Misschien weet je het nog wel ‘vroeger’ dat wil zeggen vóór 2001 was het niet eenvoudig om met jouw hond naar Engeland te gaan. Of eigenlijk bijna onmogelijk. Zo moesten honden die naar Engeland op vakantie wilden voor lange tijd (9 maanden) in quarantaine waarbij ze ook nog eens regelmatig bloedtesten moesten ondergaan om te zien of het Rabiësvaccin voldoende was aangeslagen.
Na 2001 zijn de regels versoepeld en bezoekende honden hoefden niet meer 9 maanden in quarantaine. We bleef er een lijst met regels over inenten, titerbepaling na het enten om te zien of de enting was aangeslagen en behandeling tegen wormen, vlooien en teken en je moest in bezit zijn van getekende dierenarts verklaringen. Nog niet heel makkelijk!
Vanaf 2012 zijn deze regels, met het toetreden van de UK tot de EU, nog eens versoepeld. Maar nu de Brexit definitief is, gaat er weer een en ander veranderen. Op dit moment gelden de regels nog zoals deze vanaf 2012 in werking zijn gegaan. Wil je met jouw hond naar Engeland, Schotland of Ierland, dan moet je aan de volgende voorwaarden voldoen:
Geldige rabiësvaccinatie minimaal 21 dagen voor vertrek
Identificatiechip die is geplaatst vóór de rabiësvaccinatie
Geldig Europees dierenpaspoort
Wormbehandeling uitgevoerd en afgetekend in het paspoort door een dierenarts. Minimaal 24 uur en maximaal 120 uur vóór het tijdstip van aankomst in de UK
Wil je met jouw huisdier terugreizen van de UK naar Europa, dan moet jouw huisdier in het bezit zijn van:
Geldige rabiëvaccinatie
Identificatiechip die is geplaatst vóór de rabiësvaccinatie
Geldig Europees dierenpaspoort
Na de Brexit
Wat er na de Brexit nieuw is, is dat honden met een dierenpaspoort uitgegeven in de UK, niet naar Europa mogen reizen op dit document. Heb je een hond met een Engels paspoort dan moet je dus in het bezit zijn van een gezondheidscertificaat uitgegeven door de officiële instantie in Engeland.
Voor nu lijkt het er op, dat er voor honden in het bezit van een Europees dierenpaspoort, een chip, rabiësvaccinatie en een recente wormbehandeling niets aan de hand is. De huidige regels blijven geldig t/m december 2020. Wat er na december 2020 precies wordt besloten over het reizen met honden naar Engeland is niet geheel duidelijk. Dus staat Engeland op jouw verlanglijstje? Ga dan zeker dit jaar nog met jouw hond op reis.
Zoals ik al geschreven heb ik een vorige blog is Paika koningin ontsnappen. Nu stond ik net even onder de douche toen mijn man binnenstormde met de woorden: ‘Nou kleed je maar aan, Paika is kwijt.
Aangekleed en zoeken maar, ze was als laatste in de tuin en daar is ze nu dus niet meer. Help! Nou manlief nam de tuinen van de buren voor zijn rekening en ik ging aan de voorkant van ons huis zoeken. Aan de voorkant van ons huis loopt een weg waar best wel hard wordt gereden. Absoluut niet de plek waar je zou willen dat jouw hond zomaar over gaat steken.
Kijk eens koekjes
Aangezien Paika erg van koekjes houdt helpt het wel eens om te roepen “kijk eens koekjes” of “Paika koekjes” en door te knisperen met een zak hondensnacks. Daar loop je dan door de buurt heen als een gek met je zak snacks te rammelen terwijl je heel hard “kijk eens koekjes” roept. Maar goed de paniek neemt dan inmiddels toch al flink toe. Na een tijd aan de voorkant van ons huis te hebben gezocht, ga ik toch maar weer de achtertuin in.
Daar is ze weer
En jawel, mevrouw komt van achteren uit de tuin vrolijk aanlopen alsof er niets gebeurt is, en nu lust ze wel een koekje! Blijkbaar heeft ze weer een plekje gevonden om uit de tuin te ontsnappen. Ze is van onze tuin, naar die van de buren gelopen en vanuit de tuin van de buren het watertje overgestoken. Daar kan ze de tuinen inkomen van onze achterburen. Uiterst tevreden wandelt ze op haar gemakje naar binnen en ze gaat lekker op de bank liggen. “Die hoeft in elk geval niet meer uit”. Paika is meer dan een half uur weg geweest.
Controle omheining
Dat bekent weer een uitgebreide controle van de hekken in de tuin om te zien waar ze nu weer een gat heeft gevonden (of gemaakt). Voorlopig mag ze even niet zonder toezicht de tuin in, totdat we 100% zeker weten waar ze kan ontsnappen. Hopelijk komen we er snel achter, want het is wel fijn als ze lekker in de tuin kan rondscharrelen zonder dat ze ontsnapt.
