Valentine swap op Instagram

Geschreven door

Cadeautjes geven is leuk, cadeautjes krijgen nog veel leuker! Daarom organiseer ik samen met @hardaily nu voor de derde keer een Instagram swap, ditmaal met het thema Valentijn! Nieuwsgierig wat het is? Lees dan snel verder. 

Maar wat is het dan?

Een swap, letterlijk vertaald ruil, houdt in dat je cadeautjes ruilt met iemand anders. Jij stelt een pakket samen voor de hond van iemand anders en jij krijgt in ruil daarvoor ook weer een leuk pakket terug.  Het leuke hier van is dat je nieuwe producten ontdekt die je zelf misschien niet zou kopen of niet in jou buurt verkrijgbaar zijn. Maar ook de verrassing wat er in het pakket zou zitten en de aanloop hier naar toe is ontzettend leuk!

Djazzy Gruijters

Om het eerlijk te houden worden er natuurlijk afspraken gemaakt betreffende de minimale waarde van de inhoud, maar ook manier van verzending en natuurlijk zijn er richtlijnen voor de inhoud. Zo vult iedere deelnemer een lijst in met dingen wat zijn hond lekker vindt maar ook met de allergieën van de hond. Zo weet je, bijna, zeker dat er ook voor jou hond wat geschikts in het pakket zit. Ook wordt er een lijstje over de eigenaar ingevuld, zo kun je ook weer beter het pakket afstellen wat jij verzend.Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je lijst een verlanglijst wordt, anders weet je al van te voren wat je gaat krijgen en dat haalt het verrassingselement er uit.

Aiki en Suki

Een wensen lijstje ziet als volgt uit:

Huisdier
Naam:
Soort:
Ras:
Geboortedatum:
Afmeting nek:
Gewicht:
Allergieën:
Favoriete kleur:

Baasje
Naam:
Leeftijd:
Hobby’s:
Adres gegevens:
Favoriete winkels of merken:
Liever meerdere kleinere cadeautjes of een groter:
Speciale wensen:
Absolute no go:

French Bulldog Cyrano

Via lootjes trekken wordt er bepaald wie een pakket voor wie moet samenstellen. De datums van het trekken van de lootjes, het verzenden van de pakketten en het openen van de pakketten worden ook van te voren vastgesteld. Zo heeft iedereen tegelijkertijd het pakket en kunnen we met zijn allen lol hebben tijdens het uitpakken. 

Beagle Ted

De Valentijn editie van 2020

Dit jaar organiseren we de derde swap alweer, we hebben het vorig jaar georganiseerd met Valentijnsdag en met dierendag. Afgelopen Valentijn deden er wel 16 accounts mee, dat zijn veel vrolijke hondjes.  Het enige wat je nodig hebt om mee te doen is een (openbaar) Instagram account en een huisdier.

Yoshi Doglife

Wij waren dit jaar echt super blij met ons pakket, we hadden in de wensenlijst aangegeven dat we van Zippypaws houden en dat het belangrijk was dat ze beide wat hebben. Nou daar is zeer zeker rekening mee gehouden, wat een gaaf pakket! Een super grote dankjewel naar @two.sheltie.noses.

Bumper & Fender

Gelukkig zijn ook de andere hondjes erg blij met hun pakket, zo ook ons lootje @brenda_the_little_dachshund.
Wij hadden dit jaar dan ook wel echt een uitdaging, als je gewoonlijk winkelt voor Newfoundlanders dan is winkelen voor een dwerg teckel absoluut een uitdaging! Even een vergelijking: Brenda is van kop tot kont even lang als Fenders hoogte.
Dit is natuurlijk ook wel het leuke en uitdagende aan een cadeauruil als deze en ik heb veel lol gehad met het winkelen.
Het was dan ook een hele opluchting toen we te horen kregen dat onze maatvoering klopte en Brenda en baasje blij zijn met het pakket.

Brenda the little dachshund

Ook meedoen?

Lijkt het jou ook leuk om eens deel uit te maken van een swap en heb je een Instagram account voor jouw hond?
Mail dan snel naar: instagramswap@hotmail.com en we brengen je op de hoogte bij de volgende swap medio oktober ter ere van dierendag.

Liefs Bumper en Fender.

Loop je vast in de training van je hond?

Geschreven door

Loop je vast in de training van je hond? Ondanks de hulp van de hondenschool, het urenlang zoeken naar oplossingen online én de adviezen van iedereen die zich er mee wil bemoeien?

In hondenland staren we ons suf op ‘de kwadranten’. Je hebt ze vast voorbij zien komen; ook ik heb er uitleg over gegeven in een vorig blog. Het komt er op neer dat we gewenst gedrag belonen (bekrachtigen) en ongewenst gedrag straffen (corrigeren) door iets toe te voegen of weg te nemen.

Maar wat als je hond niet altijd interesse heeft in dat voertje? Of als je hond helemaal niet leert te volgen als jij een correctie geeft aan de riem?

Gedragsanalyse is een wetenschap. Daar komt veel meer bij kijken dan alleen bekrachtigen en corrigeren. Ik zal in mijn komende blogs een paar punten uit de toegepaste gedragsanalyse uitleggen waar wij als hondeneigenaren veel baat bij kunnen hebben.

ABC

Het ABC van gedrag staat voor Antecedent, Behaviour, Consequence. In het Nederlands ook wel Omstandigheden (A) Gedrag (B) en Gevolg (C) genoemd. Het vormt de basis voor een functioneel assessment binnen de toegepaste gedragsanalyse. Maar ook voor hondeneigenaren kan het ABC houvast geven als het even niet lukt met trainen. Ik zal omschrijven waar ABC voor staat en dieper ingaan op 1 aspect, waar zowel hondeneigenaren als hondentrainers naar mijn mening te weinig oog voor hebben.

