Heel vaak zie ik de vraag voorbij komen ‘hoe neem je de hond mee op de fiets?
Nacho en Chester neem ik wel eens mee op de fiets, dit is erg handig als we even naar de dierenarts of de hondenschool moeten en het is lekker weer. Ook gewoon lekkere fietstochtjes zijn dan ook super leuk om te maken samen richting het strand of zwemwater đ
Nu is het hulpmiddel dat je wilt gebruiken van een aantal factoren afhankelijk:
Hoe groot is jouw hond?
Hoe zwaar is jouw hond?
Is jouw hond gewend om op de fiets mee te gaan?
Hoeveel honden wil je tegelijkertijd meenemen?
Maximaal gewicht
Vooral die eerste vraag is nogal belangrijk voor het middel waar je de hond mee wilt vervoeren aangezien de meeste middelen een maximaal gewicht kunnen dragen. De meeste manden die je op de fietst monteert gaan tot 15kg, dit kan in een mand voorop de bagagedrager (transport rek) of achterop de fiets.
Nu heb ik een hele tijd Nacho of Chester meegenomen voor op de fiets want daar heb ik een transport rek op laten monteren, dit ging prima maar hier kan ik geen lange fietstochten mee maken aangezien 15 kilo best zwaar is om mee rond te fietsen en ze kunnen niet beide tegelijk mee. Op de nieuwe fiets kan geen rek voorop gemonteerd worden dus moest ik op zoek naar een andere oplossing.
Fietsmand
Ik ben uiteindelijk op een fietsmand gekomen die je achterop kan monteren maar er ook weer makkelijk vanaf kan halen, erg handig als je hem niet gebruikt.
Na wat kleine aanpassingen paste hij perfect op de bagagedrager, aangezien Nacho 15 kilo weegt moet deze dus wel het maximale gewicht kunnen dragen.
Na een testrondje door de stad is de mand geslaagd, het fiets prima en als Nacho beweegt schud de fiets niet tot weinig mee. Een mooie oplossing dus!
Fietskar
Maar ik heb 2 honden en die kunnen nu dus niet tegelijk mee, dus ben ik gaan zoeken naar een handige niet te grote fietskar zodat ze toch beide mee kunnen als dat moet. Ik kwam uit op de Innopet sporty, dit is een buggy en fietskar ineen die 32 kilo kan dragen die je met een los koppelstuk aan de fiets vastmaakt.
deze optie is vooral erg handig als je dus 2 honden moet vervoeren of een grotere hond hebtđDeze is dus ook te gebruiken als buggy voor op shows of andere uitstapjes waarbij het niet handig is dat ze los lopen of even moeten rusten.
Er zijn dus meerdere opties om je hond mee te nemen voor een tripje met de fiets, iedere optie heeft dus zijn voor en nadelen
Voordat Tibbe en ik naar Amerika verhuisden hadden we ons vaste voer dat Tibbe altijd kreeg, Hij vond het smakelijk, hij kon het eten met zijn allergie en het was kwalitatief goed voer. Ik heb het hier over Orijen Original Dog. Toen we naar Amerika verhuisden besloot ik dit voer ook in Amerika te bestellen, want waarom zou je niet op dat voer blijven als het goed is voor je hond? Met een kleine hoeveelheid uit de zak van zijn voer in Nederland vertrokken we naar Nederland. Toen dit op was gingen we over op een in Amerika bestelde zak. Ineens wilde Tibbe niet meer eten. Nou, dan sta je wel even raar te kijken! Na nadere inspectie rook het voer ook anders, en het leek een andere textuur te hebben. Genoeg reden dus voor wat extra onderzoek. Wat bleek- In Nederland wordt het voer verkocht dat uit Canada geimporteerd wordt (Alberta, Canada), de echte originele Orijen zoals deze daar is uitgevonden en samengesteld. Maar, in Amerika hebben ze een eigen Orijen fabriek (Kentucky, USA), waar het recept net even anders is. De verschillen zet ik hieronder voor je op een rijtje.
Andere soorten vis
In Amerika maken ze gebruik van andere soorten vis in het Orijen voer. In Canada maken ze gebruik van wilde vis uit de Pacifische Oceaan, terwijl de Amerikaanse Orijen zijn vis uit de Atlantische Oceaan haalt. Nu ben ik geen milieu expert, maar ik heb ergens gelezen dat de vervuiling in de Atlantische oceaan sterk is toegenomen terwijl dat ik de Pacifische oceaan toch aanzienlijk minder is. Betekent dit dan dat mijn hond ineens sterk vervuilde vis binnen krijgt?
ââNatural Chicken Flavorââ
Blijkbaar wordt er in Amerika een smaakstof toegevoegd, waar dat in Canada niet het geval is. Het mag dan âânatuurlijkââ genoemd worden, alles wat geconcentreerd en handmatig wordt toegevoegd is vaak een rode vlag als het gaat om hondenvoer. Daarnaast staat er ook niet beschreven van welke stof gebruik wordt gemaakt, dus technisch gezien weet je helemaal niet wat je hond binnenkrijgt.
Geen gebruik van percentages
Op de verpakking die ik in Nederland kocht stond alles keurig in percentages aangegeven. Zo wist ik precies hoeveel van wat mijn hond binnenkrijgt. Er mag dan op de verpakking staan dat er vers kippenvlees in het voer zit, maar als dit slechts 1% is heb je er nog niks aan. In Nederland wist ik dat dit aantal zoân 13% is. In Amerika staan er geen percentages op de verpakking. Zouden de hoeveelheden in Amerika minder zijn, zodat ze het goedkoop kunnen opvullen met de groenten die erin zitten?