GPS tracker
Ze ontsnapte dit keer later in de middag, het werd al bijna donker. Dan is zo’n donkere hond en kans dat ze de weg op wandelt echt niet fijn. Ze heeft nu dus standaard een reflecterende halsband om en we zijn ons aan het verdiepen in een GPS tracker. Dan zien we tenminste snel waar ze naartoe is gegaan en hebben we niet zo veel stress steeds. Het blijft een uitdaging zo’n inventieve hond die heel erg van ontsnappen houdt in combinatie met een grote tuin.
Inmiddels ben ik alweer 13,5 maand oud, maar vrouwtje kon het toch niet laten om nog een verlate verjaardagspost te schrijven. 8 december werd ik namelijk 1 en die dag is niet zomaar voorbij gegaan. Dus ik neem je nog even mee terug in de tijd!
Jewel’s verjaardag
Als het op mijn vrouwtje en baasje aan komt ben ik net hun kindje. Niet dat ze papa of mama zeggen, maar ze zijn wel héél gek op me. Net als de rest van de familie trouwens. En gekscherend noemen ze de ouders van mijn vrouwtje en baasje de opa’s en oma’s. Met mijn verjaardag zouden we eigenlijk een wandeling hebben van het demoteam van de hondenschool, maar daar gingen we vanwege de modder toch maar niet naar toe. En zo kwamen dus mijn opa’s en oma’s ’s middags gezellig op de koffie.
Dat het wandelen niet door ging vonden we best wel jammer, maar ik werd verwend met leuke cadeautjes en dat maakte voor mij alles goed. Zo kreeg ik van vrouwtje en baasje ’s ochtends een activiteitenbord! Super leuk. Hoewel ze het niveau wel iets hoger hadden mogen inschatten. Ik had namelijk binnen niet al te lange tijd door hoe het werkte. En ’s middags kwamen dan mijn opa’s en oma’s. Van mijn baasjes kant kreeg ik een knuffel eend, die ik tot gisteren heel heb gehouden. Nu ben ik vooral druk met de vulling eruit pluizen, want dat is het allerleukst! En van mijn vrouwtjes kant kreeg ik een grote doos bonzo’s en die is nu ook bijna op!
Maar vrouwtje bleek dus ook nog een briefje te hebben geschreven op haar persoonlijke blog. En ach, die voegen we maar even toe, want lief was ze denk ik wel..
Een brief voor Jewel
Allerliefste Jewel,
Ik denk dat je me zou bijten als je dit wist. Maar ik wilde je ook op deze manier even in het zonnetje zetten. Want lieve grote puppy van ons..
Je bent alles en veel meer. Geliefd tot het zeer doet. Jij buikpijn, wij buikpijn.
Geen kind, maar zoveel meer dan gewoon een hond. Je bent perfect op je eigen manier. Lekker eigenwijs en alles op je eigen tempo.
Spelen en kletsen tot we er moe van worden. Gek op je familie en dolblij als iedereen er is. Een dankbare fluffelwuf.
En dankbaar zijn wij met een hond zoals jij! Allerliefste Jewel, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Pootjes en kluifjes op nog heel veel jaren meer!
Jewels eerste jaar in 11 minuten
En om deze blogpost feestelijk af te sluiten.. Vrouwtje maakte een compilatie van mijn eerste jaar vanaf dat ze me kwamen halen tot mijn eerste verjaardag! En hopelijk vinden jullie hem net zo leuk als ik.
Goed, we hebben genoeg gekletst. Vrouwtje heeft een lijstje gemaakt over de dingen waar zij en ik over gaan schrijven. Dus binnenkort weer een nieuwe blog van ons!
Feestdagen met een reactieve hond. Eigenlijk krijg ik bij de woorden ‘’feestdagen’’ en ‘’reactieve hond’’ in dezelfde zin al stress. De decembermaand; een van de drukste maanden van het jaar. Kerstvakantie, kerstinkopen doen, afvragen hoe we de kerstdagen weer eens zullen invullen, de etentjes met familie, de jaarwisseling en natuurlijk het daarbij behorende vuurwerk. Met een reactieve hond, die de stressemmer heeft van formaat borrelglas, een intensieve maand dus!
Ontspanningsoefeningen en aanpassingen
Ik moet eerlijk bekennen dat ik blij ben dat we het weer achter de rug hebben en dat ik geen idee heb hoe we het overleefd hebben. Maar daar gaat het niet om, we hebben het namelijk wel geflikt! Met de nodige aanpassingen, ontspanningsmomenten en een aantal hulpmiddelen zijn we bijna door de decembermaand heen gefietst. Oke, het was een hobbelige weg…
Drukte op straat
Nu ben ik al een tijdje afgestudeerd en heb ik een hele leuke parttime baan in een dierenartsenpraktijk en natuurwinkel, echt kerstvakantie hebben we dus niet meer. En man o man! Het waren me een paar weekjes wel. Kerstvakantie betekent drukte op straat. Wij wonen op een vrij toeristisch stukje van de stad met een bed & breakfast naast de deur. Op zich allemaal geen probleem. Tika kent het personeel en buiten de vakanties om is het er heerlijk rustig.