*Nerd Alert! Dit noemen we ook wel de Three Term Contingency, bestaande uit Discriminative Stimulus, Operant Response en Reinforcer/Punisher

A. Omstandigheden zijn de zaken die maken dat het gedrag zich kan voordoen.
Stel de vraag: Wat ging er aan vooraf?
Dit kan een commando zijn, een situatie of de omgeving.
Vanuit de hond gezien staan twee vragen centraal: Kan ik het krijgen? & Wil ik er meer van?
Stel je hond heeft geleerd dat hij in een bepaalde situatie altijd een beloning kan verwachten als hij goed gedrag vertoont. Op de vraag Kan ik het krijgen? is het antwoord dan Ja!
Maar… ditmaal bleek de omgeving waarin de hond zich bevond enorm belonend. Zou het antwoord op de vraag Wil ik er meer van? dan ook nog ja zijn?

Voorbeeld: Je roept “kom hier!”

*Nerd-Alert! – Kan ik het krijgen gaat om Discriminative Stimuli, afgekort SD. Wil ik er meer van gaat over Motivating Operations, afgekort MO.

B. Gedrag is in dit geval de reactie van de hond op de omstandigheden.
De vragen die je jezelf moet stellen zijn: Wat doet de hond? & Wat is daarvan de Functie?
De functie van het gedrag valt onder 4 noemers:

  • Toegang tot aandacht: Gedrag gericht op het krijgen van aandacht
  • Toegang tot iets fysieks: Gedrag gericht op toegang tot specifiek item of activiteit
  • Vermijding: Gedrag gericht op het vermijden van een situatie die de hond niet leuk vindt
  • Sensorische stimulatie: Denk aan ruiken, horen, proeven en zelfverzorgingsgedrag

Als je gedrag wilt veranderen kun je naar de functie kijken om hier een alternatief voor te verzinnen. Als toegang tot iets fysieks voor jouw hond veel belangrijker is dan aandacht, dan kun je daar je bekrachtiging of correctie handig op aanpassen.

Voorbeeld: Je hond rent naar je toe – Toegang tot iets fysieks.

*Nerd-Alert! Gedrag is de Operant Response.

C. Gevolgen zijn de directe consequenties van het gedrag wat er aan vooraf ging. Ze bepalen of het gedrag in de toekomst toeneemt of afneemt. De vragen voor jou als eigenaar zijn dan ook:
Wat deed ik? Is het gedrag toe- of afgenomen?

De gevolgen van gedrag kun je zelf beïnvloeden door de omstandigheden (A) aan te passen of door het gedrag van de hond te bekrachtigen of corrigeren. Hier komen de kwadranten dus om de hoek kijken! De manier van bekrachtigen heeft ook grote invloed op het gevolg. Zo dooft gedrag dat áltijd werd beloond en daarna nooit meer makkelijker uit dan gedrag dat af en toe wordt beloond. Daarover in een volgend blog meer!

Voorbeeld: Je beloont de hond door de bal te gooien – Gedrag neemt in de toekomst toe.

Wil ik er meer van? De Motivating Operations

Zit je er klaar voor? Dit is namelijk iets om even te laten bezinken…

Motivating Operations zijn prikkels die er tijdelijk voor zorgen dat de waarde van een bekrachtiging of correctie toeneemt of afneemt. Dat heeft ook effect op het gevolg van het gedrag. Ze hebben dus invloed op de omstandigheden (A), maar ook op het gevolg (C). Als de waarde van je bekrachtiging is toegenomen, verhoogt het namelijk ook de kans dat het gedrag om die bekrachtiging te bemachtigen toeneemt.

Voorbeeldje!

In de ochtend geef je je hond voor het trainen zijn voer. Tijdens het trainen gebruik je voertjes om hem te belonen. Je merkt alleen dat het goede gedrag een beetje achterwege blijft, sterker nog, soms negeert hij je volledig… Wat is hier aan de hand?

Je probeert je hond positief te bekrachtigen met een voerbeloning, maar hij zit bommetje vol van zijn ontbijt. Dat maakt dat de voertjes hun waarde als bekrachtiging hebben verloren. Daarmee neemt ook de kans dat je hond het gewenste gedrag vertoont af.

In dit geval zou het een oplossing zijn om je hond niet te voeren voor het trainen. De waarde van voertjes als beloning neemt dan enorm toe.

*Nerd-Alert! De MO’s zijn als het ware ook een kwadrant!

Een MO waarbij de waarde van de bekrachtiging of correctie toeneemt is een Establishing Operation (EO).
Een MO waarbij de waarde van de bekrachtiging of correctie afneemt is een Abolishing Operation (AO).
Als het gevolg van een MO is dat het gedrag toeneemt noemen we dat Evocative, als het afneemt is het Abative.

Zowel een EO als AO kan Evocative of Abative zijn.
Het geven van voer in de ochtend in dit voorbeeld is een Abative AO voor voer als stimulus reinforcer (bekrachtiger).

Hoe kunnen we hier rekening mee houden?

De ABC’s kun je gebruiken als houvast wanneer je probeert uit te pluizen waar het mis gaat tijdens het trainen. Stel jezelf de vragen die erbij horen en kijk waar je vast loopt! Een verandering in de omstandigheden kan een wereld van verschil maken. Loop je nog steeds vast? Dan is het er een grote kans dat het ligt aan de manier waarop je de hond corrigeert of bekrachtigt. Daarover volgende keer meer!

Wandelen bij de Posbank met je hond

Geschreven door

Als je een hond hebt, is het simpel: er moeten elke dag meerdere wandelingen gemaakt worden. Voor de één voelt dit echt als een moetje en is het een nadeel van het hebben van een hond. De ander geniet juist enorm van deze dagelijkse wandelingetjes en is blij dat hij een stok achter de deur heeft.