ââDehydratedââ
Dit komt niet voor in de Orijen die ik in Nederland kocht. ââDehydratedââ betekend gewoon ââgedroogdââ, wat iets anders is dan ââfreeze driedââ of ââgevriesdroogdââ. Het gevriesdroogde vlees zit in beide voeren, alleen wordt er in Amerika dan ook nog eens ââdehydratedââ vlees toegevoegd. Bij het vriesdrogen blijven alle goede stoffen behouden. Nu is dit bij het gewoon drogen ook wel zo, hoewel dit afhangt van het productieproces, alleen blijft het minder lang goed. Er is dus meer kans op bederf.
Pompoen- en zonnebloempitten
Na een beetje onderzoek over pompoenpitten blijkt de mening hierover behoorlijk verdeeld. Wel lijkt het uit te maken of de pitten gedroogd zijn of niet. In de Amerikaanse Orijen worden beide pitten toegevoegd, hoogst waarschijnlijk ongedroogd (want dit staat niet beschreven). Het schijnt echter dat de pitten gedroogd zouden moeten worden, ongedroogd zouden ze niet bepaald gezond zijn. Ook las ik dat zonnebloempitten helemaal niet gezond zijn voor een hond. Er zit veel vitamine E in, maar ook veel omega 6 vetzuren. De omega 6 vetzuren zijn hetgeen dat het zo slecht maakt. Daarnaast zijn de vellen van zonnebloempitten onverteerbaar. Worden deze er ook in verwerkt? Ook dit wordt niet beschreven.
Tocopherol
In de Amerikaanse ingrediëntenlijst staat beschreven dat er gemixte tocopherolen zijn toegevoegd. Wat is dat? Tocopherolen zijn chemische verbindingen die veel vitamine E bevatten. Daar is hij weer; vitamine E. Vitamine E draagt bij in de voortplanting en beschermt de cellen. Zoals met alles is een teveel nooit goed. Echter las ik dat de kans groot is dat het aantal vitamine E dat toegevoegd wordt door tocopherolen al gauw op een teveel uitkomt. Daarnaast is deze versie chemisch, iets waar ik persoonlijk niet voor ben. Waarom wordt dit in Amerika toegevoegd, en in Canada niet? Er staat bij dat het een conserveermiddel is, wat op zichzelf bij mij de alarmbellen al laat rinkelen.
Fermentatie producten
In de Amerikaanse Orijen zitten 3 verschillende fermentatie producten, iets dat ik in de Canadese variant niet ben tegengekomen. Na een beetje research kwam ik erachter dat met deze specifieke ââfermentatie productenââ eigenlijk probiotica bedoeld wordt. Echter zijn deze producten 3 specifieke culturen, wat niet betekent dat deze de natuurlijke, levende probiotica zorgvuldig nabootsen. Ook hierbij kunnen we dus onze vraagtekens zetten.
Je weet bij hondenbrokken nooit helemaal zeker hoe het bereid wordt en wat erin zit â daarom zou het beste advies altijd zijn om vers te gaan voeren, mits je de juiste samenstelling aanhoudt. Zo weet je altijd wat je hond binnenkrijgt. Echter, dit is vaak ingewikkeld en prijzig. Ten aanzien van hondenbrokken zou ik dan ook aanraden: check ALTIJD de verpakking. Kijk goed waar het voer vandaan komt, want hetzelfde merk kan verschillende gezichten hebben. Een hele wijze les die ik hier heb opgedaan!
Ik las tijdens mijn zoektocht een artikel dat zegt dat de fabriek in Amerika de naam Orijen heeft overgenomen en dat ze het recept van alle Orijen maar ook Acana naar de Amerikaanse richtlijnen willen gaan veranderen. Of en wanneer dit doorgaat kan ik helaas niet met zekerheid zeggen. Het schijnt dat alleen de Orijen Tundra in Canada geproduceerd zal blijven worden. Hou de verpakkingen dus extra goed in het oog!
Tibbe krijgt nu Taste of the Wild hondenvoer in plaats van Orijen.
Net als vele anderen ben ik groot fan van AliExpress. Ik vind het heerlijk om de grote webshop urenlang af te struinen en de leukste koopjes en hebbedingetjes in mijn winkelmandje te gooien. En wat dacht je van de verrassing als er (soms eindelijk) een pakketje op je deurmat ligt? Iedereen die weleens op AliExpress besteld heeft kent het gevoel wel. Want wat had je ook al weer besteld? đ
Goed, je moet dus vaak even op je pakketjes wachten (meestal tussen de twee en zes weken) maar in de meeste gevallen is dit zeker de moeite waard! En niet alleen voor jezelf, maar ook voor je harige vrienden zijn er meer dan genoeg leuke spullen te koop op AliExpress. In dit blog deel ik vijf leuke AliExpress koopjes voor je hond.
#1 Waterfles voor onderweg
Bron: AliExpress
Als je er van houdt om lange afstanden te wandelen met je hond, of er samen een dagje op uit te gaan, dan is deze drinkfles een must-have voor jou en je hond. Aan de fles vast zit een drinkbak die je handig uitklapt. Zo heeft je hond altijd een bak vers water mee zonder dat het jou veel ruimte in je tas kost!
De drinkfles is er in het roze en rood en kost inclusief verzendkosten omgerekend net iets meer dan een euro. Je bestelt de fles hier.
#2 Gestreept shirt
Dit gestreepte shirtje heb ik nu een tijdje en het staat Poes zo lief! Verder kan ik er niet zoveel over zeggen, haha. Het ziet er gewoon schattig uit en kan van pas komen als jouw hond het snel koud heeft. Het shirt is ook verkrijgbaar in het grijs/wit, rood/blauw en bruin/blauw. De prijs is afhankelijk van het formaat van je hond en ligt tussen de 2,39 en 3,99 USD. Bekijk het shirt hier.
#3 Donut speeltje
Hondenspeelgoed is er bij ons in huis altijd in overvloed. En het ligt ook overal. Op de bank, onder de tafel, de honden slepen het overal heen. En als het er dan toch ligt, kan het er maar beter leuk uitzien, toch? Sowieso vind ik dit donut speeltje erg leuk. Ook Poes is er gek op. Er zit namelijk een piepje in.
