Welke honden kunnen goed alleen zijn?

Een veelgestelde vraag bij mensen die op zoek gaan naar een hond is, welke honden kunnen goed alleen zijn? Op zich een logische vraag tegenwoordig zijn we allemaal vaak de deur uit, zowel vrouw als man werkt buitenshuis. Maar een hond is toch wel erg leuk. Dus je gaat op zoek naar een hond die makkelijk en goed alleen thuis kan blijven.

Niet bestaand ras

Hét hondenras die bij uitstek goed alleen thuis kan blijven bestaat helaas niet. Veel honden vinden het wel erg fijn als ze gezelschap hebben gedurende de dag. Of dat gezelschap is van een andere hond of van een mens verschilt per hond. Er bestaan natuurlijk wel rassen die erg zelfstandig zijn en niet perse mensen nodig hebben, maar dit zijn vaak werkhonden die gewend zijn de hele dag een taak uit te voeren. Zoals het beschermen van een kudde bijvoorbeeld. Ook deze zelfstandige hondenrassen kunnen niet de hele dag alleen thuis zitten, omdat ze dan gek worden van verveling.

Puppy

Wanneer je op zoek gaat naar een pup van een ras die goed alleen thuis kan blijven, moet je rekening houden dat de eerste maanden van een puppyleven er ook iemand de hele dag thuis moet zijn. Jouw pup is nog niet zindelijk, heeft meerdere keren per dag eten nodig en een klein rondje buiten om te zorgen dat er niet binnen wordt geplast en gepoept. Bovenal heeft de pup ook aandacht, begeleiding en opvoeding nodig. Wanneer je op zoek bent naar een hond die goed alleen thuis kan blijven is een pup eigenlijk een no-go.

Hond uit het asiel

Wanneer je kiest voor een hond uit het asiel of een herplaatser, dan weet het asiel vaak wel of deze hond goed alleen thuis kan zijn. Juist omdat de hond al volwassen is en al een tijd met mensen samen heeft geleefd is er informatie over de hond en kun je dit gebruiken om tot de juiste beslissing te komen. Een goed asiel zal je ook vragen hoeveel je thuis bent en hoe het dagelijks leven van de hond er uit zal gaan zien. Maak het nu niet mooier dan het is, werk je 8 uur per dag vertel dit dan. Zo zorg je dat de juiste match gemaakt kan worden.

Een leven lang

Als het goed is, kies je voor een hond en heb je deze zo lang als de hond leeft. Dat betekent dat er ook bij jouw hond dingen kunnen veranderen. Honden worden nu eenmaal sneller oud dan mensen. Waar de hond eerst heel goed alleen kon blijven, kan het gebeuren dat de hond op latere leeftijd toch verlatingsangst ontwikkeld. Senior honden kunnen meer zorg nodig hebben en meer tijd en aandacht. Het is goed om stil te staan bij de levensloop van een hond en de verschillende behoeften die jouw hond heeft op verschillende leeftijden.

hond wacht op baasje

Wat is goed alleen thuis zijn?

Een ander ding is, wanneer spreken wij van een hond die goed alleen thuis kan blijven? Als er niets kapot gaat als je weg bent? Als de buren niet klagen over een blaffende of piepende hond? Misschien is dat voor ons wel prima, de hond veroorzaakt immers geen overlast, maar dat wil nog niet zeggen dat de hond geen verlatingsangst heeft. Sommige honden doen de hele dag niets anders dan wachten op jouw thuiskomst. Sommige honden bevriezen uit angst en andere honden verstoppen zich. Je zou toch niet willen dat jouw hond doodongelukkig en bang is het merendeel van de dag? Een manier om te monitoren wat jouw hond doet als je er niet bent is een camera in huis waarmee je kunt zien wat er in huis gebeurt en wat jouw hond doet als je er niet bent.

Deze CleverDog wifi camera bijvoorbeeld:

In het kort

Even in de samenvatting:

  1. Iedere hond heeft aandacht en tijd nodig
  2. Pups hebben meer tijd en aandacht nodig
  3. Wil je een hond die direct alleen zou kunnen blijven ga naar een asiel
  4. Laat je adviseren in een asiel en vertel eerlijk over jouw leefsituatie
  5. Zorg dat je alleen een hond neemt als je deze een gelukkig leven kunt bieden
  6. Een hond die niet sloopt of blaft kan toch verlatingsangst hebben
  7. Ook in een andere levensfase kan jouw hond meer tijd van je nodig hebben

Eigenlijk is er op de vraag; welke honden kunnen goed alleen thuis zijn maar één antwoord en dat is: een speelgoed hond. Maar we willen je met deze blog toch laten zien dat er zeker ook voor mensen die veel van huis zijn mogelijkheden zijn om toch een hond te kunnen nemen. Een andere insteek kan nog zijn dat je in overleg met jouw werkgever gaat om te kijken of jouw hond mee naar werk zou kunnen.