Onder welke categorie jij jezelf ook schaart, het is altijd leuk om eens in een andere omgeving te wandelen dan gebruikelijk! Afgelopen weekend hebben wij een wandeling gemaakt bij de Posbank. Dit natuurgebied stond al een jaar op ons lijstje, maar het kwam er nooit van. Tot aan afgelopen weekend dus! In dit blog vertel ik je over onze ervaringen.

De Posbank

De Posbank is een heuvelachtig heidegebied vlakbij Arnhem. Eigenlijk heet dit gebied het Herikhuizerveld, maar in de volksmond wordt dit de Posbank genoemd, naar een monumentale bank in het gebied. Als je op Google Maps navigeert naar de Posbank rijd je via het dorpje Rheden naar het bezoekerscentrum van het gebied. Er is een grote parkeerplaats waar je je auto gratis kunt parkeren.

Bij het bezoekerscentrum starten diverse wandelingen. Verder vind je er een restaurant voor een lekker kopje koffie na de wandeling, een educatieve tuin, een VVV-punt, een speeltuintje en meer.

De heide van de Posbank wordt begraasd door een kudde schapen. Hierdoor blijft de heide groeien en bloeien. Je kunt ook even een kijkje nemen bij de schaapskooi.

Wandelroutes bij de Posbank

Je kunt diverse routes lopen bij de Posbank. Bij het bezoekerscentrum staan er drie aangegeven op een bord. Wij kozen één van deze routes. Maar je kunt ook van tevoren online een route opzoeken en die volgen! Dit is aan te raden als je met een kinderwagen of rolstoel gaat wandelen, want niet elke route is hier geschikt voor.

Wij liepen de zwarte route van ruim 5 km. Volgens het informatiebord is dit een pittige route met klimmen en dalen. Zodra we de route begonnen, waren we gelijk enthousiast. Want wow, wat een uitzicht!

We wisten dat het mooi zou zijn, maar dit hadden we niet verwacht! Daarnaast hadden we erg geluk met het weer zoals je ziet 😊.

De routes staan netjes aangegeven met paaltjes. De zwarte route loopt eerst door de heide, en na ongeveer 1,5 km (schat ik) gaat de route verder door het bos. Onderweg kwamen we oude huisjes tegen en aan de afdrukken in de grond te zien kun je ook koeien en paarden tegenkomen. Na het bos slingert de route weer terug de heide op en ben je alweer aan het einde van de route. We hebben echt genoten van alles wat we zagen en willen zeker nog eens terug om een van de andere routes te lopen!

Honden bij de Posbank

Natuurlijk waren we niet alleen, ook Poes en Deeks wandelden met ons mee. De wandeling begon goed: Poes was zo enthousiast dat ze haar lijn kapot trok. Niet zo handig, aangezien honden aangelijnd moeten zijn bij de Posbank. Gelukkig konden we de lijn weer aan elkaar knopen. Niet ideaal maar goed genoeg! (En gelijk een goede reden om op de terugweg een bezoekje aan Zoo&Zo te brengen 😊).

In het stukje bos mogen de honden ook lekker loslopen. We kwamen weinig andere mensen en honden tegen, maar dat ligt misschien ook aan het tijdstip waarop we liepen. Op de hekjes staat steeds netjes aangegeven of de honden aan de lijn moeten. De bezoekers die we tegenkwamen hielden zich hier ook netjes aan, wel zo fijn! Het wandelgebied is echt hondvriendelijk. Als ik een minpunt moet noemen, zou dat zijn dat er onderweg geen prullenbakken staan. Dus als jouw hond midden op het pad poept, loop je de rest van de route met een zakje in je hand.

Niet alleen wij, ook de honden hadden het reuze naar hun zin tijdens de wandeling!

Zoals gezegd, wij willen absoluut nog eens bij de Posbank wandelen! Ben jij hier al weleens geweest? Of heb je misschien andere tips voor een mooie wandeling? We horen het graag!

‘Een nieuwe heup, wat houdt dat in?’

Geschreven door

Jip heeft een lange tijd last gehad van pijn rondom zijn rechter heup. Na een lange wandeling zagen wij hem af en toe huppelen nadat hij ergens van afsprong of na het rennen. In het begin dachten wij dat hij zich verkeert bewogen heeft, maar na enkele weken zagen wij toch dat het bleef aanhouden. Rond september hebben wij toch actie ondernomen en zijn wij naar de dierenarts gegaan om foto’s te maken….

Eenmaal aangekomen bij de dierenarts zijn er foto’s genomen, eerst dachten wij dat hij rugklachten had omdat hij vaak gebogen liep. Maar helaas zeiden de foto’s wat anders, namelijk dat hij ‘zware artrose’ heeft.

Hoe verder?

‘wow artrose, Jip heeft artrose, dat kan toch helemaal niet bij een hond?’ dit was onze eerste reactie, wij waren niet alleen geschokt, maar wij voelde ons ook enorm schuldig, want hoe hebben wij dit niet eerder aan hem gemerkt? Enkele weken verstrekten en we moesten weer langskomen, namelijk over ‘hoe gaan we verder?’. We zijn naar Tilburg gereden (ongeveer 1 uur van ons vandaan, omdat dit nergens anders kon) en hier zouden wij het nieuws te horen krijgen over Jip.

Eenmaal aangekomen vertelde de dierenarts dat het een mogelijkheid is, dat Jip een nieuwe heup moet, dit omdat hij anders de rest van zijn leven pijn zal lijden. Natuurlijk wilde wij de beste oplossing voor Jip en wilde graag dat Jip een nieuwe heup zou krijgen, zodat hij na het revalideren gewoon weer lekker kan rennen en met ons kan fietsen.

Maar de dierenarts zei meteen dat het niet zeker was of dit wel daadwerkelijk kon, daarom moesten ze weer foto’s maken van zijn heup om te kijken of het mogelijk was. Na weken wachten kregen we eindelijk het nieuws, het is mogelijk en Jip zou binnenkort al geopereerd kunnen worden! Maar…. het zou wel 4000 euro kosten.

