Geen grapje

Geschreven door

Daar ben ik weer. Wel met een onderwerp waarvan ik nooit verwacht had dat ik het zou schrijven. Het was me het dagje wel vandaag. Waarom? Nou, dat zal ik je vertellen. Het begon eigenlijk dit weekend al een klein beetje. Ik was een beetje vervelend en liet mijn kleine poezenzus niet met rust. Snow en River waren net gesteriliseerd en volgens vrouwtje zijn ze nu heel zielig. Nou vond ik dat dat wel mee viel en wilde ik graag met Snow spelen. Dat vond Snow wel even goed, maar uiteindelijk gaf ze me toch een kleine klap.

Niets ergs, ik ben een grote meid en ging vrolijk verder. Vrouwtje heeft me toen weggehaald, want ik moest even rustig worden. Naderhand zag vrouwtje dat ik toch wel een beetje last van mijn oogje leek te hebben. Er kwam een beetje geel spul onder mijn oogje te zitten, dus vrouwtje zei al: “Dit houden we even goed in de gaten en maken we nu even een paar keer per dag schoon, lieverd.” Ik vind het nooit zo’n probleem als vrouwtje aan mijn gezichtje zit, dus oké dan.

Maar vanochtend was ik wel een beetje druk, ik was nog niet zo lang wakker, had de hele nacht goed geslapen en wilde graag spelen. Toen vrouwtje dus na mijn ochtendwandeling en mijn ontbijt even mijn oogje wilde schoonmaken, ging ik gezellig tussen haar benen op de grond liggen spelen. Vrouwtje heeft vaak een broek aan met van die leuke touwtjes waar ik weleens stiekem in bijt. Eigenlijk mag ik dat niet, maar ze was zo druk bezig met mijn oogje dat ze het toch niet doorhad.

Toen vrouwtje het watje weg wilde gooien, hoorde ze opeens een gek getik in mijn mondje. Ik had een stalen staafje van het uiteinde afgebeten. Hoe weet vrouwtje ook nog steeds niet, dus dat houden we gewoon geheim. Vrouwtje probeerde dit heel slim meteen uit mijn bekkie te halen, maar ik was haar voor en deed terwijl ze haar vinger in mijn mondje stopte om hem te pakken opeens een grote SLIK en tada… weg was-ie. Vrouwtje schrok heel erg, omdat ze er nu niet meer bij kon en ik deed alsof er niets aan de hand was.

Door deze actie van mij moesten we dus vandaag opeens naar de dierenarts. Niet dat ik dat erg vond, want ik vind de assistentes en dierenarts zelf altijd heel erg aardig en loop graag even naar binnen als we in de buurt zijn. Maar vrouwtje vond deze reden geloof ik wat minder leuk. Ze was een beetje zenuwachtig merkte ik aan haar. De dierenarts heeft toen twee röntgenfoto’s van mijn buikje gemaakt, waarvoor ik een andere aparte ruimte in moest. Daarna hebben ze mij eten gegeven waarvan ik alles weer uit zou spugen. Want het staafje zat nog in mijn maagje, dus dat kon er op die manier het beste uitkomen. Ik ben even een paar uurtjes bij de dierenarts gebleven en heb ook maar meteen mijn prikjes gekregen omdat ik alweer 12 weken ben.

Van vrouwtje moet ik nu maar even rustig aan doen, dus ik ga zo denk ik maar lekker liggen slapen en bijkomen van mijn avontuur vandaag. Ik zal proberen niet zulke gekke dingen meer te doen, maar ik blijf wel een labrador hè. Helaas was dit geen grapje vandaag. Ik hoorde namelijk dat het 1 april is en dat je dan grapjes mag maken.

Pootje van Skye

 

Playdates!

Geschreven door

Hey! Hier ben ik weer. Jullie hebben alweer een tijdje niets van mij gehoord, maar mijn baasje heeft het heel druk. Buiten werk en school wil ik natuurlijk ook lekker veel aandacht en die krijg ik dan ook.  Mijn baasje onderneemt veel met mij, en daarom een blog over een van mijn favoriete dingen: playdates!

Honden speeldates

Als ik een playdate of speeldate heb ga ik gezellig samen wandelen en spelen met mijn vriendjes en vriendinnetjes en oh ja, hun baasjes! Samen maken we dan de allercoolste avonturen mee en ontdekken we de meest mooie locaties. Vooral nu de zon zo lekker schijnt en de temperaturen weer omhoog gaan heb ik er extra veel zin in.

Grote vrienden

Een tijdje terug ben ik samen met mijn grote vriend Fender naar Vijlen geweest. Ongeveer een halfuur moesten we hiervoor in de auto zitten, maar wow, wat konden we hier mooi lopen! We liepen door een héél groot bos en ik heb zelfs een konijntje gezien tussen de struiken. Samen met Fender heb ik onze baasjes goed de weg gewezen door het bos en natuurlijk hebben we ook nog foto’s gemaakt. Stil zitten is nog niet mijn sterkste punt, gelukkig ben ik wel fotogeniek zullen we maar zeggen. Nadat we foto’s gemaakt hebben zijn we verder gaan wandelen en hebben we nog op een terrasje gezeten. Toen we naar het terras liepen keek iedereen naar ons, maar ja…. we zijn ook wel superschattig samen natuurlijk! Na wat gedronken te hebben zijn we weer naar huis gegaan.

Fender heeft ook nog een broer, dat is Bumper. Bumper vind ik ook helemaal leuk want hij is net als ik lekker druk. Zodra ik hem zie ga ik al liggen zodat hij aan me kan snuffelen. En als Bumper ligt, dan geef ik hem graag kusjes op zijn tong of neusje. Als hij slaapt ga ik stiekem op zijn hoofd zitten, maar niet aan hem vertellen, hè! Ik vind het wel leuk, zo’n persoonlijk klautervriendje. Behalve spelen wandelen we ook vaker samen. Zo zijn we laatst naar het bos dicht in de buurt van mijn huisje geweest. Ik ken de weg hier ook al supergoed. Door de storm waren er veel bomen omgevallen en dat maakte het bijna een heuse dog survival. Na een uurtje geklauterd te hebben had Bumper het wel erg warm gekregen. Hij moet nog wennen aan de warmere temperaturen, dus zijn we naar huis toe gegaan. In de tuin hebben we heerlijk gespeeld, of ja, ik! Want die luie Bumper lag lekker te slapen op de koele tegels. Mijn baasje had nog komkommer voor ons gehaald en daar ben ik gek op! Bumper vond het maar erg gezond en wilde het dus niet, dus toen heb ik maar zijn bordje leeg gegeten.

