Bend to Assent®, de start van een nieuwe cursus

Geschreven door

In een vorig blog beschreef ik welke cursussen ik samen met Sennah heb doorlopen. Na een tijdje even geen cursus te hebben gevolgd, was het tijd om weer aan de slag te gaan. Dit is de eerste blog over onze nieuwe cursus, Bend to Assent®.

Een nieuwe cursus

De cursus startte bij het zoeken naar iets nieuws. Wat wil ik leren? Wat wil ik bereiken? En wat wil ik niet?
Wat wil ik leren? Ik wilde graag andere theorie en informatie krijgen. Mijn kennis uitbreiden en nieuwe handelingen en oefeningen doen met Sennah.
Wat wil ik bereiken? Sennah luistert heel goed, maar mag wel wat strakker naast lopen en mij volgen tijdens onze wandelingen. Dit was het doel dat ik in mijn achterhoofd hield; goed naast lopen en volgen. Ook keek ik verder naar mijn vervolgdoel; behendigheid. Welke cursus/methode kan ik uiteindelijk gebruiken in de Agility?
Wat wil ik niet? Dat was een makkelijk te beantwoorden vraag. Ik wilde niet nog eens eenzelfde cursus doen. Ik was op zoek naar een nieuwe cursus die een aanvulling zou zijn op wat ik al had geleerd.
Met deze punten zocht ik het internet af naar een cursus die aansloot bij mijn wensen en die werd gegeven bij een hondenschool bij mij in de buurt.

Bend to Assent®

Algauw kwam ik op de website van Hondenopvoedcentrum Eemland. Daar wordt de Bend to Assent®-methode gegeven. Bend to Assent® (BTA) staat voor ‘ombuigen naar toestemming’. Deze methode is ontwikkeld door Mandy van Gelder en is gebaseerd op het natuurlijke gedrag van de hond. De methode zal dan ook snel door de hond opgepakt worden.
De beschrijving sprak mij erg aan. De cursus zou problemen zoals onder andere trekken aan de lijn, een hond die zijn eigen gang gaat en angst voor vreemde omgeving/geluiden verhelpen. De voordelen na het volgen van de cursus zouden zijn: je krijgt het initiatief van de hond onder controle, de hond komt toestemming vragen voordat hij naar de prikkel toe gaat, het trekken aan de riem is voorbij en de band tussen hond en baas word versterkt.
De BTA®-trainingen worden gegeven in 7 praktijklessen en 1 theorieles. Voor de aanvang van de praktijklessen is het verplicht om de theorieles te volgen.
Na het lezen van de informatie op de website ben ik op een zaterdagmiddag langs gegaan om eens te kijken hoe zo’n les er nou uitzag. De les van die zaterdag was de laatste les van de BTA®1-cursus. In deze groep liepen alle honden netjes naast, waren alle ogen gericht op de baas en hing er een gezellige sfeer.
Na het kijken naar de training heb ik mij meteen ingeschreven. Ik ontving een bevestiging en een uitnodiging voor de theorieavond. Tijd om aan de slag te gaan!

Theorieles

Op een maandagavond werd de theorieles gegeven. Alle nieuwe cursisten die de BTA®1-cursus gingen volgen waren uitgenodigd. We werden ontvangen met een kopje thee of koffie en een koekje. Nadat alle cursisten binnen waren begon de les. Het is veel theorie en vooral anders dan je gewend bent. Tussendoor werd er veel gelachen en hierdoor was er een ontspannen en gezellige sfeer. De tijd vloog voorbij! De trainers namen de tijd voor vragen en deze werden ook uitgebreid beantwoord.
Na de theorie werd er nog een filmpje getoond van Mandy van Gelder met haar hond. Ze wandelde in een natuurgebied en kwam in haar wandeling meerdere honden tegen. Op het moment dat haar hond de andere hond zag kwam hij netjes naast lopen en wachtte op het commando vrij voordat hij contact maakte met de hond. Het was heel gaaf om te zien wat je met de training kunt bereiken.
Na het filmpje werd de les afgesloten en kreeg elke cursist het boek Roedeltaal mee naar huis.

Thuis aan de slag

Samen met Sennah ben ik thuis al met wat kleine dingen begonnen om ons voor te bereiden op onze eerste les. In het boek Roedeltaal wordt beschreven dat er duidelijkheid moet zijn in de beloning. Goed zo = koekje en Braaf = niks. Dit is belangrijk om goed gedrag te markeren.
Tijdens onze dagelijkse wandelingen ben ik hier al aan gaan werken. En wat gaaf is het om te merken dat Sennah het nu al door heeft! Als je Sennah uitlaat en dan Goed zo roept voel je een natte neus in je hand, want Goed zo = koekje! Helaas voor Sennah vergeten we nu soms nog om de koekjes mee te nemen. Riep ik weer Goed zo, keek Sennah mij netjes aan, was ik de koekjes vergeten… De eerste stappen bij Sennah zijn gezet! Nu bij ons nog…

Benieuwd hoe ons BTA®-avontuur verder gaat? Hier meer over in een volgende blog!

Mijn leren halsband van MEOLA

Geschreven door

Voordat ik bij mijn baasjes kwam wonen, hebben zij goed voor mij geshopt. Voerbakjes, een bench, veel te veel speelgoed en natuurlijk ook een riem en halsband. Mijn baasje was gelijk verliefd op een leren halsband en riem. Alleen, een halsband kopen voor zo’n klein hondje is best moeilijk. Ze wist namelijk nog niet precies hoe groot ik zou worden en of ik mijn puppybandje nog zou passen na een half jaar. Daarom kocht ze een fel oranje nylon bandje, met het idee om een leren halsband te kopen als ik uitgegroeid zou zijn.

Nu ben ik negen maanden en zo goed als uitgegroeid. Het fel oranje bandje is al lang niet meer fel, maar dof en verschoten. Mijn baasje begon dus al om zich heen te kijken naar een nieuwe halsband voor mij. En toen kregen we een berichtje van Amy van MEOLA. Ze wilde mij een mooie leren halsband geven. Kwam dat even goed uit!

Een leren halsband is niet alleen erg mooi, het heeft ook nog eens meerdere voordelen. Voor jou én je baasje!

De voordelen van een leren halsband

  • Een leren band geeft een authentiek gevoel
  • Een band van leer heeft een betere afwerking dan een band van synthetisch materiaal
  • Leer is duurzaam
  • Leer is soepel
  • Leer is elastisch

Mijn baasje gaf mijn nekomvang aan Amy door en zij is aan de slag gegaan. Een poosje later werd mijn nieuwe halsbandje netjes bij ons thuisbezorgd. Kijk eens hoe mooi!