Een nieuwe heup voor 4000 euro, wat een geld…

Hoewel wij er even over na hebben gedacht, kwamen wij snel tot de conclusie dat Jip eigenlijk ons 4e kind is en dat wij alles voor hem overhebben.

De operatie

De dag was eindelijk aangebroken, Jip krijgt zijn nieuwe heup….

Ik zal de details achterwege laten, maar wat Jip die dag in zijn heup heeft gekregen heet ‘een titanium kop’. De dierenartsen hebben er alles aan gedaan om dit zo goed mogelijk in zijn heup te plaatsen, zodat hij (als alles goed verloopt) binnenkort weer gewoon kan rennen en zijn ding kan doen.

Hoe gaat het nu?

Enkele weken na de operatie is het natuurlijk de vraag, hoe gaat het met Jip?

Hoewel hij zich in het begin erg ellendig en hulpeloos voelde, gaat het nu echt al een stuk beter met Jip, hij zit weer bomvol energie en zou het weer heerlijk vinden om los te mogen lopen aan de riem. Helaas kan dit nog niet, omdat hij natuurlijk nog niet gewend is aan zijn heup. Als de vaart er in komt, begint hij weer te huppelen, dus is het onze taak om hem rustig naast ons te laten lopen.

Wij houden dit patroon al een paar weken/maanden aan en het ziet er al echt goed uit, hij begint zelfs al een beetje te rennen in huis op zijn 4 poten en wil graag met ons spelen.

De toekomst zien wij goed in, omdat hij echt al vooruitgang boekt. Daarom denk ik dat Jip voor de zomer weer fit is, om met ons te gaan zwemmen!

 

Bedankt voor het lezen van mijn blog!

 

 

 

Waarom bloggen over jouw hond zo leuk is

Geschreven door

Natuurlijk kun je bloggen over van alles, maar wij zijn helemaal fan van bloggen over honden. Dat doen we zelf immers ook en alle hondenbloggers die op ons platform bloggen. Wat is er nu zo leuk en speciaal aan het bloggen over jouw hond(en)?

Je neemt veel meer foto’s van jouw hond in het dagelijks leven

Als jouw hond een pup is wil je alles vastleggen en vaak heb je daar ook heel veel foto’s van. Maar na een tijdje ga je toch iets minder foto’s nemen van jouw hond tijdens alledaagse dingen. Wanneer je blogt ga je dat juist weer opnieuw doen. Je hebt immers foto’s nodig voor in jouw blogpost. Bij The Dog Pen is er altijd 1 uitgelichte foto, dat is dé foto die boven de blogpost komt te staan en in het blogoverzicht. Hoe meer deze foto aanspreekt, hoe meer mensen jouw blog gaan lezen. Een hele belangrijke foto dus! Waardoor je vanzelf meer aan de slag gaat met het fotograferen van jouw hond.

Je maakt herinneringen

Door te bloggen over jouw hond en dingen te beschrijven die jullie samen ondernemen of dingen waar je aan moet denken als je aan jouw hond denkt. Op deze manier maak je een prachtige digitale herinnering aan jouw hond. Natuurlijk wil je niet nadenken over wanneer jouw hond er niet meer is, maar het is wel een fijn gegeven om te weten dat je altijd jouw verhalen en herinneren kunt opzoeken en teruglezen.

Je ontmoet nieuwe mensen

Hierin zit wel een verschil of je blogt bij ons of dat je zelf een eigen blog bent gestart. Een van de meest gehoorde klachten van bloggers is namelijk dat ze het bloggen wel erg eenzaam vinden. Logisch ook, als je alles alleen doet en je zit een groot gedeelte van de dag achter jouw computer te schrijven, dan kan het bloggen juist ook heel erg eenzaam zijn. Wanneer je blogt bij The Dog Pen, dan heb je juist een groep met hondenliefhebbers om je heen. Zo leer je ineens heel veel hondenliefhebbers kennen.

Wil jij je aanmelden als blogger bij The Dog Pen? Dat kan!

Je gaat veel meer leuke dingen doen met jouw hond

Zoekende naar onderwerpen en ideeën om over te bloggen, merk je dat je ineens meer dingen gaat verzinnen om te ondernemen met jouw hond. Superfijn dat het zo voor jouw hond ook voordelen heeft!

Je kunt je frustratie/verdriet van je af schrijven

Moet jouw hond ineens naar de dierenarts of verloopt een hondencursus heel anders dan je had verwacht? Dat zijn juist de momenten dat het zo fijn is om van je af te kunnen schrijven. Tijdens het schrijven over die lastige gebeurtenis zet je ook alles voor jezelf even op een rijtje en merk je dat je de frustratie en/of het verdriet beter een plek kunt geven. Wanneer je dan ook nog lieve reacties krijgt van jouw medebloggers en/of van lezers dan kan dat echt een extra steuntje in de rug zijn.

LEESTIP: Een nieuwe cursus of toch niet?

Een nieuwe cursus, of toch niet?

Geschreven door

In de blog That’s the spirit! een jaar lang hondenschool beschreef ik welke cursussen ik samen met Sennah heb gevolgd. Ook vond ik dat ik hierna nog niet klaar was. Ik wilde verder! Na enig zoeken kwam ik bij de Bent to Assent ® methode, maar deze cursus paste niet zo goed bij ons als ik van te voren dacht. De cursus maakte we af en daarna begon de zoektocht naar een nieuwe cursus met het doel Agility in mijn achterhoofd. Maar ook dit verliep niet heel soepel….

Wat wil ik?

Een goed begin van de zoektocht naar een nieuwe cursus. Wat wil ik? En vooral wat wil ik niet? Eigenlijk twee makkelijk te beantwoorden vragen. Ik wil graag Agility doen en ik wil dat de cursus een verrijking is van wat ik (en Sennah) al kan. Wat ik niet wil is weer het hele gehoorzaamheid traject doorlopen. Herhaling hoort erbij, maar het moet wel uitdagend blijven!