Je koopt de donut hier voor 0,83 USD, wat âŹ0,75 is. Je kunt kiezen uit een blauwe, roze of bruine donut. Of je koopt ze gewoon allemaal natuurlijk!
#4 Lichtgevende halsband
Bron: AliExpress
Een lichtgevende halsband zul je in deze maanden nog niet nodig hebben. De avonden zijn nog lang en de kans is groot dat je je hond niet vaak in het donker uitlaat. In de winter is een lichtgevende band echter wel erg handig, zeker als je je hond los laat lopen en hij niet goed te zien is. Omdat de levertijden van AliExpress vaak wat lang zijn, kan het geen kwaad om nu alvast een lichtgevende halsband te bestellen. Dan heb je hem sowieso op tijd in huis voor in de donkere maanden! En voor de prijs van maximaal 1,69 USD zul je hem in de winkel niet gauw treffen.
De band is verkrijgbaar in verschillende kleuren en maten. Bestel hem hier.
#5 Schattig kraagje
Dit kraagje is mijn nieuwste AliExpress aanwinst, en ik ben er erg blij mee! Met een kraagje om haar nek ziet Poes er nog schattiger uit dan normaal.
Naast dit kraagje verkoopt dezelfde verkoper nog meer kraagjes. Bijvoorbeeld met een hotdog erop of een aardbei. Ik wil ze allemaal wel hebben! De kraagjes zijn verkrijgbaar in twee verschillende maten en makkelijk te verstellen naar de gewenste maat voor jouw hond. Ze kosten maximaal 3,48 USD per stuk. Bekijk alle kraagjes hier.
Dit waren mijn vijf AliExpress tips! Ik ben benieuwd wat je ervan vindt. Ga jij iets uit dit lijstje bestellen? En wat is jouw beste AliExpress koopje voor je hond? Het lijkt mij leuk om over een tijdje weer een lijstje met favorieten te delen. Laat het me weten als jou dit ook leuk lijkt, en veel plezier met shoppen!
Maandag ochtend vroeg stonden wij onze woonkamer te poetsen. Sennah had diarree gekregen ’s nachts. Sennah gaf aan, door bij de achterdeur te gaan staan, dat hij naar buiten moest. Toen hij buiten zijn behoefte ging doen zat er bloed bij zijn ontlasting. Dit was voor ons een teken om de dierenarts te bezoeken. En zo zaten we voor de 2de keer in 5 maanden met de zelfde klachten bij de dierenartsâŠ.
Eerste keer diarree
Maart 2019: Met mijn slaperige hoofd liep ik midden in de nacht van mijn slaapkamer naar de wc. Ergens registreerde ik een nare geur, maar ik was te slaperig om mij te beseffen wat dit nou precies was. Toen mijn vader vervolgens ’s morgens om een uur of vijf de woonkamer in liep zag hij direct wat er aan de hand was. Sennah had diarree gekregen en onze woonkamer versiert met hoopjes ontlasting. Daar kwam die geur dus vandaanâŠ
Helaas was het niet voldoende, want de volgende morgen herhaalde dit zich opnieuw. Sennah had weer zijn behoefte binnen gedaan. Zo stonde we voor de tweede dag op rij weer onze woonkamer te poetsen. Heel vervelend voor ons natuurlijk, maar ook voor Sennah die zich weer heel schuldig voelde. Uiteindelijk hebben we besloten om toch maar even naar de dierenarts te gaan. Hier kregen we diarree remmers mee en moesten we even zijn ontlasting in de gaten te houden. Het leek er nu op dat hij iets verkeerds had gegeten, maar zodra er bloed bij zou zitten moesten we terug komen voor een antibiotica.
Bloed in de ontlasting
Nou, ik was snel weer terug bij de dierenarts. Op de terug weg naar huis lieten we Sennah nog even uit en je raad het al. Er zat nu bloed bij de ontlasting. We konden direct omkeren om de antibiotica op te halen. De diarree remmers en de antibiotica deden hun werk. De volgende dag leek Sennah zich al beter te voelen en na twee dagen had hij weer zijn normale ontlasting.
Gelukkig heeft onze dierenarts een inloopspreekuur en zaten we aan het begin van de middag al in de wachtkamer. De klachten waren duidelijk en kwamen overeen met de situatie in maart. Hierdoor werd er deze keer anders gekeken naar deze situatie het gebeurde ons immers voor de tweede keer. Ook werden hierbij de andere klachten mee genomen.
Overgevoeligheid
We waren namelijk in de afgelopen maanden al een keer voor een oog en oor- ontsteking langs geweest. Hier werd mij toen al verteld dat dit mogelijk bij Sennah door een overgevoeligheid op âietsâ werd veroorzaakt. Maar dat het lastig te bepalen was wat dat iets dan is.
Nu met alle klachten bij elkaar werd ons voorzichtig voorgesteld dat dit mogelijk door Sennahs voer komt. Sennah krijgt DUCK, dat is een rauw vlees variant. Ons werd verteld dat honden die rauw voer krijgen over het algemeen wat sneller een bacterie of infectie oplopen door het rauwe vlees. Vaak is dit geen probleem, tenzij de hond wat gevoelig is. Dan hoeft er maar een kleine bacterie het lichaam in te komen en is dat voor een gevoelig hondje al genoeg om diarree te veroorzaken.