Daar hebben we deze tips over geschreven: Jouw hond mee naar werk, hoe regel je dat?

De Hondentandarts – Chantal van AnimalDent

Onze trouwe volgers zullen het wel weten; Tibbe is in zijn jonge jaren erg veel ziek geweest en is hierdoor veelvuldig in aanraking gekomen met antibiotica en andere medicatie. Ik ben geen groot fan van deze middelen en doe het liever via de natuurlijke weg, maar in Tibbe zijn geval kon het helaas niet anders. Het gebruik van deze medicatie heeft bij Tibbe voor een zwak gebit gezorgd. Tandplak en -steen vormt zich bij hem sneller dan anders. Om deze reden gaat Tibbe naar de hondentandarts, dit is een jaarlijks bezoek. In deze blog post ga ik hier dieper op in, want onze hondentandarts doet dingen net even anders!

Tibbe houdt niet van tandenpoetsen. Hij vindt het niet erg, maar heeft het gewoon liever niet. Gelukkig is dit geen probleem, zolang de hond maar iets te kluiven heeft. In de natuur hebben honden tenslotte ook geen tandeborstels! Door op een heerlijk sappige kluif te kauwen, kauwen ze plak en steen vanzelf weg. Alleen ligt dit bij Tibbe net even anders, omdat plak en steen zich dus sneller vormt. Hij kan er als het ware niet meer tegenaan kluiven. Gelukkig vonden wij twee jaar geleden Chantal van AnimalDent in Purmerend. Zij houdt Tibbe’s gebit jaarlijks bij.

Chantal heeft voor dierenarts gestudeerd, maar is zich gaan specialiseren in de mondhygiëne van verschillende dieren. Ze doet dus niet alleen honden, maar ook katten, knaagdieren en zelfs paarden. Ze heeft een praktijk aan huis waar Tibbe en ik jaarlijks komen. Anders dan een dierenarts brengt Chantal de dieren niet onder narcose om aan het gebit te werken. De dieren krijgen een klein roesje, en met heel veel geduld maakt ze het gebit weer keurig schoon. Ook is er een groot verschil in prijs tussen een behandeling bij de dierenarts ten opzichte van Chantal. Bij de dierenarts betaal je veel geld voor de narcose, maar ook voor de behandeling zelf. Bij Chantal is dat slechts een fractie daarvan! Na afloop geeft Chantal tips mee voor het schoon houden, en vaak geeft ze ook een goodiebag met lekkers mee. Chantal is onwijs lief met de dieren, Tibbe vindt het dus helemaal niet erg om er te komen! Als baasje vindt ik het ook geen bezwaar om Tibbe daar te laten, Chantal geeft het vertrouwen dat het allemaal wel goed zit. Meestal duik ik lekker de stad in voor een kopje koffie terwijl Chantal met Tibbe aan de slag gaat.

Chantal belt me op wanneer Tibbe klaar is en opgehaald mag worden. Ze vraagt meestal van tevoren of je het goed vindt als ze de hond na de behandeling lekker door de tuin laat lopen (sommige baasjes willen niet dat hun hond vies wordt dus doet ze dit niet zomaar). Natuurlijk vind ik dit altijd goed, dus wanneer ik er aankom scharrelt Tibbe heerlijk door de tuin en lijkt hij de behandeling al lang en breed weer vergeten te zijn. Dit vind ik een groot voordeel, dat je hond na afloop niet in een kennel wordt opgesloten maar dat hij de kans krijgt om lekker hond te zijn!

Nu we in Amerika wonen zullen we een nieuwe Chantal moeten zoeken. Maar alle tips en goede zorgen van Chantal kunnen we in onze zak steken. Ben jij wel eens met je hond bij de hondentandarts geweest? Of hou je het gebit van je hond zelf goed schoon?

DJ, mijn allerbeste vriendje.

Daisy gaat voor het eerst dit jaar met vakantie! Een autovakantie naar Denemarken. Haar beste vriendje DJ (onze andere hond) mag helaas niet mee. Hij mag het land niet in, daarnaast is hij ook al aardig op leeftijd en houdt hij niet van autorijden. Maar waarom mag hij het land niet in?

Sinds 1 juli 2010 zijn er verschillende hondenrassen niet langer toegestaan in onder andere Denemarken. De bekende rassen Pitbull Terriër, American Staffordshire Terriër (zoals DJ), en de Boerboel mogen niet meer het land in. Zo zijn er nog een aantal hondenrassen. Als je een hond hebt die op 1 van de rassen lijkt die er niet in mogen, moet je kunnen bewijzen dat de betreffende rassen er niet in zitten. Dit kan bijvoorbeeld met een erkende stamboom.