Chaos
Echter is de kerstvakantie dus gevuld met schreeuwende kinderen op straat, veel vuurwerk ontploffingen, vreemde honden, fietsers en wandelaars. Met een ander woord: chaos! Oké misschien overdrijven we wellicht een beetje. Maar wanneer je hond al de pan uit kan flippen van een nieuwe straatput vraagt het om dus wat meer management. Met de nodige pauzes, begeleiding, snuffelrondjes, vluchtpogingen naar het bos, veel koekjes en blije stemmetjes zijn we er goed doorheen gekomen! Een heleboel nieuwe leermomenten voor ons beiden.
Adrenaline
Wel moeten we dus in ons achterhoofd houden wat voor invloed dit heeft op de hond. Al die nieuwe dingen die ze gezien, gehoord en geroken heeft, stapelen zich razendsnel op. Alle situaties die als gevaarlijk of spannend worden ervaren, zorgen voor het stresshormoon, ook wel bekend als adrenaline. Adrenaline zorgt ervoor dat je in situaties snel kunt reageren. Adrenaline stijgt niet alleen van stress, ook van bijvoorbeeld blijdschap, opwinding, verdriet en inspanning. Gelukkig daalt het adrenalinegehalte ook weer, bijvoorbeeld tijdens de slaap. Zolang er een goede balans tussen deze stijgingen en dalingen zit, is er niks aan de hand. Maar voor een hond als Tika, kan dit een uitdaging zijn.
Voldoende rust en ontspanning
In bovenstaande situaties stijgt het adrenaline gehalte bij Tika in een flink tempo. We weten dat dit gehalte een stuk sneller in staat is om te stijgen dan te dalen. Aan mij de taak om haar hierin te begeleiden en voor voldoende rust te zorgen. Ik denk dat wij vaak onderschatten hoeveel situaties onze honden als spannend kunnen ervaren. Zelfs een hond als Kaylo, die zich eigenlijk nooit druk maakt, heeft veel ontspanningstijd nodig. Hij gaat een keer per week met mij mee naar mijn werk. De volgende dag is hij dan ook echt moe en kan de hele dag liggen slapen op de bank. Wij storen hem dan ook niet. Hij heeft tijd nodig om alle indrukken weer te verwerken.Wanneer Tika een ochtendwandeling heeft gehad met meerdere prikkels die zij als spannend heeft ervaren, weet ik dat ik het de rest van de dag rustiger aan moet doen. Soms wandelen we 30 minuten, soms maar een minuut of 5. Dan krijgt ze een lekker bot of doen we een paar hersenspelletjes.
Mentale uitdaging
Voor Tika betekende de decembermaand dus ook veel rustmomenten in de bench, lekker kauwen op botjes, veel slapen, soms korte wandelingen, iets meer mentale uitdaging en af en toe een lange snuffelwandeling aan de dijk. Afgelopen maand heeft haar bakken met energie gekost. En nu, een paar weken later, merk ik het nog steeds aan haar. Ze is sneller overprikkeld, kan moeilijker haar rust vinden en als ze slaapt, slaapt ze zo diep dat ze eigenlijk niet meer bereikbaar is. Ze is moe en gespannen. Het is moeilijk om dit altijd goed te zien. Terwijl ze als een gek door de woonkamer rent, haar complete speelgoedmand laat ontploffen en in het rond blaft, lijkt ze eigenlijk juist veel energie te hebben. Maar als je dan de spanning in haar lijf ziet en voelt, naar haar ogen kijkt, weet je dat ze eigenlijk nog heel erg moe is.
Resetten
Januari staat voor ons in het teken van resetten. Rustig aan doen, begeleiden, slapen en rustig opbouwen. Dan komen we er wel weer. Grappig om te ervaren dat tijdens het schrijven van dit artikel er eigenlijk weer een stukje besef bij mij groeit. Ik vergeet het ook wel eens. Kan me irriteren of hulpeloos voelen wanneer ze weer eens in het niks staat te blaffen… en dan realiseer ik me wat ze eigenlijk alweer allemaal heeft meegemaakt op zo’n dag. En dan ontstaat er weer begrip en ruimte om haar te begeleiden.
Voldoende ontspanning
Wat ik eigenlijk wil zeggen. Kijk goed naar je hond, samen dingen ondernemen, trainen, cursussen volgen is allemaal super leuk! Maar zorg ook voor voldoende tijd om te ontspannen. Ik denk dat ik het meeste van Tika geniet wanneer ze vol vertrouwen tegen mij aanhangt en in slaap sukkelt. Het ultieme moment van vertrouwen en ontspanning. Misschien is dat nog wel het mooiste van allemaal.
Reizen met honden is altijd anders dan reizen zonder honden. Logisch! Sinds we naast Paika een andere hond hebben die niet zo goed samen gaat met vreemde honden, is Paika nooit meer in een pension of bij een hondenoppas geweest. Voor die tijd wel, omdat dat makkelijk ging.
Altijd mee op reis
Wanneer ik ga reizen gaat Paika mee. Dat vindt ze zelf ook wel erg gezellig. Onverwachts kreeg ik 2 weken vrij en de vraag was dan ook, wat gaan we doen? Engeland stond al lang op het verlanglijstje en met de Brexit in aantocht wilde ik nog heel graag een keer met de honden naar Engeland, maar ja Engeland in januari? In een kampeerbus? Euh…..we gaan er voor! Ach ja als je maar sporadisch vakantie hebt, kun je de weken die je vrij kunt nemen maar beter goed benutten.
