DIY Boho halsband

Woef woef! Hoe gaat het met jullie? Jullie hebben even niks meer van mij gehoord, maar met mij gaat het goed :). Of beter gezegd, weer goed. Twee weken geleden, op mijn verjaardag, was ik namelijk behoorlijk ziek. Ik hoefde geen eten, zelfs geen appelkoek! Nou, dan weet je wel dat het mis is. Ik was misselijk en het liefst lag ik de hele dag op de bank. Zelfs in spelen en knuffelen had ik geen zin. Mijn baasje bracht me naar de dierenarts. Zij voelde aan mijn buik en stak een thermometer in mijn bips (geen pretje!). Daarna maakte ze een foto van mijn buik. En daarop zag je duidelijk dat er iets vast zat. De dokter spoot een injectie (dat is een nare naald) in mijn rug en gaf me pillen mee. Tegen mijn baasje zei ze dat ik alleen maar ontbijtkoek mocht eten. Dat ging er gelukkig wel in. Na twee dagen kwam de boosdoener tevoorschijn. Blijkbaar zat er een hele prop takjes verstopt in mijn buik! Ik snap er niks van, hoe komen die nou daar? Maar goed, ik ben blij dat ik weer beter ben!

Het is afgelopen week namelijk hartstikke lekker weer in Nederland. Dat betekent dat ik veel buiten speel, lange wandelingen in het bos maak en verstoppertje doe in het lange gras. Er lopen ook opeens heel veel spinnen door ons huis. Maar ze komen niet ver hoor, want ik eet ze lekker op. Omdat het nu zulk fijn weer is, vond mijn baasje dat ik wel een zomers halsbandje kon gebruiken. Ze heeft er zelf één gemaakt en hieronder legt ze uit hoe dat moet zodat jij ook aan de slag kunt. Ik snap verder niks van al die knutseldingen. Dus nu laat ik mijn baasje weer aan het woord, en dan ga ik proberen om die kat te vangen die steeds op ons schuurdak loopt (tssk). Doei!

Maak zelf een halsband voor jouw hond of kat

Wat een kletskous, die Poes. Het is de hoogste tijd om aan de slag te gaan! Ik leg je stap voor stap uit hoe je een bohemien style halsband voor jouw hond of kat maakt.

Dit heb je nodig voor de halsband

  • Verschillende kleuren katoen
  • Secondelijm
  • Schaar
  • Niet op de foto maar wel belangrijk: een oude halsband van jouw dier

Stap 1: Om de band heen knopen

Je begint met de basis van je halsband. Knoop een draad van ongeveer 50 cm om een van de uiteinden van de halsband, en zorg dat de knoop in het midden van de draad zit. Deze knoop zorgt ervoor dat je een makkelijk begin hebt voor de volgende knoop. En die volgende knoop ziet er als volgt uit:

Leg de twee draden elk aan een kant van de halsband. Sla vervolgens de ene draad naar de andere kant, met een lusje over de halsband heen zoals op de foto.

Sla de andere draad onder de halsband door naar de andere kant, en haal hem door de lus die je met de eerste draad gemaakt hebt.

Trek de draden tegelijk aan zodat er een gelijkmatige knoop ontstaat. Deze stappen herhaal je telkens weer. Let erop dat je de knoop elke keer moet spiegelen. Dus als je bij de eerste knoop met de rechter draad begint, doe je dat bij de tweede knoop met de linker draad. De derde knoop begin je dan weer rechts, enzovoorts.

Ik heb elke keer na ongeveer drie centimeter knopen van kleur gewisseld. Kijk zelf wat jij mooi vindt!

Stap 2: Franjes maken

Voor de franjes ga je een andere soort knoop maken.

DIY halsband maken

Begin met een draad van ongeveer 15 cm, die je dubbel neerlegt.

DIY halsband hond maken

Knip een ander stukje draad af, en leg dat ook dubbel onder de draad van net neer.

Met een derde stukje draad maak je de knoop. Ook deze draad vouw je dubbel in een lus. De uiteinden van de tweede lus haal je door deze lus heen, terwijl je de uiteinden van je lus door de tweede lus haalt. Het klinkt misschien ingewikkeld, maar op de foto zie je precies hoe je draden moeten liggen.

Trek de draden aan, en je knoop is klaar! Deze knoop kun je zo vaak herhalen als je wilt, totdat jouw franjestukje lang genoeg is. Ik heb zelf franjestukjes gebruikt van zeven knopen lang. De franjes zelf knip je vervolgens op de door jouw gewenste lengte. Het halsbandje van Poes is erg smal, daarom heb ik er iniminie franjes van gemaakt.

Plak je franjes op een stukje beklede halsband. Ik heb hiervoor secondelijm gebruikt zodat de halsband straks wel tegen een stootje kan. Zoals je op de foto kunt zien heb ik aan meerdere stukjes halsband tegelijk gewerkt. Ik was nog een beetje aan het uitproberen wat het handigst werkt zodat ik jou de beste tips kan geven ;). Je kunt het beste eerst alle stukjes knopen waar je franjes op wilt hebben. Meet dus even uit waar deze stukjes moeten komen, en knoop ze vast om de halsband heen. Maak vervolgens de franjes op de juiste lengte en plak ze op de stukjes die je zojuist geknoopt hebt.

