Loop, Lopen, Loops

Geschreven door

SUNDAY, BLOODY SUNDAY

Nu heet Plint officieel “The Miracle”, naar een nummer van U2, maar voor nu had het beter “Sunday, Bloody Sunday” kunnen zijn.

Mijn hemel! Net 6,5 maand oud ennnn daar gingen we hoor… Op 30 september werd Plint voor het eerst loops. Ik had het al een beetje aan zien komen, want ze was een paar weken voordat het zo ver was al mega onrustig en continu zat ze de boel te likken en te wassen (soms leek het zelfs een beetje op masturberen) en ze begon op van-alles-en-nog-wat te rijden en te doen. Mijn arm moest het bijvoorbeeld regelmatig ontgelden. Toen ik op internet las dat kleinere hondjes zeker al rond deze leeftijd loops zouden kunnen worden was ik gelukkig een beetje gerustgesteld en al snel bleek dat dus ook het geval te zijn.
Arme Plintje wist totaal niet wat ze met zichzelf aan moest en eerlijk gezegd vond ik het ook best lastig allemaal! Onze vorige teckel (die ik alleen de laatste 4 jaar van haar 13-jarige leven heb gekend) had altijd amper ergens last van dus ik had het nog nooit eerder zo voor mijn kiezen gehad.
Maar gelukkig! Mijn beste vriend Google en de oppermoeder – a.k.a. fokster –  van Plint stonden me bij met raad en daad.

Het gerij en gehump moet je natuurlijk proberen af te kappen, maar je wilt het ook niet afstraffen, want zij doet het ook maar vanuit een natuurlijke drang. Dus elke keer maar proberen af te leiden en haar rustig uit de situatie halen. Af en toe wist ze gewoon echt niet zo goed wat ze met zichzelf moest beginnen en begon ze maar een beetje te piepen en tegen haar eigen vajayjay te blaffen. Echt sneu.

LOOPSHEIDBROEKJE

Plint loopsheidbroekje   De eerste dag of 10 bloedde Plint best wel veel. Dus al gauw haalden we het vloerkleed weg en ook het plintentrapje bij de bank. Voor de zekerheid legden we wel fleecedekentjes op de bank en ook kreeg Plintje zo vaak als nodig schone dekentjes en kussentjes om op te liggen. Zoals ik in mijn vorige blog al zei: een hond is soms net een baby. De wasmachine draaide overuren. 😉

Ik had bedacht dat het wellicht een goed idee was om haar een loopsheidbroekje aan te doen. Dan kon ze gewoon op de bank en overal lopen zonder dat het een bende werd.
Maar dat bleek al gauw een regelrechte ramp. Ze plaste er spontaan in, ze zat alsnog de ganse tijd onder het broekje door de boel schoon te likken, het begon te stinken ondanks dat ik dat ding elke dag netje schoonwaste en Plint wilde dat ding ook eigenlijk überhaupt Gewoon. Niet. Aan. Weg ermee. Dan maar bloed door de hele toko en elke dag dweilen. Het bezoek moest het er maar even mee doen. Perfect was ik toch al niet. 😉

ALLE REUTJES VERZAMELEN!

Nou goed. Afgezien van alle huiselijke ongemakken waren daar natuurlijk nog de buurtreutjes. Die gingen HE-LE-MAAL loco bij het zien (ruiken) van Plint. Ik moest ze bijna van haar af slaan zo graag wilden ze er bovenop. Dus tijdens het uitlaten riep ik op den duur maar vanaf 10 meter afstand dat ze maar even door moesten lopen. En uiteraard mocht ze ook even niet meer los van de lijn en in het bos alleen aan de lange lijn om spontane verdwijningen te vermijden. Wat een tóestanden allemaal! Moet je nagaan hoe Justin Bieber zich elke dag voelt. 😉

Kortom: het was een hele ervaring. Voor zowel Plint denk ik, als voor mijzelf. Nu, een maand later, is de rust weer een soort van wedergekeerd. Alles weer lekker schoon, Plint is suuuperknuffelig en heeft alleen wat opgezwollen tepels. Dit kan dan weer duiden op schijnzwangerschap, maar voorlopig merk ik nog niks van nesteldrang of dat soort zaken. Ze eet en drinkt ook nog goed en is lekker actief. Al is ze dus wel erg aanhankelijk en piept ze soms om niks terwijl ze normaal eigenlijk nooit piept. Laten we hopen dat het hierbij blijft en dat ik gewoon een overbezorgde teckelmoeder ben, anders moeten we wellicht toch gaan nadenken om over een tijdje over te gaan tot steriliseren. Voorlopig doen we dit liever (nog) niet.