Met de honden in de bus in de trein
Toen kwam de vraag hoe ga ik met honden de oversteek maken naar Engeland? Ik wilde het liefste zo kort mogelijk ‘opgesloten’ zitten en op een boot met ruige zee zag ik ook niet zo heel erg zitten. De keuze was daardoor snel gemaakt, met de Euroshuttle van Calais naar Engeland. De Euroshuttle is een soort trein waar auto’s en busjes en zelfs hele passagiersbussen in gaan. In 25 minuten ben je aan de overkant.
Klaarmaken voor Engeland
Hoewel ik alles wel zo’n beetje had doorgelezen over met de hond in de Eurotunnel, kwam ik er toch nog vrij laat ineens achter dat ze bij de Eurotunnel niet alleen het paspoort controleren op een rabiesenting en een chipnummer. Maar dat ze ook de chip uitlezen en dat je 5-2 dagen vantevoren bij een dierenarts een wormmiddel moet hebben toegediend. OP het laatste moment nog de dierenarts gebeld en jawel ik kon nog komen met onze 2 honden.
Verplichte inenting, wormbehandeing en chip
Paika was helemaal goed. Haar rabiësenting was nog geldig tot 2021 en haar chip kon goed gelezen worden. Ze kreeg alleen de verplichte wormentablet en daarna was ze klaar. Bij mijn andere hond was de chip nergens meer te vinden met de chiplezer en zo moest er dus nog een nieuwe chip worden geplaatst. Eigenlijk moet de chip zijn geplaatst vóór de rabiesenting, maar de enting was nog geldig t/m 2021. Gelukkig wilde de dierenarts het nieuwe chipnummer plaatsen over de oude en de oude datum er onder laten staan. De paspoorten werden nog gelamineerd en zo zijn helemaal klaar om te gaan.
Chip registreren
Nu moesten de chips nog online gecontroleerd worden of ze al geregistreerd stonden en zo ja op het juiste adres. Beide chips stonden niet geregistreerd en dat kon gelukkig meteen online geregeld worden. Dat ook helemaal klaar dus alleen nog inpakken en naar Calais gaan rijden.
Inpakken
Wat neem je nu mee voor 2 weken met 2 honden en 2 mensen op vakantie in een kampeerbus…Juist best wel veel! Natuurlijk de gebruikelijke zaken; kleding, schoenen, toilettas, eten, koffie, thee, waterkoker, pannen, handdoeken. En dan natuurlijk nog de spullen voor de honden; riemen, tuigen, een extra halsband voor de zekerheid, hondenvoer, poepzakjes, voerbakken, hondenkussens, een Road Refresher drinkbak (een hele handige drinkbak waar tijdens de rijden het water niet uit klotst) en snacks voor onderweg.
Wat achteraf gezien toch wel erg handig zou zijn geweest:
Snel droog handdoeken speciaal voor de honden, nu gingen we 2 keer zo snel door onze eigen handdoeken heen en moesten we zelf op een camping een handdoekenwas draaien.
Regenlaarzen of andere hoge en waterdichte wandellaarzen zoals de ZooAdventure laarzen
Een regenpak of regenjas; Engeland is nu eenmaal nogal regenachtig. Hoe beter je daarop voorbereidt bent hoe beter
Tekentang, wonder boven wonder heeft Paika toch een teek terwijl het januari is
Hondenschoentjes voor op de stranden met veel kiezels en de bergwandelingen
We gaan weer verder reizen in de volgende blog lees je meer over onze daadwerkelijke reis.
Het is bijna einde van het jaar dat betekent dat ons laatste blog van dit jaar er aan zat te komen. Van ons laatste blog wil ik een plog maken vol met foto’s van 2019. Maar eerst wil ik iets met jullie delen
Ik mag mezelf nu 5 maanden blogger noemen, en in die tijd heb ik al heel veel geleerd. Ik vind het bloggen erg leuk en vooral erg leerzaam. Ik merk dat ik nu heel erg onzeker ben over wat ik schrijf. Ik heb erg veel ideeën, maar ze komen eigenlijk allemaal niet verder dan mijn word bestandje.
Ik hoop dat ik dit volgend jaar los kan laten want dat gaat het bloggen zeker leuker maken en vooral voor jullie om het te lezen.
Nu gaan we dit jaar mooi afsluiten, en terugkijken op alle mooie foto’s. Ik heb uit elke maand 1 foto uitgezocht, want het zijn er te veel.
Januari
Vorig jaar zaten wij met de jaarwisseling in Friesland, daar was bijna geen vuurwerk. Bommel is erg bang voor het vuurwerk dus dit was de perfecte oplossing. Natuurlijk heel veel foto’s gemaakt, maar deze vond ik zelf erg leuk!!
Februari
Als je je foto’s gaat terug kijken zie je pas hoe ongelooflijk veel foto’s je hebt gemaakt, deze maand waren dat er 543, alleen nog maar van de honden. De foto die ik heb uitgekozen is een binnen foto, ik heb hem gekozen omdat ik bijna nooit binnen foto’s maak.
Maart
Bommel met een knotje in zijn haar, dat is toch geweldig!!