Ontlastingsonderzoek
De dierenarts stelde voor om een ontlasting onderzoek te doen. Dit om te kijken of er iets van parasieten of bacteriĂ«n in de ontlasting zitten. Dat werd poep verzamelen⊠Verder kregen we antibiotica mee omdat er bloed bij Sennahs ontlasting zat. En zo kregen we voor de tweede keer in vijf maanden dezelfde pilletjes weer mee naar huisâŠ
Voor het ontlasting onderzoek moesten we drie dagen ontlasting âsparenâ. Nou ik kan je vertellen, dat is niet mijn hobby. We hadden maandag ochtend al wat in een zakje gedaan, maar ’s avonds kwam er helemaal niks! Super handig natuurlijk als je voor een onderzoek ontlasting nodig hebtâŠ
3 dagen ontlasting
En zo werd het dinsdag, de hele dag niks. En toen was het woensdag, weer niks! Dat gaat lekker. Inmiddels hadden we van deze taak afkunnen zijn, maar omdat Sennah geen ontlasting had moesten we toch echt nog twee dagen ontlasting hebben. Gelukkig kwam het woensdag avond op gang. Ik ben volgens mij nog nooit zo blij geweest dat Sennah ging poepen!! En wat nog een fijne bijkomstigheid, het was weer normaal. Toen Sennah donderdag ook weer had gepoept was onze âverzamelingâ compleet. Snel naar de dierenarts met dat potje!
Mogelijk is het dus toch het voer. Nou zaten wij er al, in verband met onze aankomende vakantie, over na te denken om tijdelijk op brokken over te stappen. Maar nu deze klachten mogelijk allemaal voortkomen uit het voer hebben we besloten om helemaal over te stappen. We zijn nu bezig met het mengen van de twee voersoorten voor een geleidelijke overstap. Als Sennah straks volledig op de brokken zit hopen we dus dat de klachten niet meer terug komen. Dat zou betekenen dat we de oorzaak van deze kwaaltjes hebben gevonden. Maar dat is dus nog even afwachten. De tijd zal het ons lerenâŠ
Inmiddels hebben we wel zelf standaard ISO-gel in huis voor als Sennah’s ontlasting weer dunner is dan normaal. Daarmee wordt de ontlasting meteen weer steviger en poept Sennah gelukkig (voor ons en voor hem) in elk geval niet meer in huis.
Helaas is de zomervakantie al weer ten einde en komt deze blog wellicht als mosterd na de maaltijd. Maar aangezien er ook zat mensen buiten de schoolvakanties weggaan, wil ik toch mijn ervaring van onze eerste echte vakantiereis met Plint met je delen!
Uiteraard moet je thuis al de nodige voorbereidingen treffen, want wat ik net al zei, een hond is gewoon net een klein kind en er moet dus een heel scala aan spullen mee. Dit zijn de dingen waaraan je kunt/moet denken. Uiteraard kan het zijn dat jouw hond nog andere specifieke spullen gebruikt of nodig heeft en sommige dingen zijn natuurlijk super obvious. Dus hier een lijstje met alleen de belangrijkste spullen of zaken waar je even extra over na moet denken.
Hondenpaspoort
Heeft je hond alle verplichte inentingen? (zoals rabiës. Let op, deze moet minimaal 21 dagen voor vertrek gegeven zijn)
Automandje / Bench / Riempje om in het gordelsysteem te klikken (in sommige landen gelden strengere regels voor het vervoeren van je hond in de auto)
Mand / slaapplek / dekentjes
Waterfles met ingebouwd kommetje. Superhandig voor onderweg
Favoriete snacks en speeltjes van je hond
Wat voor eten neem je mee op vakantie? (wij geven thuis brokjes en vers vlees vanuit de vriezer, maar dat is op vakantie natuurlijk niet te doen. Daarom nam ik zelf op vakantie brokjes + blikvoer van Goooddog mee. Lees HIERmijn review over deze voeding)
Medicatie, supplementen en andere EHBO-middelen die je handig vindt
Een riem die je gemakkelijk ergens aan vast kunt maken (bijvoorbeeld een verstelbare lijn met extra bevestigingspunten)
Een lange lijn van een meter of 10 + grondhaak, zodat je hond lekker kan scharrelen als hij niet los kan
Tekentang
Iets waarmee je je hond eventueel kunt koelen. Een koelmat of een koelhalsband
Poepzakjes (duh)
Een oude handdoek, zodat je natte of modderige hond gewoon weer de auto in kan
Hondenshampoo / Borstel / Andere verzorgingsproducten
Een klapkrat om al deze spullen lekker handig en bij elkaar in op te bergen. (klapkratten zijn sowieso superhandige dingen voor op vakantie trouwens)
De lijst kan nog veel langer en specifieker want misschien ga je wel hiken of watersporten met je hond of misschien heeft jouw hond allerlei allergieën waarmee je rekening moet houden, maar met dit lijstje kom je in elk geval een eind.
Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik meer twijfels had gehad over het meenemen van Plint wanneer we zouden zijn gaan kamperen. Nu hadden we 2 keer een huis gehuurd waar best een aanzienlijk stuk grond omheen zat. Plint blijft eigenlijk altijd vrij goed bij ons in de buurt, dus ze kon heerlijk los scharrelen door de tuin. Wanneer je je hond aan moet lijnen bij de tent of stacaravan of iets dergelijks, dan heeft ie aanzienlijk minder bewegingsvrijheid. Plint is zoân hond die zichzelf overal omheen draait en onderdoor wurmt, dus wanneer ze aangelijnd had moeten zijn dan was ik 24/7 bezig geweest haar los te maken denk ik.
In Italië was het ook bloedheet waar wij zaten, dus wanneer je een huis huurt kun je je hond af en toe ook binnen laten of een paar uurtjes zonder hond de hort op gaan. Als het 40+ graden is dan kun je natuurlijk onmogelijk je hond een paar uur in een tent in de bench laten zitten. Je moet dus van tevoren goed nadenken over het doel van je vakantie en wat je hond aan kan.
UITJES
Aangezien het zo heet was moesten wij goed rekening houden met het feit dat je niet midden op de dag ergens naartoe kunt omdat honden natuurlijk niet over de gloeiend hete straten kunnen lopen. De vraag is of je ZELF rond het middaguur in de brandende zon wilt lopen voor je lol. Ik niet in elk geval. Dus dat doe ik Plint met haar zwarte vachtje en korte pootjes al helemaal niet aan.