Hoe gaan jullie om met de loopsheid van jullie teefjes? Treffen jullie bepaalde maatregelen? Hebben jullie schijnzwangerschappen meegemaakt? Of hebben jullie ze laten steriliseren? Ik ben benieuwd.

Tot gauw!
Lonneke

Zondag

Geschreven door

Hallo allemaal, het is weekend en afgelopen nacht had ik een ongelukje. Omdat ik nog niet te veel mag lopen met mijn geopereerde poot, kan ik nog niet lang genoeg buiten zijn om al mijn plasjes te doen. Ik ben een stoere reu en wil altijd en overal mijn lucht achterlaten. Ik ga echt niet in mijn eigen tuin plassen!
Nee, mijn tuin moet schoon blijven.

Dus wat er nu gebeurt, is dat ik het probeer op te houden. Alleen plas ik normaal zo veel, dat het niet altijd lukt. Vannacht heb ik dus per ongeluk alles laten lopen. Ik lag er zelf middenin te woelen. Mijn bazin werd wakker om 06:00 uur en trof mij in die situatie aan. Ze zei letterlijk: “O nee Beer, wat heb jij nou weer gedaan? Kom op, onder de douche jij.” En zo begon mijn vredige zondag. Ik werd lekker ingesopt, afgespoeld, afgedroogd en daarna kon de bazin op haar knieën om de vloer te schrobben.

Gelukkig waren mijn bazen niet boos, maar terwijl de bazin het huis weer aan kant maakte moest ik wel even buiten wachten ‘met de deur dicht’. Het zal wel niet als straf bedoeld zijn, toch leek het erop. Ik word nooit buitengesloten. Gelukkig kwam de baas mij halen om samen naar buiten te gaan. Dan kon de bazin rustig het huis poetsen, want dat was hoognodig na mijn ongelukje. Toen mijn baas en ik terugkwamen, was de bazin al een heel eind.

In de middag heb ik gezellig met mijn maatje Bâo gespeeld! Bâo is een Chow Chow, hij is nog maar 11 maanden oud. Ik ben al eens eerder in zijn huis geweest, maar hij was nog nooit bij mij geweest. Dit was dus een leuke test om te zien hoe dit zou verlopen. Gelukkig vonden wij het allebei ontzettend leuk om samen te spelen. We hebben samen mijn hele speelgoedkrat leeg getrokken en zijn lekker fanatiek bezig geweest.

Beer samen Chow Chow

Ik hoor jullie denken: maar je poot dan, Beer? Gelukkig gaat het ontzettend goed met mijn poot. Ik rust heel veel en loop maar kleine rondjes buiten. Door met Bâo te spelen werd ik vandaag even op een andere manier uitgedaagd. Daarna kon ik weer lekker slapen, om bij te komen en mijn poot te laten rusten.

Vanavond komt mijn baas thuis van zijn rugbywedstrijd en gaan we weer een klein rondje wandelen. Lopen gaat ook een stuk beter met mijn poot. Mijn spieren zijn weer sterker aan het worden, en ik durf er zelf al veel meer kracht op te zetten en mijn poot te gebruiken. Voor de zekerheid lopen mijn bazen toch nog met een handdoek onder mijn buik om me te ondersteunen en vooral bij stoepranden een handje te helpen, want van stoepranden af stappen met die poot doet pijn.

Ik hoop dat jullie net zo’n avontuurlijk weekend hebben gehad als ik!

Een poot van Beer

Momo: cadeaus!

Geschreven door

Alsof het nog niet leuk genoeg was om voor The Dog Pen te gaan schrijven, kreeg Momo óók nog eens een welkomstpakket!

Wij zijn dol op cadeaus. 😀 Onze  verrassingsdoos kwam van eko4petz.nl en had als thema Halloween. Spannennnnnd! Zoals je ziet kon Momo bijna niet wachten tot hij zijn neus erin mocht steken. Lees snel verder om te zien wat we van elk artikel vonden!