Als je een stukje draad aan de franjes laat zitten, kun je deze onder de stukjes tussen de stukjes met franjes knopen. Hierdoor zitten je franjes extra stevig vast en zijn de uiteinden mooi weggewerkt.

STAP 3: Afwerken

Als je klaar bent met het knopen van een stukje is het belangrijk om de draden mooi en stevig weg te werken. Je wilt niet dat de halsband na twee wandelingen al los hangt! Ik heb de draden steeds weggewerkt naar de achterkant van de halsband. Hier heb ik twee stevige knoopjes gemaakt in alle draden. Daarna heb ik de knoop vastgezet met een drupje secondelijm en de draden zo kort mogelijk afgeknipt. Die draden gaan voorlopig niet meer los!

Stap 4: De show stelen met je nieuwe halsband

That’s it! Je halsband is klaar. Zoals je ziet is Poes er blij mee :). Dan is het nu tijd voor een heerlijke wandeling in de zon!

Ik hoop dat jullie deze DIY leuk vinden! Ga je ook een halsbandje voor jouw dier maken? Laat het me weten! Dat kan via een berichtje onder dit blog of via onze Instagram pagina.

De voorbereidingen starten weer!

Het lijkt nog vroeg, maar we zijn al weer druk bezig met onze voorbereidingen voor komend mush-seizoen! Nu River erbij is, kunnen we mee gaan doen in de 2-honden klasse met wedstrijden die in oktober weer zullen starten. River is nu bijna 8 maanden, dus voordat ze echt zal mogen trekken zal nog wel even duren. We kunnen wel al met haar spieropbouw gaan beginnen en haar laten wennen aan haar harnas en het gevoel van trekken! In dit blog zal ik jullie kort uitleggen hoe wij onze trainingen doen!

Harnas

Voor het trekken is een speciaal harnas nodig, wat het gewicht tijdens het trekken goed over de hond verdeeld. Ik maak gebruik van een x-back. Deze zijn makkelijk aan te doen, heel fijn in gebruik en comfortabel voor de honden. Zo’n harnas voelt op het begin natuurlijk heel raar. Het loopt over de hele lengte van de rug de hond zal merken dat ze iets aan het trekken zijn. Nuka was dit natuurlijk al gewend, dus zij was het ideale voorbeeld voor River!
Als eerste hebben we River gewoon laten wennen aan het harnas, door hem om te doen en haar er even mee los te laten lopen. Wanneer ze dat goed accepteerde, zijn we een wandeling gaan maken waarbij de honden via de x-back bevestigd waren aan de lijn. Op deze manier kon River goed wennen aan het gevoel van trekken. En geloof me, dat had ze snel in de gaten met dat werkbloed in haar!
We maken nu regelmatig wandelingen met het harnas, om het een positieve ervaring te laten zijn voor River en zodat ze een beetje haar positie leert kennen naast Nuka.

Spieropbouw

Net zoals wij, kunnen honden ook niet zomaar een x-aantal kilometers rennen zonder hiervoor getraind te hebben. River mag tot ze 1 jaar is nog niet voor de step, maar om haar toch wat spieren op te laten bouwen maken we gebruik van een oude autoband die ze kleine stukjes vooruit moet trekken. Op deze manier zal River én het trekken goed onder de knie krijgen, én zal ze haar spieren steeds meer op gaan bouwen.
We beginnen met een klein stukje lopen met de band, gevolgd door stukjes rennen en heel veel belonen, zodat ze het positief ervaart en leuk vind! Al is dat niet zo moeilijk, omdat River het al helemaal geweldig vind!
Tot River 1 jaar is, zullen we dit blijven doen en steeds een beetje opbouwen. Zo krijgt River ook al een beetje conditie voor wanneer ze echt voor de step mag. Wanneer River 1 jaar is, zal ze korte stukjes voor de step mee mogen lopen en wanneer ze 1,5 jaar is mag ze volledig mee gaan doen met Nuka en vormen we met z’n drieën een team! We hebben dus nog wel even te gaan.

Commando’s

Tijdens het mushen zijn er een aantal commando’s die de honden zullen moeten kennen. Deze commando’s zorgen ervoor dat de honden de juiste richting op gaan tijdens de wedstrijd en op tijd zullen lopen en stoppen wanneer nodig. Tijdens het wandelen leren we deze commando’s al een beetje aan en dit zetten we door als ze met de band gaan trekken. Zo worden de commando’s veel herhaald en zullen ze het eerder snappen!
De commando’s die ik de honden aanleer zijn:

  • Gee (Rechts)
  • Haw (Links)
  • Go/Oké! (Gaan, starten)
  • Easy (Langzamer lopen)
  • Stop (Stoppen)
  • Door (Doorlopen, niet laten afleiden)
  • Trail (Bij inhalen van andere mushers)