Zo startte mijn zoektocht. Weer speurde ik het internet af op zoek naar de cursus die ik zocht. Tijdsdruk gaf ik mezelf niet. Als het er nu nog niet tussen zit dan komt het wel. Maar toen kwam ik ineens een andere hondeneigenaar tegen in het bos. En zoals dat gaat raak je aan de praat.

‘Och wat een mooie hond! Welk ras is het?’

‘Sennah is een Bordercollie x Labrador’

‘Een Border Collie, echt waar? Ga je er mee behendigheid doen?’

‘Ja zeker, dat is wel mijn bedoeling.’

En toen bleek deze aardige hondeneigenaar lid te zijn van een hondenschool in de buurt die ook actief was in de Agility. Ik werd uitgenodigd om een avondje te komen kijken en zo stond ik op 12 juli, de laatste les voor de zomervakantie, aan de kant te kijken naar de laatste les van het seizoen.

Aangemeld

Nadat ik langs was geweest bij de hondenschool meldde ik mij aan voor het volgende seizoen. Deze startte in september. De groep waar ik mij voor had aangemelde heette Sport Voorbereidende Gehoorzaamheid.

Hier liet ik één punt van mijn wensenlijst los.. Wat wil ik niet? Nog eens het gehoorzaamheid traject doorlopen.

Waarom ik dit punt los liet? Ik vond dat, voordat ik de echte Agility groep inging, er nog puntjes op de i moesten worden gezet. Sennah moest wat strakker luisteren vond ik.

Achter af gezien heb ik hier Sennah, maar ook mijn kunnen, onderschat…

Teleurgesteld, Verdrietig en Boos

Eigenlijk gingen bij de eerste les al mijn alarmbellen af. Of eigenlijk nog voordat de les was begonnen, bij het voorstel rondje. De instructeur vroeg om jezelf en de hond voor te stellen en te vertellen waarom je deze cursus volgde. Een van de andere cursisten stelde zich voor en vertelde dat ze deze cursus deed omdat de jonge honden cursus vol zat.

Uh?! dacht ik toen. Hoe kun je in een Sport Voorbereidende Gehoorzaamheid zitten als je de ‘normale’ lessen nog niet allemaal had gevolgd. Hoe kun je dan toestellen aanleren?

En hier gingen mijn gedachte fout…

Want zo bleek bij les twee dat de toestellen nog helemaal niet aanbod kwamen. Of in ieder geval niet compleet. Voor een hoogte sprong lag er wel een lat op de grond, maar de staanders niet. De hond stapte zo over de lat heen. En van de kattenloop lag er ook maar één onderdeel op de grond, de beide latten met het raakvlak deden niet mee.

De ‘toestellen’ werden samen met de instructeur aangeleerd. Verder lagen er nog wat gehoorzaamheid oefeningen op het veld die wij (cursisten) zelf konden doen op het moment dat we niet bij een toestel waren. Maar dit hield in dat je jezelf  de helft van de les zelf bezig moest houden..

Deze les kwam ik helemaal gedemotiveerd thuis. Dit was zo niet wat ik mij van de lessen had voorgesteld.

Les vier werd er door de instructeur aan de cursisten gevraagd wat we van de lessen vonden, want ze waren zelf ook nog zoekende en niet helemaal tevreden met de invulling van de lessen. Dit was weer een Uh?! moment. Onze feedback werd mee genomen en de invulling van de lessen zouden worden aangepast.

Les vijf stortte ik in! De teleurstelling in de invulling van de les, mijn daardoor opgebouwde frustratie (waardoor echt alles mis ging!), de haast die ik had om vanuit het werk op tijd op het veld te staan. De tranen begonnen te stromen. Het verdriet, de boosheid en frustratie zatten hoog.

Hoe heb ik toch weer deze fout kunnen maken? Waarom doe ik nu weer een cursus die niet bij mij past? Deze vragen kwamen in mij naar boven. Hoe? Waarom?

Hier was maar een antwoord op. Ik heb Sennah en mezelf onderschat. En eigenlijk heb ik niet in Sennahs kunnen vertrouwd. Moet het allemaal perfect? Mag Sennah niet meer rond razen over het veld? Of is dat af en toe nodig om de spanning er uit te halen. Moet hij de volledig les alert zijn, of kan ik dat niet van Sennah verwachten? Hadden wij nog wel een tussen stap nodig? Of waren wij eigenlijk al klaar voor Agility.

Er was maar een manier om weer tot onszelf te komen. Een manier om deze demotiverende spiraal te doorbreken. We stoppen!

Afgemeld

En zo meldde ik mij, via de mail, voor les 6 en alle lessen daarna af. Het was goed zo. Dit word hem niet het is klaar.

Hier op werd er uiteraard nog wat heen en weer gemaild. Of we het toch niet nog een kans konden geven. Ze waren tenslotte bezig om de lessen andere invullingen te geven.

Nee, dat wil ik niet!

Hier trek ik mijn lijn. Ik vind dat ik het heb geprobeerd, maar dit is het niet.

En nu?

Dat werd de volgende vraag. Wat nu?

Nu heb ik geleerd dat ik op Sennah moet en kan vertrouwen. Dat ik naar mijn eerste gevoel moet gaan luisteren. Dat Sennah en ik samen meer kunnen dan dat ik dacht. En dat niet alles perfect hoeft te zijn.

Ook weet ik nu wat ik echt ga doen, of eigenlijk wat wij al aan het doen zijn! Want onder tussen zijn wij aangemeld bij een andere hondenschool. In een Agility klas! Ja, ik heb stappen gemaakt. 😊 Geleerd van deze situatie en we gaan nu doen wat we echt willen.

Binnenkort meer over onze Agility lessen!!