Ik kan niet wachten totdat we weer gaan spelen! Hebben jullie ook beste vriendjes waar jullie graag mee spelen?

Dikke kus, Mila!

Bedankt Carlijn van Bumper en Fender voor het helpen met het schrijven van de blog!

Fenders oortjes – part 2

Geschreven door

Daar zijn we weer! Dit keer met een nieuw deel over Fenders oortjes, helaas. Het arme ventje blijft er last van houden, en we hebben jammer genoeg weer een redelijk flinke ontsteking te pakken.

Dierenartsdrama’s

De bezoekjes aan de dierenarts lossen het op, maar helaas elke keer voor korte duur. Door de uitslag van van een kweekje weten we inmiddels wel welke bacterie Fender zo aan het pesten is. De bacterie, met een veel te moeilijke naam die ik natuurlijk alweer heel snel vergeten was, blijft terugkomen, of we de oortjes nu schoonhouden met vloeistoffen of juist droog houden met poeders. En die arme Fender, die heeft maar pijn…

Het toedienen van de antibioticazalf is ook al een geweldig succes. Fender vindt het echt niet leuk, wat natuurlijk heel normaal is. Hij heeft pijn, en ik moet hem in zijn oren zitten te pesten met tubes zalf. Zodra de tube op is, is de ontsteking ook vaak over, al komt er soms nog een tweede tube aan te pas. Het grote nadeel is wel dat Fender erna weer ontzettend angstig en wantrouwig is naar mij toe, wat mij ook erg pijn doet.

Proberen

Toen Fender weer last kreeg, zat ik me erg af te vragen wat ik zou gaan doen. Terug naar de dierenarts, of toch iets anders proberen? Via Instagram kwam ik in contact met NML Health. Zij wezen mij op de Puur Auris druppels en de Ear Care Wipes van Espree. Met deze doekjes kon ik de oren dagelijks schoonmaken. Daarna 2 maal daags de druppels van Puur in de oren. Dit zou er voor zorgen dat de ontsteking wegging en de oren goed schoon werden. Ik had zelf al diverse producten van Espree in huis, waaronder de Ear Care Cleaner. Hiermee heb ik het ergste vuil de eerste dagen uit de oren gespoeld, en daarna ben ik begonnen met de druppels van Puur.

De wipes zijn zachte doekjes met Aloë Vera erin. Fender laat verrassend genoeg zijn oren hier goed mee schoonmaken. Hij gromt zelfs niet meer wanneer het poetsen aan de beurt is, wat hij voorheen echt wel deed! Op een gevoelig plekje komt er af en toe nog wel eens een kreun uit, maar er is absoluut verbetering te merken.

De druppels van Puur kun je op twee manieren toedienen; er is namelijk een pipet en een doseerdopje toegevoegd in de verpakking. Ikzelf heb direct gekozen voor het pipet, aangezien ik hier de druppels veel gerichter mee kan toedienen in de gehoorgang. Twee keer per dag geef ik hem vijf druppels met het pipet. Daarna masseer ik de oortjes even zodat ze goed verspreid worden. Enkele keren per week gebruiken we daarnaast de Ear Cleaner van Espree nog om de oortjes schoon te houden en vuil en oorsmeer eruit te spoelen.

De oplossing?

Voor nu lijkt het erg goed te gaan op deze manier. Ik had het gebruik van de Ear Cleaner van Espree al eens besproken met onze dierenarts, en hij vond het een prima middel om de oren mee te spoelen. Maar het allerfijnste en belangrijkste voor mij is dat Fender geen pijn meer lijkt te hebben en zijn druppels goed laat toedienen. Natuurlijk, leuk is anders, maar hij komt erna weer heel vrolijk zijn koekjes halen. Voor elk oortje een! Hij kwispelt vrolijk en wantrouwt mij niet meer na het toedienen. Voorheen kon ik met koekjes staan springen, maar meneer vertikte het om naar me toe te komen.

Ik hoop absoluut dat we met deze drie middelen de oplossing hebben gevonden voor Fenders ontstekingen en pijn. Mocht het toch weer doorzetten, dan zullen we weer naar de dierenarts gaan, maar voor nu… gaat het super!

Hebben jullie honden ook wel eens last van oorontstekingen? Of andere terugkomende kwaaltjes? En wat gebruiken jullie hier voor?

Liefs, The Newfy brothers
Bumper & Fender

Let op: worden de klachten van je hond erger, blijf dan niet proberen maar ga naar de dierenarts!

 

 

Animal Event: hét festival voor dierenfans

Geschreven door

Van vrijdag 3 mei tot en met zondag 5 mei 2019 vindt de dertiende editie van Animal Event plaats. Waarom jij er beslist naartoe moet, vertellen we je in deze blog. Lees ook even door tot aan het einde, want daar lees je hoe je meespeelt voor de 3 x 2 kaartjes die we mogen weggeven voor Animal Event 2019. Kaartjes online bestellen kan natuurlijk ook.

Event Center Beekse Bergen

Animal Event wordt ieder jaar gehouden op het Beekse Bergen terrein. Naast het Safaripark Beekse Bergen is een prachtig terrein genaamd Event Center Beekse Bergen in Hilvarenbeek. Wandel je het hele Animal Event door? Dan heb je al 4 kilometer achter de boeg! Animal Event vindt buiten plaats. Het evenement is opgedeeld 5 thema gebieden: het dorp, het strand, het eiland, het bos en het park. Juist omdat het hele evenement buiten plaatsvindt, kun je je hond heel goed meenemen. Voor mensen die mindervalide zijn is de ondergrond helaas niet zo handig.

Waarom moet jij er naartoe?

Als je op The Dog Pen terecht bent gekomen gaan we er al een beetje van uit dat je een dierenliefhebber bent of op zijn minst een hondenliefhebber. Dat is nu exact de reden waarom je beslist naar Animal Event moet gaan. Animal Event is het grootste evenement in de Benelux dat zich volledig richt op dierenliefhebbers. Er is van alles te zien, beleven en ervaren. Houd je van honden, katten, konijnen, paarden of reptielen? Je kunt je hart ophalen! Animal Event is heel erg veelzijdig en biedt altijd de nieuwste en leukste activiteiten voor huisdieren en dierenliefhebbers.