Logo

En dan last, but zeker not least, hebben we natuurlijk ook nog een gaaf teamlogo nodig voor tijdens de wedstrijden! Ik ben al druk bezig om iets te ontwerpen en een leuke teamnaam te bedenken, maar dit blijft lastig! Het leek me gaaf om Nuka en River samen in 1 logo te verwerken en dit is nu ook gelukt! Alleen die teamnaam nog, wat lastig! Het lijkt me leuk om een teamnaam met betekenis te hebben, wat in de trant is van siberische/inuït namen. Wie weet vind ik binnenkort iets, en jullie mogen mij ook altijd tips sturen!
Voor nu zeg ik, trainen trainen trainen! 🙂

Senior hond: diepe slaap

Paika is 11 jaar en je merkt goed dat ze een oudere hond aan het worden is. In deze blogreeks senior hond wil ik graag vertellen over alle zaken waar je tegenaan loopt bij een ouder wordende hond. Sommige dingen horen er nu eenmaal bij en andere dingen zijn niet voor iedere senior hond hetzelfde.

Slapen, slapen, slapen

Honden hebben best veel slaap nodig op een dag zeker wanneer je dit vergelijkt met mensen. Honden hebben zo’n 14-16 uur slaap per dag nodig. Puppies zelfs 16-20 uur per dag. Dat betekent dat puppies maar 6 tot 4 uur per etmaal wakker zijn en volwassen honden 8-10 uur per dag. Logischerwijs slapen honden die ouder worden ook veel. Gemiddeld slapen oudere honden zo’n 16-18 uur per etmaal. Dat betekent dat jouw senior hond maar 6 tot 8 uur wakker is per 24 uur.

Paika slaapt veel

Nu Paika 11 jaar is, merk je aan haar dat ze inderdaad veel meer slaapt, maar ook lekker uitrusten in de zon en bank hangen doet ze een stuk meer dan voorheen.  Voor jonge honden is slapen belangrijk, maar juist ook voor oudere honden is het belangrijk dat ze goed kunnen uitrusten zonder gestoord te worden.

Huh, wat???

Wat nu echt begint op te vallen, is dat Paika veel dieper lijkt te slapen dan toen ze nog jonger was. Normaal gezien als we thuis kwamen werd Paika wakker en werd je begroet. Nu kan je thuiskomen en kan het rustig nog een minuut of 10 duren voordat ze door heeft dat we thuis zijn en dat ze echt wakker is.

Laatste plas

Voor het slapen gaan, gaat Paika altijd nog even naar buiten voor een laatste plas. Gelukkig hebben we een ruime tuin en kan Paika dus gewoon even de tuin in om te plassen. Een echte wandeling daar doe je haar echt geen plezier meer mee laat op de avond. Het wakker worden om te gaan plassen gaat ook een stuk moeizamer dan voorheen.

Zonder snoepje niet plassen

Je moet van goeden huize komen om Paika zo ver te krijgen dat ze laat in de avond nog gaat plassen. Inmiddels weet ze dat ze een snoepje krijgt als ze wel gaat. Dus geen snoepje? Niet plassen. Het is inmiddels zo erg geworden dat je het snoepje eerst moet laten zien voordat ze in beweging komt.

Paika is tussen het vele slapen door gelukkig nog een blije en energieke hond. Ze gaat nog graag mee naar het bos voor een wandeling. Het slapen is duidelijk meer geworden en het lijkt ook of ze veel ‘verder weg’ is als ze eenmaal een tijd ligt te slapen.

Het Beagle Spektakel

Vandaag was het dan eindelijk zover! Een jaar naar uitgekeken. Het grote Beagle Spektakel! Georganiseerd door Beagle Club Nederland. Een plek waar alle Beagles en baasjes samenkomen. Een dag in het teken van dit geweldige ras, al zeg ik het zelf… Beagles zijn zo ontzettend leuk. Aanhankelijk en lief. Nu ga ik het over vandaag hebben.

onderweg naar de Beagle dag

Toen we er bijna waren zagen we al auto’s waar Beagles in zaten. Met een lange rij auto’s reden we richting de plek waar het gehouden zou worden. Manege de Fruithof in Heteren. We parkeerde de auto en liepen naar de manege. Daisy werd helemaal enthousiast bij het zien van der eerste soortgenoot. Denkend bij mezelf dat dit nog maar het begin was. Ze zou nog veel meer soortgenoten ontmoeten. Ik was erg benieuwd hoe ze het zou doen vandaag. Voor het eerst was ze bij een evenement. We kwamen binnen en als eerst ging ze even der behoeftes doen. Moet ook gebeuren hé. Ondertussen keken wij onze ogen uit. Zo groot en zoveel baasjes met Beagles al aanwezig! Wauw. Verbaasd ruimde ik haar behoefte op en we liepen verder. Laten we eerst een rondje maken om te kijken wat er allemaal wel niet te doen is…

Wat is er te doen?
Er is zoveel te doen, voor jong en oud. Zo hebben ze voor kinderen kleurwedstrijden en een Beagle speurtocht. Hierbij moesten ze allemaal vragen zoeken en beantwoorden. Ze konden hiermee een medaille winnen. Erg leuk bedacht. Ook stond er een springkussen en konden kinderen zichzelf laten schminken.