Tips voor een gezond hondengebit

Geschreven door

Vroeger hadden wij thuis een ruwharige teckel. Wat mij vooral is bijgebleven van zijn laatste levensjaren, is zijn vreselijk stinkende mond en de slechte staat van zijn gebit. Ik dacht dat een stinkende adem, veel tandplak en een algemeen slecht gebit gewoon was bij oude honden. Omdat ik nog zo jong was toen we Speedy (zo heette onze teckel, vernoemd naar Speedy Gonzales) hadden, kon ik zelf nog niets beslissen over zijn (gebits)verzorging. Hierdoor heb ik mijzelf voorgenomen dat, wanneer ik zelf honden zou krijgen, ik ze de beste verzorging zou bieden, inclusief zorg en aandacht voor een gezond hondengebit.

4 op de 5 honden heeft gebitsproblemen

De tijd dat ik als jong meisje teckel Speedy in ons gezin had, ligt alweer ver achter me. Ik denk al snel zo’n 32 jaar. In die 32 jaar is er veel veranderd op het gebied van honden, hondenverzorging en de kennis die we nu hebben over de juiste gebitsverzorging van de hond.

Toch heeft zelfs nu nog 4 op de 5 honden ouder dan 3 jaar gebitsproblemen. De maand februari is dan ook uitgeroepen tot Maand van de Gebitsverzorging. Jaarlijks wordt er in deze maand aandacht gevraagd voor het hondengebit. De meeste gebitsproblemen kunnen worden voorkomen. Hoewel veel hondenbezitters weten dat het gebit belangrijk is, zijn er maar weinig die een juiste routine hebben om het hondengebit schoon en gezond te houden.

Hoe herken je gebitsproblemen bij jouw hond?

Het kan zijn dat jouw hond al last van zijn gebit heeft. Gebitsproblemen kunnen worden opgemerkt door de volgende symptomen;

  1. Een stinkende adem
  2. Bloedend tandvlees
  3. Bruine aanslag op tanden en kiezen
  4. Eenzijdig kauwen
  5. Niet meer op hard voedsel willen kauwen
  6. Loszittende tanden of kiezen

Het is belangrijk om te zorgen voor een gezond hondengebit, omdat gebitsproblemen kunnen leiden tot grotere problemen. Een aantal gevolgen van een slechte tandverzorging zijn; pijn in de mond, ontstekingen van het tandvlees en/of het kaakbot, loszittende en uitvallende tanden en kiezen. Wanneer er ontstekingen in de mond aanwezig zijn, kunnen deze bacteriën ook problemen elders in het lichaam geven. Zelfs in de organen.

Het is eigenlijk heel simpel

Hoe zorg je nu dat jouw hond zijn gebit fris en schoon blijft? Gebitsproblemen bij honden worden veroorzaakt door de opbouw van tandplak en tandsteen rondom de tandvleesrand. Dit kan verminderd worden door effectieve dagelijkse gebitsverzorging. Er is dus regelmatige verzorging nodig van het gebit van jouw hond. Zorg dat je een routine in werking hebt die voor jou vol te houden is en die voor jouw hond ook leuk is! Zo is het schoon en fris houden van het gebit van jouw hond eigenlijk een feestje voor jullie beide!

Puppytijd

In de eerste levensmaanden van jouw puppy is het vooral belangrijk om spelenderwijs jouw pup kennis te laten maken met de hondentandenborstel. Bouw het langzaam op. Als je dit goed en rustig doet, zal jouw pup niet bang zijn voor de tandenborstel. Ook het controleren van het gebit kan spelenderwijs aangeleerd worden aan pups. Zorg voor hele korte oefensessies die altijd positief afgesloten worden. Beloon zelfs de kleinste stapjes met een echt heel lekker voertje.

Dagelijkse routine vanaf 4 maanden

Als het goed is heb je in de puppytijd al stapsgewijs aangeleerd dat gebitscontrole en tandenpoetsen niet eng, maar leuk zijn. Nu kun je jouw gebitsverzorgingsroutine in werking gaan zetten. Wat ga je doen?

  • Poets dagelijks de tanden van jouw hond met een speciale hondentandpasta
  • Controleer de tanden van jouw hond regelmatig
  • Ben alert op slechte adem en/of bloedend tandvlees
  • Geef dagelijks een PEDIGREE® DentaStix™ kauwstaaf
  • Laat 2 maal per jaar het gebit controleren door de dierenarts

Tips van Soof Yara

Gebitsverzorging hond Soof Yara

“Soof Yara krijgt iedere dag een DentaStix, die vindt ze heerlijk en Soof krijgt ze al vanaf een paar maanden oud, het is bij ons een soort van ritueel. Als wij even weg gaan, bijvoorbeeld om boodschappen te doen dan hoef ik maar een Pedigree DentaStix te pakken of ze zit al in haar mandje. Willen we dat ze toch naar haar buitenhok gaat, we zijn bijvoorbeeld toch wat langer weg. Dan hoef je met de DentaStix in je hand naar buiten te zeggen en ze rent naar haar buitenhok. Het maakt ook niet uit welke kleur of smaak je pakt, ze vindt ze allemaal even lekker.

Naast de dagelijkse Pedigree Dentastix poetsen we de tanden van Soof Yara met hondentandpasta, in plaats van een tandenborstel gebruiken we een vingerhoesje voor het poetsen van de tanden. Dat vindt Soof Yara fijner dan een echte tandenborstel. Als we bij de dierenarts zijn krijgt ze eigenlijk altijd een complimentje over haar schone gebit.”

Tips van Poes

“Voor het poetsen van de tanden van een klein hondje zoals Poes, is een zachte kinderborstel fijn om mee te poetsen. Gebruik als tandpasta wel speciale hondentandpasta, want in sommige tandpasta’s voor mensen zit Xylitol, wat giftig is voor honden. Poes krijgt naast het tandenpoetsen DentaStix in de maat small, speciaal voor honden van 5 tot 10 kilo. De kauwstaven bevatten minder dan 1,5% vet en geen toegevoegde suikers.