Ik vind luisteren soms nog erg moeilijk en trek nog wel eens hard aan de riem. Omdat leer zo elastisch is, bestaat de kans dat een leren halsband (mede door hard trekken) uitrekt. Daarom stikt Amy haar halsbanden altijd dubbel. Zo veert het leer minder en rekt het minder uit.

Toen ik de band net kreeg, voelde het leer nog een beetje stug aan. Maar nu ik hem een poosje om heb, is het leer soepeler geworden en valt de band mooi om mijn hals. Ik ben er erg blij mee! Dank je wel Amy!

Wil je ook zo’n mooie band? De legergroene halsband die ik heb kost €30 inclusief naamplaatje. Je koopt hem hier. Maar Amy heeft nog veel meer moois in haar shop staan, kijk maar eens!

Actieve Wandelingen 3 – Impulscontrole

Geschreven door

Dus je hebt een hond uit een werklijn? Die zal wel enorm veel moeten bewegen dan!
Nou… Nee, ze heeft vooral uitdaging nodig.

Een van de grootste misverstanden waar ik tegenaan loop is dat een actieve werkhond als Wiske haar energie kwijt moet door dagelijks uren naast de fiets te lopen, mee te gaan met hardlopen en achter een balletjes aan moet rennen. De realiteit is dat ze daar enkel meer uithoudingsvermogen van zou opbouwen, maar er verder niet door wordt uitgedaagd. Juist uitdaging is wat actieve rassen en werklijnen echt nodig hebben en waar elke hond baat bij heeft. Het kan stress verminderen en daarmee gedragsproblemen voorkomen, en bovenal krijg je er een relaxte hond voor terug die voldoening haalt uit z’n leven.

LEES OOK: actieve wandelingen deel 1 en actieve wandelingen deel 2

In deze serie van blogs zal ik ingaan op de verschillende activiteiten die je kunt doen tijdens de wandeling om je actieve hond uitdaging te bieden.

Deel 3 – Impulscontrole

Actieve-en werklijnhonden reageren snel op prikkels. Niet alleen zijn ze er snel door afgeleid, maar ze willen er ook iets mee. Zien ze een jogger of vogel, dan willen ze er razendsnel achteraan. Ik hoor vaak eigenaren zeggen: Daar kan ik niks aan doen, hij heeft een enorm jachtinstinct of Tja, het is een Border Collie, dat  leer je ‘m niet af. Van dat soort statements krijg ik de kriebels. Een werkhond die wordt ingezet in de jacht mag namelijk niet zomaar opjagen en een drijver mag ook niet zomaar achter de schapen aan! Het gedrag dat de hond op zo’n moment toont is zelfbelonend en wordt daarom herhaald. Het geeft niet zozeer aan hoe sterk het instinct van de hond is, maar laat vooral een gebrek aan training van impulscontrole zien. Impulscontrole is de discipline die de hond heeft om niet impulsief te reageren. Zelfbeheersing dus, en daar komt samenwerking bij kijken. Met het trainen van impulscontrole haal je het instinct er niet uit, maar zorg je ervoor dat je het kunt inzetten om samen te werken met je hond. Zo kom je echt tegemoet aan hetgeen waarvoor de hond is gefokt én voorkom je het verstoren van wild of ander probleemgedrag als najagen van fietsers of joggers. Als er iets is wat de band tussen mij en Wiske heeft versterkt is het wel het trainen van impulscontrole. Het is het fundament van onze actieve wandelingen. Geen apport zonder appèl , geen zoekwerkje zonder zelfbeheersing.

In deze blog zal ik een paar kleine impulscontrole-oefeningen delen die je zelf steeds moeilijker kunt maken, en een tip om opjagen te voorkomen.

Oefening 1 – Kijk naar mij
Dit is de basis van alle impulscontrole-oefeningen. Neem een beloning in je linkerhand en strek je arm uit. Waarschijnlijk kijkt je hond nu naar de linkerhand. Zodra je hond oogcontact maakt, geef je hem de beloning. Deze oefening kun je uitbouwen door de hond niet de beloning te geven die je al vast hebt, maar een die je pakt zodra je hond oogcontact maakt. Of door iets leuks in beide handen te hebben. De volgende stap is dat de hond rustig zit + oogcontact maakt. Op die manier kun je trainen dat rustig zitten + oogcontact de voorwaarde is voor het krijgen van voer, mogen beginnen aan een hersenwerkje, of naast je komen zitten op de bank. Zo leert je hond dat zelfbeheersing en focus op de baas leuke dingen oplevert. In de blogs van Goldendoodle Guus lees je ook over dit type oefening.

Oefening 2 – Wachten met afleiding
De oefening wacht (of blijf) is bij de meesten van jullie wel bekend van de hondenschool.
De hond blijft zitten op 1 plek en jij loopt steeds een stukje verder. In gevorderde gehoorzaamheid en jachttraining ga je zelf ook uit het zicht. Bij wachten met afleiding blijf jij juist bij je hond, maar gebeurt er iets op afstand waar de hond op wil reageren. Dit is het makkelijkst te oefenen met een apport. Vooral een bal is voor veel honden verleidelijk omdat die rolt.
Plaats jezelf naast je hond en laat hem zitten. Houd hem vast aan een tuig of houd hem bij de borstkas tegen. Rol dan met je andere hand een bal over de vloer. Pas als de hond zélf rustig blijft zitten en je aankijkt, dus impulscontrole laat zien, stuur je de hond vooruit om de bal te pakken.
Deze oefening kun je dusdanig uitbouwen dat je hond netjes blijft zitten voordat hij mag apporteren. Of op 1 plek blijft wachten terwijl jij ballen of dummies de bosjes in gooit die de hond op commando kan zoeken.

Meer oefeningen? Wat denk je van stoppen op afstand op een hondenfluit. Of leer je hond netjes wachten in verschillende situaties. Het poseren van Wiske op de foto’s is ook allemaal op basis van impulscontrole.