Natuurlijk zijn er ook dingen te doen voor de hond zelf. Er waren diverse workshops om te volgen als Dog Dancing, Beagle Race etc. Uiteraard hebben wij een aantal workshops gevolgd vandaag. Daar vertel ik graag meer over.

  1. Jacht training
    Hiervoor moesten we in de rij staan. Daisy vond het niet erg. Ze stond rustig op haar gemakje te snuffelen aan het gras en nam af en toe een slokje water uit één van de bakken die er om de paar meter stonden. Zo nu en dan kwam er een hond naar der toe om even aan haar te snuffelen. Opeens had ze het veld in de gaten waarvoor we in de rij stonden. Hier zag ze een wit ding over het veld heen schieten. De bedoeling is dat de hond er achteraan gaat, als het ware dus gaat jagen. Daisy wilde al gaan maar ze moest nog heel even wachten. Ik was erg benieuwd of ze er ook nog interesse in zou hebben als we op het veld staan. Meestal op een groot veld neemt Daisy een sprint en gaat ze keihard rennen. We zijn aan de beurt! Ik maak Daisy los en de meneer zet het apparaat aan. Het witte ding zoals ik het maar even benoem, schiet over het veld heen. Daisy rent er gedreven achteraan. Ze vind het zo leuk. Het witte ding gaat terug de buis in. Ze snapt het niet. Waar is dat ding nou gebleven? En dan schiet het weer weg. Ze rent opnieuw gedreven er achter aan. Eenmaal terug in de buis, doe ik Daisy weer aan de riem. Eigenlijk wilt ze nog niet weg. Ze wilt nog een keer. Nu mogen de andere hondjes Daisy.
  2. Agility training
    Ik wil later Agility met haar gaan doen. Al een paar proeflesjes verder op de hondencursus gingen we ook aan deze workshop deelnemen. Het ging goed! Ze vond het leuk en daar gaat het om. De paaltjes waar ze moest slalommen vond ik moeilijker dan haar. Ik kreeg uitleg hoe ik mijn voeten moest plaatsen maar dit had ik nog niet onder de knie. Terwijl Daisy lekker bezig was met slalommen, zo grappig!
  3. Speur training
    Er was een parcours uitgezet met een ballenbak, een bak water, een buis dat bewoog, omgedraaide bekertjes en houten ‘dakjes’. Hierin werden ieder een lekker ruikend snoepje verstopt. Daisy begon aan haar parcours. De bak met water snapte ze niet en ging ze alleen maar uit drinken. Bij Daisy is het zo, dat alles op moet dus als we haar niet weg zouden halen bij deze bak zou ze dit ook op willen drinken tot het leeg was. Geen goed plan. Daisy kom! We gaan verder. Op naar de ballenbak. Binnen nog geen 10 seconden had ze het snoepje al gevonden. Door naar de houten ‘dakjes’. Ook hier was ze enorm vlug. Dan het moeilijke onderdeel. Het bewegende buisje. De bedoeling was dat ze met haar snuit deze buis zou omdraaien zodat het koekje eruit zou vallen. Dit begreep ze niet. Al snel verloor ze haar aandacht en ging ze snuffelen aan het gras. Na twee pogingen door naar de omgedraaide bekertjes. Meteen weer gedreven op zoek naar het koekje. Ze had hem zo gevonden!
  4. Fotograaf
    Er stond een stand met een professionele fotograaf. Hier kon je gratis een sleutelhanger met foto laten maken. Dit konden we natuurlijk niet laten! Daisy moest gaan zitten op een bankje van stof in een soort partytent. Deze tent wapperde af en toe en dat vond ze erg eng. Ze wilde niet op het bankje zitten maar eerder wegrennen. Met een paar koekjes is het dan toch gelukt. Ze bleef netjes zitten maar we zagen dat ze het niet leuk vond. Zodoende stopte we en gingen we weg bij deze stand. Wel met een leuke sleutelhanger want er zat wel een goede foto tussen!
  5. Kraampjes
    Er stonden ook kraampjes met spulletjes te koop. Er was van alles. Van hondenkoekjes, speeltjes, riemen naar boeken over Beagles en andere spullen voor de baasjes. Ik zelf heb sokken en een theelepeltje gekocht waar uiteraard het thema Beagle is.
  6. Keuring
    Als je je Beagle hebt van een erkende fokker van de Beagle Club Nederland kon je vandaag je Beagle laten keuren. Bij Daisy is dit niet het geval. Zij is een hondje uit Hongarije. We raden aan om je Beagle te halen bij een erkende fokker van Beagle Club Nederland. Hierbij heb je meer zekerheid over de gezondheid van je Beagle en weet je meer over de achtergrond. Op deze dag ontmoet je ook steeds de broertjes en zusjes van je erkende Beagle. Hoe leuk is dat! Zo houdt je contact. Wij wisten bijvoorbeeld niks over haar ouders maar we hebben er wel een hele lieve Beagle aan overgehouden en daar gaat het uiteindelijk om! We zouden haar voor geen goud meer willen missen.