Erg jammer dat deze invoerregel bedacht is, als je het aan ons vraagt. Het kunnen echt zulke lieve honden zijn. Mensen die deze rassen niet kennen, zien vaak alleen de media berichten waarin deze hondenrassen vaak zwart worden gemaakt. DJ is echt heel lief, doet geen vlieg kwaad. Hij kan bewijze van nog bang zijn voor een vuilniszak.
Iedereen die DJ kent is verliefd op hem. Op zijn grote kraalogen, die je heel schattig aan kunnen staren op de hoop dat je hem wat lekkers geeft. DJ gaat naar mijn schoonouders, hier is hij ook opgegroeid. Dat is toch wel een prettig idee. We gaan hem wel missen.

Daisy mag overigens ook niet overal komen in Denemarken. Er zijn daar twee eilanden waar honden in het algemeen verboden zijn. Namelijk het eiland Livø en Christiansø.

Veel mensen die ons zien wandelen met DJ hebben een blik alsof hij ontzettend gevaarlijk is. Men gaat er veelal van uit dat het een vechthond is. Je hebt ook mensen die een blokje om lopen, of snel de bosjes in springen… Ja, dat hebben we echt een paar keer meegemaakt. Ik moet dan altijd wel een beetje lachen. Vooral omdat ik weet dat DJ niks of niemand kwaad doet. Als hij iemand ziet, begint hij nog net niet te dansen. Zo hard kwispelt hij er op los van enthousiasme. Niet iedereen is natuurlijk bang voor DJ. Als er een keer iemand langsloopt en die persoon begint hem wel te aaien, ben ik toch altijd wel weer verbaasd. Maar ik vind het dan ook extra leuk. DJ geeft likjes, en is dan helemaal in zijn nopjes.

Dit ras kan wel echt een gezinshond zijn. Ze kunnen goed met kinderen overweg en vormen een hechte band met het gezin. Het zijn levendige honden, die veel beweging vereisen. Ze kunnen zich wel snel dominant opstellen. Het is belangrijk dat hier snel op ingegrepen wordt vanaf het begin van hun opvoeding. Consequent zijn is bij de meeste honden van belang, zo ook bij de Staffordshire Terriër.

DJ is heel speels, lief, en erg aanhankelijk. Het liefste knuffelt hij de hele dag met je.
Hij is de beste vriendjes met Daisy de Beagle. Toen we Daisy de eerste dag hadden, was DJ bang voor haar. Hij liep snel van haar weg en zodra zij op de bank kwam, ging hij er snel vanaf. Al snel was dit gedrag voorbij en was hij aan haar gewend. Nu doen ze alles samen. Zo prachtig om te zien!!

De processierups wat kun je nu al doen voor volgend jaar?

Zoals je hebt kunnen lezen in de blog ‘De gevaren van processierupsen voor de hond’ zijn processierupsen voor honden heel erg hinderlijk en gevaarlijk. Nu schreven wij deze blog al in 2018. In deze blog hebben we al een aantal tips gegeven wat je kunt doen tegen processierupsen en wat je kunt doen wanneer jouw hond wel in aanraking is geweest met de processierups.

Processierups 2019

Hoewel ook vorige jaar het aantal processierupsen al was toegenomen ten opzichte van de voorgaande jaren. In 2019 is het aantal processierupsen verdrievoudigd. Daarnaast, door de extreme warmte zo vroeg in het seizoen, komen de rupsen ook nog eens vaker naar beneden uit de boom gelopen. Dit jaar zijn er zelfs 2 honden en 1 kat ingeslapen door de processierups.

Wat kun jij nu doen?

Het processierupsen seizoen loopt inmiddels gelukkig weer bijna ten einde. Maar ja wat gaan we volgend jaar weer krijgen? Met deze blog willen we een aantal tips met je delen, wat je nu al kunt doen om de processierups in jouw leefomgeving te verminderen.

Gemeentebeleid

Neem contact op met de gemeente waar je in woont. Er zijn best een aantal (preventieve) maatregelen die de gemeente kan nemen om te voorkomen dat de uitbraak van de processierups weer zo groot wordt als dit jaar. Nu alvast contact opnemen met de gemeente om te vragen naar hun beleid en of ze aankomend jaar gaan inzetten op preventieve maatregelen kan in elk geval geen kwaad.