Deze oefeningen hebben er voor gezorgd dat Wiske makkelijk te roepen of stoppen is in situaties waar ze achter wild aan wil gaan. Ze weet dat wanneer er om impulscontrole gevraagd wordt er leuke dingen gebeuren bij mij. Tijdens actieve wandelingen met apporteren en zoeken, jaagt ze dan ook geen wild meer op. Ze is dan in werk-modus. Maar wanneer we een gewone wandeling maken schiet ze de bosjes in om vogels op te jagen als ik niet goed oplet. Dat klinkt niet ernstig, maar zelfbelonend gedrag wordt herhaald. Ook in het broedseizoen. Ook als er een gewond dier ligt. Ook als ze aangelijnd is. Ook in de buurt van een drukke weg. Hoe meer succes ze er mee behaalt, des te vaker ze de omgeving aan het scannen is voor wild. Daarom voorkom ik dit zo veel mogelijk. Schiet ze er toch vandoor, dan zet ik de volgende oefening in.

Stoppen met jagen

Om het najagen van wild te stoppen zodat ze geen succes heeft met het zelfbelonende gedrag heb ik Wiske van jongs af aan geleerd dat ze mij in de gaten moet houden als ze los is. Daarnaast heb ik Wiske helemaal gek gemaakt op de bal en tug. Ik hoor je denken… dit wordt overal afgeraden om bal-obsessie te voorkomen. Dat klopt! Maar wat je wel wilt is een ultieme afleiding, motivatie en beloning in één die je snel kunt inzetten in moeilijke situaties. Liever een hond met een obsessie die ik als beloning inzet, dan een hond met een obsessie die zelfbelonend is!

Een bal kan nagejaagd worden en een tug is iets wat de hond kan grijpen en schudden. Daarmee behaalt de hond het doel dat hij voor ogen heeft als hij iets of iemand najaagt. Het zijn daarom ideale speeltjes om in te zetten. Voor Wiske gebruik ik voornamelijk de bal omdat ze die leuker vindt en haar fixatie vooral ligt op wild in het bos wanneer ze los loopt. Als je hond vooral reageert op joggers/fietsers/paarden, of als hij aangelijnd is, dan is een tug handiger omdat je die zelf vasthoudt en het geen gevaar vormt voor verkeer. Tugs komen in vele maten en uitvoeringen, met bont, piepers, ballen, fleece, noem maar op.

Bij deze oefening verleg je de focus van je hond
Stap 1- Maak je hond eerst helemaal obsessief gek op de bal of tug.
Stap 2 – Koppel een commando of fluitsignaal aan het gooien van de bal of het tevoorschijn halen van de tug en haal de speeltjes alleen nog tevoorschijn na dat commando.
Stap 3 – Geef het commando spontaan tijdens wandelingen en bij steeds meer afleiding.

Bij Wiske moest ik eerst de bal voor haar uit gooien in de richting waarop ze gefocust was. Ze ging dus eerst achter het wild aan, zag in diezelfde richting de bal en greep de bal in plaats van het wild.
Nu is ze zover dat ze zich direct omdraait bij het commando, weg van waar ze op gefixeerd was, om te zien waar de bal heen gaat.  En weet je wat het mooie is? De wild-obsessie is hierdoor enorm afgenomen. Elke wandeling is ze alert op mijn fluitje, zelfs al doet ze haar eigen ding. Je weet maar nooit wanneer het pak de bal snel snel snel signaal komt!

Neem vooral eens kijkje op de Tug-E-Nuff website! Ik ben fan van hun producten. Ze hebben innovatieve tugs en speeltjes die allemaal perfect zijn voor impulscontrole-oefeningen, motivatie en beloning!

Ik ga naar school, deel 3

Geschreven door

Het is alweer even geleden maar afgelopen maandag was mijn derde schooldag op de Dokter Snuffel Academie. Hier en hier kun je lezen hoe de vorige lesdagen waren.

Na een week waarin het wel voorjaar leek werd juist die maandag veel regen en harde wind voorspeld. Best onhandig omdat een deel van de les praktijk zou zijn. Maar wat een opluchting, Mandy had een binnenruimte geregeld voor de praktijkles!

Een rustige ochtend

Ik had met opzet een rustige zondag omdat de schooldag mentaal best zwaar zou worden. Het kwam dan ook mooi uit dat het zondag de hele dag regende. Ik had veel geslapen, zelfs toen de vader en moeder van mijn vrouwtje op bezoek kwamen. Mijn vrouwtje was bang dat ik dan vandaag extra druk zou zijn. Maar al vrij snel kreeg ze mij op mijn kleedje, en ik heb bijna de hele morgen geslapen.

Pittige theorieochtend

Min vrouwtje kreeg vandaag les van een andere Mandy, namelijk Mandy van Gelder van hondencentrum Wraf.
Zij heeft een methode ontwikkeld die Bend To Assent® heet, BTA®. Zij kwam de methode uitleggen, en daarna zouden we gaan oefenen met elkaar. De methode is gericht op het feit dat een hond een prikkel meldt zoals een fietser, auto maar ook een andere hond, kat etc. Met het melden vraagt een hond toestemming om naar de prikkel te gaan. Bij een ja is dat het commando “vrij”en bij een nee “vrij over”. De methode is gebaseerd op de taal van de hond. Door prikkels te melden creëer je een veilige omgeving waarbij het baasje de leider is.

In de morgen werd de theorie uitgelegd in combinatie met situaties waar baasjes tegenaan lopen, zoals dat als ik een hond zie dat ik daar dan heel graag naar toe wil gaan. Met de methode gaat mijn vrouwtje mij dan leren dat ik daar toestemming om moet vragen. Er werd tevens ingegaan op de 5 meest belangrijke basiscommando’s die gebruikt moeten worden in de opvoeding:

*Goed zo = voertje
*Braaf = geen voertje geen aai
*Nee = een waarschuwing en is sturend
*Foei = naar de plaats of andere consequentie zoals aanlijnen
*Vrij = opheffen van een commando of opdracht

In huis bijvoorbeeld. Ik pak een slipper van het vrouwtje. Vrouwtje zegt “nee”, en als ik dan los laat is dat een “braaf”.  Doe ik het dan weer, dan is het een “foei” en moet ik naar mijn plaats. Binnen een week moet ik de “nee” gaan begrijpen. Na die week is het gelijk een “foei” als ik het weer doe. Daarnaast moeten de commando’s “vrij” en op de “plaats” goed aangeleerd worden. In mijn geval is dat de bench, kleed en kussen. Dus ik moet leren waar ik heen moet als mijn vrouwtje zegt “op je kleed”. Ook moet ik leren dat als zij dan “vrij” zegt, ik weer van mijn kleed af mag.

Er werden ook verschillende filmpjes getoond waarin duidelijk werd hoe de Bend To Assent®-methode werkt. Super interessant maar ook een pittige klus om goed aan te leren. Mijn vrouwtje heeft het boekje ook aangeschaft.