Spulletjes van de Beagle dag

Dierwelzijn
Er was genoeg ruimte om ook even de rust te pakken met je hond. Dit vond ik erg goed. Er was gedacht aan het dierwelzijn. Overal stonden ook bakken met water om je hond te laten drinken.
Op een begeven moment namen wij dan ook even een paar pauzes om Daisy even te laten rusten. Ze vond het soms wel lastig om even te rusten. Het liefste ging ze maar door en door. Een Beagle heeft zoveel energie. Het is dat een Beagle soms ook denkt dat hij of zij nog wel door kan terwijl ze dan eigenlijk echt even moeten bijkomen. Ze vinden het lastig om hier de tijd voor te nemen. Dan zijn wij baasjes er die ervoor zorgen dat ze toch even rustig hun batterij weer kunnen opladen. Voor ons stonden er overal bankjes en konden we bij de kantine wat nuttigen.

Hoe gedroeg Daisy zich in het algemeen?
Daisy vond in de eerste instantie het gras dat allerlei verschillende geurtjes bevatte interessanter dan de andere Beagles. Als er een Beagle naar haar toe kwam, stond ze stil met een wapperende staart af te wachten dat de andere Beagle klaar was met haar te besnuffelen. Dan pakte zij haar moment om te snuffelen. Af en toe wilde ze wel met elkaar spelen. Het viel me op dat Daisy erg rustig bleef onder alle honden die er rondliepen. Op een begeven moment kwam er een pupje naar Daisy. Dit vond ze toch wel erg leuk en hier werd ze erg enthousiast van. Dit liet ze blijken door uit het niets heel erg te gaan spelen en rond te rennen samen met de pup. Wat een leuk gezicht was dat! Voor pups is deze dag natuurlijk de uitgelezen kans om goed te socialiseren. Als wij een pup zouden hebben, zouden we ook zeker hier heen gaan.

Deze dag was zeer geslaagd. Volgend jaar gaan we 100% weer!

Chester’s 1ste jaar!

13 Maart 2018 5.40 ik weet het nog als de dag van gisteren.

De geboorte

We zagen in de puppy app groep dat Lucy was begonnen met hijgen, mijn wekker was net gegaan en via de live puppy cam konden wij alles volgen. Ik zat nog even in bed en haalde nog het slaapzand uit mijn ogen ? en ja hoor rond 6 uur kwam daar de eerste, een bonte reu! ik maakte nog een vreugde dansje want er was een reutje geboren! na een kort rondje met Nacho buiten zat ik weer gekluisterd aan mijn telefoon. Ontbijt, tandenpoetsen allemaal met 1 hand want ik moest natuurlijk alles goed volgen, snel op de fiets naar het werk en meteen een onbeperkte data bundel voor 1 dag afgesloten zodat ik alles goed kon volgen, en verspreid over de hele dag zijn de rest van de pups geboren.

Foto 1 Chester's eerste jaar

Meteen in het weekend mochten wij langskomen, alle pups 1 voor 1 geknuffeld. maar die gekke bonte reu was eigenlijk meteen al favoriet. Elk weekend kwamen bij bij Chantal en Krijn op bezoek en elke week weer super hard gegroeid! tot de dag na 7 weken kwam van de foto’s en dus de koppeling van de baasjes aan de pups.

Chester

Er werden foto’s verstuurd met daarbij de namen die de pups zouden krijgen, en daar was hij de bonte pup genaamd ‘Chester’. Wist je dat Chester is vernoemd naar de pas overleden Chester Bennington lead zanger van Linkin Park?  Daar was het moment na 9 weken, Chester werd thuisgebracht. Na een drukke ontmoeting met Nacho was het tijd voor de fokker om naar huis te gaan en Chester een kleine power nap te laten doen in de bench.  Daar was hij het uiteraard niet mee een! Na een hoop herrie heb ik maar een dekentje over de bench gelegd en ben ik er voor gaan liggen. Ze weten als pups niet wat de bedoeling is en vinden de omgeving veel te interessant om een dutje te gaan doen.

Uiteindelijk heeft Chester heerlijk een uurtje geslapen, daarna zijn we meteen onze eerste “wandeling” samen gaan doen. Dat was eerlijk gezegd een fiasco, Nacho wou doorlopen maar voor Chester was alles nieuw en spannend. Na dik 3 kwartier kwamen we alle 3 moe thuis en na een kleine 5 minuten spelen heeft chester weer een lekker dutje gedaan.

Hondenschool

In de eerste week zijn we ook meteen naar puppycursus gegaan want dit is super belangrijk voor de socialisatie! Chester heeft deze met vlag en wimpel gehaald. Ook is de algemene socialisatie erg belangrijk, van naar de markt gaan naar observeren van een schoolplein.. alles is aan bod gekomen in de eerste maanden van Chester bij ons. Inmiddels is hij al een grote jongen en volgen we nu een wat intensievere cursus op de hondenschool, hier wordt er echt gelet op het gehoorzamen en spel. Ik merk dat Chester in zijn puberale pieken wat slecht zijn concentratie kan bewaren maar dat komt in de toekomst zeker goed, als zijn hersens meedenken luistert hij super goed en voert de commando’s prima uit.

