Eigenlijk zou deze blog ‘Momo: uit logeren (2)’ moeten heten, maar dat gaat de lading niet dekken. Het begón inderdaad allemaal met Momo’s logeerpartij, maar daarna is er nog veel meer gebeurd. Zie het dus maar als een soort subtitel!

Momo: uit logeren (2)

Zoals je in mijn vorige blog over dit onderwerp kon lezen, is Momo 2,5 week intern geweest bij Bert van Straten van het Pack Leader Trainings en Transformatie Center in Hoeven. Wat er daar precies met hem gebeurd is, dat weet ik niet; ik was er niet bij. 😛 Dat klinkt naarder dan ik het bedoel – ik heb het niet zelf gezien, maar ik weet wel wat Bert doet. Vooral heel duidelijk en heel consequent trainen met een hond. Hem manieren bij brengen. Geen shit accepteren. Duidelijk zijn in wat er van de hond verwacht wordt. RUST erin terug brengen.

Friemelen

Nou is vooral dat laatste bij een Momo niet gemakkelijk. 😉 Toen we hem gingen ophalen, was het dan ook nog steeds hetzelfde friemelende beestje als daarvoor. Logisch: een Board en Train, zoals zoiets in de UK en US ook wel wordt genoemd, is geen tovermiddel. Alles valt en staat nog steeds met wat jij als baasje ná de Board en Train gaat doen. In je eigen omgeving, waar alle vaste patronen en gewoontes op de loer liggen.

En dat, lieve lezers, is nog niet zo eenvoudig. Want hoewel je diep vanbinnen heus wel weet dat jij ook nog een hoop moet doen, stiekem denk je wel: nou, hij is 2,5 week lang heropgevoed, NU doet hij het!

Viel dat even tegen.

Wees een baas

De opdracht die we van Bert meekregen voor de eerste periode: Momo ligt de komende tijd op zijn plaats. Punt. Hij komt er niet zelf af, maar alleen als jullie dat zeggen, om dingen met jullie te doen. Zijn wereld draait om jullie. Inmiddels begrijp ik wat hij daarmee bedoelde, en inmiddels lukt dat ook. Maar voor we zover waren…

De eerste dagen deed Mooms het keurig. Hij lag inderdaad op die stretcher, en hij bleef liggen. Maar na een dag of drie: daaaaaaag. Ik daar blijven liggen? Nee joh, ben jij ff helemaal gek geworden. Ik ga rennen! Om de bank! En dan heel hard blaffen! Plaats? Welke plaats. Joehoe!

Opdracht nummer 2: de hond loopt naast jou, en er wordt NIET gestopt, gesnuffeld of gemarkeerd tijdens het uitlaten TENZIJ jij aangeeft dat het mag.

Eh. Ja. Oké. WAT? Hoe dan? Die hond plast elke drie stappen, moet ik dan gewoon doorlopen? Ik ga heel eerlijk toegeven: dat lukte mij niet. Net zo min als het mij lukte om hem netjes naast me te laten lopen zonder trekken. NIET elke grasspriet te laten besnuffelen.

Maar waarom kon Bert al die dingen dan wel? Waarom lukte het mij niet?

Dutiful Dogs

Bij toeval stuitte ik op de Facebookpagina van Dutiful Dogs, een trainster uit de UK. En wat zij schreef, raakte iets in mij. Iets waardoor een hele hoop puzzelstukjes ineens op hun plaats vielen. Waardoor ik dacht: maar DAT is het. DAT is waarom er niets lijkt te werken bij Momo.

Dit is het bericht dat ik las.

Put those toys away.
Get rid of those bones.
No, he can’t come up on the couch or the bed.
Ignore your dog. Completely.
Stop chit-chatting with them!
Do not pet or praise her.
No, he can’t “meet” other dogs or people during your walk.
Formulate a bathroom schedule and stick to it. She doesn’t get to go outside on demand.
Yes, he must remain on-leash for the entire walk. That is structure, not punishment.
Until your dog can remain reliably in a down/stay, tether him/her to you at all times.All of the above are part of what we call full environmental control. Environmental control serves to teach the dog that you are essentially “God” to it. And that’s one of the foundations for true obedience rather than the GEO (“Good Enough Obedience”) that we covered on a previous video.