Speeltjes

Het eerste wat we tegenkwamen was een griezelig zombiepoppetje van Mighty Toy. Prima formaat voor Momo’s kleine bekje, en voorzien van een (beschaafd!) piepertje. Normaal ben ik niet zo van de piepers, maar deze was echt goed te doen. Volgens het kaartje dat eraan hing, waren de naden meerdere keren gestikt en had het poppetje 2 lagen stof voor extra stevigheid. Momo’s interesse was meteen gewekt – maar zou het ook stevig genoeg zijn voor onze kleine sloper? Je leest het aan het eind van deze blog. 🙂

Terug naar de doos! Nog een knuffeltje! Een grijze vleermuis met een e-nor-me pieper. Moom was dolenthousiast – ik denk de buren iets minder. 😉 Voor in huis wat te veel van het goede, maar ik heb hem nu al een paar dagen tijdens het wandelen mee in mijn jaszak, en hij doet prima dienst als aandachtstrekker. Eén keer piepen en er komt een klein zwart hondje keihard aangerend. Kijk, daar kunnen we iets mee!

Nóg een speeltje in ons pakket: de Buster Food Mini Cube. Qua principe vergelijkbaar met bijvoorbeeld de Kong Wobbler: je stopt er brokjes of snoepjes in, en de hond moet hem door de kamer meppen om er iets uit te krijgen. Voor Momo was deze kubus nog een brug te ver; het duurde gewoon te lang voordat er brokjes uit kwamen. En tja… dan raakt meneer gefrustreerd en dan wordt er geblaft en gegromd. Wat mij verder opviel: anders dan bij de Kong Wobbler, die als een soort tuimelaar vanzelf weer rechtop gaat staan, dendert deze harde plastic cube gewoon door, en dat maakt nogal wat herrie. Eindoordeel: het is een leuk idee, en het formaat is prima, maar het zou niet meteen mijn eerste keus zijn.

Snacks en brokken

Natuurlijk werd ook de inwendige hond niet vergeten. We kregen een doosje met kangoeroetrainers van Escapure, een doosje pompoen-wortel kauwstaafjes van het merk Soopa en een proefzakje Carnilove Into The Wild brokken in de smaak Lamb & Wild Boar. Nou is Moom nogal een kieskeurige eter, dus ik was heel benieuwd wat hij hier allemaal van zou vinden.

We begonnen met de kangoeroetrainers. Hij moest er even over nadenken, maar uiteindelijk wilde hij er wel eentje proeven. De brokjes zijn vrij hard en iets groter dan de trainers die we normaal gebruiken, dus niet zo snel hap-slik-weg. Oordeel: geen directe hit. Hij lust ze wel, maar ik heb niet het idee dat hij er extra hard voor zou werken.

Door naar de pompoen-wortelstaafjes. Eigenlijk wist ik het al van tevoren: die hoefde hij niet. Met kauwstaafjes heeft Momo niet zoveel, dus het verbaasde me niets dat hij er even aan rook en ze verder voor gezien hield. Er zijn vast honden die ze heerlijk vinden, maar onze fijnproever hoort daar duidelijk niet bij. (Wie weet vinden onze konijnen ze wel lekker. Zonde om ze weg te gooien, toch?!)

Momo vs Soopa

Als laatste het zakje Carnilove opengemaakt – en meneer wist niet hoe snel hij bij me op de bank moest staan. Wat een enthousiasme! We hebben al heel veel verschillende brokken geprobeerd, maar zo snel als hij deze op had, dat hadden we nog nooit meegemaakt. Hij likte mijn vingers er letterlijk bij af. 🙂 Die gaan op het boodschappenlijstje!

Momo eet Carnilove brokjes

 

Eindoordeel

Al met al een ontzettend leuk pakket, waar echt wel dingen in zaten waar we wat aan hebben. Het fijne van de producten van Eko4petz is dat je sowieso al weet dat het verantwoorde producten zijn, zonder rommel erin. Milieuvriendelijkheid, diervriendelijkheid en eerlijke productie zijn de sleutelwoorden van deze online winkel. Tel daar het prima assortiment bij op, en ik ben fan.

Momo eko4petz pakket

En mochten jullie je nou nog afvragen hoe het met het extra stevige zombiemeiske is afgelopen… Ehm. Ze heeft het een dag uitgehouden. Ik moet de eerste knuffel nog tegenkomen die wél bestand is tegen onze kleine zwarte sloopmachine!

Guus is een Goldendoodle

Geschreven door

Een golden wat?