Wat is er allemaal te zien?

Op Animal Event kijk je je ogen uit. Het is een echt driedaags festival voor dierenliefhebbers. Wanneer we alles opnoemen wat er allemaal te zien is, komt deze blog nooit af. We hebben daarom een aantal bezienswaardigheden van dit jaar voor je uitgelicht!

  1. Raskattencafé: hier kun je verschillende soorten kattenrassen zien en ontmoeten.
  2. Safaribus: wil je een korte tour maken rond nog exotischer dieren? Stap dan op de Safaribus voor een tour langs tijgers, olifanten, giraffes en zebra’s.
  3. Demonstraties Dock Diving: verspringen, dat is waar het om draait bij het dock diving. Hoe ver kunnen de honden nu echt duiken? Best heel ver!
  4. Promenade: op de promenade vind je de leukste winkeltjes, de mooiste dierenspullen, maar ook straattheater en gezellige terrasjes.
  5. Demonstratie Boogschieten te Paard: wil je van dichtbij bekijken hoe het boogschieten ter paard gaat? Siem is pas 15 jaar maar een veelbelovend talent.
  6. Mooiste hond-verkiezing: na de spannende voorrondes is er voor iedere provincie 1 mooiste hond. Deze honden strijden nu tegen elkaar om de titel Mooiste Hond van Nederland 2019.

Wat is er te doen?

Vind je kijken leuk, maar wil je juist ook iets actiefs doen tijdens je bezoek aan Animal Event? Dat kan ook! Er zijn zelfs verschillende wedstrijden waar je aan mee kunt doen tijdens je bezoek.

  1. Happy Dog Survival: ga samen met je hond het survivalparcours afleggen met uitdagende obstakels. Let op: voor deze wedstrijd moet je je eerst inschrijven. Je koopt dan een kaartje voor entree en deelname aan de survival in één.
  2. Workshop Flyball 2.0: deze workshop, speciaal voor jonge honden vanaf 9 maanden, staat in het teken van snelheid, focus en fun. Misschien kom je er wel achter dat jouw hond een geboren flyballer is. Deelname is gratis, alleen moet je even laten weten dat je mee wilt doen.
  3. Workshop hondenfotografie: leer in deze workshop hoe jij de mooiste foto’s van jouw hond kan maken. Heb je jouw eigen model niet mee? Geen probleem, er zijn hondenmodellen aanwezig om mee te oefenen.
  4. Masterclass Dogfrisbee: ga aan de slag met de verschillende gooitechnieken van de dogfrisbee. Ook beginners kunnen meedoen, alleen wel even opgeven!
  5. Lekker eten en een drankje drinken: natuurlijk is er ook gedacht aan de hongerige mens. Neem plaats op een van de gezellige terrasjes of neem een kijkje in het Prins Lekker In Je Vel-café. Waar je niet alleen van gezelligheid geniet, maar ook meteen kennis opdoet over jouw hond.

Wat kun je er beleven?

Er is ook heel erg veel te beleven op Animal Event. Ben je benieuwd wat allemaal? Wat dacht je hier van:

  1. Escape room: zoek samen met je hond dé manier om de Escape room uit te komen. Een ware beleving om samen met je hond te puzzelen naar de uitgang. Ben je op Animal Event, bezoek dan zeker de Farmfood Escape Room.
  2. Koeien knuffelen: op het boerderijdierenplein kun je verschillende boerderijdieren ontmoeten en aaien. De koeien en kalfjes mag je knuffelen.
  3. Het water op met je hond: op het water kun je gaan leren suppen met je hond, of je gaat samen met je hond kano varen. Bij warm weer een fijne verkoeling om samen met je hond het water op en in te gaan.
  4. Jouw hond mag alles proeven: dit is het goede nieuws voor alle voerfanatiekelingen onder de honden. Er zijn héél veel stands met hondenvoer en hondensnacks, waar er ook genoeg te proeven en te testen is.
  5. Losloopgebied: in het strandgedeelte is er een speciaal losloopgebied waar je hond mag loslopen. De honden kunnen hier samen spelen op het strandje en in het water.

Wat zeggen onze bloggers over Animal Event?

“Ik ga al 3 jaar op rij naar het Animal Event en vind het echt een aanrader voor elke hondenliefhebber.”??

“Ik ga dit jaar voor het tweede jaar en ik kan niet wachten tot het weer zo ver is! Heb vorig jaar mijn ogen uitgekeken. Vorig jaar zijn we zonder honden gegaan in verband met de hoge temperaturen, en we wilden eerst even aftasten. Maar de voorzieningen voor honden zijn absoluut goed aanwezig! Hopelijk dit jaar niet te warm weer zodat Fender wellicht mee kan.”

“Ik wil er dit jaar voor het eerst heen, heb er enorm veel goede dingen over gehoord. Zal sowieso zonder Wiske gaan, juist ook om even te peilen hoe het er is! Zo te lezen wordt er veel aan gedaan om de honden ook de rust te kunnen gunnen, maar ik wil dat eerst zelf zien om zo voor een volgende keer te kunnen besluiten of het geschikt is voor Wiske.” 🙂

“Ik ben er de laatste 2 jaar heen geweest. Superleuk en gezellig, en het was voor Nuka een perfecte manier om haar socialisatie te trainen. Heb al kaartjes gekocht voor dit jaar!”

“Vorig jaar voor het eerst gegaan, vond het superleuk. Ons Soof was na een paar uurtjes helemaal op van alle prikkels.”

Praktische informatie

Wanneer: 3, 4 en 5 mei 2019 (vrijdag t/m zondag)
Waar: Beekse Bergen 1, Hilvarenbeek
Entreeprijs: € 17,50 (dagkaart volwassenen) € 15 (dagkaart kind 3 t/m 12 jaar)
Parkeren: vlakbij de hoofdingang, parkeermunten bij de kassa of in de voorverkoop €6,50
Openingstijden: vrijdag t/m zondag van 10.00 – 17.00 uur
Hond mee: ja, je betaalt wel voor een hondenentree €2,50
Voorwaarden hond mee: slipkettingen, prik- en elektrische halsbanden verboden

Winnen! We mogen namens Animal Event 3 x 2 kaarten weggeven. Laat in de comments onder deze blog een reactie achter waarom jij zo graag naar Animal Event gaat en wie je meeneemt!