 

Aside from environmental control providing you with obedience, it’s also an indispensable tool when it comes to behavioural issues. As trainers, we don’t tell you to do these things for the good of our health. We tell you to do them for the safety of yourself, the dog, and others. Dogs were bred to be service animals and, when properly trained, it is a role they both enjoy and excel at because it fulfils their need for clear leadership. This is why the bond between a working handler and their K9 is stronger than any other. How do I know this? Because, as a former working handler, I have experienced it. But if your dog believes that your house is their house, and that you are there merely to provide meals, open doors, and share body warmth, why on earth do you think they would be obedient to you? You are, after all, just the staff to them.

Environmental control goes hand-in-hand with the work we put in with any behavioural fixes, and the old-school obedience: the sit, the down, the stay, the heel position, the recall. Together, these individual elements form a part of the whole: true obedience. If you want true obedience and, in the case of behavioural issues, a proper fix, you must train holistically. You must teach the dog that you control every aspect of its life. Every aspect. For example; the dog is in a sit/stay, and creeps one centimetre to the left. Do you allow it, or do you teach the dog that one centimetre is not permitted? Remember: what you allow, you reinforce.

If, as your trainer, I arrive to our session and am still dealing with issues we worked on weeks previously, with no discernible improvement, the dog is telling me everything I need to know about your commitment to the process. The dog cannot lie. If you are happy with GEO, then by all means carry on as you have been; just bear in mind that, when you really need it, that recall might not be there. But if you are not happy with GEO or, God forbid, you have a dog with serious or potentially serious behavioural issues, I cannot help you fix those by training your dog half-cocked. It’s like putting half the ingredients you need to make a cake into a mixing bowl and hoping the whole cake will come out of the oven. Barring a fluke or a miracle, it’s not going to happen. And unlike a dog, a half-baked cake is not going to bite a child’s face off.

When you hire me to work with you and your dog, I will give you every ounce of knowledge and experience I have acquired over the years – much of it through blood, sweat and tears. I invest as much of myself into your dog as I do into my own dogs. So please, when you hire a trainer, be realistic about your expectations, be open to honesty from that trainer, and be prepared to make some radical changes in habit to get your dog where they need to be. Otherwise, you’re just throwing good money after bad, and not being the owner and leader your dog needs you to be. Do what your trainer told you the first time, and you will probably cut the time taken to get to where you need to be, in half – and your dog will thank you for the clarity.

Hard

Klinkt hard? Misschien. In het huidige klimaat van vrijheid-blijheid, van ‘maar de hond is een volwaardig lid van het gezin’, van ‘de hond mag ook zélf aangeven wat hij wil’, van ‘maar ik HOUD van mijn hond, dat wil ik hem laten zien’, is het dat ook. En toch is het nodig. Heel veel mensen zullen het niet met mij eens zijn, maar een hond is geen knuffeldier. Je kunt een hond niet behandelen als een harig mensenkind en dan verwachten dat hij je begrijpt. Sterker nog: ik durf te zeggen dat al onze problemen voortkwamen uit het feit dat wij Momo niet boden wat hij nodig had: duidelijkheid. Grenzen. Leiding. En dan niet half, maar helemaal.

Ik heb het gedaan. Ik heb alle speeltjes en botjes weggelegd. Ik heb hem een tijdlang genegeerd als hij om aandacht vroeg. En bovenal heb ik hem niet meer ‘zo maar’ bij elk voorbijgaan geaaid of geknuffeld. Heb ik niet meer ‘zo maar’ hele verhalen tegen hem afgestoken. In plaats daarvan was (en ben) ik kort, krachtig, duidelijk en streng. Wil dat zeggen dat hij nooit meer een knuffel krijgt? Natuurlijk niet! Wel dat er voorwaarden aan verbonden zijn.