Ja, ik ben een Goldendoodle hebben mijn bazen mij verteld.

poedel
Poedels

Weet je wat dat is? Een Goldendoodle is een kruising tussen een Goldenretriever en een Poedel. Dat noemen ze een eerste generatie F1, waarbij de pups op een Poedel of een Retriever lijken, maar de meesten zitten er een beetje tussenin.

golden retriever
Golden retriever

De vacht heeft slag of lichte krullen.
Een backcross F1B is een kruising van een Goldendoodle F1 met een Poedel. Dan zit er 25 % Golden retriever in en 75% Poedel.
Beide kruisingen verliezen weinig tot geen haar.
Dan is er nog de F2-Goldendoodle, en dat is pup uit een kruising met een F1 en een andere F1-Goldendoodle. Ook heb je de F2B-Goldendoodle, en dat is een pup van een kruising met een F1 en een F1B-Goldendoodle. Pff, snap jij het nog?

Goldendoodle
Goldendoodle

Dit ras wordt vaak een designerras genoemd vanwege de kruising. Wat een flauwekul is dat toch.
Ik snap dat mensen ook te ver kunnen gaan in het ontwikkelen van hondenrassen, maar dit is een superleuke kruising, hoor.

Waarom een Goldendoodle?

De Goldendoodle staat erom bekend geschikt te zijn als hulphond. Vooral omdat ze weinig tot niet verharen, dus dat is fijn als je allergisch bent, maar ook door hun karakter en leergierigheid.
Ze zijn intelligent en vriendelijk naar onbekenden, en ook naar kinderen en andere dieren.
Omdat mijn vrouwtje heel graag een hondenras wilde dat ze mee kon nemen naar haar werk in de gehandicaptenzorg, kwamen zij en haar vriend uit op een Goldendoodle.
Ideaal als gezinshond. In december 2017 vonden ze een adres in Brabant, en ze zijn gelijk gaan kijken. Tja, toen ze mij zag waren ze verkocht.

De voor- en nadelen

Nou ja, ik ben gewoon leuk, dus waar hebben we het over.
Ik ben een knuffelkont en wil graag alle aandacht. Ik heb energie voor 10 en vind alles leuk.
Maar ja, ik ren ook graag overal achteraan. Ook al zeggen ze dat ik intelligent ben, ik ben ook eigenwijs. Ik heb dus zeker wel opvoeding en een consequente baas nodig. Mijn baasjes weten steeds beter de juiste knoppen te vinden, maar het valt niet mee hoor.
Oh, ik spring ook graag in (vooral vies) water of modder. Leuk joh met een blonde vacht! ?
Ook vreet ik graag vieze dingen zoals gras en paarden- of vogelpoep. Typische Retriever-kenmerken.
Net als een Poedel ben ik ben wat waakser, en ik blaf de laatste tijd best wat meer als ik andere mensen/honden langs mijn huis zie lopen.
Ook moeten net als bij een Poedel mijn hoofd en lijf aan het werk gezet worden. Denkwerk en snuffelen zijn heel belangrijk. Anders word ik ondeugend en dan ga ik slopen of plagen.

Maar Guus, jij lijkt helemaal niet op een Goldendoodle!

Ik ben natuurlijk weer een apart geval…
Ik ben eigenlijk geen 100% Goldendoodle, want mijn mama is een Golden retriever en mijn papa een Goldendoodle. Er stroomt dus meer Golden retriever door mijn bloed dan Poedel. Maar volgens mijn eerste baas ben ik het wel. Mijn baasjes denken dat ik 75% Retriever ben en 25% Poedel.
Ik verhaar dus wel en ben daarom niet geschikt als anti-allergiehond. Vaak is een eerste kruising ook niet standaard een anti-allergienestje qua pups.
Als je mij ziet dan lijk ik enorm op een Golden retriever qua vacht, maar stiekem heb ik wel krullen bij mijn oren. Verder ben ik slanker en heb ik de langere poten van een Poedel. Volgens kenners het ik ook het loopje van de Poedel. Een soort trippelen. Ik lijk dan net een dressuurpaardje. Ook heb ik een wat smaller koppie.

Mijn baasjes worden regelmatig aangesproken door kenners die vragen wat ik ben, omdat ze vaak wel zien dat ik geen Golden retriever ben, maar twijfelen door mijn vacht of ik dan wel een Goldendoodle ben.

Een tijdje terug speelde ik in het water met een paar Golden retrievers en toen kon je het verschil wat beter zien, maar ik ben nog in de groei dus ik zal vast nog wel wat veranderen.

Guus spelend met golden retrievers

Heel vaak reageren voorbijgangers positief en vinden mij heel leuk. Ja duh, ik heb ook een leuk hoofd.
Ik heb mijn kop mee, zeggen mijn baasjes altijd, dus ik kan me soms best iets permitteren bij anderen wat eigenlijk niet oké is. Zoals keihard op iemand afrennen. Dat vinden de meesten niet zo leuk… Maar hé, ik heb mijn kop mee.