April
Wat voor omschrijving moet er nou bij deze foto?
Mei
Ik kon niet kiezen, deze zijn allebei zo schattig.
Juni
In juni is Bommel naar de trimsalon geweest, het was even wennen zo kort. Gelukkig groeit zijn haar snel.
Juli
Het was een warme zomer dit jaar, veel ijs gegeten en gezwommen.
Augustus
Augustus was onder andere de maand van de heide foto’s
September
In september zijn we voor het eerst met de honden naar Ameland geweest, ontzettend veel foto’s gemaakt. Het was voor Odin de eerste keer op de boot, zoals je ziet op de foto was hij helemaal niet onrustig.
Oktober
Foto van Odin en vosje samen
November
In november hebben we lekker rustig aangedaan, het weer was ook lekker regenachtig. Als je een hond met lang haar hebt zul je dit wel herkennen, vieze modderpootjes.
December
Bedankt voor het lezen van deze blog hebben jullie nog goede voornemens voor volgend jaar?? Laat het ons in de reacties weten of natuurlijk op Instagram.
Jolie en Jaeda blikken terug op 2019 en vertellen hun goede voornemens voor 2020!
Wij startten afgelopen jaar vol spanning! Rond 2 januari zou ons mensen zusje ter wereld komen.. Ze liet op zich wachten dus we konden Jaeda’s derde verjaardag uitgebreid vieren op 7 januari. We bakten muffins, het laatste wat wij met ons drietjes alleen gedaan hebben.
Eindelijk was het zover, op 11 januari werd Mina Nour geboren! Een hele verandering, maar eigenlijk ook weer niet. (Als je het leuk vind om meer daar over te lezen check je een van onze vorige blogs). Het wennen aan elkaar ging vanzelf en we hebben niks geforceerd.
Eind januari hebben wij genoten van de sneeuw! Met onze jasjes aan hebben wij lange wandelingen gemaakt en in de sneeuw gespeeld.
In maart mochten we model staan voor een Amerikaans bedrijf dat telefoonhoesjes ontwerpt en in april kregen wij weer een influencers box van Edgard&Cooper.
De lente brak aan en we genoten van zonnige wandelingen en modderbaden! Ook hadden we een date met @thesweetlakefrenchies die Jaeda bijna fataal werd. Dat was schrikken maar ze kwam er weer bovenop!
In de zomer hebben wij het (mede daarom) rustig aan gedaan en waren we ook iets minder actief op Instagram. In real life hadden wij het echter heel druk met Mina die begon met kruipen; niet alleen onze speelgoedmand moesten wij delen, ook onze waterbak is interessant! We werden overal achterna gekropen en voordat Mina kon aaien, werden we geknepen (oeps). Jaeda vluchtte als Mina haar kant op kwam en Jolie vond het allemaal wel best. Het positieve voor ons is wel dat Mina erg royaal is en al haar eten met ons deelt (woohoo!).
Oktober: Dierendag! Wij zijn verwend met nieuwe tuigjes van Big & Little Dogs en lekkere snacks. Een paar weken later, op 23 oktober, werd Jolie 5 jaar! Een mijlpaal, gezien de mankementen die ze in haar eerste levensjaar gehad heeft, toen hadden we niet gedacht dat ze deze leeftijd zou halen.
De herfst ging over in de winter en we genoten samen van lange wandelingen en af en toe een luie middag op de bank. Ook Kerstmis hebben we niet overgeslagen en zijn we lekker verwend geworden. Oud en nieuw hebben wij in stijl doorgebracht: snurkend!
Intussen zitten we in het jaar 2020 en heeft Mina het staan en lopen langs de tafel en bank ontdekt. Dus ook daar zijn wij niet meer veilig; doei rust!😂
We sluiten af met onze voornemens voor dit jaar. Nog meer lange wandelingen maken, nog meer genieten samen en weer een beetje meer quality time! Die wordt natuurlijk minder na de komst van een baby.
Tot slot wensen wij al onze hondenvriendjes een gezond en gelukkig 2020!
Zoals elk jaar eindigt de laatste dag van het jaar met vuurwerk. Dat blijft toch wel een dingetje. Onverwachts harde knallen zomaar ergens vandaan. Ik vind het maar niks.
Mijn baasjes wilde het voor mij dit jaar wat leuker maken. In dit blog verteld mijn vrouwtje hoe ze dat gedaan heeft en hoe het is gegaan.
Geknal vanaf november
Net als voorgaande jaren hoorden we in november al regelmatig geknal. Weliswaar ver weg maar wel voor ons het signaal dat de narigheid weer ging beginnen.
Wij zijn niet dol op vuurwerk en Guus al helemaal niet dus dat werd wel weer een uitdaging. Vorig jaar was vuurwerk niet zo’n succes voor Guus. Vanaf de verkoopdatum namen de hoeveelheid knallen toe in onze buurt met de nodige stress. Dit moet toch anders kunnen.
Een ondersteunend middel
Ik besloot de Bach rescue druppels voor dieren aan te schaffen en tevens de Bach bloesem koekjes van Renske speciaal voor harde geluiden, Renske Back Bloesem koekjes zijn er ook tegen angst en stress in het algemeen. Maar voor Oud & Nieuw kozen wij voor de harde geluiden variant.