Oefentijd

Na een boterham voor het vrouwtje en een winderige plaspauze voor mij stapten we in de auto naar de oefenhal in Zeewolde. De hal wordt vaker gebruikt voor honden en we stonden op een ondergrond met kunstgras.

De eerste oefening was rondlopen. Zodra ik langer dan 2 seconden naar een prikkel keek of voorbij de knie van mijn vrouwtje liep, draaide mijn vrouwtje gelijk om, stapte drie passen terug en draaide dan twee passen weer heen. Als ik tijdens die twee passen heen dan keek, zei ze “goed zo” en kreeg ik een voertje. Nou dat viel me niet mee hoor.

Daarna volgden nog meer oefeningen waarbij de BTA®-methode werd toegepast, zoals langs een speeltje lopen, naar een bal toe lopen die nadat ik naar mijn vrouwtje keek werd weggeschopt, het gooien van voertjes, baasjes die op elkaar toe liepen, een gekke knuffelhond benaderen, in een kring naar elkaar toe lopen.

Bij alle oefeningen geldt als ik korter dan 2 seconden naar de prikkel keek en dan naar het vrouwtje en niet voorbij haar knie liep, dan  kreeg ik een “goed zo” en een voertje. Regelmatig ging ik de mist in en draaide mijn vrouwtje drie passen om. Maar zodra zij dan weer  twee passen naar de prikkel liep keek ik gelijk naar haar.

Lastig, vond mijn vrouwtje, want je moet opletten met draaien dat je niet duizelig wordt, continu op mij letten en op tijd reageren met betrekking tot omdraaien of het “goed zo” zeggen. Ook moest mijn vrouwtje opletten dat ze niet al per ongeluk met haar hand bij de voertjes zat.

Alles laten zakken

Met een hoofd vol informatie reden we samen weer naar huis. Geen huiswerk mee uit de map maar oefenen, oefenen, oefenen met de BTA®. Tijdens het wandelen, met een prikkel in huis benaderen en ook op drukke plekken.

Als je soms denkt dat het vrouwtje en ik het heen en weer hebben dan weten jullie dat we aan het oefenen zijn.

Als je precies wilt weten hoe de methode werkt, kijk dan even op de website. Het is een beetje te ingewikkeld om alles in een blog uit te leggen.

Ik hoop dat jullie het weer leuk hebben gevonden.

Tot de volgende keer, poot van Guus.

De grote Meola Leather halsbandtest! (Productreview)

Geschreven door

Begin januari kreeg een aantal bloggers van The Dog Pen de vraag of ze een halsband of tuigje wilden testen van het merk MEOLA LEATHER (www.lerentasjes.nl). En om hier dan vervolgens uiteraard een blog over te schrijven. Ik gebruik voor Plint normaalgesproken afwisselend een halsband en een tuigje. Maar aangezien teckels nogal een vooruitstekend borstbeen hebben en je daarom niet zomaar elk tuigje kunt gebruiken, wierp ik me op voor het bloggen over een halsbandje!

VERRASSING!

Op 20 januari kreeg ik het pakketje in de bus. Een supermooie, blauwgrijzige, leren halsband met in een iets andere kleur leer de naam van Plint erop gelaserd. “Jeansblauw Zacht” heet hij op de website als ik het goed heb. 1,5 centimeter breed en… met kliksluiting, my favorite! Op de website van Meola valt dit bandje onder de puppycollectie.

Meola halsband leer

De kleur steekt mooi af tegen de zwarte vacht van Plint, dus ik was erg blij met deze verrassing! Amy, want zo heet de dame achter dit merk, heeft nog veel meer toffe kleuren om uit te kiezen zoals Kobalt Blauw (zie deze blog van Sennah), Cognac (zie hier het mooie anti-trektuig van Lady Rebel) of wat dacht je bijvoorbeeld van Oud Roze, Fel Rood of Petrol! Er is voor ieder wat wils en Amy kan ook nog eens van alles voor je op maat maken en helemaal aanpassen naar jouw wensen.
Deze halsband kost normaal gesproken €30,- inclusief nametag en ook nog eens inclusief verzendkosten binnen Nederland.

EERSTE INDRUK

Zo op het eerste oog ziet de halsband er echt megadegelijk en stoer uit. Hij is helemaal gemaakt van een dubbele laag leer zodat je zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant een glad oppervlak hebt. Hij is helemaal doorgestikt en aan de uiteinden nog eens extra vastgemaakt met zilveren nagels. De halsband is verstelbaar en er zit uiteraard een ringetje aan waar de riem aan vast gaat. De kliksluiting leek in het begin wel héél soepel te gaan en ik was bang dat hij wellicht los zou schieten als Plint er een beetje hard aan zou trekken, maar dit is gelukkig niet gebeurd en hij blijft goed zitten.

DE TEST: SMEERLAPPERIJ- EN WATERBESTENDIG?

Uiteraard heb ik Plint een aantal weken uitgelaten met de halsband om. Nu vindt Plint het, net als vele andere honden, heerlijk om op een onbewaakt moment in de ganzenpoep of in een dooie stinkvis te rollen, dus dat gebeurde uiteraard ook zéker een aantal keren. Plint onder de douche (dat haat ze, maar ja… eigen schuld, dikke bult), halsbandje gewoon met water en flink schrobben met m’n vingers afgespoeld en er was niks meer van te zien en te ruiken! Amy zelf zweert bij de doekjes van W5 van de Lidl. Maar die had ik dus eigenlijk niet eens nodig!

Vorige week was het heerlijk weer en ben ik een paar keer met Plint naar een meertje bij ons in de buurt geweest. Ze ging zomaar uit zichzelf het water in (HUH!?) en ze heeft kuilen tot in Australië lopen graven, dus de halsband had het zwaar te verduren. Eenmaal thuis heb ik ook hierna de halsband weer gewoon goed afgespoeld en eenmaal opgedroogd was hij weer terug in nieuwstaat!

CONCLUSIE

Ik ben superblij met het leren halsbandje! Hij is megastevig, de kleuren en de afwerking zijn prachtig en tot nu toe blijft alles erg mooi. Amy reageert (via Instagram) razendsnel op je vragen, geeft goede tips en kan alles voor je maken naar wens. Het is qua prijs natuurlijk wel een beetje een luxeproduct, maar dat is logisch wanneer het handgemaakt is en er spullen van zeer mooie kwaliteit gebruikt worden. Leer wordt naarmate je het langer gebruikt natuurlijk alleen maar mooier en soepeler, dus ik denk dat we nog heel lang plezier van deze halsband gaan hebben! Meola Leather, dankjewel!