Poes mag dan ook iedere dag een DentaStix als onderdeel van de dagelijkse gebitsverzorging. Deze kauwstaafjes werken op 2 manieren; door de structuur en door de actieve ingrediënten. Ook als Poes de Dentastix snel op heeft, gaan de actieve ingrediënten aan het werk om de omzetting van tandplak naar tandsteen tegen te gaan.”

Met bovenstaande tips willen we je graag helpen om de juiste gebitsverzorging in te gaan zetten voor jouw hond. Verzorgen is beter dan genezen. Jij wilt natuurlijk ook het liefste dat jouw hond gezond, speels en vrolijk oud wordt met een gezond gebit.

Deze informatieve blog is tot stand gekomen in samenwerking met Pedigree





Jewel’s happy gotcha day, een terugblik!

Geschreven door

Het is happy gotcha day! 1 februari 2019 haalden wij ons kleine dametje op en sinds die tijd hebben wij heel veel lol en plezier gehad. Maar ook uitdagingen, want ze doet haar naam en rassen echt wel eer aan! En met zo’n speciale dag is het natuurlijk wel leuk om even terug te blikken.

Hoe zijn we aan Jewel gekomen

Jewel kwam op ons pad toen mijn vader bij de tatoeëerder kwam. Klinkt gek, maar het is wel zo. Zij had namelijk een nestje met hele mooie puppy’s. Maar voor 7 van de pups had ze nog geen huis gevonden. Nadat we dat hadden gehoord en wat research hadden gedaan besloten Kenneth en ik haar een berichtje te doen. De ochtend erna hadden we contact en vertelde ze dat het pupje met het rode bandje voor haar gevoel enorm bij ons zou passen. Het was haar meisje, maar haar houden wilden ze niet. En als ze bij ons kwam kon ze haar in ieder geval nog af en toe zien. Diezelfde middag gingen we kijken! Kenneth en ik waren verkocht en het klikte goed met het pupje. Jewel zou bij ons meer dan welkom zijn!

1 februari 2019

Nog geen week later, 1 februari, konden we haar ’s ochtends al gaan halen! Een spannend moment met kriebels in de buik. Ik had een afwasteiltje mee waar ze in kon zitten voor onderweg, maar daar paste ze eigenlijk niet meer in. Maar goed, ze kon mee en ons avontuur kon beginnen! De eerste dag was mooi. Ze deed gelijk al veel indrukken op en we hadden een hoop puppybezoek. En de dagen daarna hadden we dat nog af en toe!

Eerste nacht

De eerste nacht was pittig, want op onze slaapkamer had ze geen rust. Niet in de bench, niet in een kartonnen doos, het was allemaal heel spannend. Uiteindelijk heb ik de dag erna een grotere bench op de kop getikt en besloten wij beneden op de bank te gaan slapen. Maar na 5 dagen van bank en grond ben je gesloopt. Dus mijn wekker ging om kwart op 3, ik legde haar in haar bench met een snoepje en wenste haar welterusten. Kwart op 3 liet ik haar buiten en deden we dat opnieuw en zo had ik haar binnen 2 dagen zonder problemen in de bench al slapend.

Zindelijk krijgen

Hoe we haar zindelijk hebben gekregen is mij eigenlijk een raadsel. Ik denk dat het een combinatie is geweest van begrip, buiten neerzetten als het mis was gegaan en belonen als het goed ging. En ook de bench waar ze later langer in moest, omdat ik toch parttime moest gaan werken buiten de deur. Niet dat ze een groot fan is geweest van de bench. Ze deed het enorm goed, maar na 3 uurtjes was het dan ook wel klaar en kon ze heel dramatisch gaan kletsen en huilen.

Een hoop leuks in 1 jaar

In de loop van het jaar hebben we onwijs leuke dingen met haar gedaan! We zijn met haar 2 keer naar zee geweest, ze heeft heerlijk kunnen spelen op de camping, we hebben de puppycursus gevolgd maar ook ging ze mee naar de stad en het tuincentrum. We hebben uren in het bos gespendeerd en ons vooral heel veel geamuseerd! Want ze is echt ons cadeautje, een lot uit de loterij en het beestje dat voor veel positieve verandering bij ons heeft gezorgd. Hoewel de zorgen die je erbij krijgt niet altijd even handig zijn, maar daar is dan mijn moeder die voorkomt dat ik bij het minste of geringste bij de dierenarts zit.

Eerste loopsheid

In de tussentijd is ze ook loops geweest! Een hele ervaring kan ik je vertellen. Het begon begin oktober en was pas eind november begin december klaar. Ze had namelijk een gespleten en verlengde loopsheid. Iets wat vaker voorkomt bij oerhonden. Zo had ze 2 weken loopsheid en toen ze naar haar oppas ging voor een weekje stopte het. Om vervolgens toen we terug waren door te zetten. Heel spannend vond ik dat, omdat je natuurlijk toch ergens best bang bent voor een baarmoederontsteking. Maar het is gelukkig goed gekomen! Hoewel we daarna toch nog even in de medische molen zijn beland, want ze had wat verkeerd gegeten en dat uit haar systeem krijgen heeft ruim een week gekost. Met supplementen en speciaal voer van de dierenarts! En dat is ook het moment geweest dat ze uit haar bench mocht als we weg waren. Ze raakte zo in paniek als ze een ongelukje had in de bench, dus dit was de oplossing. En dat gaat nog steeds goed!

Verder is ze gewoon echt een toppertje! Ze doet het tot nu toe onwijs goed en we zijn ontzettend trots op haar! Een middelgrote dame met een grote liefde voor haar familie , een tikkeltje onzeker en eigenwijs, maar ook vol levenslust en plezier!