Voor in de toekomst willen we een sport gaan doen die Chester leuk vindt, Met Nacho heb ik Hoopers gedaan en dat willen we het volgend seizoen weer gaan oppakken. Misschien wordt het ook wel Hoopers maar misschien ook wel behendigheid.. we gaan het zien ?

Ik ga naar school, deel 7

De afgelopen maand stond bij mijn vrouwtje in het teken van de laatste huiswerkopdrachten, het afmaken van haar portfolio een eerste meeloop stage uurtje met een Dokter Snuffelteam en de eerste stage uren met de pleegzoon van vrienden van mijn vrouwtje.

Laatste dag.

Afgelopen maandag brak dan de laatste van de 7 schooldagen aan. De theorie zit er op en de basis is gelegd voor de volgende stap.
Ik voelde me wel een beetje zielig want ik kon niet zo goed meedoen met de laatste dag.
Ik heb namelijk een wond boven mijn rechter voorpoot dus ik kon niet spelen met mijn klasgenoten.

Net als de andere keren praatte de baasjes over de afgelopen periode zoals de eerste stage ervaringen, het portfolio en allerlei vragen over de periode die nu gaat volgen. De portfolio’s werden bekeken van elkaar en daarna werden ze ingeleverd. Nou had mijn vrouwtje hem ook al via de mail verzonden net als de andere en wisten we dat ze allemaal waren goedgekeurd. Iedereen was helemaal blij en opgelucht.

Nog even alles uit de kast.

Vervolgens gingen we allemaal een casus doen met Mandy. Dus eigenlijk een officiële sessie zoals we het straks in de praktijk ook moeten gaan doen.

Ik mocht vanwege mijn verwonding niet zo veel doen dus ging Mandy als opdracht voertjes verstoppen en ik mocht natuurlijk niet spieken maar dat deed ik lekker wel. Daarna mocht ik ze gaan zoeken. Vervolgens moesten we de sessie ook weer afsluiten. Binnen kregen we allemaal het certificaat en werd er een groepsfoto gemaakt buiten in de zon.

Examen?

Ben ik nu klaar? Nee, nog lang niet. Mijn vrouwtje en ik moeten eerst nog veel gaan oefenen (stage) samen, werken aan een goede samenwerking en het verder vormen van ons als een team. Pas als wij samen vinden dat het goed gaat mogen we bij Mandy het examen aanvragen. Wanneer dat is… Dat hangt af hoe wij het gaan doen samen. Ik ben nog maar anderhalf en heb samen met mijn vrouwtje nog veel te leren op het gebied van gehoorzaamheid, meer rust samen maar ook gewoon veel oefenen in verschillende situaties.
Als we dan examen hebben gedaan mag ik mij therapiehond noemen en worden mijn vrouwtje en ik ook geregistreerd.

Afsluiting.

Tot slot zouden we met alle hondjes en de baasjes naar het hondenstrand vlakbij gaan. Daar keek ik enorm naar uit omdat ik zand en water heel leuk vind, net als spelen.
Maar….. Ik mocht niet mee. Ik zat nog met mijn wond die nog niet voldoende geheeld is. Spelen en rennen is nog even verboden gebied. Ik bleef dus achter in de klas en mijn vrouwtje ging wel mee om toch als groep af te sluiten.
Ze vond het wel raar om daar te lopen met de baasjes en hondjes zonder mij. Ik keek wel heel sip toen ik moest achterblijven.
Het was super mooi weer en alle honden vermaakten zich prima. Daarna werd het tijd om afscheid van elkaar te nemen met de belofte om nog eens te gaan maar dan met mij erbij.

Hier stopt mijn schoolperiode maar er zullen vast nog wel cursussen en andere leuke dingen volgen.
Uiteraard ga ik jullie vertellen als ik echt examen mag doen.
Nu eerst maar beter worden en samen met de baasjes lekker op vakantie.

Tot de volgende keer, poot van Guus.

 

Top 5 meest irritante dingen voor Paika

Wanneer je als hond een dagje ouder wordt dan mag je zo nu en dan ook best een beetje mopperen. Paika wilde uit frustratie toch echt haar top 5 meest irritante dingen met jullie delen. Dus hier komt het;

  1. Nagels knippen en dan vooral dat kleine nare nageltje aan de zijkant van mijn achterpoten, waar de dierenarts een keer zo hard in knipte dat het begon te bloeden. Dit nageltje heet een wolfsklauw en het blijft ook maar groeien, waardoor het nog best vaak geknipt moet worden ook.
  2. ’s Ochtends vroeg op moeten staan om te gaan wandelen. Oké, eten daar mogen ze me altijd voor wakker maken, maar wandelen? Niet echt heel erg hard nodig.
  3. Andere honden die aan mijn billen willen snuffelen. Ik ga er dan gewoon zo snel mogelijk op zitten zodat er niets meer te ruiken valt.
  4. Als iemand koekje of Paika roept (naar koekje luister ik stiekem beter), en dat er dan helemaal geen koekje is.
  5. Mijn hondenzus die er met mijn lievelingsbal vandoor gaat en deze niet terug geeft. Ik kan dan blaffend achter haar aan rennen en het ergste nog ík moet dan stil zijn.