Tot gauw!
Lonneke

Ik heb een zusje

Geschreven door

Hallo maatjes!

Ik ben terug van weggeweest. Mijn bazin had het zo gruwelijk druk de laatste tijd. Dat had zo zijn redenen. Één daarvan was haar proefwerkweek. Vervolgens kwam haar stage om de hoek kijken en het ergste van alles: mijn baas en bazin hebben een zusje voor mij uitgekozen!

Ik wist helemaal niet wat een zusje was. En wat het betekende om een zusje te hebben.

Maar mijn bazen hebben me alles uitgelegd. Eerst gingen ze op bezoek bij een fokker om te kijken voor een leuk zusje. Daar hadden ze er al snel een gevonden. Want mijn bazen zijn bij een hele goede fokker geweest. Zij weten ontzettend veel over het ras en gaan door het vuur voor hun honden. Net zoals mijn bazen dat voor mij doen en dus ook voor mijn nieuwe zusje.

Afgelopen zaterdag begon de dag heel gewoon. De bazen stonden op en gingen naar hun werk. Heel vreemd was wel dat ze weer vroeg naar huis kwamen, mij uit hebben gelaten en weer weg gingen. Toen ze terug kwamen haalde mijn baas me op. En op het pleintje achter ons huis, stonden mijn bazin en een puppy. Dat moest mijn nieuwe zusje zijn…

Onze eerste begroeting was heel leuk. Ze was superlief en wilde graag spelen. Wat ik niet begreep was dat ze ook mee de poort door ging en ons huis in. Maar dat was niet de bedoeling!

Mijn bazen zijn zelfs aardig voor haar. Is het dan de bedoeling dat een zusje hier blijft wonen? Blijkbaar wel. Met alles wat we deden mag ik steeds eerst. Dat vind ik wel heel fijn. Want ik ben de baas over dat zusje.

Ik wil haar nog niet in mijn buurt hebben; ze bijt me de hele tijd. Eén keer dacht ze zelf dat ik haar moeder was en wilde ze bij mij komen drinken. Dat vond mijn belangrijkste lichaamsdeel niet fijn. Ik heb heel hard naar haar gegromd en nu houdt ze wel wat afstand. Dat vind ik veel fijner.

Toch ben ik wel heel nieuwsgierig naar mijn zusje… Daar vertel ik in mijn volgende blog meer over.
Fijn weekend maatjes!

Een poot van Beer

Waarom betaal je hondenbelasting?

Geschreven door

Hondenbelasting: een onderwerp van menig hondeneigenaar zich druk om kan maken. Wij vroegen ons af waar deze belasting vandaan komt, waar het voor gebruikt wordt en of het ook invloed heeft op hoeveel honden je hebt.

Geschiedenis hondenbelasting

De eerste hondenbelasting werd al in 1446 geheven in Utrecht. In deze tijd wordt de hondenbelasting niet in geld maar in zout geheven (een op dat moment zeer kostbaar en schaars goed is dat als conserveringsmiddel wordt gebruikt). Pas later is de hondenbelasting een belasting in geld. De opbrengst van de hondenbelasting is bedoeld om de allerarmsten te helpen. Zo zie je dat in 1753 de hondenbelasting in Goes naar de armen gaat, en in Amsterdam naar het weeshuis. Later wordt de hondenbelasting niet meer opgehaald voor de armen. Vanaf 1800 ontstaat het idee om hondenbelasting landelijk in te gaan voeren voor alle jachthonden en honden die voor het plezier worden gehouden. In eerste instantie is het een manier om de landskas te spekken en de voedselschaarste te remmen. Het idee hierachter is dat honden voedsel eten dat bestemd is voor mensen. Wil je nog meer weten over de geschiedenis van de hondenbelasting? Lees dan De geschiedenis van de hondenbelasting.

Hondsdolheid

Hondsdolheid komt in Nederland veelvuldig voor in de 16e en 17e eeuw. Met het invoeren van de hondenbelasting wil men de verspreiding van rabiës terugdringen. Iedere hond die niet van een mens is kan zo worden afgemaakt. Na het spekken van de landskas en proberen voedselschaarste te voorkomen is nu de hondenbelasting dé manier om hondsdolheid terug te dringen. Aan de ene kant probeert men het aantal honden terug te dringen door in het inkomen van hondenbezitters te snijden, in de hoop dat ze hun honden laten afmaken. Aan de andere kant wordt het geld ten dele ingezet om de zogenaamde hondenslagers te betalen, die ‘dolle honden’ moeten doodslaan wanneer deze geen penning dragen. Wil je het hele verhaal lezen over hondsdolheid? Lees dan het artikel De geschiedenis van rabiës bij dieren in Nederland.

Vervoersbelasting

Sommige mensen denken dat de hondenbelasting ook werd geheven als een soort ‘vervoersbelasting’ omdat honden als trekdier werden ingezet. Zeker armere mensen die geen paard of ezel konden betalen, gebruikten honden. Er is echter nergens terug te vinden dat er daadwerkelijk hondenbelasting werd geheven als een vervoersbelasting. Wel was het een feit dat de lagere klasse de hondenbelasting vaak niet konden betalen en dat zij extra hard werd getroffen door deze belasting, zeker wanneer ze hun hond gebruikten als trekdier.

Hondenkar met Sennenhond en begeleider 1904, Foto door Onbekend – Zoekplaatjes.nl, Publiek domein

Gemeentewet

De hondenbelasting is opgenomen in de gemeentewet in artikel 226.

  1. Ter zake van het houden van een hond kan van de houder een hondenbelasting worden geheven.
  2. De belasting wordt geheven naar het aantal honden dat wordt gehouden.
  3. Voor de toepassing van het eerste lid wordt het houden van een hond door een lid van een huishouden aangemerkt als het houden van een hond door een door de in artikel 231, tweede lid, onderdeel b, bedoelde gemeenteambtenaar aan te wijzen lid van dat huishouden.

Het woord kan in punt 1 is de reden dat de gemeenten zelf kunnen beslissen of ze deze belasting heffen ja of nee. De gemeenten kunnen in hun individuele gemeenteverordening opnemen hoe en of ze hondenbelasting gaan heffen. De hoogte van de hondenbelasting kan ook door iedere gemeente zelf worden bepaald. De hondenbelasting is altijd een tarief waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen 1 hond, 2 honden of meer dan 3 honden. Speciale tarieven zijn er voor hondenkennels. De wet kent geen vrijstelling voor de hondenbelasting. De gemeenten kunnen hier zelf een besluit in nemen. Je ziet vaak vrijstelling voor honden onder de 3 maanden, blindengeleidehonden, politiehonden en honden op een opleidingsterreinen (waarschijnlijk zijn honden die in laboratoria als proefdieren worden gehouden ook vrijgesteld).