Soms was het ook aan het eind van de middag nog heet op straat en dus moest Plint wel af en toe getild worden. Gelukkig is 5 kilo goed te tillen en afgewisseld met zoveel mogelijk in de schaduw lopen gingen onze uitjes prima! Ook tijdens het eten in restaurants hadden we geen omkijken naar haar. Ze lag lekker onder tafel rond te koekeloeren of te slapen.
Waar je wel aan moet denken is dat honden natuurlijk geen kerken, musea, waterparken en dat soort dingen in mogen. Dus ook dĂĄt zijn dingen waar je rekening mee moet houden. Bij kerken gingen we om de beurt even naar binnen, musea hebben we geskipt of bezocht wanneer de puber thuis bleef met Plint en toen we naar een waterpark gingen hebben we Plint thuisgelaten. Je kunt dan alleen niet een hele dag weg, maar slechts een paar uurtjes.
DE VOLGENDE KEER: MEE OF NIET MEE?
Conclusie: ik zou mijn hond zeker niet ĂĄltijd mee op vakantie nemen. Ondanks dat Plint het echt uitmuntend heeft gedaan en wij denk ik superveel mazzel hebben met zoân braaf en makkelijk hondje, beperkt het je toch. Je bent er continu mee bezig dat er ook een dier mee is waar je voor moet zorgen en waar je rekening mee moet houden. Thuis doe ik dat elke dag al en dus kon ik af en toe met mân kop niet helemaal lekker in de vakantiemodus zijn. Het voelde voor mij soms iets te veel als een normale thuisdag. Gelukkig zijn er meer mensen verliefd op Plint en kunnen we haar een volgende keer vast en zeker een paar weekjes ergens onderbrengen zonder dat ze ook maar enige aandacht tekort komt!
Al met al hebben we een heerlijke vakantie gehad en kan je Plint er uitermate goed bij hebben. Ze paste zich makkelijk aan en was superrelaxt! Is mee geweest naar dorpjes, naar restaurants, op een speedboat en heeft gezwommen (wat ze overigens best wel haat). Ze was als âbellissimo bassotto piccoloâ immens populair bij de Italianen en in de laatste week was haar absoluut favoriete stokkengooier – ons nichtje India van 10 – er ook. Dus Prinses Plint is nog steeds het heerlijke, strontverwende hondje dat ze altijd al was đ
Deze keer ga ik (Yiska) jullie vertellen over mijn avontuur in de Belgische Ardennen.
De bazin van ons maatje Mason the Akita kwam met het idee om met een groep Akitaâs te gaan wandelen. Dat leek ons zoân goed idee dat we ons gelijk hadden opgegeven. De bazen hebben met zân allen op Whatâsapp een PAWSapp aangemaakt en hebben samen allemaal besluiten genomen om de wandeling zo goed mogelijk te laten verlopen. Eigenlijk kwam het erop neer, dat we gewoon aangelijnd moesten blijven en verder mochten we alleen maar plezier maken.
De dag!
We stonden allemaal vroeg op. De baas moest naar zijn werk en de bazin ging even douchen. Daarna hadden de bazin, Beer en ik een fijn rondje langs de plas achter ons huis gelopen. Nee niet helemaal rond, want ik moest energie besparen. Het was ver genoeg, zodat Beer en ik even een pee pee en een doo doo konden doen.
Toen we thuis kwamen kregen we lekker te eten en werd Beer uitgebreid gekroeld door de bazin. Hij kon helaas niet mee, want de baas moest werken en de bazin kan zoân survivalwalk niet met 2 honden lopen. Dat vonden we heel erg jammer. Maar Beer had in de middag lekker met onze baas gewandeld. Geen zorgen. Niemand komt iets te kort in dit huis.
Daar gingen we dan. Samen met de bazin klom ik in de auto. Ze gaf me wel een kontje. Want dat is toch een beetje hoog⊠We moesten wel 2 uur rijden om bij parkeerplaats Ninlingspo aan te komen. Mijn bazin en ik vonden het allebei een beetje spannend. Want de bazin had nog nooit alleen, zo ver en door België gereden. Gelukkig deed de bazin het erg goed en na het eerste uur hadden we even een pauze genomen. Ik kon nog even een plas doen en wat drinken. We kwamen mooi op tijd op onze bestemming aan en konden nog even relaxen.
Toen kwamen Mason en zijn bazen aan. Mason moest eerst een beetje aan mij wennen en gromde eerst naar me. Omdat wij Akitaâs eerst altijd moeten wennen aan andere honden deden onze bazen dat nu ook. Ons gewoon even wat rust gunnen. Na een paar minuten waren Mason en ik rustig en konden we kennis maken. Dat ging echt super goed. Mason en ik begonnen gelijk te spelen. Toen we met zn allen bij elkaar gekomen waren en beetje kennis gemaakt hadden, begonnen we aan onze Akita Survivalwalk!
Gelukkig had de bazin goede bergschoenen aan. Want die waren echt hard nodig. De 6,8 km lange route bestaat uit boomwortels, keien, beekjes, leisteen, brugge(tjes)(n) en trappen. Sommige plekken waren super glad en andere plekken waren erg ruw. We hadden van tevoren al rekening gehouden met deze ondergrond. Maar toch heb ik in mijn enthousiasme de bazin onderuit getrokken. Oepsie⊠Ze was maar heel even boos.
Omdat ik nog niet mag klimmen, tilde de bazin mijn 35kg steeds op, bij de hoge opstapjes. Verder mocht ik het allemaal zelf doen, want ik vond het geweldig om met mijn poten tussen de boomwortels door te stappen, over de smalle bruggetjes te lopen en lekker door het water te banjeren. Het was er overal groen. Echt een super mooie omgeving om te gaan hiken. Wat dit kan je eigenlijk geen gewone wandeling noemenâŠ
Toen we op ons einde aankwamen gingen we met zân allen nog even afkoelen bij een beekje. De bazen praatten over alle ervaringen en hoe goed wij (de Akitaâs) het allemaal hebben gedaan. Iedere hond kreeg van Masons bazin nog een super super uitgebreide goodiebag. Daar zat echt heel veel lekkers in.