Natuurlijke vijanden

De processierups heeft een aantal natuurlijke vijanden, zoals het koolmeesje. In een aantal gemeenten zijn in de eikenbomen nestkasten voor koolmeesjes opgehangen om deze juist te stimuleren te nesten in de eikenbomen zodat zij de rupsen kunnen opeten. Het mooie van een koolmees is dat ze de rupsen eten voordat ze brandharen hebben. Zij hebben dus een gezond maaltje en wij hebben geen enkele last van de brandharen van de eikenprocessierups. Absoluut een win-win situatie. Natuurlijk kun je ook nestkasten van de koolmees in jouw eigen tuin ophangen. Check wel even waar deze aan moet voldoen op de site van de vogelbescherming bijvoorbeeld. Dan weet je zeker dat ze ook gebruik gaan maken van de nestkast.

natuurlijke vijand processierups

Geen gif

Wil je graag dat de koolmeesjes aan de slag gaan tegen de eikenprocessierups? Dan is het verstandig om in jouw tuin geen gif te gebruiken tegen ongedierte. Middelen tegen buxusmot bijvoorbeeld hebben heel veel jonge koolmezen het leven gekost. Die hebben we nu juist zo hard nodig! Tuinier dus zo gifvrij mogelijk om de natuurlijke vijanden van de processierups in leven te houden.

Niet zelf gaan lopen rommelen

De brandharen zijn echt heel erg gevaarlijk. Ga dus nooit zelf aan de slag met branders. Wanneer een gerenommeerd bedrijf de processierupsen weghaalt, moet de as van de nesten nog minimaal 8 jaar begraven worden. Pas na 8 uur verbrand en begraven kunnen ze geen schade meer toebrengen. Daar doe jij dus helemaal niets tegen met jouw huis/tuin en keukenbrandertje. Sterker nog wie weet maak je het alleen maar erger door de brandharen zo juist te verspreiden.

De streken van Saar

Geïnspireerd door een oude blog van medeblogger Nacho over zijn blunders, doe ik vandaag een boekje open over de meest blunderige, stoute of grappige puppystreken van Saartje. Anders dan de uitgelichte foto doet vermoeden, is ook zij af en toe een (klein) monster(tje)

Hoewel kleine puppy’s er vaak schattig uitzien, weten hun baasjes dat er ook een andere kant aan deze lieve puppy-oogjes zit. Puppy’s bijten, lopen weg, springen tegen andere mensen op, slopen je favoriete sneakers of bh en plassen soms nog in huis. Dit is allemaal vervelend, maar volgens vele baasjes is dit pas het begin: vanaf vijf maanden oud kan een hond in de puberteit raken, waardoor het gedrag van de hond behoorlijk kan veranderen. De hormonen beginnen te stromen en dit uit zich vaak in bananen in de oren, plotseling ‘geheugenverlies’, opstandigheid en soms ook bijvoorbeeld angstigheid. (bron: www.licg.nl)

Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat Saar in de puppyperiode helemaal niet echt vervelend was. Natuurlijk waren de eerste twee weken heftig; ze was nog niet zindelijk en ik ‘sliep’ (lees: wachtte tot ze klaar was met piepen en stelde haar gerust) naast haar in de woonkamer. Toen deze eerste wenperiode echter eenmaal voorbij was heb ik eigenlijk niets meer te klagen gehad. Saartje kon gelijk al redelijk goed loslopen (en terugkomen), ze leerde ontzettend snel, ze was altijd lief tegen andere honden en sloopte geen dingen in huis (op een paar Crocs na, maar geef haar eens ongelijk). Wel was ze écht een bijtertje; we noemden haar ook wel ‘de terrorhond’. Nu dit alles is opgehouden zijn daar dus haar puberstreken voor in de plaats gekomen, wat een feest!

  1. Mevrouw bepaalt haar eigen wandeling

’S ochtends wandelen Saar en ik altijd hetzelfde rondje, omdat we dan niet toe zijn aan uitdagende situaties. Onverwachte dingen hebben we geen zin in zo vroeg J Afgelopen week schrok ze van een klein jongetje op het pad, dus besloot ze op de dijk (waar auto’s rijden) te gaan lopen terwijl ik dacht dat ze in de struikjes liep. Ik bleef haar roepen en ineens kwam ze van de andere kant aangerend (meer dan een kilometer verderop) en bleef daar zitten (uiteraard weigerde ze ook om naar mij toe te komen..).

  1. De Borstel

Saar heeft één hele dure borstel, gekocht voordat ze er überhaupt was omdat ik toen nog dacht dat je van alles altijd het allerduurste moet hebben voor je puppy. Saar haat deze borstel natuurlijk (zoals met alle dure spullen), dus hij ligt al weken ongebruikt op tafel. Pas geleden lag Saar dan ook heel rustig in de tuin, ik had iets moeten vermoeden toen ik haar een halfuur niet had gehoord en ja hoor… ze heeft de borstel van tafel gepakt en vakkundig opgekauwd.

Saar puberstreken

  1. De trukendoos van Saar

Eén van haar recentst ontwikkelde grapjes: ik geef haar een brokje in de bek tijdens het wandelen omdat ze goed naast loopt, zij doet net alsof deze gevallen is, ik help haar mee zoeken naar het koekje op de grond en vervolgens trekt ze de riem uit mijn handen en gaat lekker iets anders doen. Echt grappig.