Afschaffen

Inmiddels zijn al veel gemeenten afgestapt van de hondenbelasting. De belasting op het houden van honden is nogal omstreden. Dit heeft meerdere oorzaken. Voor de gemeenten is de hondenbelasting een prettige inkomstenbron die kan worden ingezet ten behoeve van de algemene middelen. Dit komt doordat hondenbelasting géén bestemingsheffing is. Het controleren en het ophalen van de hondenbelasting gaat met kosten gepaard. De zogenaamde perceptiekosten zijn dus vrij hoog. Er is veel budget nodig voor het innen en controleren van de hondenbelasting. Toch gaan niet alle gemeenten overstag en zijn er nog steeds veel gemeenten die wel hondenbelasting blijven heffen. In Krimpen a/d IJssel bijvoorbeeld is de hondenbelasting in januari 2019 afgeschaft. Wat dat teweeg heeft gebracht in de gemeenteraad lees je in dit artikel.

Wat doen ze met mijn geld?

Het simpele en vaak ook frustrerende antwoord is: wat ze zelf maar willen. De hondenbelasting komt ten goede van de algemene middelen. Wanneer de gemeente een hondenspeelveld wil ombouwen naar een kinderspeelplaats die verboden is voor honden, kunnen ze hiervoor de hondenbelasting gebruiken. Dit is eigenlijk de grootste frustratie bij hondenbezitters. Je betaalt hondenbelasting en de gemeente gebruikt dit voor wat ze maar kunnen bedenken. We zouden graag willen dat we een leuker antwoord hadden, dat het leven van jou en je hond in de gemeente beter wordt gemaakt met het geld van de hondenbelasting, maar nee: dat is gewoon niet het geval.

Hondenpoep

Het opruimen van hondenpoep is ook geen verplichte besteding van de hondenbelasting. Het is zelfs zo dat wanneer je in een gemeente hondenbelasting betaalt, je ook verplicht kunt worden tot het opruimen van hondenpoep en dat er een boete op staat wanneer je dit niet doet. Het vervuilen van de algemene ruimte wordt wel vaak als argument gebruikt waarom het heffen van hondenbelasting nog steeds gerechtvaardigd is. Daarnaast wordt ook vaak het inzetten van BOA’s voor het controleren op loslopende honden en het opruimen van hondenpoep aangehaald als argument om de hondenbelasting te handhaven. Het aantal prullenbakken en poepzakjeshouders in de gemeente staat ook volledig los van het wel of niet heffen van hondenbelasting.

Losloopgebieden

Het aantal losloopgebieden of hondenuitlaatvoorzieningen per gemeente heeft niets te maken met de hondenbelasting. Zo is in de provincie Drenthe nog maar 1 gemeente die hondenbelasting heft. Het aantal bosrijke gebieden waar honden mogen lopen en het aantal losloopgebieden is in die provincie over het algemeen juist erg hoog. Drenthe omschrijft zichzelf dan ook graag als hondvriendelijke provincie.

Geen voorzieningen, wel betalen

Al met al is dus wel duidelijk dat het aantal voorzieningen voor honden volledig los staat van de hondenbelasting die je als inwoner van een gemeente moet betalen. Het doel van de hondenbelasting is door de jaren heen sterk veranderd. Waar het eerst gebruikt werd om de allerarmsten te helpen, wordt het later gebruikt om de landskas te spekken en nog later om het aantal honden tegen te gaan en (in de rabiës-periode) honden dood te maken. Hondenbelasting is er nooit vóór de honden geweest.

Betalen voor hondenvoorzieningen

Op onze Facebook pagina hebben we een bericht gepost over deze aankomende blog en het aantal reacties was overweldigend. De bedragen die sommigen gemeenten vragen per hond per jaar is soms absurd hoog. Lucas van Wiske de Working Cocker geeft als terechte reactie, dat wanneer de hondenbelasting niet naar de algemene middelen zou gaan, maar wel als bestemmingsheffing wordt ingezet voor honden in de gemeente, dit al een heel ander gevoel geeft. Een deel van de hondenbezitters is best bereid om iets te betalen per jaar, als daar een aantal voorzieningen voor honden tegenover staat.

Minder honden

In de gemeente Breda zijn de inkomsten van de hondenbelasting 1 miljoen (!!!) per jaar. De kosten voor één hond in Breda zijn 104 euro. De tweede hond kost 175,95 euro en de derde hond ook 175,95 euro. Woon je in Breda en heb je drie honden, dan betaal je dus 455,90 euro per jaar. Deze hoge bedragen per hond zorgen ervoor dat mensen minder honden nemen. Over de aanschaf van een hond en de bijbehorende kosten moet je goed nadenken. De kosten van de hondenbelasting moet je daarin zeker mee laten wegen, of je nu wilt of niet. Voor de mensen in Breda is er ook goed nieuws: met ingang van 2020 komt de hondenbelasting daar te vervallen. Wie weet groeit de hondenpopulatie in Breda dan ineens explosief.

Hoeveel hondenbelasting betaal jij in jouw gemeente? Wist jij al dat de hondenbelasting verdwijnt in de algemene middelen-pot van jouw gemeente?

Jewel en Kelly stellen zich even voor

Geschreven door

Zo, dit is even spannend, mijn vrouwtje Kelly en ik zitten er klaar voor om de allereerste blog te schrijven voor The Dog Pen. Kelly is al langer bekend met The Dog Pen, want ze werkt achter de schermen af en toe mee. Als ze het niet vergeet tenminste, want mijn vrouwtje is nogal een spontane chaoot. Goed, laat ik me maar even voorstellen, dan kan ik weer verder met mijn hobby’s en kletst Kelly nog even met jullie.

Ik ben Jewel, aangenaam!

Een goedendag, ik ben Jewel. Een 12 weken oude puppy. Ik noem het maar even puppy, want ik ben een kruising. Mijn mama is een Amerikaanse Akita en mijn papa een kruising tussen een Husky en Alaskan Malamute. En als ik mijn vrouwtje moet geloven heb ik van alle 3 wel iets in mij. Een leuke uitdagende combinatie! Ik ben geboren op 8 december 2018 en 1 februari ben ik verhuisd naar mijn baasjes in Reuver. Hoe mijn eerste dagen waren en hoe ze me hebben geprobeerd te leren buiten te plassen en te slapen in de bench bewaren we voor een volgend artikel, ik denk namelijk dat het wel leuk is om daar op een later moment over te kletsen.