De bazin en ik liepen naar de auto. Daar kreeg ik nog wat water en toen begonnen we weer aan onze rit terug. Ik viel direct in slaap. Net zoals op de heenweg hadden we na een uur rijden nog een tussenstop. Deze keer wilde ik alleen de auto niet uit. Dus de bazin gaf me nog wat water en we reden weer verder naar âs-Hertogenbosch.
Toen we thuis aankwamen groetten Beer en ik elkaar direct ik ging even bij de baas kijken, maar hij stond te koken en dan mag ik niet te lang blijven hangen in de keuken. Dus ik ging lekker slapen. Want zoân survivalwalk is erg vermoeiendâŠ
We hebben het echt heel erg naar ons zin gehad. We willen daarom Masons Bazin in het bijzonder bedanken en natuurlijk al onze maatjes die hebben mee gelopen tijdens de Akita Survialwalk.
Zoals velen van jullie waarschijnlijk wel al weten, maak ik regelmatig foto’s van honden. De afgelopen tijd heb ik mij hier steeds meer in verdiept en ben ik ook van plan fotoshoots te gaan verzorgen. Voor de bloggers van The Dog Pen is er regelmatig een fotograaf die verschillende honden van de bloggers op de foto wil zetten. In september is deze eer aan mij! Er is mij gevraagd of ik voor de bloggers een fotoshoot wil verzorgen, en natuurlijk wil ik dat wel!
Deze blog gaat over aankomende shoot. Waar zal deze plaatsvinden? Wat heb je eventueel nodig en wat zijn dingen waar je op moet letten? Een leuke manier om je voor te bereiden voor de shoot!
Locatie
De fotoshoot zal gaan plaatsvinden in het Kamerven in Lieshout. Dit is eenvoudig te bereiken via de grote weg (N615) die tussen Gerwen en Lieshout loopt. Als je vanuit Lieshout de weg op rijd vind je aan de linkerkant een punt waar je een scherpe afslag kan nemen naar een parkeerplaatsje. Vanuit Gerwen is dit dus aan je rechterkant (zie onderstaande foto). Als je Oude Lieshoutsebaan 1 intypt in google maps, wordt je ook naar deze parkeerplaats gestuurd. Ik zal zorgen dat ik op tijd met mijn opvallende rode autootje aanwezig ben đ
Als iedereen aanwezig is, zullen we samen het bos in lopen. Ik heb verschillende plekjes uitgezocht waar foto’s gemaakt kunnen worden en deze zullen we dan ook om de beurt aflopen. Sommige plekken zijn in de heide, de ander bij omgevallen bomen en er zijn ook een paar plekken midden in het bos waar ik mooie plekjes heb gezien voor de shoot.
Benodigdheden
De honden mogen in het Kamerven officieel niet los. Blijft je hond op commando goed zitten wanneer hij aan de beurt is voor de foto’s, dan is het geen probleem als de lijn even los gaat. Mocht je hond er graag op uit gaan is het ook mogelijk om de lijn gewoon aan te houden natuurlijk! Ik zal zelf mijn lange lijn meenemen, mocht iemand deze willen gebruiken kan dat uiteraard, dit kan soms handig zijn met foto’s in bijvoorbeeld de heide. Het is mogelijk dat er honden loslopen van andere mensen, mochten deze te dichtbij komen zal ik vragen of ze weg willen gaan. Schrik er dus niet van als er opeens een loslopende hond voorbij komt.
Zorg voor jezelf voor goede schoenen die vies mogen worden. Het ven kan af en toe wat drassig zijn en dat resulteert vaak in hele vieze schoenen. Ik zal zoveel mogelijk deze plekken vermijden, maar op sommige stukken blijf je het houden.
Na de shoot
Na de shoot zal ik uiteraard alle foto’s gaan bekijken en de mooiste er uit pakken. Ik hoop dat ik per hond minimaal 3 goede foto’s kan maken en deze uiteindelijk doorsturen naar jullie. Mochten er meer tussen zitten, zal ik dit laten weten. In verband met school en werk kan het even duren voordat de foto’s klaar zijn, maar het zal zo snel mogelijk zijn!
Dit waren een paar tips om jullie vast mee te geven voor de shoot. Mocht er iets niet duidelijk zijn, kan je me altijd een berichtje doen! Het lijkt me onwijs leuk om een shoot te mogen doen voor een groep van onze bloggers en kijk er heel erg naar uit!
Na Animal Event hebben wij de smaak van de hondenevenementen goed te pakken! Twee vriendinnetjes van mij attendeerden mij op Bark in the Park; dit evenement wordt gehouden op het landgoed van Kasteel Groeneveld in Baarn. Ik had er wel eens van gehoord maar ik wist nog geen details. En ja dan moet je natuurlijk snel op onderzoek uit!
Maar wat is het dan?
Bark in the park is een wat kleinschaliger hondenevenement in Baarn, dit tweedaagse evenement richt zich op zaterdag op Engelse en Franse bullen onder de naam ”Viva la Frenchie”. Â Op zondag zijn honden van alle rassen welkom op de ââDogtasticââ themadag.
Tijdens Bark in the park zijn er diverse stands, demoâs en workshops die je kunt bezoeken, door het kleinschaligere van dit evenement waren er ook diverse shops aanwezig die wij al goed kennen van Instagram. En als kers op de taart was het demoteam van de Nederlandse Newfoundlander club aanwezig met een demonstratie van het waterwerk. Daar word ik natuurlijk super blij van!
De hamvraag: met of zonder hond
Na wat wikken en wegen kon ik het niet laten om toch te gaan, samen met Natascha, Mila en Fender.