Gelukkig vinden mijn baasjes mij juist leuk zoals ik er uitzie. Ook ben ik lief en naar anderen sociaal en dat vinden mijn baasjes juist wel fijn.
Ik vind kinderen leuk en ook de cliënten op mijn vrouwtjes werk zijn gek op mij, en ik op hen.

Ze weten dat ik soms een beetje ADHD heb, Oost-Indisch doof ben, snel afgeleid en eigenzinnig. Ook weten ze dat ik graag de katten plaag. Ze worden wel eens moedeloos als ik weer een slaapkleed heb gesloopt of in de modder ben gedoken. Ik moet nog een hoop leren en iets minder onbesuisd worden.

Nou, ik wens mijn baasjes heel veel succes.
Nee echt, ik doe heus wel mijn best, maar het valt niet altijd mee om elkaar goed te begrijpen.
Wil je een leuke en lieve gezinshond…. Echt, een Goldendoodle is heel leuk hoor.

Tot de volgende keer, poot Guus

 

Groentemix

Geschreven door

Groente in de mix!

Elke maand maak ik voor Nacho en Chester weer een verse groentemix als aanvulling op hun vers vlees voeding. Elke keer is hij weer anders, maar ik probeer wel altijd seizoensgroenten te gebruiken en zoveel mogelijk biologisch (mijn honden eten beter en gevarieerder dan ik! Haha). Dit keer heb ik gekozen voor pompoen, sperziebonen, broccoli, wortel, witlof, boerenkool, bieten en komkommer.

Groenten bevatten veel waardevolle voedingsstoffen, waar ook de hond veel profijt van heeft. Denk bijvoorbeeld aan vitamines, mineralen, vetzuren, sporenelementen, chlorofyl, etc. Naast deze voedingsstoffen leveren ze ook ruwe vezel.

groentemix voor de hond

Sperziebonen en alle andere bonen zoals snijbonen moeten altijd even kort gekookt worden. Dit komt doordat er in rauwe bonen lectine zit, dit is giftig voor honden. Door ze even kort te koken verdwijnt dit en kan je ze veilig geven aan je hond. ?

De bieten kook ik omdat ze anders slecht te malen zijn in de keukenmachine, ze zijn namelijk best hard en anders draai je je machine kapot. Op de foto staan ze dan ook niet omdat ze al in de pan zaten, haha.

De pompoen heb ik doormidden gesneden en uitgehold met een lepel. Daarna heb ik met een aardappelschilmesje de schil eraf gehaald en daarna het vruchtvlees in stukjes gesneden. Dit heb ik in de machine gedaan om alvast gepureerd te worden, want pompoen is wat harder en heeft dus net wat meer tijd nodig om te malen.

Vervolgens heb ik de wortel geschild en de broccoli in stukjes gesneden. Zo is het net allemaal wat makkelijker te verwerken.

Vooral de broccoli is lekker droog waardoor het malen wat stroever gaat. Daarom gaat de komkommer er ook in stukken in, zodat het allemaal sappiger wordt.

Zorg ervoor dat het een gladde mix wordt die niet te grove stukjes bevat, dan is het goed te verteren in de hondendarm. Alle groenten moeten óf gekookt óf gepureerd worden, de darm van een hond is namelijk niet in staat zelf de cellen goed af te breken. Soms voeg ik ook nog eens geitenkarnemelk of geitenyoghurt toe. Nacho is namelijk allergisch voor melk of yoghurt van een koe, maar je zou zelf uiteraard dat kunnen toevoegen.

Als alles eenmaal glad is gemixt, doe ik het in een hele grote ijsblokjesvorm. Vaak is het zoveel dat ik het in 2 ladingen moet doen, maar dat is zo gebeurd. Later doe ik het in plastic zakken en gaat het de vriezer in. Elke dag bij het eten doe ik er dan 2 blokjes bij, want dat is wat Nacho en Chester nodig hebben. De berekening is ongeveer 5 tot 15% van het gewicht in vlees.

Nacho krijgt 10% bijvoorbeeld: elke dag 320 gram vlees, dan krijgt hij er 32 gram groente bij. Uiteraard mag dat meer zijn als je hond bijvoorbeeld moet afvallen.