De 3 winnaars zijn bekend en hebben hun kaartjes ontvangen!

Onderweg

Geschreven door

Hallo allemaal, 

Na mijn eerste blog is het nu tijd om jullie wat meer over mijn uitstapjes te vertellen. Ik ben nu zo’n 4 weken bij mijn ‘nieuwe’ familie, al voelt het alsof ik hier al mijn hele leven ben, en ik vind dat behoorlijk goed gaan. Ze nemen mij mee naar verschillende plekken. 

Wij zijn al een keer naar een pannenkoekenrestaurant geweest. Ook mocht ik al meerdere keren met de grote jongens en meisjes mee lopen. Stiekem moest ik dan wel na 10 minuten even gedragen worden, want van vrouwtje mag ik nog niet té lang lopen. 

Dan ga ik wel heel erg bewegen zodat ze mij uiteindelijk toch wel weer mee laten lopen. ?

En afgelopen week zijn we met de auto naar een groot bos gegaan. Vrouwtje had een spiegel-iets-camera die ze graag wilde uittesten (op mij ?) en baasje wilde heel graag motorrijden, dus zochten we een bos wat ongeveer een half uurtje van ons huis rijden was. 

Helaas vind ik dat auto rijden wel een dingetje. Het lijkt wel alsof ik er niet zo goed tegen kan zegt vrouwtje steeds. Ze maakt zich dan ook heel erg zorgen en probeert lieve dingen te zeggen als ik achterin zit, maar dat wil niet altijd werken. 

Vrouwtje rijdt een kleine auto, een Peugeot 107, dus ik hoef gelukkig niet in de kofferbak, maar mag op de achterbank. Daar hangt een soort hangmat van zachte stof waar ik niet op kan uitglijden en zodat ik ook niet tussen de stoelen kan zakken. Ook heeft vrouwtje nog op advies een honden-auto-tuigje voor mij gekocht datik aan moet en waar zij mij mee vast kan zetten met de gordel. Zo blijf ik iets beter op één plek en kan ik niet met mijn koppie tussen de voorstoelen gaan hangen. 

Tenminste… dat dacht vrouwtje, want zondag liet ik even zien dat het mij toch wel lukte. Ik was ook zo niet lekker, waardoor ik heel graag dicht bij haar wilde zijn. Het werd mij weer allemaal te veel en ik heb tot twee keer toe mijn ontbijtje eruit gegooid. Vrouwtje moest daarom wel even tussendoor stoppen om het (zo goed als lukte) op te ruimen, want aan de handdoek die er als voorzorg lag had ik de tweede keer ook niets meer. 

Na een half uurtje waren we in het bos en daar heb ik heerlijk gewandeld met vrouwtje, baasje en mijn ‘oom en tante’. (Zo noemen ze hen terwijl ze niet eens echte familie zijn, ik snap die mensenwezens soms nog niet zo goed.) Het wandelen vond ik geweldig, een beetje poseren vond ik ook geen probleem, af en toe opgetild worden omdat vrouwtje vond dat we te lang liepen, naja oké dan, maar toen… zag ik die auto weer en dacht ik: nee nee, dit zwarte schaapje houd je niet zomaar voor de gek. Ik ga echt niet weer die auto in. Baasje pakte ondertussen een bakje en een flesje water uit de auto dus nou oké dan, een beetje water drinken kon geen kwaad. Helaas was baasje slimmer dan ik en zat ik toch opeens weer in die auto nadat ik uitgedronken was. Moesten we weer terug rijden! 

Ik was best wel moe dus ben maar meteen gaan slapen en dat bleek een goed idee. Zonder dat ik het door had waren we opeens weer thuis. Zonder iets eruit te spugen was ik weer keurig thuis aangekomen. Maar toch… blijf ik die auto gewoon niet zo heel erg leuk vinden. Je weet nooit of je opeens misselijk wordt. Hebben jullie misschien tips voor mij? Ik ben nog maar een jonge hond en moet natuurlijk nog wel veel leren. Maar ik zou het toch zo leuk vinden om gezellig mee te kunnen als vrouwtje of baasje ergens heen gaan, in plaats van thuis te blijven met mijn poezenzusjes. 

Dikke lebber van Skye!?

Laatste deel GGA: IK BEN…

Geschreven door

Nachtenlang heb ik wakker gelegen, uren heb ik gezweet en toen was het zover: de dag des oordeels. Op 18 maart 2019 heb ik mijn eerste examen gedaan, GGA oftewel behendigheid! Ik heb jullie er in mijn vorige blogs alles over verteld, maar mocht er iets niet duidelijk zijn mag je mijn baasjes altijd een berichtje sturen.

Grotere groepjes


Het begon allemaal afgelopen donderdag, onze laatste les. Natuurlijk ging alles mis wat er mis kon gaan. Het waaide super hard en de groepjes voor het examen werden wat groter vanwege afmeldingen. Sommige honden konden de druk van het examen toch niet aan. We moesten even wennen aan de indeling en gingen daarna van start. We deden net alsof we echt in het examen waren en de spanning was om te snijden. Dingen die normaal goed gingen, gingen hartstikke slecht en dingen die meestal slecht gingen, gingen nu misschien iets beter. Het zal wel aan het weer hebben gelegen!

Overgenomen door de zenuwen

Normaal is het een gezellige boel, maar nu was iedereen hartstikke nerveus. Onze juffen stelden ons voor aan degene die het examen ging afnemen. Een heel lieve vrouw die van een afstandje in de gaten hield hoe iedereen het deed. Alles werd opgeschreven in de klapper, om daarna te horen hoe we het hadden gedaan, spannend!

Oefening 1: met de groep

Kimberley en ik gingen in het midden van de kring staan met onze collega’s naast ons. Om beurten liepen we een ronde rond de groep. We moeten dan netjes volgen en degene in het midden moet netjes blijven zitten. Iets wat ik normaal een beetje moeilijk vind, maar het ging hartstikke goed. Deze oefening telde 4 keer mee, dus dat tikte aan!

Oefening 2: volgen met de groep

Nu de tweede moeilijke oefening, volgen aan de lijn met de andere honden. Dat ging goed, maar kon net iets beter omdat ik iets te ver van Kimberley vandaan liep. Nou ja. een schoonheidsfoutje, moet kunnen toch.