De Renske koekjes werken niet acuut dus die ben ik begin december gaan geven. Drie maal daags een paar koekjes met daarna een lichte opbouw naar de vuurwerktijd. De Bach Rescue Remedy Pets druppels startte ik vanaf eerste kerstdag met een kleine opbouw om niet gelijk aan de maximale dosering te zitten. Dus de eerste dagen 3 maal daags 2 druppels, daarna 3 maal daags 3 druppels en op oudjaarsdag 3 maal daags 4 druppels.
Plan van aanpak
De wandelingen in de periode kort voor de verkoopdatum in de ochtend/middag wat langer en in de avond korter gehouden. Omdat er voornamelijk in de avond meer vuurwerk was hoefde Guus dan niet zo lang naar buiten. Vaak schrok hij van een knal en wilde dan toch wel naar huis maar gelukkig geen paniek.
Binnenshuis keek hij soms op bij een knal maar gelukkig is het huis goed geïsoleerd en met de radio aan vielen de knallen wat minder op. Als hij een keer niet reageerde beloonde we hem gelijk.
Ook gebruikten we meer zijn tuig omdat hij dan iets rustiger loopt en mocht hij dan een keer schrikken is een tuig fijner als zijn halsband.
Gebruik makend van de kerstdagen en het weekend gingen we naar de Soesterduinen of het Erkermeder strand zodat hij daar veilig kon spelen.
Oudejaarsdag
Ik had vrij genomen zodat ik in de morgen met Guus even naar het Erkermeder strand kon. In de directe omgeving zijn geen woonwijken en het geknal wat te horen was, was dermate ver weg dat Guus niet reageerde en heerlijk liep te spelen en spetteren. Daarna kon hij lekker slapen maar zag soms zijn oortjes wel bewegen bij weer een knal.
Eind van de middag moest hij toch echt even plassen na al dat gespetter maar naar buiten gaan was nou niet bepaald een pretje. Guus is niet gewend om in de tuin te plassen maar ik had nog een geheim wapen…
Op mijn werk gebruik ik soms voor Guus een Julius k9 tuig als ik buiten mijn eigen werkplek met Guus bij cliënten ga werken. Met dit tuig aan loopt hij vaak vlak naast mij en is heel rustig. Omdat dat tuig met teksten bedrukt kan worden is het tevens zichtbaar dat hij aan het werk is. Ik besloot dat tuig mee naar huis te nemen en deze bij hem om te doen voor dat middag plasje.
Waar ik op hoopte gebeurde. Hij liep mee… niet heel enthousiast en na een harde knal ook gelijk wat zachter maar hij schoot niet in de stress, ik kon een paar minuten lopen en hij plaste! Uiteraard gelijk omgedraaid en weer lekker naar huis.
Het lijkt er op dat bij Guus het k9 tuig het zelfde effect heeft als een Thundershirt. Ik vermoede het al maar mijn vermoeden werd nu bevestigd.
De uitdaging; oudjaarsavond
Met het eten ging hij onder de eettafel staan, legde zijn kop op mijn schoot. Ging vervolgens bij Wouter contact maken en ging vervolgens onder de tafel liggen.
Wij zijn gaan afwassen opruimen en vroeg zijn eten klaargemaakt. Hij kwam er gelijk aan en heeft vol smaak gegeten. Er was geen zichtbare stress te zien. We deden ook de ventilatie roosters dicht. Ook dat dempt enorm het geluid was de ervaring.
Een tijdje voordat we visite kregen vroeg Guus zelf of hij op schoot mocht (dit doen wij op de grond in plaats van op de bank). Hij kroop tegen Wouter aan en legde zijn kop op diens borst. Zo bleef hij rustig liggen. Toen Wouter later opstond was Guus in diepe slaap.
Hij merkte in eerste instantie niet eens dat de buren binnen kwamen met Noa hun hond. Guus en Noa zijn samen twee drukke stuiterhondjes dus al snel lieten we beiden op hun plaats liggen met iets lekkers.
Guus liet zich prima naar zijn plaats sturen en lag heerlijk te kauwen. Daarna en later op de avond nog een keer moest hij enorm hijgen. Het leek meer te komen van de situatie namelijk visite en opeens een hond in huis( wat hij niet gewend is) . Na wat kroelen zakte die stress weer en ging heerlijk liggen. Ondertussen werd er gekletst en stond de tv aan.
Later op de avond wederom nog even met zijn k9 tuig om een snelle plas laten doen. Ook dit ging weer best goed. De rest van de avond had hij niet eens meer door dat er vuurwerk was. Hij lag vrij ontspannen, had soms even een interactie met Noa of viel in slaap. Toen om 24.00 het echte geknal begon was er ook geen enorme stress, zelfs het gordijn kon open om de vuurpijlen te zien.
Kortom voor Guus en voor ons was dit een geslaagd oud en nieuw. Nee, Guus was niet opeens een totaal relaxt hondje die kwispelend voor het raam stond maar het continu schrikken, weg willen kruipen etc was aanzienlijk minder. Ook heeft hij 2x een plas kunnen doen zonder heel veel stress. Ook reageerde hij niet toen om 24.00 de echte herrie begon. Deels door de afleiding van de visite en verder door de druppels.