Haar eerste jaar bij ons is voorbij. Het jaar waarin we veel hebben geleerd en we alle seizoenen met haar hebben meegemaakt. Met een hoop hulp van familie en vrienden zijn we het denk ik heel goed doorgekomen. Ze is goud waard en ik hoop dat we nog heel veel jaren van haar mogen genieten!

Stafford olympics challenge days. Dag1

Geschreven door

Vaös en ik doen dit jaar mee aan de challenge days van de stafford olympics. 5 Dagen verdeeld over het jaar met 2 challenges per dag. Dit is voor beginners een uitgelezen kans om kennis te maken met de sporten en te leren van de mensen met veel ervaring. Daarbij is het ook leuk om nieuwe mensen te leren kennen met dezelfde passie.

Afgelopen zondag was het zo ver, a-frame en high jump stonden op de planning. Voor deze onderdelen hadden we thuis nog niet getraind. Alle honden werden officieel gemeten omdat ze in hoogte klasses zijn ingedeeld. Vaös is 40,8cm en valt daarmee net in de 16inch klasse. De klasse waarin de hond valt bepaald bijvoorbeeld hoe vaak de hond over het a-frame moet om de zwarte ster te halen.

High jump

De hond moet 4,1 x zijn schofthoogte springen. In Vaös zijn geval is dat dus 167cm en de hond moet 3 seconden blijven hangen. Ik had verwacht dat hij dat niet zou gaan doen omdat bij de osteopaat naar bovenkwam dat zijn kaak niet helemaal goed bewoog. Daarbij trainen wij met de springpole en is hij gewend met zijn achterpoten op de grond te staan. Tegen alle verwachtingen in heeft hij toch een keer 1,30m gesprongen en lang genoeg vast gehouden. Daar was ik natuurlijk erg blij mee omdat we dus thuis mooi verder kunnen gaan trainen op het vertrouwen. Hij kan het namelijk wel maar hij moet het nu nog gaan durven. We kunnen dit combineren met het trainen voor de hang-time een van de volgende challenges.

A-frame

Het a-frame was de eerste keer voor ons en ik wist eigenlijk al dat Vaös dit een leuk onderdeel zou vinden. Deze discipline is in Engeland ontworpen om in zo’n kort mogelijke tijd de hond volledig uit te putten. Het is de kunst om de voorpoten zo vaak mogelijk op de grond aan de overkant van het frame te krijgen binnen een minuut. De handling is hierbij heel belangrijk en het is dus echt een onderdeel waar je samen moet werken met de hond. Als Vaös 35 keer over het frame gaat haalt hij de zwarte ster.

De eerste keer haalden we de 26 en Vaös vond het echt super leuk. Na de high jump hebben we het nogmaals geprobeerd en haalden we de 28 maar dit had 29 kunnen zijn. Helaas sprong Vaös de laatste keer mis waardoor hij niet op tijd over het frame kon komen om de 29 aan te tikken. Dat mocht de pret niet drukken want voor een eerste keer ben ik meer dan tevreden. We hebben veel goede tips gehad waar we weer verder mee kunnen.

https://www.instagram.com/tv/B70wftZpkAJ/?utm_source=ig_web_button_share_sheet

Ben je benieuwd geworden naar deze sporten kijk dan zeker even op de facebook van de stafford olympics.

Daar vind je alle informatie over de challenges, data en bij vragen kun je een berichtje sturen.

Oorontsteking of toch een allergie

Geschreven door

Als puppy had Soof al wat problemen met haar voeding, het was niet dat ze het niet at. Maar ze kon er soms heel erg onregelmatige ontlasting van krijgen. We zijn toen naar de dierenarts en een speciaalzaak geweest en hebben toen naar een beter passende brok voor haar gezocht. Dit is jaren lang goed gegaan. Maar de laatste paar jaar kwamen er weer nieuwe dingen. Eigenlijk begon het allemaal zo rond haar twee/ tweeenhalf weer.  Op advies van de dierenarts zijn we toen gaan kijken naar een glutenvrij dieet. Dit leek te helpen, maar toch het ging niet helemaal weg.

Waar heeft ze dan last van? Ze maakt erg veel oorsmeer aan, daarbij lijken de oortjes ontstoken te raken, en klappert ze met haar oren. We zien ook dat ze dan bij haar oortjes krapt. We hebben niet meteen aan een allergie gedacht dit komt om dat haar huid niets laat zie. Zo likt haar pootjes ofzo niet extreem veel of extra. Ook de trimmer zag niets raars aan haar huid. Het probleem is echt gefocust op haar oren en dan vooral haar linkeroor.

Een ruim jaar geleden hebben we een kweekje van haar oorsmeer laten maken, daar kwam weinig uit. Ze heeft toen een kuurtje gekregen dat zou helpen bij de gisting in haar oor. En ja, het leek een hele tijd te helpen. Maar toch kwam het weer terug. Je vraagt je nu misschien af, is Soof een zwemmer. Want tja, zwemmers hebben wel vaker last van hun oren. Nou nee dat is ze absoluut niet. Ze gaat het water wel in, maar als haar buik nat wordt dan gaat ze niet meer dieper. Haar hoofd onderwater, dat is iets wat zelden gebeurt.

Dus wij zijn weer terug naar de dierenarts gegaan. Haar oren zijn daar helemaal schoon gespoten, dit was best zielig. Soof had duidelijk pijn. Ze heeft de afgelopen tien dagen een kuurtje gehad om haar oren te reinigen en de mogelijke schimmels/ gistingen te verwijderen. En sinds een paar dagen zit ze nu aan de speciale brokken, de bedoeling is om er achter te komen of ze echt allergisch is voor iets. Even helemaal niets speciaals, dat gaat lastig worden. Maar gelukkig hebben we ook speciale snoepjes voor als ze lief is. Over zes weken weten we hopelijk meer.

Verhaal wordt dus vervolgt.