Mocht je twijfelen welke groenten je kan geven, hieronder heb ik de lijst neergezet die ik altijd van Barfplaats haal:

Welke groenten kun je voeren (rauw of gekookt):

Zeegroenten:
Zeekraal
Lamsoor

Spruitgroenten:
Alfalfa
Broccolispruiten
Luzernespruiten
Linzenspruiten
Taugé
Fenegriek
Radijsspruiten (veel honden vinden de smaak te sterk)
Tuinkers (idem als radijs)
Eigenlijk kunnen van alle granen en peulvruchten de spruiten gegeven worden, behalve aan honden met een graan-allergie. Granen en peulvruchten zijn in spruitgroenten gezonder dan in elke andere vorm.

Bladgroenten:
Andijvie
Alle sla soorten
Spinazie (niet teveel/te vaak, bindt zich met calcium)
Snijbiet
Postelein
Witlof
Peterselie
Waterkers
Landkers
Paksoi
Paardenbloem
Rucola-sla
Raapstelen
Alle sla-soorten (eikenblad, lollo rosso, botersla, veldsla, etc)

Koolsoorten:
Bloemkool
Broccoli
Boerenkool
Witte kool
Rode kool
Groene kool
Chinese kool
Paksoi (is bladgroenten + koolsoort)
Spruiten, paars en groen
Koolraap
Koolrabi

Noot: wees matig met koolsoorten. Geeft darmgassen en is in grote hoeveelheden niet goed voor de schildklier.

Wortelgroenten (onder de grond):
Wortels
Bospeen
Biet
Knolselderij
Pastinaak
Aardappelen (rauwe aardappel is giftig voor honden, altijd gekookt geven)
Zoete bataat
Knoflook
Gember
Radijs (niet alle honden vinden de smaak lekker)
Aardpeer (zeer matig geven, honden kunnen ontzettende maagpijn en darmkoliek krijgen)
Schorseneren (onduidelijk of deze rauw gegeten kunnen worden door honden)

Kommkommerfamilie: 
Komkommer
Courgette
Pompoen

Stengelgroenten:
Bleekselderij
Asperges
Venkel
Asperges (gekookt vinden honden dit lekkerder dan rauw)

Voor de hond eetbare peulvruchten:
Sperziebonen
Snijbonen
Peultjes

Nachtschade:
Paprika
Tomaat
Aubergine
Aardappel

Noot: Nachtschade wordt niet door iedere hond goed verdragen!

Welke groenten kun je niet voeren: prei en ui zijn giftig voor de hond dus die voer je niet. Schil, delen van de plant en pit van avocado is ook giftig voor de hond dus je voert alleen het vruchtvlees.

Welke groenten voer je met mate:

  • Koolsoorten voer je met mate. Koolsoorten veroorzaken en bij veel honden darmgassen maar kool in grote hoeveelheden zijn niet goed voor de werking van de schildklier.
  • Groenten met grotere hoeveelheden nitraat voer je ook met mate. Nitraatrijke groenten zijn: spinazie, bleekselderij, raapstelen, waterkers, postelein, rode biet, sla, venkel, Chinese kool, spitskool. Spinazie voer je ook niet teveel omdat het zich bindt met calcium.
  • Knoflook voer je ook met mate. Het kan bloedarmoede veroorzaken. De maximale hoeveelheid knoflook die je volgens Mary Strauss kunt voeren: 1/2 of 1 teentje per 9 kilo gewicht, dagelijks.

Met welke groenten moet je voorzichtig zijn: sommige honden zijn allergisch voor groenten uit de nachtschade familie. Ze krijgen er jeuk van. Voorbeelden van groenten uit deze familie: tomaat, paprika, aubergine. Honden met artrose geeft je beter ook geen groenten uit de nachtschade-familie.

Bronnen: barfplaats.nl

Momo: hoe het allemaal begon

Geschreven door

Hoi! Leuk dat je Momo’s pagina hebt gevonden. Even voorstellen dan maar! Ik ben Meike, 44 jaar, getrouwd met Pieter. Samen hebben we 2 kinderen: Olivier (14) en Nynke (11). We wonen in een  dorpje vlakbij Haarlem, en sinds 26 november 2017 hebben we behalve 2 konijnen en een hamster ook een hond: Momo. Hoe dat allemaal begon? Dat lees je hieronder!