Op zondag 10 november ben ik met mijn vriendje Guus gaan spelen op het hondenstrand in Noordwijk aan Zee. We moesten even naar een parkeerplek zoeken (het was druk) maar toen ik uit de auto stapte merkte ik direct dat dit een leuke dag zou gaan worden.
Eerste ontmoeting
Ondanks dat Guus en ik al bijna een jaar ‘verkering’ hebben, dat heeft hij op Valentijnsdag gevraagd ❤️, hadden we elkaar nog nooit eerder in het echt gezien. Toen Guus kwam aanlopen met zijn baasjes was ik wel erg onder de indruk hoe knap en groot hij in het echt is. We hebben aan elkaar mogen snuffelen en op gepaste afstand omdat we beiden nog aan de lijn zaten, aan elkaar kunnen wennen. Na een kwartiertje werden we op het strand losgelaten. Gelukkig ging dit goed.
Spelende honden
Ik schrijf, gelukkig ging dit goed… we zijn 2 sociale honden maar het is namelijk niet altijd vanzelfsprekend dat samen spelen goed gaat, wat veel mensen denken. In spelen zitten elementen van jacht, vlucht en vechten en het is belangrijk dat dit gedrag ‘gelijk op gaat’.
Hondentaal
Tijdens het spelen communiceren honden met elkaar d.m.v. de hondentaal. Veel bewegingen die honden maken die gelden als communicatie, gaan voor de meeste mensen te snel. Dit kun je wel oefenen door filmpjes te bekijken en te analyseren.
Guus en ik beheersen beiden de hondentaal, al waren we beiden wel een beetje onstuimig in het begin. Gelukkig weten onze baasjes wat van de hondentaal af en konden ze ons soms een beetje remmen door ons wat rust te geven.
Baasjes van spelende honden
Zoals ik al schreef weten de baasjes van Guus en mijn eigen baasjes redelijk veel van de hondentaal en signalen, hierdoor hebben ze ons goed geholpen om er een hele leuke dag van te maken. Ik geef het zelf aan als het even teveel is en ga dan schuilen bij mijn baasje, hier kan ik mijn verhaal doen en even uitrusten. Hierna wilde ik toch weer heel graag gaan spelen en vanaf dat moment ging het heel goed.
Dit signaal zou iedere hondeneigenaar moeten leren kennen vind ik, want je ziet vaak dat het baasje een stap opzij doet en zegt; ga maar lekker verder spelen’ en Zeggen:”die regelen het zelf wel met elkaar” helaas werkt het niet altijd zo, als het spel niet meer gelijk op gaat, neemt mijn baasje me altijd mee.
Guus en ik hebben nog steeds verkering, het was echt heel leuk samen! Ik kijk uit naar de volgende date met Guus ❤️
Op de foto zit Paika met haar echte favoriete eten; brood, pindakaas en gestoomde worsten, maar helaas dat krijgt ze natuurlijk niet te eten. Nu is Paika inmiddels alweer 12 jaar. Ik kan je meteen vertellen dat Paika níet haar hele leven hetzelfde heeft gegeten. Ik neem je in deze blog mee in al onze voedingskeuzes sinds Paika een pup was tot wat ze nu eet. En waarom ik deze keuze heb gemaakt. Lees je met ons mee?
Puppy voeding
Als pup kreeg Paika uit het nest een zak voer mee. Hoewel ik het niet 100% zeker meer weet, was het volgens mij de puppy variant van het merk Hill’s Science Plan. Dat leek mij een prima voeding (toen hield ik me nog niet bezig met hondenvoer), het was hoog aangeschreven, het was best een dure voeding en je kon het alleen in de ‘betere’ dierenwinkel kopen. Dat was dus helemaal goed. Paika at ook goed en haar ontlasting was ook prima. Totdat ik op een festival (waar Paika mee naartoe was en bij heel veel mensen het eten uit hun tassen probeerde te stelen) en ik in gesprek raakte met iemand over een meer natuurlijke manier van voeren. Ze raadde me aan om thuis eens online te gaan zoeken naar BARF en zo zelf meer informatie te zoeken over de voeding van Paika.
Van brok naar BARF
Natuurlijk wilde ik het allerbeste voor mijn nieuwe pup vriendin en al thuis gekomen ging ik online zoeken naar BARF, ergens dacht ik dat ik in de maling werd genomen omdat ik dit wel een heel raar woord voor hondenvoer vond. Al surfend kwam ik op Barfplaats terecht. Deze website bevat een heleboel informatie over BARF (een afkorting van Biologically Approprioate Raw Food) en een forum om ervaringen uit te wisselen en vragen te stellen. BARF is dus geen merk hondenvoer, maar een manier van voeren en eigenlijk een andere kijk op hondenvoeding. Het idee achter BARF is dat honden afstammen van wolven en dus gebaat zijn bij een dieet vergelijkbaar met hun voorvader de wolf. Dat zijn natuurlijk geen brokken of gekookte producten, maar vlees, vis, botten, organen, groenten en kruiden.