Oefening 3: Rond de Pion

Nu gingen we individueel verder. Dit ging pas de 2e keer goed, zo raar. Normaal doe ik deze gelijk, maar ook ik was een beetje zenuwachtig. Mijn enthousiasme hielp ook niet echt mee!

Oefening 4: De posities

Eerst liggen naast mijn baasje. Kimberley kwam voor me staan en dan moest ik zitten en liggen. Toen kwam ze weer naast me staan en ging ik netjes zitten. Hupsakee, 10 punten! Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat we deze oefening veel hebben geoefend de afgelopen week.

Oefening 5: in het vak

Normaal gaat deze oefening met niets, maar nu ging ik toen Kimberley vooruit zei niet in een keer liggen. Wat mijn baasjes toen nog niet wisten, was dat er allemaal lekkere snoepjes in en rond het vak lagen. Waarschijnlijk was een hondenvriendje vergeten deze op te eten!

Oefening 6: apporteren

Nou, dat is een makkie, dachten wij. Maar ik kon de dummy eerst niet vinden, snuffelde er een beetje aan en liet hem ook nog eens vallen. Wat een drama! Gelukkig was Kimberley helemaal niet boos; ze moest zelfs lachen om mijn gekke koppie! Even spelen, dacht ik!

Oefening 7: volgen

Dat is normaal geen makkie, maar dit keer wel! Kimberley en Kevin waren apetrots. Ik keek niet eens naar die vrolijke konijntjes in de verte. Kimberley dacht dat ik er gelijk naartoe zou vliegen, dus niet!

Oefening 8: kom hier

Ik ga netjes aan de voet zitten, Kimberley loopt een paar meter vooruit en draait zich om. Dan moet ik netjes blijven zitten en pas als ze ‘voet’ roept ga ik aan de voet zitten wachten… op een snoepje natuurlijk! Ging geweldig goed, Kimberley had mijn lievelingssnoepjes mee: zalm! Daar doe ik alles voor!

…GESLAAGD

Ja zeker, nadat iedereen geweest was mochten we in spanning afwachten in de kantine. Wat een zenuwen, maar ook de gezelligheid was weer terug! We waren allemaal geslaagd, kregen de complimenten omdat we het allemaal heel goed hadden gedaan! Hetgeen waar we aan konden werken, gaan we aan werken. En van de tienen gaan we eens extra genieten! Van Kevin hebben Kimberley en ik nog allerlei lekkers gekregen, ik ga lekker snoepen. Op naar de volgende cursus, ik houd jullie op de hoogte!

Tip van de dag

Geniet van de cursus en van het moment met je hond! Ik kan nog wel eens zenuwachtig worden, omdat alles perfect moet. Dan vergeet je het leuke moment samen met je hond! Dus vooral genieten!

Heel veel liefs,
&JOY!

Bend to Assent®, de eerste praktijklessen

Geschreven door

In een vorig blog, Bend to Assent®: de start van een nieuwe cursus, beschreef ik de voorbereidingen van ons nieuwe leertraject. In deze blog kijk ik terug op de eerste praktijklessen.

De eerste praktijkles

Zaterdag morgen om 11.30 startte onze eerste praktijkles. Voor de les aan ben ik met Sennah naar het bos gegaan om hem uit te laten. Daarna reden we door naar de hondenschool. De les begon met een korte uitleg over wat we vandaag zouden oefenen. Het belangrijke bij de BTA® zijn de momenten waarop je de draaibeweging inzet. Er word gedraaid op 3 momenten:

1. als de hond voorbij de knie loopt.

2. als de hond langer dan 2 sec naar een prikkel kijkt

3. als de hond een prikkel negeert.

Met punt 1 gingen we vandaag aan de slag. Na de uitleg mochten we starten met het lopen over het veld. Elke keer dat de hond voorbij de knie liep moest de draai worden gemaakt. Het draaien is een hele kunst op zich. Draaien houdt in dat je van de hond afdraait, 3 stappen zet en weer terugdraait naar waar je naar toe wilt. Hierbij is het belangrijk dat de hond bij het terugdraaien de baas aankijkt. Kijkt de hond bij het terugdraaien niet, dan moet er weer gedraaid worden.

Ik had hier veel moeite mee. Het voelt heel vervelend om zo aan de riem te trekken, want de draai moet je vlot en snel maken. Ik had het gevoel dat ik Sennah hier zeker geen plezier mee deed. Dat gevoel bleek te kloppen, want halverwege de les stribbelde Sennah flink tegen. Hij begon, als ik draaide, zijn kop uit de halsband te trekken, wat hem uit eindelijk ook lukte. Gelukkig bleef hij wel netjes zitten en zette hij het niet op een rennen!

Aan het eind van de les had ik een beetje een dubbel gevoel. De voordelen die je bereikt door het volgen van de BTA®-methode spraken mij heel erg aan. Maar nu ik er in de les mee bezig was geweest, stond de manier waarop het doel wordt gehaald mij tegen. Ik wist niet zo goed wat ik ermee moest. Ook had ik aan het eind van de les een vol hoofd. Het was veel informatie, flink werken met het draaien en een hoop indrukken.

Een lesje gemist

De tweede les hebben we helaas moeten overslaan. Sennah kreeg aan het eind van de week diarree. Onze dierenarts is gelukkig op zaterdag ook open, dus in plaats van naar de cursus te gaan zat ik met Sennah in de wachtkamer van de dierenarts.

Onze dierenarts zit in het gebouw van de Diervoerders Eemland en op dat terrein word ook de BTA®-cursus gegeven. De trainers liepen toevallig langs de wachtruimte en spraken mij nog even aan. Als we op tijd klaar waren bij de dierenarts was ik altijd nog welkom om zonder Sennah de les te volgen, want ook van kijken kun je leren.

Na ons bezoekje aan de dierenarts zijn we naar huis gegaan. Ik twijfelde eerst nog of ik niet naar de cursus zou gaan. Helaas veranderde de situatie van Sennah ineens. Tijdens het uitlaten zat er bloed bij zijn ontlasting. Ik heb toen de dierenarts gebeld en Sennah moest toch nog aan de antibiotica. Die heb ik opgehaald, en daarna ben ik bij hem thuis gebleven. Zo kon ik hem goed in de gaten houden.

We zijn er weer!