Dit was slechts een greep uit alle streken van de afgelopen tijd, dus een vervolg volgt vast!

(en ze lijkt zo lief)

Wat haalt jouw hond allemaal uit?

Hip deze zomer: suppen met je hond!

De ultieme manier om van het water te genieten is op een plank rustig peddelend door het water te glijden; suppen dus! Dat suppen steeds bekender is geworden dat heb je vast al meegekregen.

Suppen

Logisch ook, suppen is een hele fijne en ontspannen manier om op het water te vertoeven. In Nederland kun je in verschillende steden door de grachten suppen, maar ook op meren en rivieren kun je fijn suppen. Suppen staat voor Stand Up Paddle, je staat immers op een groot supboard en met paddle in je hand, waarmee je jezelf voortbeweegt. In het Engels wordt het suppen simpelweg Paddle Surfing genoemd.

Suppen met de hond

Het suppen is op zichzelf al een mooie sport waar je een goed evenwicht voor nodig hebt. Stel je nu eens voor dat je dit samen met jouw hond gaat doen! Moeilijk! Jouw hond blijft natuurlijk nooit helemaal stil liggen en zorgt ook voor een extra gewicht op het supboard. Als jullie eenmaal de perfecte balans hebben gevonden, is het samen met jouw hond over het stille water varen de ultieme beloning voor het harde werk.

paddle board met hond

Steeds populairder

Het suppen met de hond wordt steeds populairder, er zijn ook verschillende hondenscholen of surfscholen waar je een les of een cursus suppen met de hond kunt gaan doen.

Zomer 2019

Eigenlijk ook heel logisch, wat is er nu mooier dan samen met jouw hond op het water aan de slag te gaan met een nieuwe sport. Inmiddels hebben er al 3 van onze hondenbloggers op een supboard gestaan (of gezeten) met hun hond. Hoe leuk is dat? De eerste 2 blogs over het suppen met de hond staan ook al online!

Onze bloggers suppen ook!

Zo lees je in de blog van Beer al dat hij mee is geweest suppen en de baasjes van Beer zijn zo enthousiast over het suppen dat ze al een eigen board hebben gekocht. Ook Carlijn en Bumper zijn gaan leren suppen en dat samen met Mila, daar lees je alles over in de blog van Bumper & Fender.

En heb jij al een supworkshop gevolgd samen met jouw hond? Of misschien ga je dat nog wel doen deze zomer? Deel jouw sup ervaring in de comments!

Vaös zijn treadmill

Na lang denken, sparen, wikken en wegen besloten een treadmill te gaan kopen. Een ontzettend mooie aanvulling op de trainingen die we al doen. In tegenstelling tot wat vaak gedacht word is een treadmill niet voor luie eigenaren. Bij ons gaat de treadmill geen wandelingen vervangen maar juist zorgen dat we op een nog betere manier kunnen trainen.

Ik was opzoek naar een treadmill die alleen gaat draaien als de hond zelf loopt. De hond kan zelf het tempo bepalen en kan zelf bepalen wanneer te stoppen. Hierdoor zal de hond ook alleen lopen als hij het graag doet en dwingen gaat niet. Ik vind het zelf ontzettend belangrijk dat de honden het trainen ook leuk vinden en wil ze absoluut niet dwingen. Het aanleren van het lopen op de treadmill pakken we dan ook op een positieve manier aan.

Een nieuwe of tweedehands ?

Ook hierover heb ik een tijdje moeten denken. Ik wilde uiteindelijk gaan voor een tweedehands treadmill maar ik kwam erachter dat, dat vrij moeilijk ging worden. Marktplaats in de gaten houden maar steeds als er iets op stond was het veel te ver rijden. De andere kant van Nederland vond ik toch wat te gek om een treadmill te gaan bekijken. Toen heb ik het een tijdje laten rusten maar deze zomer begon het toch wel weer te kriebelen. Weer marktplaats in de gaten gehouden maar helaas kwam er niets voorbij voor ons.

Toen besloot ik enkele bedrijven te mailen of zij niet een tweedehands treadmill hadden. Helaas, ook dat liep op niks uit. Tot ik contact op nam met Dogmills.

tredmill hond

Dogmills

Ik had een mail gestuurd met de vraag of zij misschien een tweedehands treadmill hadden. Na mailcontact over en weer hebben zij mij super goed kunnen adviseren. Ik heb toen besloten een nieuwe treadmill aan te schaffen omdat het een investering voor jaren is.

De service was super goed en snel. Ze weten waar ze het over hebben en kunnen je goed adviseren over de grote en het materiaal van de treadmill.

Je kunt ook kiezen voor allerlei extra opties, zelfs een custom made treadmill is mogelijk. Ik heb gevraagd of het logo eraf kon. Ik wil uiteindelijk een eigen logo plaatsen. Dit was mogelijk en hopelijk komt er snel een eigen logo op.