In eerste instantie had ik besloten om de jongens lekker thuis te laten. Vooral aangezien er veel water op het landgoed aanwezig is en ik stiekem erg bang was voor een herhaling van Fender zijn zwempartij op Animal Event. Daarbij opgeteld dat een (groot) deel van onze waterwerk groep lid is van het demoteam zag ik Fender in mijn achterhoofd alweer midden in een vijver liggen zonder enige intentie om het eerste uur terug te komen.
Uiteindelijk kreeg ik een app berichtje van iemand van het waterwerk team met de vraag of ik ook kwam en welke dag ik aanwezig zou zijn. En dat als ik kwam met een of beide jongens dat ze gerust mee het water in mochten. Tja, toen werd mijn keuze eigenlijk 100% omgedraaid en besloot ik Fender mee te nemen. Mocht hij het dan niks vinden, overprikkeld raken of gewoon liever willen zwemmen? Dan was dit gewoon mogelijk en was ik niet voor ââniksââ twee uur van huis af.
Het evenement
We waren even voor de aanvang van 11:00 uur daar zodat we lekker dichtbij konden parkeren, tevens hadden Natascha en ik afgesproken met twee vriendinnen Roos & Stefanie die ook met hun honden Luna en Ted aanwezig zouden zijn op Bark in the Park. Â Het duurde even voordat we elkaar hadden gevonden maar de hereniging kon beginnen! Op naar een paar uurtjes spelen & knuffelen met de hondjes, lekker bijkletsen en natuurlijk shoppen!
Het evenement zelf bestaat uit ongeveer een 50-tal kraampjes waar je van alles kon kopen. Mandjes, snackjes, speelgoed, bandenaâs, riemen, bedenk het je en het was aanwezig! Tevens waren de workshops en demoâs op afgesloten stukjes zodat je in alle rust deel kon nemen aan een workshop of een demo kon bekijken!
Nadat we onze rondjes gelopen hadden moesten Roos en Stefanie helaas alweer naar huis toe, maar onze Fender had nog een verrassing op de planning staan. Hij mocht namelijk mee zwemmen met het demoteam van de NNFC. Ik was wel eerlijk gezegd lichtelijk ongerust dat hij mij niet zou komen op halen in een andere omgeving en met mensen die aan het kijken waren maar gelukkig kwam het helemaal goed!
Fender heeft zich heerlijk geamuseerd met het zwemmen en we hebben zelfs voor de eerste keer samen geSUPt. De vorige keer dat ik het probeerde vond Fender dit heel spannend maar het ging nu eigenlijk supergoed, ik kon zelfs staand peddelen. Meneertje bleef wel blaffen maar dat is bijna âânormaalââ wanneer hij mag waterwerken, de prikkels en het enthousiasme komen er dan helemaal uit. Hij voelde zich rustig genoeg om op zijn gemakje te gaan drinken ondertussen dat hij werd rond gevaren, ik zeg missie geslaagd!
Op naar huis!
Om 17:00 uur was Bark in the Park afgelopen en was het tijd om onze spulletjes te pakken en huiswaarts te keren, Mila en Fender waren beide doodop. En ik zelf? Ik stiekem eigenlijk ook wel. Fender die plofte neer in het kofferbak en viel vrijwel meteen in een diepe slaap totdat we thuis waren.
Ik ben echt super trots op Fender maar ook op Mila, het was voor haar het eerste evenement en ze heeft het echt super gedaan! Fendertje heeft ook perfect geluisterd en (bijna) de hele tijd netjes meegelopen aan de lijn.
Ik zeg volgend jaar weer!
Ben jij ook op Bark in the Park geweest? We horen graag jou ervaring!
Iedereen die ons volgt, weet dat wij van wandelen houden. Als je geen tuin hebt, zul je ook wel moeten. Vaak wandelen betekent niet dat je veel wandelt, dus ik vond het leuk onze wandelroutine eens onder de loep te nemen!
Puppytijd
Het begint natuurlijk allemaal met zindelijkheidstraining. Je leert je pup buiten te plassen, vaak kost dit heel veel moeite. Er wordt gezegd dat de Franse Bulldog bekend staat als moeilijk zindelijk te krijgen hond. Bewijs hiervan kan ik niet vinden, maar voor Jolie geldt dit zeker weten! Jaeda kwam als herplaatser al zindelijk bij ons, dus dat scheelde.
Buitenhonden
Jolie is echt een buitenhond, ze vond het als pup al heerlijk om buiten te zijn. Dat is gelukkig niet veranderd. En dan niet alleen om te wandelen maar ook gewoon om lekker op het balkon te chillen (nu met Jaeda erbij).
Toen vs nu
Voordat Jaeda erbij kwam, wandelden Jolie en ik 5 x per dag. Ja, 5 keer. Mijn dagen bestonden dus uit wandelen, wandelen en nog eens wandelen. Vond ik niet erg, ik koos er zelf voor en bovendien had Jolie veel energie, kampte ze met chronische blaasproblemen en zoals ik al zei ze houdt van wandelen.
Nu Mina in ons gezinnetje erbij gekomen is, is onze wandelroutine veranderd. We wandelen minder (lang) dan voorheen, maar nog altijd meer dan de gemiddelde hond. Uitzondering zijn natuurlijk warme dagen, bij 23 graden of warmer lopen we geen grote rondes.
Onze routine
Jolie en Jaeda houden van uitslapen en bepalen zelf wanneer hun dag begint. Ergens tussen 9 en 10u worden ze langzaam wakker. Meestal zit Mina dan aan haar fruit tussendoortje of is ze net klaar, afhankelijk daarvan gaan we meteen aan de wandel. Om de dag een lange wandeling; de ene dag 20 min en de andere dag 60-90 min. We wonen in een groenrijke omgeving dus wandelen elke keer een andere route.
Daarop volgen 3 wandelingen van 20 min, rond 15.00 uur, rond 19.00 uur en voordat we naar bed gaan, rond 00.00 uur.