Dat waren ze hoor, verder is Paika juist een heel blij hondje die eigenlijk het liefste overal gezellig bij is. Nu ze alweer 11 jaar is geworden gaat ze niet meer zo vaak mee op pad, maar gelukkig heeft ze een mooie ruime tuin waar ze lekker op het gemak kan rondscharrelen.

Celtic Connection hondenbrok: vers en verantwoord

Niet 1 product, nee Joy mag van Hondjekoek en Celtic Connection alle 4 de smaken van hun brokken proeven!

Al van kleins af aan is Joy een gevoelige hond geweest. We merken dat ze het het beste doet op producten zonder gluten en granen. Dit in combinatie met de toevoeging van glucosamine, chondoritine en MSM wat bijdraagt aan een optimale functie van de organen en zorgt voor soepele gewrichten. Celtic Connection voldoet helemaal aan onze eisen! Joy vindt alle smaken zijn ook nog eens super lekker, wij zijn verkocht!

Review Celtic Connection hondenbrok

Je ruikt wat je proeft

Ik doe de zak open en de geur komt je tegemoet, het ruikt ook echt naar datgene wat op de verpakking staat. Elke smaak heeft zijn eigen vorm brokken, wat fijn is want zo is er voor elk wat wils. Het zijn vrij kleine brokken waardoor alle hond van elke leeftijd ervan kan eten.
De brokken worden in kleine hoeveelheden bereid, zodat elk product vers is. De brokken worden bereid via TCM een traditionele Chinese geneeswijze waarin gebruik gemaakt wordt van de balans tussen koud en warm. Celtic Connection brokken worden op een lage temperatuur gebakken door middel van stoom.

Ontwikkeld door osteopaat Linda M. Gold

Wist je dat Celtic hondenbrokken ontwikkeld zijn door Linda M. Gold, o.a. een osteopaat voor honden en katten? Zij komt dagelijks in de praktijk tegen hoe belangrijk evenwichtige voeding is voor de gezondheid en welzijn van je huisdier. Ze ziet haar honden (zoals ik denk iedereen) als onderdeel van het gezin. Om vitaal oud te worden is verantwoorde voeding noodzakelijk, Celtic Connection sluit daar perfect bij aan met hun product.

Verantwoorde keuze

Alle smaken van Celtic hondenvoer zijn samengesteld uit 70% dierlijke eiwitten en 30% fruit, groente en kruiden. Verantwoord en lekker dus met een laag koolhydraat gehalte.

Ze hebben de volgende smaken:

  1. eend/ gans
  2. lam/ geit
  3. zalm/ witvis
  4. kip/ kalkoen

Verantwoorde verpakking

Wist je dat zelfs het verpakkingsmateriaal helemaal verantwoord is? De zak is volledig biologisch afbreekbaar en zelfs de inkt is op waterbasis.

Voor we het vergeten, heb je thuis een kat? Celtic Connection heeft ook heerlijk verantwoorde kattenbrokken!

Smakelijk eten!

Heel veel liefs,
&JOY!

Dit artikel is geschreven in samenwerking met Hondjekoek, deze review is zoals altijd objectief

Hondenspeelparadijs Midden-Nederland

Samen met Daisy ben ik naar het Hondenspeelparadijs in Bunnik geweest. Niet 1 keer maar wel vaker. Eindelijk een plek gevonden waar ze vrij uit der gangetje kan gaan zonder dat ik bang hoef te zijn dat ze wegloopt. Als ze namelijk iets ruikt, dan gaat ze ook regelrecht haar neus achterna en is ze Oost-Indisch doof te noemen. Tegelijkertijd ook vervelend. Ze kan nergens los tenzij het omheind is. Dit is nou juist het hele idee van het Hondenspeelparadijs!

Hondenspeelparadijs Midden-Nederland is een stichting dat wordt gerund door vrijwilligers. De entree kost per keer, per hond minimaal 1 euro. Daarnaast heb je de mogelijkheid om een vriendenpas te nemen. Deze kost minimaal 30 euro per jaar. Hiermee heb je het hele jaar onbeperkt toegang.

Hondenspeeltuin Daisy veld begin

Verschillende velden
– Training veld
Als je even apart van andere hondjes wilt trainen met je hond kan je dit aparte veld afhuren. Het is puur bedoeld voor trainingen. Ik ben hier nog niet geweest met Daisy. Eigenlijk omdat ik voor het spelen daar heen ga en niet voor het serieuze trainen. Het is veelte leuk om haar zo te zien genieten met de andere hondjes!
– Het grote veld
Dit is een mega groot veld waar diverse speeltoestellen staan van natuurlijk (gerecycled) materiaal. Hierbij kun je denken aan buizen waar de hond doorheen kan rennen, autobanden en noem het maar op. Dit geldt trouwens ook voor de andere velden!