De treadmill zou binnen twee weken na bestelling geleverd worden en dat is ook super gegaan. Het werd op tijd aangegeven wanneer de treadmill geleverd zou worden. Ik gebeld door het koeriersbedrijf dat ze er binnen een half uur zouden zijn. De levering verliep dus ook hartstikke soepel.

Wij zijn ontzettend blij met onze aankoop en mochten jullie opzoek zijn naar een treadmill raden wij Dogmills zeker aan! In een van de volgende blogs gaan we het hebben over hoe we de treadmill zijn gaan gebruiken. Welke stappen wij hebben genomen om te zorgen dat de honden vol zelfvertrouwen en plezier op de treadmill lopen.

Waterblazer

Hoi hoi maatjes!

Let alsjeblieft niet op de rommel op de foto. Dat wordt (ooit) nog opgeruimd. Deze keer wil ik jullie vertellen over mijn honden föhn. Mijn bazen hebben deze aangeschaft omdat je hiermee honden heel makkelijk kunt droogblazen.

Hondenföhn

Wij zijn al enige tijd bekend met de waterblazer, want ons maatje Bao heeft al een langere tijd een exemplaar. Omdat onze bazen Yiska hebben gekocht en mij natuurlijk al langer onder hun dak hebben, wilden zij ook een waterblazer aanschaffen. Ik ben namelijk gek op water en onze bazen houden van watersporten. Dus het was de bedoeling dat Yiska ook van water moest gaan houden. Nou dat is gebeurd. De kleine dame is niet meer van het water weg te slaan en ik al helemaal niet. Dan is het fijn dat we met de föhn droog geblazen kunnen worden voordat wij het huis binnen treden.

Allergieën

Nog een belangrijke reden is mijn huid. Omdat ik in de zomer allergisch ben voor van alles en nog wat, moeten mijn bazen mijn huid op een speciale manier behandelen. In één van mijn vorige blogs heb ik hier al eens over verteld. Omdat mijn huid altijd super geïrriteerd raakt gedurende de lente en zomer moet mijn huid zo droog mogelijk blijven.

waterblazer hond

Mijn bazen wilden mij, mijn liefde voor zwemmen niet ontnemen. Dus hebben ze ook hierom de föhn gekocht. Mijn bazin moet mij van de dierenarts 2x per week wassen met Malaseb shampoo. Dat is speciaal tegen de gisten die zich op mijn huid vormen en de irritatie creëren. Ik moet daarna (net zoals na het zwemmen) zo snel mogelijk droog kunnen zijn. Een handdoek is dan niet voldoende.

Waterblazer met 2 motoren

Er zijn wat kwaliteitsverschillen in de honden föhns. Er zijn er namelijk met één motor. Dat is gemakkelijk voor als je 1 hond hebt die je snel wilt droog blazen. Maar er zijn er ook met twee motoren. Die worden vaak door hondentrimmers gebruikt. Deze waterblazers zijn erop gemaakt dat ze veel-en lang aan kunnen staan. Ook warmen ze niet snel op. Er zit namelijk een knop op, waarmee je de warmte van de föhn kan reguleren. Net zoals bij mensen föhns.

Dikke vacht

Onze bazen wilden er graag 1 met twee motoren. Want wij zijn grote honden en hebben een hele dikke vacht. Niet zoals de honderden kleine honden die bij de trimmer komen. Het was even sparen en investeren, maar dan heb je ook wat.

Ik vind het zelf super fijn als ik word droog geblazen en ik ga er helemaal voor staan.
Ik hoop dat jullie het weer een leuke blog vinden.

Een poot van Beer (en Yiska)

Misconceptions about Positive Training

We’ve all heard of Positive Dog Training, but what does it actually mean?
The word positive is synonymous with optimistic and good, and that’s exactly the way most people interpret positive dogtraining. It conjures up an image of endless food rewards and zero boundaries.
A happy gentle method only suited for docile and easy to train dogs. It’s a common misconception that doesn’t do dogtrainers or dog owners any favours. I’ve used the phrase positive training to explain how I train my dog Wiske. It generally creates more confusion instead of offering an explanation . My dog is too stubborn for that method, he needs boundaries is the response I’ve come to expect.  In this blog I will delve into what the word positive in dogtraining stands for and give some insight into the misuse, myths and complexities of positive training. Be sure to click on the links for more information!

What does positive stand for?
Behaviours can be taught through the method of learning called operant conditioning.  If you reinforce a behaviour it increases and if you punish a behaviour it decreases. Besides reinforcement (R) and punishment (P), operant conditioning uses the terms positive and negative.  It’s important to understand that those are not value judgements! Rather they imply something is added (positive, or +) or taken away (negative, or -). Watch this Big Bang Theory clip and you’ll see R+ in action. This is why the phrase positive training can be misleading. It’s not about good or bad. To make it more confusing it’s not only positive in the operant conditioning-sense either. The use of P+ where something unpleasant is added to decrease the behaviour is avoided!