Mijn dagelijks leven

Mijn dagelijks leventje bestaat momenteel eigenlijk uit heel veel spelen met mijn speelgoed. Slapen doe ik ook graag. Maar ik vind het ook heel leuk om mensen en andere honden te leren kennen en bezoek te krijgen. Ik kijk meestal even de kat uit de boom, maar bij sommige ga ik gelijk los. Daarnaast wandel ik ook heel graag de kleine rondjes die ik mag wandelen. En verder amuseer ik me met de tuin zomerklaar maken en mijn brokken eten. Dat met die tuin vinden mijn vrouwtje en baasje niet leuk, maar later zullen ze me dankbaar zijn!

Ook ben ik al begonnen met de puppycursus! Superleuk! Ik heb nu 3 lessen gehad en de basics als zit en down, die snap ik wel. Maar dat volgen, dat is toch echt niks voor mij. De grond is zoveel interessanter, maar dat snapt mijn vrouwtje niet. Mijn favoriete onderdeel is toch wel de pauze, dan mag ik met mijn klasgenootjes spelen. En op het einde de “kom voor” oefening vind ik ook heel leuk.

Goed voor nu heb ik genoeg gekletst, mijn knuffeltjes en de tuin roepen! Kelly wil wel nog even kletsen, dus die praat nog even verder en ik ga weer door. Tot de volgende keer en een vrolijke poot van mij!

Mijn baasjes even voorstellen

Nou, Jewel is een goede kletskous! Dat is ze ook echt, want ze praat graag. Een van de trekjes die ze van vaders heeft mee gekregen. Maar goed, wie weet krijg ik dat ooit nog een keer op film en kan ik dit met jullie delen. Ik wilde me ook nog even voorstellen! Mijn naam is Kelly, 24 en het trotse vrouwtje van Jewel. In mijn dagelijks leven bezorg ik de post en ben ik thuis aan het werk voor mijn eigen bedrijfje/blog Bij Zus! Een ideale combinatie met een jonge hond die veel aandacht en beweging nodig heeft. Daarnaast houd ik me ook bezig met The Dog Pen als dat nodig is. Zoals Jewel al zei ben ik soms een chaoot en vergeet ik bepaalde dingen, maar ze zorgt er zelf wel voor dat ik haar in ieder geval niet vergeet. Gelukkig doe ik het allemaal niet alleen, mijn vriend Kenneth is haar baasje om het zo maar te noemen. Hij is vrachtwagenchauffeur, dus overdag eigenlijk altijd weg, maar ’s avonds is hij er meestal wel. En Jewel en hij zijn echt 2 handen en pootjes op 1 buik. Heel schattig!

Ons puppenkind

Jewel is echt onze trots. Ik noem haar wel vaker ons puppenkind, want de zorg en de opvoeding zijn volgens mij net als bij een kind. En we slepen haar het liefst overal mee naar toe. Ik ben niet haar mama, hooguit haar humom, maar meestal noem ik mezelf haar vrouwtje. Jewel is een lieve, sociale, enthousiaste, eigenwijze pup die graag met je kroelt, maar dan ook gelijk haar tanden in je arm zet. Dat geeft niet, dat leert ze vanzelf nog wel af. Voor foto’s heeft ze bijna nooit tijd, vind ik stiekem best wel jammer, want ik vind het geweldig om foto’s van haar te maken.

Onze bedoeling is om jullie met enige regelmaat mee te gaan nemen in ons avontuur! Van hoe ze bij ons terecht is gekomen tot zoveel meer wat we tegen komen. Het avontuur met de bench bijvoorbeeld en het verloop van de puppycursus. Maar we hopen ook wat meer te kunnen vertellen over andere dingen, zoals producten, verzorging en favorieten.

Ik ga mevrouwtje uit de tuin plukken en dan nog even verder met alle andere dingen! Bedankt voor het lezen en ook ik zeg: tot gauw!

Liefs,
Jewel & Kelly

Zelfbeheersing en zelfvertrouwen, les 5

Geschreven door

Afgelopen dinsdag was het alweer de laatste les van de cursus Zelfbeheersing en Zelfvertrouwen. We gingen deze laatste les weer binnen trainen.

Overloaded

Nou, het kleedje werd weer neergelegd, en dit keer zonder een krukje. Feest, want ik ging weer graven en klieren met mijn kleedje. Zelfs met de voeten van mijn vrouwtje en de lesmevrouw erop bleef ik stug volhouden. Uiteindelijk ging ik even liggen.

Naast mij werd een voertje gelegd. Niet op het kleedje, maar ernaast. Ik moest naar mijn vrouwtje kijken i.p.v. naar dat voertje en kreeg dan van haar een voertje uit het voertasje. Nou kan ik dat best heel goed, maar blijkbaar zat ik zo aan mijn top qua spanning dat ik soms wel even keek maar dan toch het voertje probeerde te pakken of ging staan. Zelfs als mijn vrouwtje haar hand erop legde ging ik aan haar hand krabben. Boeverig van mij, want ik ken deze oefening prima. Maar nadenken was niet mijn sterkste kant die dag. Hé, en ik ben natuurlijk ook een puber… Zodra mijn vrouwtje bij mij ging zitten op de grond, hup, ging ik staan. Stout hè?

Wat losse informatie

Na de oefening met het achteruitlopen van mijn vrouwtje, waarbij ik haar moest volgen en indraaien, net als vorige week, werden er nog wat tips gegeven.

Zoals met het voeren. Geef niet alles te gelijk, maar bijvoorbeeld de helft, en geef de andere brokjes in etappes erbij in de voerbak, waarbij je hand in de buurt is. Zo ontstaat er gewenning en is er minder spanning als er iemand bij de voerbak komt.
Ook werd er gewaarschuwd voor het eten van de straat. Nou hebben deze oefeningen dus ook als doel dat ik eerst toestemming moet vragen voor ik een voertje krijg en niks van straat mag pakken. Daar wringt de schoen, want ik pak nog regelmatig van alles op van straat.
Niet meer zo vaak als vroeger, hoor. Los zeggen helpt vaak wel, tenzij ik iets heb wat ik echt niet wil loslaten. Ruilen voor voer, daar trap ik dan ook echt niet in. Dit is echt mijn zwakke plek. Ook ben ik dol op paardenpoep eten. Best link, want als een paard net ontwormd is, komt dat spul in mijn buik. Dat is heel gevaarlijk. Oeps, dat is lastig, want daarin kan ik mij niet beheersen. Ik vind dat zo lekker. Een uitdaging voor ons beiden dus.