Toen ik 12 was, verhuisden we van een huis in een klein Zuid-Limburgs dorp naar een huis aan de rand van Maastricht. Het allergrootste voordeel van dit huis in de ogen van 12-jarige ik: de enorme tuin erachter. 12-jarige ik zag haar kans schoon: nu konden we een hond! Een hond! Een hond! Het duurde een hele zomervakantie, maar uiteindelijk gingen mijn ouders overstag. Onder twee voorwaarden: de hond zou buiten leven, en ik was verantwoordelijk voor de verzorging.

Ukkie

En zo kwam Ukkie in ons leven. Een klein, zwart, ongeveer 6 maanden oud vuilnisbakje uit het asiel  met wapperoortjes en een pluimstaart. Als de dóód voor mannen, en op andere hondjes had ze het meestal ook niet zo. Kon zitten en blijven als de beste, maar als het regende, draaide ze zich doodleuk om en liep terug naar huis. Sliep in de garage, en als wij ’s ochtends naar school moesten, wilde ze het liefst in haar mand blijven liggen. Kon niet, natuurlijk, maar ze probeerde het wel, elke keer weer.

Zo’n 30 jaar later. Ik woonde inmiddels in het Westen van het land. Gestudeerd, getrouwd, 2 kinderen, en… voor het eerst sinds heel lang geen kantoorbaan meer. Kriebel… kriebel… Ahhh, zullen we? Het kan nu. Mag het? Doen we het?

En zo kwam Momo in ons leven! Een klein, zwart, mollig bijna 8 weken oud monstertje met hopelijk later wapperoortjes en een pluimstaart. We moesten er 2x voor naar Friesland heen en weer, maar dan heb je ook wat!

Hoe dat ging, zo’n puppy, en dan nog binnen in huis ook, dat vertel ik je in een volgende blog. 🙂

Urban is aan het hooperen!

Geschreven door

Sinds een aantal weken zijn Urban en ik druk met een nieuwe hobby, we zijn namelijk gestart met Hoopers!

Urban hooperen

We zijn in contact gekomen met deze leuke hondensport door een mede-dorpsgenoot, die ik bij toeval heb ontmoet bij een module die we beiden volgden bij Dogvision. We kenden elkaar niet, en dat terwijl we in zo’n klein dorp wonen! Henk blijkt zijn eigen hondenschool te hebben. Inmiddels zijn we samen bij het seminar van Grisha Stewart geweest en bij het congres ‘Wolf versus Hond’. Nu volg ik al enige weken samen met Urban de cursus Hoopers bij hem.

Wat is Hoopers?

Hoopers is een vrij nieuwe hondensport in Nederland, die zijn oorsprong in Amerika heeft liggen. De sport is ontwikkeld voor honden die niet aan Agility (behendigheid) mee konden doen omdat ze daar te jong of te oud voor waren. Van zowel de hond als de handler wordt veel denkwerk verwacht, wat natuurlijk heerlijk is voor beiden.

Er wordt gebruik gemaakt van hoopers, dit zijn halfronde poortjes waar de hond onderdoor loopt, tonnen en tunnels. De hond hoeft dus niet te springen, want alle hindernissen zijn laag bij de grond.

Urban hooper les

Bij hoopers worden eerst de basisvaardigheden aangeleerd. Dit gebeurt op een positieve manier; het moet ten slotte vooral leuk zijn voor baas en hond! Het uiteindelijke doel is dat de handler op 1 plek blijft staan terwijl de hond een heel parcours aflegt op stem- en handaanwijzingen van de handler.

Urban & hoopers

Tijdens de eerste lessen heeft Urban kennis gemaakt met de overige cursisten. We trainen in een klein groepje van 3 à 4 honden. Dit is voor Urban al meer dan genoeg. De grootste uitdaging ligt er bij ons dan ook in om Urban zijn aandacht bij het hooperen te houden en niet te kijken wat al die andere leuke hondjes aan het doen zijn! Wat het extra moeilijk maakt, is dat zijn vriendin Syrah ook meetraint! Syrah is als pup bij ons in huis opgegroeid en komt in de zomervakantie altijd een paar weken logeren.

Target

Het hooperen wordt aangeleerd met een target. Dit is een ronde schijf die de hond met zijn neus leert aan te raken. Dit levert hem een beloning op. Het idee is dat wanneer hij de target ziet, hij er op commando heen loopt, om zo zijn beloning te krijgen. Urban wist gelukkig al wat een target was; dit had ik al regelmatig met hem geoefend met behulp van bijvoorbeeld een notitieblaadje tijdens clickertraining.