So what does it mean when a dogtrainer uses positive training methods? It means they train reward based and non-aversive. They will mainly use R+ to increase behaviour and to a lesser degree punishment without hurting or threatening the dog.  To give you an example of the latter, here’s a video of me teaching my pup to wait patiently before she gets treats through negative punishment.The reason this has become increasingly popular, is because research shows it’s more dogfriendly and more effective, if correctly applied! And that’s where the problems start…

Positive training as a marketing tool.
Positive has become a buzzword in the dogtraining world. Let’s face it, advertising with positive sounds cheerful and fun. Who’d want to be negative?! Sadly it’s often the case that these trainers don’t have the know-how to effectively train reward based. They might even claim to be ”purely positive” trainers and overlook the fact that no pain, does not necesserily mean no punishment. I’ve attended and heard of many dogtraining classes where food rewards were used without the knowledge to apply the rewards effectively. Sit? Stay? Heel? All taught through bribing with food. Now this might be satisfactory enough for some clients, but not for most! They need a dogtrainer who knows how to apply learning theory, not one who just tosses treats in hope of a good outcome.

Training is not just giving cookies for the things we like, and turning our backs on the things we don’t. Behavioral science and learning theory is a deep and detailed world – Celeste Patten 

This lack of knowledge leaves people who had high hopes of positive training feel disappointed. They might look for balanced trainers, which has a nice ring to it as well, and be persuaded using all four quadrants when they see fit, without knowing the risks involved.

Problems people encounter
I’ve noticed four common issues people encounter when training with positive reinforcement.
These are easily solved problems and not a matter of my dog doesn’t respond to that type of training but one that indicates the need to find a better dogtrainer!

1. Extinction: The behaviour is disappearing through lack of reinforcement.
He always used to sit for a treat, but now he doesn’t care for them anymore
2. Extinction burst: The behaviour is increasing before disappearing because the dog is anticipating being rewarded. He used to bark for attention sometimes, but ever since we use this method the barking has increased Both these issues have to do with variability and predictability in rewarding learned behaviours.  I’s not that the dog doesn’t respond well to reward based training, but it’s the lack of understanding of how to build reinforcers and how to apply learning theory.

3. Not being taught how to teach the dog boundaries
If he’s trying to chase birds I can’t distract him with food, but I’m not allowed to punish him for it either One of the biggest misunderstandings is that positive trainers are permissive and just ignore what they don’t like. But there are ways to tell your dog off without using fear or pain and, more important, there are ways set your dog up for success. When you encounter problematic behaviour, you need to look at what precedes it. Behaviour is functional. Think ABC! Antecedent- Behaviour-Consequence.  By making a functional analysis, focussing strictly on what behaviour you observe without speculating about hypothetical concepts that might play a role suchs a dominance or instinct, you can write an intervention plan. This is all part of Applied Behaviour Analysis. Instead of training in a reactive way, you learn to train proactively. Not by teaching the dog what not to do through distraction, ignoring or punishment, but by teaching what he should do instead. Another factor is that it might not be Skinner but Pavlov who’s causing you trouble! By taking all of this into account you can create a long term solution. If your dogtrainer is only teaching you how to react to the behaviour and not helping you teach the dog alternatives, it’s shows a lack of knowledge on their part!

4. Problems with food rewards
I don’t want to walk around with treats every single day, he just needs to listen ‘cause I ask him to
Behaviour is influenced by it’s consequences. The idea that the dog listens because you are the (pack)leader has nothing to do with respect, leadership-skills or being alpha. It has to do with the consequences the dog faces by being obedient or disobedient. I’d rather have a dog who listens to me because being obedient is rewarding than because disobedience is punished.  If you find training your dog with food just doesn’t work, read this blog about problems with using food in training. Treats can be phased out once a behaviour is reliably trained. That way you reduce the amount of treats, or replace treats with other rewards. A door opening if the dog offers a sit, or a steady wait before being allowed to retrieve are rewards for good behaviour too.

How to find a good dog trainer?
A good dogtrainer will work according to evidence based principles.  They will cater the training to you and your dogs needs, in a scientifically demonstrable manner which is as dog friendly and effective as possible. That leads you, evidence based, to training according to the Humane Hierarchy and the use of positive reinforcement as a first choice and to a lesser degree negative punishment.  It’s not only understanding of operant conditioning your dogtrainer needs. They’ll need to know about dog-cognition and emotions, dog bodylanguage, ethology, classical conditioning and more! Your success as a dogowner in training your dog doesn’t only depend on which methods you use, but also in how succesful your dogtrainer has been in teaching you. Sadly, there’s no licensing requirements to call yourself a dogtrainer or dogbehaviourist. Anyone can call themselves a professional trainer and open up a dogtraining centre, there’s a total lack of regulation in the industry. To find a qualified and skilled dogtrainer it’s best to look for a member of a professional association, such as CCPDT  or APDT.