Moeite met nadenken

Toen deed mijn vrouwtje een voertje tussen drie vingers. Ik deed heel goed mijn best om het te pakken, maar ik kreeg het niet. Pas als ik mijn vrouwtje aankeek zei ze “alsjeblieft” en kreeg ik het. Soms lukte het me en snapte ik het best, maar de meeste tijd bleef ik op haar vingers kluiven om dat voertje te pakken.

Daarna kwam de lesmevrouw erbij en mocht ik aan haar hand snuffelen, want daar zat iets lekkers in, maar ik kreeg niks. Ik moest juist naar mijn vrouwtje kijken en die zou mij dan wat geven. Nou doei, die mevrouw had iets heel lekkers dus ik bleef haar aankijken! Springen, knabbelen… en mooi niet naar mijn vrouwtje kijken. Het lukte mij niet om te bedenken dat ik het zo niet voor elkaar kreeg maar juist door naar mijn vrouwtje te kijken.

Dit is een oefening die je ook met visite kan doen. Leren om niks van een ander aan te nemen en eerst toestemming te vragen om iets te krijgen of te mogen. Want toestemming vragen kun je ook gebruiken met het in -en uit de auto springen of voordat een hond los mag.
Duidelijk voor mij nog een brug te ver, maar zeker een belangrijke oefening. Want ook een cliënt kan mij natuurlijk iets geven wat niet mag.

Laatste oefening

Mijn vrouwtje moest eerst weer haar best doen om mij te laten liggen, want daar had ik niet zo’n zin in. Daarna kwam de oefening dat mijn vrouwtje om mij heen ging lopen ik een voertje kreeg als ik bleef liggen en keek. Ik bleef best een tijd liggen, maar draaide mijn kop niet mee om te zien wat ze deed of waar ze was. Soms ging ik weer staan.

Toen was de les afgelopen en kregen wij een certificaat. De honden moesten blijven liggen terwijl de baasjes het certificaat mochten halen. Ik was natuurlijk eigenwijs en bleef lekker staan op mijn kleed. Maar ik bleef wel netjes op mijn plaats.

De grootste uitdaging van de avond werd de groepsfoto. Nou, één chaos, want denk maar niet dat ik ontspannen ga zitten met honden om mij heen. Veel leuker om te snuffelen.

Wel jammer hoor, de laatste les, maar we hebben genoeg te oefenen. Helaas was ik te geprikkeld door het me gaan naar het werk overdag en andere prikkels die ik had opgedaan deze dag en de dagen daarvoor. Hierdoor had ik weinig rust, was ik snel afgeleid en had ik moeite met aandacht en nadenken. Mijn vrouwtje heeft wel de handvatten gekregen, dus we gaan samen door met trainen.

Hoop dat jullie het leuk hebben gevonden.
Tot de volgende keer, poot van Guus

Gastblogs schrijven op The Dog Pen

Geschreven door

We krijgen heel veel aanvragen om een gastblog te schrijven op ons mooie platform. Vaak van mensen die zeker interessante verhalen te vertellen hebben over honden, hondengedrag of hondenrassen bijvoorbeeld of juist over een product.

Honden zijn de sterren

Onze honden die bloggen zijn de sterren van The Dog Pen. Iedereen kan zich aanmelden als hondenblogger. We verwachten dan dat je blogt onder de naam van jouw hond (of honden) en dat je regelmatig blogt. Je blogt over de dagelijkse avonturen met jouw hond, maar ook over speciale uitstapjes, hondenwandelingen, vakantie met jouw hond, en als je op cursus gaat blog je daar natuurlijk ook over. Eigenlijk alles wat je met jouw hond doet en meemaakt beschrijf je in jouw blog.

Niet over je bedrijf

Als je hondenblogger wilt worden bij The Dog Pen, zijn er een aantal voorwaarden. Een hele logische is dat het niet is toegestaan om discriminerende of aanstootgevende blogs te publiceren. Zou je deze wel klaarzetten voor publicatie, dan worden deze aangepast of niet gepubliceerd. Een andere voorwaarde is dat je niet steeds blogt over jouw eigen bedrijf. Heb je bijvoorbeeld een hondenuitlaatservice? Dat kun je prima combineren met bloggen bij The Dog Pen. Wat niet toegestaan is, is dat je iedere blog een verwijzing maakt naar jouw hondenuitlaatservice. Ook het steeds bloggen over je eigen bedrijf wordt niet toegestaan. Het zou ook wel erg saai worden als iedere blog een soort reclamespotje is voor je bedrijf.

Adverteren

Wil je nu juist wel via The Dog Pen jouw bedrijf onder de aandacht brengen? Neem dan contact op voor 1 van onze vormen van samenwerking. Door een blog te laten schrijven over jouw product bijvoorbeeld. Waarom het laten schrijven van een productreview ter promotie een goed idee is, lees je in de blog ‘Waarom hondenbloggers dé manier zijn om jouw merk te promoten’. Je kunt ook kiezen voor banners op onze pagina’s, winacties onder onze lezers en uitgebreide reviews over jouw volledige bedrijf in plaats van over 1 product. De mogelijkheden zijn eindeloos en je kunt ook zeker contact opnemen voor een originele insteek.

Gastblogs

Het kan zijn dat je niet zozeer wilt adverteren voor jouw bedrijf op ons platform, maar dat je denkt dat je een waardevol verhaal te delen hebt, waar onze lezers ook iets aan hebben. De meeste gastbloggers willen, naast hun verhaal delen op ons platform, ook heel graag hun naamsvermelding en links in de gastblog die naar hun bedrijfspagina’s leiden. Zo is gastblogs schrijven op The Dog Pen eigenlijk een stukje adverteren met een verhaal. Hoewel we in het begin vaak nee hebben gezegd tegen gastbloggers, hebben we nu een weg gevonden waarbij je wel een gastblog kunt schrijven. De gastblogs worden geplaatst op de Redactiepagina (en niet bij 1 van onze bloggers, want daar wordt natuurlijk alleen over die hond geblogd). We vragen een kleine vergoeding voor het plaatsen van een gastblog op ons platform, en we moeten jouw blog wel eerst gelezen hebben en denken dat deze past op ons platform en iets toevoegt.

Wil je gastblogger worden? Meld je dan aan via ons contactformulier en we nemen zo spoedig mogelijk contact met je op!