Sennah was weer helemaal hersteld en zat weer lekker in zijn vel, dus we konden weer aan de gang. Bij de start van de les leek de theorie bij alle cursisten even te zijn weggevallen. We moesten er allemaal weer even inkomen. Tijdens de uitleg van de trainer zat Sennah netjes naast mij en keek naar de geiten en kippen in het veld naast ons. Ik vond dat hij er netjes bij zat, zelfs met een ontspannen riem. De trainer vond, kijkend vanuit de BTA®-methode, dat ik op dat moment moest gaan draaien. Dit omdat Sennah langer dan 2 seconden naar de prikkel keek, de geiten en kippen. Ik zei dat ik wel tevreden was met deze situatie, omdat Sennah netjes naast mij zat en niet als een gek aan de riem trok. Hierop werd besproken dat als je zulke situaties oké vindt, je bij jezelf moest nagaan of deze methode dan wel geschikt is voor jou. Dit omdat als je de hond sommige prikkels niet laat melden, je onduidelijk bent in wat je van de hond vraagt.

Na het herhalen van de theorie en het bespreken van de methode gingen we aan de gang. Deze les stond in het teken van het melden van de prikkel. Er werden grote knuffels op het veld gelegd, dit waren de prikkels. Je liep samen met je hond naar de knuffel, stond stil, de hond keek naar de knuffel en moest na 2 seconden weer naar de baas kijken. Was dit gelukt, dan liep je langs de knuffel. Was dit niet gelukt, dan moest je draaien.

Sennah deed bij deze oefening zeker zijn best! Als ik stopte ging hij netjes zitten, keek netjes na 2 seconden weer naar mij en we konden rustig de knuffel passeren. Ik was heel trots op hem. Hierna volgde er nog een oefening waarbij je tussen de andere honden door moest slingeren. Deze oefening vond ik erg chaotisch. Als je hond langer dan 2 seconden naar de passerende hond keek moest je draaien. Met gevolg dat elke cursist ineens aan het draaien was.

Nadenken

In de auto terug naar huis liep ik in mijn hoofd het gesprek met de trainer nog eens door. Is dit inderdaad wel de cursus voor mij? De trainer noemde de BTA®-methode een leefstijl. Het is niet een cursus die je even doet als aanvulling, je moet het echt consequent toepassen in je dagelijks leven met je hond.

Ik stapte deze cursus in met het idee, ik zoek mijn eigen weg in deze methode. Ik doe het immers niet omdat Sennah een probleemhond is. Zeker niet, zelfs. Hij luistert goed, houdt mij bij onze wandelingen in de gaten en is supersociaal. Ik wilde graag mijn kennis uitbreiden en weer met Sennah aan de slag gaan.

Beide punten vind ik wel in deze cursus. Alleen ik ga er zeker geen leefstijl van maken. Heel ontspannen trainen is het ook niet. Het draaien voelt heel onvriendelijk naar Sennah en dat geeft mij geen ontspannen gevoel. En als ik dan Sennah zo zie tegenstribbelen, doet dat ook wel een beetje pijn. Dat is niet de Sennah die ik ken. Tijd om na te denken. De cursus wil ik nog steeds afmaken. Ik denk alleen dat ik selecteer wat ik uit deze methode ga gebruiken.

 

Benieuwd hoe ons BTA®-avontuur verder gaat? Dat lees je in een volgend blog.

Hondenpuzzel

Geschreven door

Woof

Een paar weken geleden heb ik een operatie gehad. Hierdoor moest ik me heel rustig houden en mocht ik niet spelen, springen, rennen en al helemaal niet zwemmen. Mijn vrouwtje zag dat ik me een beetje ging vervelen en heeft toen na een tip van Sharon van Hondenkaravaan (mijn school) een puzzeltje gekocht.


Waarom een hondenpuzzel

Mijn vrouwtje zegt dat dit een leuke afwisseling is in mijn dagelijks leven. Het snuffelen en de concentratie die ervoor nodig is, maakt mij mentaal moe en geeft een voldaan gevoel. Het is een ontspanning die ook een inspanning vergt. Ook is het heel leuk om samen met het vrouwtje of het baasje te doen om zo een nog betere band te krijgen.

Puzzeltijd

Ik vond de doos alleen al enorm interessant en wat eruit kwam nog meer, zeker toen mijn vrouwtje sardientjes uit de pot haalde en bij me kwam zitten met de puzzel en die sardientjes! Eenmaal ‘geïnstalleerd’ mocht ik ze gaan zoeken in de puzzel. Ik snapte er helemaal niets van… Ik rook ze wel maar zag ze niet, ik zag alleen maar gekke rode en oranje torentjes die naar sardientjes roken.

Stap voor stap

Mijn vrouwtje maakte eerst nog een grapje dat ik dat toch wel moest snappen, ik sta in het rijtje van de top 5 slimste hondenrassen. Uiteraard wist ze dat ze me wel even uitleg moest geven en we zijn stap voor stap samen op zoek gegaan. Ik kwam er vrij snel achter dat ze onder de ‘torentjes’ liggen, maar wist nog niet hoe ik ze zou kunnen pakken, daar moest ik van het vrouwtje zelf over nadenken.

Tips van de ervaren puzzelaars

Mijn hondenvriendjes Pax en Memphis zijn ervaren puzzelaars en ik heb gevraagd of ze me een beetje wilden helpen om het iets leuker voor me te maken. Ze hebben zelf kisten vol puzzeltjes omdat ze een webshop hebben waar ze o.a. hondenpuzzels verkopen, die ze  natuurlijk eerst zelf uitproberen. Memphis denkt dat zijn vrouwtje het liefst stiekem haar boterhammen met pindakaas erin zou willen stoppen. Ik zou wel willen zien hoe ze deze er dan zonder handen ook weer uithaalt, whoohoof.

Puzzeltip van Memphis

Rebel, doe nooit direct of je het snapt. Dat deed ik wel en hoppa: ik kon zo naar puzzel niveau 3. Nee, neem dan Pax. Die houdt zich van de domme en wat krijgt hij! Niveau 1 en 2. Hij snackt zich een ongeluk terwijl ik mijn grijze massa moet laten werken. Ik zie hem dan gewoon knipogen naar mij, die boef. Is ook wel te zien hoor, want volgens de dierenarts moet hij toch een kilootje kwijt. Dus onthoud meis, niet te snel, dan geniet je het meest van je activiteit. Jouw vrouwtje mag je best even laten denken en met een beetje ondersteuning hier en daar is het een feestje om samen te doen. Want eerlijk is eerlijk: als mijn mensje mij zo loopt aan te moedigen en te juichen voel ik mezelf wel een ventje hoor. Daar kan stiekem geen bloemenperk tegenop. Of nou ja… haast niet dan! Liefs, Memphis.