Relatie

Nu zullen een heleboel mensen zeggen: maar zo wil ik niet met mijn hond leven! Daarvoor heb ik geen hond genomen! En dat snap ik. Maar wat ik inmiddels ook snap, is dat het mijn relatie met Momo heeft gered. Het ging niet van de ene dag op de andere, maar geleidelijk aan merkte ik dat HIJ begon te reageren op MIJ – in plaats van andersom. Dat hij mij begon te volgen. Dat hij minder zenuwachtig begon te worden. Dat hij het fíjn vond als hem de keus werd ontnomen – nee, je hoeft niet zenuwachtig piepend heen en weer te lopen tot we gaan wandelen. Je gaat op je plaats, en daar wacht je tot ik je roep, en dán gaan we ook echt.

De rust die we ervoor terugkregen is ongelofelijk.

Balans

Ik ben me er verder in gaan verdiepen, en wat blijkt? Er zijn nog veel meer mensen die volgens dit principe werken. Het wordt ook wel ‘balanced’ of ‘holistic’ training genoemd. Er ging een wereld voor me open.

Hoe werkt het?

Wat is het dan precies, dat ‘balanced’ trainen? Is dat dan geen mishandeling van je hond? Ze worden toch tegen de grond gedrukt? Geslagen? En ze krijgen toch  nooit meer iets lekkers? Nee! Sterker nog: het aanleren van gedrag gaat nog steeds, precies zoals bij het positief opvoeden, met beloningen. Het is het stukje erna dat anders is. Want ja, er wordt gecorrigeerd. Een hond krijgt zeker ‘nee’ te horen. Hij is ‘accountable’ voor wat hij wel en niet doet. Niet gehoorzamen heeft consequenties – en dat is niet dat het ongewenste gedrag wordt genegeerd. Betekent dat dat je de godganse dag aan die riem aan het rukken bent? Nee, zeker niet. De zogeheten leash pops horen erbij en hebben ook echt wel een functie, dus als het nodig is gebruik ik ze, maar ze zijn niet mijn eerste keus.

Zelf ben ik erg te spreken over het principe van leash pressure en active release. Heel subtiel, werkt als een trein. Zo heb ik Momo ook het lopen met slappe lijn aangeleerd. Kostte dat weken? Helemaal niet. Al na een paar keer snapte hij het principe, en vanaf toen was het een kwestie van consequent zijn.

Teach that dog

Wat voor mij ook een game changer was: als je wilt dat je hond iets anders gaat doen, léér het hem dan. Immers: hoe weet een hond dat hij iets verkeerd doet, als jij hem niet leert wat hij wél moet doen? Als jij hem alleen maar corrigeert op het moment dat hij het allang fout heeft gedaan? Je kunt wel roepen: mijn hond trekt alleen maar aan de lijn, het is echt niet te doen, en hij luistert gewoon niet – maar heb je hem ook al eens laten zien wat je wél van hem verwacht dan? Op precies het juiste moment? Op precies de juiste plek naast je?

Als je het eenmaal ziet, is het zo simpel. Dan heb je helemaal geen zogenaamd anti-trektuig meer nodig. Maar het heeft mij ook echt wel even gekost voor ik het door had. 😉

Meer weten?

Er is op internet heel erg veel informatie te vinden over balanced training. En ja, daar zitten ook rotte appels tussen. Mensen die het nog steeds nodig vinden om hun hond te overheersen. Trap niet in die valkuil. Wees een eerlijke baas. Niet eentje die angst nodig heeft om zijn hond te laten gehoorzamen. Het gaat immers nog steeds om de band tussen jou en je hond.

Een site waar ik zelf heel erg veel aan heb gehad is Leerburg.com. Hier vind je een heel scala aan video’s over hondentraining, sommige gratis, veel ook betaald. Duidelijke, uitgebreide video’s die alle aspecten van het trainen belichten, met aandacht voor hond én baas. Op dit moment volg ik de online cursus over Uitvallen aan de lijn die daar wordt aangeboden, en ik heb er al meer van geleerd dan alle andere cursussen die ik ooit heb gevolgd bij elkaar. Warm aanbevolen!

Momo en ik

Door al deze ontwikkelingen durf ik voor het eerst in 2 jaar écht te zeggen: Momo en ik komen er wel. Nú pas merk ik wat voor band je met je hond kunt hebben. Nú pas bereik ik hem echt. Nú pas is er echt sprake van communicatie tussen ons. Het zaadje werd geplant tijdens de begeleiding door Bert, en van daaruit zijn Mooms en ik alleen maar gegroeid. Eindelijk.