Vergeleken met voorheen is dit weinig, maar meer is met een baby erbij bijna onmogelijk. Er zijn ook honden die niet verder dan de achtertuin komen, dus slecht hebben deze twee dames het zeker niet!
Wandelen jullie ook veel, of juist niet? Ik ben benieuwd naar jullie wandelroutine!
Laatst hoorde ik mijn baasjes praten over een hondenevenement vlakbij ons in de buurt.
Nou dat leek mij wel wat. Zullen we gaan vrouwtje?
Wel of niet mee
In Baarn bij Kasteel Groeneveld bleek er een hondenevenement te komen. Dat had mijn vrouwtje gelezen op Facebook.
Het leek haar leuk om daar heen te gaan en ze besprak dit met het baasje.
Maar wat hoorde ik… Ze twijfelden of ze mij mee moesten nemen. Hallo, een hondenevenement en daar dan heen gaan zonder mij? Ik vond het grote onzin. Mijn vrouwtje zei dat het te maken had met dat ik andere honden ontmoeten aan de lijn nog al moeilijk vind waardoor het voor mij hoogstwaarschijnlijk veel te druk zou zijn. Nou je snapt dat ik flink baalde.
Uiteindelijk besloten mijn baasjes dat ik toch mee mocht. Joepie!
Want dit evenement is lekker dichtbij dus mocht het toch niet gaan zouden we zo thuis zijn en mijn vrouwtje won ook nog eens entree kaarten.
Daarnaast zou het een goede training zijn omdat ik al veel oefen op straat samen met de baasjes met het passeren van honden aan de lijn. Dat gaat gelukkig steeds beter.
Bark in the Park
Dit hondenevenement werd gehouden op 17 en 18 augustus bij Kasteel Groeneveld in Baarn.
Op zaterdag de Vive la Frenchie voor de Franse en Engelse buldogs en op zondag Dogtastic voor alle honden.
Het Kasteel ligt op een landgoed met veel water, mooie natuur en bomen. De omgeving is dan ook heerlijk om te wandelen met de hond. In het weekend is het hier altijd druk met wandelaars en honden. Ook mag de hond los op het landgoed maar natuurlijk niet bij het evenement.
Tijdens het evenement werden demonstraties gehouden van schapen drijven tot waterwerk maar ook kon je workshops volgen zoals hoopers en dogfrisbee. Daarnaast waren er ruim 50 kraampjes met heel veel speeltjes,voer, halsbanden, manden, toffe bandanas en wat te eten voor de baasjes.
Op pad
Aangezien ik geen buldog ben gingen wij er die zondag heen. Duimen dat het droog zou zijn want er was veel regen voorspeld.
De baasjes besloten op tijd te gaan zodat het nog niet te druk zou zijn. Omdat we er vlakbij wonen, hoefden we maar een kwartier te rijden.
Voor dat we naar binnen gingen liepen we eerst even een stukje naast het kasteel zodat ik even los kon lopen en mijn behoefte kon doen.
Toen we naar de ingang liepen zag ik heel veel honden. Jee wat spannend en ik wilde er gelijk naar toe. Maar nee, dat mocht natuurlijk niet. Omdat wij kaartjes hadden gewonnen moesten we ons even melden en konden toen naar binnen. Met de baasjes even kijken, observeren en aan de wandel. Ik merkte dat mijn baasjes het ook wel spannend vonden voor mij. De baas liep met mij zodat mijn vrouwtje haar handen vrij had. De paden waren hier en daar vrij breed zodat we ruim konden passeren.
We liepen eerst een rondje zodat we een eerste indruk op konden doen van de omgeving. Tussendoor zochten we even een rustig plekje zodat ik even alles kon laten bezinken maar ik deed echt heel goed mijn best om niet naar alle honden te gaan.
We kwamen een collega tegen van mijn baasje met diens vrouw en hun honden. En zo gezellig. We kwamen ook mede bloggers tegen! Sennah, Fender en Mila. Het lukte zelfs om een foto te maken.
We kwamen ook het vrouwtje van Lady Rebel tegen met haar kraampje Rebel and Moon met onder andere super toffe bandanas en teken halsbanden. Rebel zelf was niet mee, wat wel jammer was want wij hebben verkering samen.
Even rondneuzen
We deden nog een tweede rondje waarbij mijn vrouwtje nog wat lekkers voor mij kocht.
Omdat de baasjes het toch wel pittig voor mij vonden hebben we geen workshops gevolgd en weinig demonstraties gezien. Hier alleen al aanwezig zijn was genoeg voor mij.
Mijn baasjes waren echt super blij dat ik niet naar elk hondje vloog en ik zelfs gewoon naast sommige honden kon zitten zonder heel druk te worden. Natuurlijk vond ik het wel lastig als een hond opeens naar mij toe kwam, of van die bazen die hun hond aan een rollijn hadden die dan overal tussendoor liepen zodat wij bijna ons nek braken en de baas totaal niet oplette. Zucht…
Ik kon het ook niet laten om regelmatig een hap te zetten in het gras wat kletsnat was van de dag daarvoor. Dat vind ik zo lekker.
Nou hebben wij het zelf op wat spetters na wel droog gehouden. De hondjes die er de dag daarvoor waren hadden minder geluk.
Mooi geweest
Na zo’n tweeĂ«nhalf uur vonden mijn baasjes het voor mij mooi geweest. Zo veel indrukken, zo veel prikkels. Nog langer blijven leek ze niet zo verstandig. Wel jammer maar ik was echt wel heel moe.
Wie weet mag ik als ik goed mijn best blijf doen dan volgend jaar wel mee naar Animal Event.
Volgens mij waren mijn baasjes wel trots op mij dat ik op soms wat getrek en gespring na mij zo goed heb gedragen. Ik vond het heus soms wel moeilijk maar dat is ook wel logisch met al die geuren en honden.
Ga jij ook wel eens naar een hondenevenement en hoe vindt jij dat dan?
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