Hondenspeeltuin Daisy in de vijver

Op dit veld is pas geleden een vijver gemaakt waar de honden in kunnen zwemmen. Superleuk! Daisy had eerst niet zoveel met water, tot dat we hier de vijver tegenkwamen. Ze is er niet weg te slaan. Ze is zelfs zo ondeugend door snel het water in te gaan als we haar roepen om te gaan.
– Puppy’s en kleine honden
Af en toe gaat Daisy op dit veldje spelen. Het ligt er aan of er op het grote veld honden zijn. Als het daar leeg is en hier niet, gaat ze liever hier heen. Dit veld is een stuk kleiner dan het andere veld. Maar ook hier kunnen de hondjes lekker rennen en hun ei kwijt. Hier zijn de speeltoestellen gericht op kleine honden en puppy’s.
Daisy ziet er voor andere mensen vaak nog uit als een puppy. Ze is een erg kleine Beagle. Als we op het grote veld komen, krijgen we vaak de vraag of ze niet op het kleine veld hoort. ‘Nee hoor, ze is al bijna 2 jaar…’. Mensen kijken me verbaasd aan en zeggen dan ‘ze ziet er nog zo jong uit!’. Bij mij schiet er dan de gedachte door mijn hoofd dat ze ook nog jong is! Ze is toch pas bijna 2.

Hondenspeeltuin Daisy met de bal

Er liggen diverse speeltjes op de velden. Voornamelijk tennisballetjes. Ik gok dat dit van bezoekers is die het vergeten mee terug te nemen. Het is feest voor Daisy als ze een bal vind. Daisy vind het erg leuk om andere hondjes te laten zien dat ze hem gevonden heeft. Ze rent op de andere hond af om vervolgens kei hard weg te rennen op de hoop dat de andere hond achter haar aan komt rennen. Helemaal leuk als er meerdere honden zijn. Alle honden moeten zien dat ze de bal heeft. Ze is dan helemaal trots!

17 juni wordt ze trouwens echt 2 jaar. Der verjaardagsblog is in aantocht. Tot dan.

Een pootje van Daisy.

Een zusje voor Jolie en Jaeda!

Het zal jullie niet ontgaan zijn. Begin dit jaar hebben wij er een zusje bij gekregen! Na 4 maanden maken we de balans op; wat vinden we er nu eigenlijk van?! Ook delen we onze do’s en don’ts tijdens de zwangerschap en daarna. Je hond(en) aan een vieze luier laten snuffelen? Bullsh?t!

Babynews!

Vorig jaar zomer maakte wij bekend dat we er een zusje bij zouden krijgen. Stiekem wisten wij dit natuurlijk al een tijdje en werden we betrokken bij alles eromheen.

Pakketjes met bestelde spullen werden samen uitgepakt en besnuffeld en ook het kamertje hebben we ‘samen’ geverfd. Zelfs de kinderwagen werd uitgebreid getest (en goedgekeurd).?

Do’s & don’ts

In onderstaand filmpje verwoord Geert de Bolster hoe ik het aangepakt heb; je hond zelf laten bepalen waar hij bij betrokken wil zijn en op welke manier. Dit geldt voor zowel de zwangerschap als de (kraam)periode daarna. Het bekende ‘je hond laten ruiken aan een vieze luier’ hoort daar dus echt niet bij.

https://m.youtube.com/watch?v=7ntM2ZXvYh4

Tijdens de zwangerschap

Jolie en Jaeda hebben mijn zwangerschap niet opgemerkt, op een dikke buik die af en toe in de weg zat na.

Tot op de dag van de bevalling maakten we wandelingen van 1,5 uur in het bos, dus aan beweging geen gebrek. Dat was ook de reden waarom ik na de bevalling zo snel mogelijk weer op de been wilde zijn.

Na de geboorte

11 januari: zusje Mina Nour is geboren!

Na een halve dag in het ziekenhuis mochten we naar huis. Jolie en Jaeda waren nog bij opa en oma maar kwamen ons meteen bezoeken. We hebben niets speciaals gedaan en ze nog geen kennis laten maken, dat moment heb ik bewaard tot de dag erna.

Even uitgebreid snuffelen en een paar kusjes geven. Op de tweede dag hebben we draad van het wandelen ook weer opgepakt. Uiteraard geen 1,5 uur.?

Jolie had het na de eerste kennismaking wel gezien maar Jaeda vond alles spannend en was heel beschermend tegenover haar zusje. Vooral de kraamhulp moest het ontgelden en werd de hele dag door haar gevolgd. Gelukkig betrok ze Jaeda (en Jolie) overal bij, dit had ik van te voren aangegeven.

Na een week was het ‘nieuwe’ voor Jaeda er af en keek ze, net zoals Jolie, niet echt naar haar zusje om. Af en toe zette ik ze heel even bij elkaar maar dat was het dan ook.

Nieuwe fase

Inmiddels is Mina 4 maanden oud en ondanks dat ik mijn aandacht moet verdelen is ze ook bij Jolie en Jaeda niet meer weg te denken. Ze staan regelmatig aan haar bedje (of box), willen overal bij zijn en natuurlijk wandelen we elke dag samen.?

Zodra Mina gaat beginnen met kruipen zal er een nieuwe fase aanbreken, ook voor Jolie en Jaeda. Maar voor nu mogen ze nog even rustig aan elkaar wennen.?