Puzzeltip van Pax

Of ik nou een dopje moet weghalen, iets om moet duwen of gewoon het hele bord door de kamer moet gooien: ik kom toch wel bij mijn snoepjes.  Maar soms geeft het niet echt een lekker gevoel. Ik voel me dan zo… ja… hoe zeg je dat…. Onrustig, denk ik? Ik leef volgens de 3 V’s: Vrede, Vriendschap en Vreten. Anders dan Memphis, die van alles een competitie maakt. Zo vermoeiend. Maar als een puzzel te moeilijk is dan voel ik mij dus onrustig. Gelukkig voelt mijn vrouwenmens mij wel aan, want dan pakt ze een makkelijkere puzzel die ik wel snap en dan word ik weer rustig. Op maat puzzelen is belangrijk. Puzzel, maar doe het bewust! Je hersenen gebruiken moet lekker relaxed zijn. Heerlijk rustig puzzelen terwijl broertje heethoofd zich druk zit te maken met allerlei ingewikkelde constructies. Daar kan ik alleen maar om lachen. Tranquilo man, tranquilo!

Puzzeltips van Lady Rebel

De tips van Memphis en Pax hebben me goed geholpen! Ik ben samen met mijn vrouwtje gaan oefenen om de sardientjes te kunnen pakken. Dit is gelukt en ik kan het nu al helemaal alleen en heel snel (ook al gaf Memphis een hele goede tip om dat niet te doen, maar het is zo leuk). Samen met mijn vrouwtje hebben we alle tips opgeschreven voor als je ook wil gaan puzzelen. Ik vind het echt een aanrader voor een rustige dag, als het slecht weer is of als je even rustig aan moet doen.

  • Puzzel op maat, begin niet te moeilijk
  • Puzzel niet na een drukke dag
  • Bouw de puzzel samen met je hond op, zodat hij of zij weet dat jullie iets gaan doen
  • Help de hond op weg als het zelf niet lukt
  • Oefen regelmatig, maar niet te lang achter elkaar
  • Beloon de hond, ook bij kleine stapjes vooruit
  • Zorg voor sterk ruikende koekjes
  • Het is een uitdaging, maar zorg dat het leuk blijft voor de hondjes
  • Doe het samen, blijf er bij en geef alle aandacht aan de hond

Veel puzzelplezier!

Als je vragen hebt, kun je altijd reageren op mijn blog.

Woof, Lady Rebel

Ik ga naar school, deel 4

Geschreven door

Afgelopen week was al weer mijn 4e schooldag op de Dokter Snuffel Academie. Dit keer zonder storm, maar alles behalve lenteachtig.

Bijpraten

Voor de les begon liepen mijn vrouwtje en ik nog even buiten, maar ik was druk en liep maar aan de lijn te trekken. Eenmaal binnen moest ik even aan mijn kleedje graven ,maar toen mijn vrouwtje er op ging staan ging ik al vrij snel lekker liggen. Onder het genot van koffie en thee bespraken de baasjes hoe de BTA ging. Daar over kan je meer lezen in dit blog. Mijn vrouwtje gaf aan dat ze het nog best wel lastig vindt om te zien of ik alle prikkels wel meld, en ik schiet vaak voorbij haar knie. Nou ze kon het gelijk laten zien, want we gingen naar buiten. Ze bleef maar draaien met mij, want in een groepje honden lopen vind ik lastig. Zeker als ik achteraan loop. Ik spring en stuiter dan rond.

Mijn vrouwtje en ik als team

Buiten bleven we aan de lijn en op een paar plekken stopten we voor oefeningen die ervoor zorgden om te ontdekken wat de kwaliteiten van ons beiden zijn, maar ook de valkuilen.

Mijn vrouwtje kreeg de opdracht om samen met mij te zigzaggen tussen de groep, en de anderen moesten na afloop vertellen hoe ze vonden dat mijn vrouwtje het deed, hoe ik het deed, en hoe wij samen.
Ze bleef vrij rustig ondanks dat ik bedacht had dat ik meer interesse had voor graseten en de rest niet boeiend vond. Ik geloof dat mijn vrouwtje het wel vervelend vond dat de andere hondjes veel meer aandacht hadden voor hun baasjes en ik lekker mijn eigen ding deed.
Wij zijn eigenlijk precies tegenovergesteld. Zij is meer de kat-uit-de-boom-kijker, ik juist enthousiast. Daar ligt dus de uitdaging om mee om te gaan. Zij is rustig en ik onbevangen. Volgens Mandy moest mijn vrouwtje me maar gewoon even laten grazen bij het stilstaan. Dat viel voor mijn vrouwtje niet mee.

Keuzes

We gingen weer verder op pad, en dit keer ging ik meer voorop in de vieze blubber tot we stopten op een harder pad. Mandy legde een balletje, een soort trekspeeltje en wat voertjes op een rij. De baasjes moesten om de beurt vertellen wat hun hond als eerste zou pakken en daarna was het kijken of het klopte. Mijn vrouwtje dacht dat ik voor het balletje zou gaan, en dat klopte. Maar ik probeerde toch even of ik dat andere speeltje ook niet gelijk ook kon pakken.

Het is belangrijk om te weten hoe je hond in elkaar zit. Door te oefenen in het maken van keuzes leer je beter hoe je hond in elkaar zit.

Vandaag bleek dus dat mijn vrouwtje en ik in best veel dingen elkaars tegenpolen, zijn waardoor mijn vrouwtje zich aan sommige dingen van mij kan ergeren. Het is dan zaak om te zien dat het juist een kwaliteit kan zijn dat ik enthousiast ben en eigengereid terwijl het voor mijn vrouwtje een ‘allergie’ is. Samen moeten we gaan ontdekken hoe we daar mee omgaan.
Mijn vrouwtje had het vandaag moeilijk en werd wat verdrietig omdat ze het zo graag goed wil doen met mij en ze het soms best lastig vindt om het allemaal goed te doen. Vrouwtje, ik vind je echt heel lief hoor, maar ik ben nou eenmaal vrolijk en doe graag mijn eigen ding. Ook als het niet helemaal uitkomt.

EHBO

Op de weg terug kregen we een fikse hagelbui op ons hoofd, en drijfnat kroop ik weer lekker op mijn kleed om te slapen terwijl de bazen  gingen eten.