Helaas geen foto’s meer van Paika’s BARF dagen, dus ter illustratie een foto van een Jack Russell
Dagelijks BARF voeren
Wanneer je je helemaal verdiept in rauw voeren volgens de BARF methode (wat ik natuurlijk zeer uitgebreid heb gedaan), dan stel je zelf menu’s samen voor jouw hond. Dat kunnen dagmenu’s zijn, maar je kunt ook per week een menu maken en vanuit het weekmenu de dagporties gaan verdelen. Belangrijk wanneer je wilt gaan BARF-en met jouw hond is dat je zorgt dat jouw hond een complete voeding krijgt. Dit doe je door de exacte verhoudingen vlees, (niet-dragende) botten en organen te berekenen en te zorgen dat jouw hond alles binnenkrijgt wat hij of zij nodig heeft. Bij ons zag het er in de praktijk uit dat ik voor Paika uren per week bezig was met portioneren, menu’s maken, inkopen en groentemixen maken.
Tot op een avond ik voor mezelf een diepvriespizza in de oven deed, nadat ik eerst een groentemix met verse biologische groenten voor Paika had gemaakt, vond ik het wel even welletjes geweest. Mijn nieuwe woonsituatie liet ook niet meer toe dat ik zo veel vlees aan het verwerken was iedere week (ik leek wel een plaatselijk slachthuis zo nu en dan). Op dat moment dacht ik, ik zet Paika over op KVV, wel nog rauwe voeding, maar dan kant-en-klaar.
Van BARF naar KVV
Na het zorgvuldig zelf samenstellen van menu’s naar KVV; kant-en-klaar mixen waar vlees, bot en orgaan gemalen worden en in worsten of plakken worden ingevroren, was wel even omschakelen. KVV is wel nog steeds rauwe voeding, maar je bent wel afhankelijk van de producent welke kwaliteit grondstoffen er gebruikt worden en welke soorten orgaanvlees. Bij de meeste KVV’s wordt orgaanvlees niet gespecificeerd. Je weet dus niet of er bijvoorbeeld lever of hart in de voeding zit, terwijl deze beide hele bruikbare en benodigde vitaminen bevatten. In het begin wisselde ik veel verschillende merken af, om zo toch tot een goed uitgebalanceerd dieet te komen.
Schildklierhormoon
Na een tijd verschillende merken te hebben afgewisseld ben ik met name DARF gaan voeren; een biologische KVV. Dat leek me wel wat! Alleen biologische ingrediënten. Helaas kreeg Paika onverklaarbare klachten; heel onrustig zijn, veel hijgen, veel gewicht aankomen en onverklaarbare angst. Na meerdere dierenartsen hebben bezocht kwam 1 van de bloeduitslagen terug dat ze een extreem hoge schildklierwaarde had. Er zijn verschillende oorzaken voor een hoge schildklierwaarde dus heeft ze vervolgens alle mogelijke onderzoeken en echo’s gehad. Er was niets te vinden, ziekte van Cushing werd ook uitgesloten. De enige mogelijke verklaring? Ruime hoeveelheid schildklierhormonen in de voeding, dat zit met name in runderstrotten bijvoorbeeld. Om voeding volledig te kunnen uitsluiten was er maar 1 oplossing; over op een voeding helemaal zonder vlees.
Van KVV naar vegetarische brok
Dat is nogal een overstap, van rauwe vleesvoeding voor de hond naar een vegetarische brok zonder enig dierlijk ingrediënt. Gelukkig zijn er hondenbrokken zonder vlees die wel volledig zijn qua voedingsstoffen. Paika is daarnaast een makkelijke eter en ook de vegetarische hondenbrokken van Ami Dog smaakten haar prima! Na een lange tijd begonnen ook de klachten af te nemen. Dat het zo lang zou duren had ik in eerste instantie niet gedacht. Het was flink volhouden, maar Paika werd weer de Paika als vanouds. Om Paika nu de rest van haar leven op een vegetarische brok te laten staan, daar voelde ik niet zoveel voor. Ik ben weer op zoek gegaan naar een voeding die zou passen bij ons beide.
Van vega hondenbrok naar blikvoeding met konijn
Op dit moment eet Paika Herrmanns Sensitive Konijn, dit is een blikvoeding met 50% konijnenvlees, rijst, wortel, appel en hennepolie. Dat werkt op dit moment het beste voor Paika. Ze eet het heel graag, want hoewel ze de vegetarische brokken best wel graag at aan het begin werd dat later toch minder. Het belangrijkste is dat ze het op deze voeding heel goed doet. Terug naar BARF is nu ook niet echt een optie meer. Aan het einde van de BARF periode kauwde ze minder graag (niet-dragende) botten weg en ook met orgaan werd ze steeds lastiger. Ik ben echt heel blij dat we er achter zijn gekomen wat er precies mis was met Paika en dat ze nu een voeding heeft waar zij het heel goed op doet en wat ze heel erg graag eet. Nu ze echt een senior is, geef haar het liefste wat ze echt graag eet.
Leuk dat je onze zoektocht hebt gelezen! Natuurlijk is iedere hond anders en zal voor een andere hond weer een hele andere voeding het best passend zijn.
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