If you’re an expat and happen to live in The Hague (NL), I recommend having a look at OhMyDog! Dogtraining and Behaviour centre.

Review ‘Ravage’

Daar zit ‘t vrouwtje dan met een boek in haar handen. Ze wil mij het liefste voorlezen, maar vrouwtje weet heel goed dat ik daar het geduld niet voor heb. Daarom neemt zij het vanaf hier even van mij over en zal jullie meer vertellen over ‘Ravage’.

“Overweldigd door een gevoel van volmaakt geluk reed ik naar de supermarkt. Ik parkeerde mijn auto, pakte een boodschappenkarretje en baande me een weg door de zaterdagse drukte. Naast de gebruikelijke boodschappen koos ik zorgvuldig lekkere hapjes uit die bij een perfect ontspannen avond hoorden. Terwijl ik mij vooroverboog om een bakje olijven uit de koeling te pakken, voelde ik mijn iPhone trillen. Vast Mo Paalman, mijn bemoeizuchtige en roddelzieke buurvrouw weer. Bij aankomst had ik al gezien hoe ze de vitrage iets opzij had geschoven om ons vanachter haar transparante vesting te beloeren. Ze hield wel erg lang aan. Het trillen was nauwelijks gestopt of het begon weer. Ik viste mijn telefoon met één hand uit mijn tas. Het was Vincent. ‘Moet ik iets speciaals voor je meenemen, schat?’ ‘Ze is weg!’ schreeuwde Vincent. Er klonk een duizelingwekkende angst in zijn stem die ik nog nooit eerder gehoord had.” 

Florianne: ‘Ik vind het erg leuk dat ik de kans krijg om dit boek te mogen lezen en reviewen. Voor mij wel de eerste keer, dus ook wel een beetje spannend. Op het moment dat ik het boek binnen kreeg, was ik direct benieuwd waar het verhaal heen zou gaan. Ik wist dat ‘t met een hond te maken had, die verdwenen was. De eerste hoofdstukken van een boek zijn voor mij altijd belangrijk. Het verhaal begint, het moet je pakken. Ook is het fijn als je direct duidelijk hebt: wie, wat en waar?’

boek review ravage

‘Ik moet zeggen dat ik  er de eerste drie hoofdstukken nog in moest komen. Alle namen liepen een beetje door elkaar, soms moest ik even terug lezen om te weten over wie het nu ging. Ik denk dat dit kwam doordat sommige namen wel een beetje op elkaar lijken. Ook had ik het gevoel dat het verhaal in het begin van de hak op de tak ging. Voor mij was soms onduidelijk dat we ‘opeens’ een paar uur of een dag verder waren. Het verhaal speelt zich in totaal in drie weken af, maar dit was niet altijd direct duidelijk. Maar toch, vanaf hoofdstuk vier zit ik er compleet in en wil ik niet anders dan doorlezen. Ik moet mijzelf ertoe dwingen het boek af en toe weg te leggen.’

‘Er zijn momenten waarop ik denk: ‘Huh, dit heb ik toch al gelezen?’, en net wanneer ik die gedachten heb en het boek eigenlijk wil wegleggen, doe ik het niet. Ik wil niet dat het saai wordt, echter heb ik ook een gekke gewoonte (of misschien juist logische) dat ik altijd een heel hoofdstuk wil aflezen, zodat ik de keer daarna met een nieuw hoofdstuk kan beginnen. Dan zal je natuurlijk net zien dat je aan het einde van een hoofdstuk een cliffhanger hebt en je toch weer in razend tempo door wil lezen in het volgende hoofdstuk.’

‘Ik moet zeggen dat ik hem maar een paar keer gepakt heb en het boek zo uit had. Tijdens het lezen heb ik een paar keer mijn mening bijgesteld. Het ging alle kanten op: “hmm, saai, spannend en geweldig!” Nu ik het uit heb weet ik het eigenlijk nog niet precies, het is dubbel. Het is geen ingewikkeld geschreven verhaal, op de meeste momenten goed te volgen en voor een snelle lezer in weinig tijd uit te lezen. Toch heb je voor en tijdens het lezen bepaalde verwachtingen van het verhaal. Na het laatste hoofdstuk is daar niets meer van over, ik was echt even van de kaart en mijn hele verwachting of voorgestelde loop van het verhaal lag in duigen. Het is een verrassend einde. Ik heb genoten van het boek en zou het een ieder aanraden de komende vakantie mee te nemen in de koffer.’