Na de lunch kwam Saskia Dijkhuis de baasjes EHBO geven. Zij vertelde van alles over wat je moet doen als er een aanrijding is, een hond een shock heeft, wat er giftig is, wat als er een bloeding is, maar ook van alles over een maagtorsie,verstikking en reanimatie. Ook vertelde ze dat het belangrijk is om van je eigen hond te weten hoe de ademhaling, pols en temperatuur is.

De SPAR is een hele belangrijke.
*Slijmvliezen. (Oren, ogen, bek, neus, anus)
*Pols/hartslag ( 60/120 per minuut)
*Ademhaling (10/30 per minuut)
*Reflexen (Op de oogbol, de anus)

Mijn vrouwtje leerde waar zij mijn hartslag kan voelen, hoe je de slijmvliezen in de bek kunt controleren  en hoe je met een papieren zakdoekje heel simpel kan tellen hoe de ademhaling is. Ik vond het maar maf, zo’n doekje voor mijn neus!
Bij een van de andere hondjes werd een pootverband gedaan, en we kregen te zien hoe je een hond op zijn zij legt als hij bijvoorbeeld rustig moet blijven liggen.

Kortom, het was weer een enerverende dag voor ons allebei.

Ik hoop dat je het weer leuk vond om te lezen hoe het met ons gaat. Mijn vrouwtje en ik moeten flink aan de slag om samen een goed team te gaan vormen. Op elkaar kunnen bouwen en vertrouwen is de basis om samen aan het werk te kunnen.

 

 

Op gesprek bij een oogarts voor dieren

Geschreven door

Ik (Nory) kwam bij Oftalmoloog (of oogarts) Gerlinde Janssens terecht toen ik nog een pupje was via een spoeddoorverwijzing van onze eigen dierenarts. De andere keren heeft Goedele Storm, mij verder behandeld. Doordat ik om de 2 maanden bij haar op controle ga, is er wel wat meer interesse ontstaan in wat zij doet. Zo is het idee bij mij ontstaan om Goedele te interviewen. Ook zijn er wat tips voor #pawvriendjes met een korte snuit.

?Wanneer wist je welk beroep je wilde gaan uitoefenen?
??‍⚕️Ik denk dat dat pas tegen het einde van het middelbaar was. Als kind wilde ik zeker geen dierenarts worden. Ik heb altijd getwijfeld tussen dierenarts en arts. Pas helemaal op het einde, op het moment van de infodagen op de universiteit, heb ik de knoop doorgehakt.

?Wat heeft er toe aangezet om je te specialiseren in oftalmologie?
??‍⚕️Mijn mama, dierenarts Gerlinde Janssens, heeft een Engels diploma ‘Certificate in Veterinary ophthalmology’. Vandaar dat ik, wanneer ik in de praktijk als student meeliep, erg veel ooggevallen zag. Ook hier heb ik lang getwijfeld tussen neurologie en oftalmologie, de twee vakgebieden die me het nauwst aan het hart lagen (en nu nog). Ik heb vervolgens een Europese cursus diergeneeskundige oftalmologie gedaan en een jaar stage gelopen aan de universiteit in Parijs, en toen is de bal aan het rollen gegaan. Eens je een bepaalde interesse hebt gekregen in een vakgebied is het moeilijk om dat nog achter je te laten…

?Je bent in het bezit van een Europees diploma, wat houdt dat juist in?
??‍⚕️Ik mag de titel gebruiken van”‘European diplomate of Veterinary Ophthalmology”. In het Nederlands wil dit zeggen Europees specialist in diergeneeskundige oftalmologie. Deze titel krijg je niet zomaar. Je moet een minstens drie jaar durende opleiding volgen bij een Europees specialist. Dit omvat naast consultaties en chirurgieën ook het schrijven van artikels en het geven van internationale presentaties. Vervolgens moet je, als je dossier is goedgekeurd, een Europees examen afleggen dat bestaat uit verschillende onderdelen (praktisch, theorie, foto’s). Als je hier door bent, mag je de titel “European diplomate” gebruiken. Specialisten in de diergeneeskunde bestaan er in verschillende disciplines, denk maar aan chirurgie, dermatologie, neurologie, interne geneeskunde, cardiologie…

?Behandel je enkel kleine huisdieren?
??‍⚕️Nee, wij behandelen oogproblemen bij alle diersoorten. Maar meestal gaat het om hond, kat en paard. Af en toe zien we wel eens konijnen, vogels, cavia’s of alpaca’s. Runderen en kleine herkauwers zien wij bijvoorbeeld quasi nooit.

?Geef de de kennis door aan andere dierenartsen?
??‍⚕️Ja, af en toe geef ik lezingen over de oogheelkunde aan dierenartsen. De onderwerpen zijn heel divers, het kan gaan over het oogonderzoek stap voor stap, over wonden aan de cornea, cases…

?Kun je aan de lezers de problemen van mijn ogen uitleggen?
??‍⚕️Nory heeft meerder oogproblemen gehad. Zo had zij haartjes ter hoogte van de ooglidrand (distichiasis), een haartje ter hoogte van de binnenzijde van het ooglid (ectopisch ciliim) en recidiverende cornea ulcers (wonde ter hoogte van het hoornvlies). Voor alle drie heeft zij een chirurgie nodig gehad. Nory is een mopshond, en brachycefale honden (dit zijn honden met een korte snuit) hebben door hun anatomie ondiepe oogkassen en bolle, vaak onvoldoende beschermde ogen. Daarnaast hebben zij vaak ook lange oogleden die de oogbol onvoldoende beschermen en krult het nasale stukje (stuk ooglid dat aan de neuskant zit) van de oogleden naar binnen. De combinatie van deze factoren maakt dat wij brachycefale honden vrij vaak zien in onze praktijk.

?Goedele, heb je enkele tips voor mensen met #Pawvriendjes zoals ik?
??‍⚕️Een oogonderzoek laten uitvoeren om te checken of alles goed gaat kan zeker. Daarnaast steeds je eigen dierenarts contacteren zodra  je ziet dat ze hun oog of ogen toe houden (knijpen) of het wit van het oog rood ziet, dit is niet normaal en moet zeker gecontroleerd worden.

Dank je wel Goedele voor dit leuke maar vooral ook interessante gesprek! Wij zien elkaar weer in mei, voor onze 2-maandelijkse controle.