoek naar een andere oplossing. Paika ging naar de dagopvang bij mensen thuis. Ik heb verschillende opvanglocaties geprobeerd, maar niet allemaal even succesvol. Eén opvang adres had zelf 3 herders en tot op de dag van vandaag is Paika bang voor herdershonden. Daar was duidelijk iets niet goed gegaan. Na het ophalen merkte ik direct dat Paika stress had, dus daar hoefde ze niet meer naar terug. Na een tijd zoeken, was er een dame uit mijn buurt die zelf Berner Sennen honden had en die Paika er makkelijk bij konden hebben. Gelukkig ging dat wel heel goed.
Uitlaatservice
Helaas heb ik met uitlaatservices ook niet zulke positieve ervaringen. Zo was er één waarvan ik later hoorde dat hij altijd aan het schelden en aan het schreeuwen was tegen de honden die hij meehad. Het lastige blijft gewoon dat je er niet altijd bij bent. Mijn advies: zorg dat je alles goed geregeld hebt voordat je aan een pup of een hond begint, ook een achterwacht. In mijn geval heb ik uiteindelijk mijn baan ‘gewoon’ opgezegd en een leuke nieuwe baan gevonden waar ik de hele dag zo vrij als een vogel was en Paika gewoon mee kon naar het werk en ze het daar ook nog heel erg naar haar zin had.
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