Door hooper naar target

Stap 2 is om een hooper neer te zetten met daarachter de target. De hond loopt dus eigenlijk gelijk onder de hooper door naar de target. Dit kan je langzaam uitbouwen naar steeds meer hoopers achter elkaar, waarbij het belangrijk is om steeds maar 1 ding te veranderen. Denk hierbij ook aan de positie van de handler: je start naast hem, maar kan door diverse stappen ook ineens een paar meter van hem staan, om hem dan het startsignaal te geven.

Het werken met de tonnen blijkt voor Urban een grotere uitdaging. Hierbij loopt de hond op jouw stem- en handsignaal om de ton heen naar de target. Op de een of andere manier wil dat kwartje nog niet helemaal vallen bij Urban. We zijn dit nu thuis aan het oefenen met om een kliko heenlopen.

Urban & ik hebben nu een paar lesjes gedaan bij Henk van het DB Trainingscentrum in Abbenbroek, en het is superleuk om te zien wat Urban al kan in zo’n korte tijd! Hij is lekker moe als hij heeft getraind, niet omdat hij nu lichamelijk zo actief is geweest, maar omdat hij echt heeft moeten nadenken! Een echte aanrader voor als je eens wat anders wilt doen met je hond!

Bekijk alle adressen waar Hooperslessen gegeven worden op de website van Hoopers Nederland.

Boekreview: Je hond liefdevol opvoeden en begeleiden

Geschreven door

Woof,

Mijn vrouwtje heeft een boekje gelezen: Je hond liefdevol opvoeden en begeleiden van Lisanne van ‘t Hoog.

Ze zal hieronder schrijven wat ze ervan vindt.

—————-

Uiterlijk van het boekje 

Wat mij direct opviel aan het boekje is de mooie Golden Retriever die op de omslag staat. Het boekje heeft een heel zachte kaft, goed formaat en is niet te dik. Het deed mij denken aan een informatieboekje, waardoor het uitnodigt om snel te gaan lezen.

Het voorwoord is heel prettig geschreven en geeft mij ontzettend veel zin om het boekje te gaan lezen, want meer inzicht in het gedrag van Lady Rebel en een nog betere band samen is toch alles wat ik wil.

Eenmaal aan het boekje  begonnen, waar ontzettend leuke en mooie foto’s in staan, merkte ik dat ik de opbouw van de hoofdstukken een beetje apart vond en dan  vooral de opbouw van alinea’s binnen de hoofdstukken. Dit maakte het voor mij wat lastiger om in een keer uit te lezen. Ik heb een aantal keer terug- en doorgebladerd omdat ik dacht dat ik die bladzijde al had gelezen. De informatie die in het boekje staat is echt interessant, al heeft het bij mij ook wel één grote vraag opgewekt.

Doe ik het wel goed?

Deze vraag blijft door mijn hoofd spoken. Wij hebben een enorm blije, puberende, soms onzekere Golden Retriever van nu 1,5 jaar oud. Ik ben absoluut van de ‘nieuwe’ manier opvoeden, wat inhoudt om positief gedrag te belonen, ruimte te geven voor de eigen ontwikkeling, in te zien als de hond ergens bang voor is. Ik weet dat ik nog heel veel kan leren.

Ik kreeg alleen bij het lezen het gevoel dat ik het niet goed doe! Ik gooi wel eens een balletje, heb haar commando’s aangeleerd, zeg ook echt wel eens ‘nee’. Ik geef het aan als ze echt stout is, ze slaapt in de eetkamer beneden en niet boven bij ons in de slaapkamer. En hoewel ze echt heel regelmatig mag kiezen waar ze heen gaat en ze alle tijd krijgt om te snuffelen, loop ik de andere kant op als ze aan de lijn trekt.

Dat vind ik persoonlijk jammer, en ik weet bijna zeker dat het niet de bedoeling is van de schrijfster. Er staan namelijk echt interessante onderwerpen in het boekje, onder andere slaap, anders naar gedrag kijken, dominantie, stress.

Alleen het gevoel ‘ik doe het niet goed’ blijft bij mij een beetje de boventoon voeren, waar ik had gehoopt op echt nog meer tips om een nóg betere band samen te krijgen.

Persoonlijke mening

Uiteraard betekent het niet dat mijn mening ook jouw mening is. Ik zou zeker het boekje lezen en ik ben heel erg benieuwd wat jij ervan vindt. Misschien kunnen we nog wel tips uitwisselen.

X Simone en een poot van Lady Rebel

 

Die van mij doet niks hoor!

Geschreven door

Pas geleden had ik een aantal dagen achtereen een rot-situatie tussen Wiske en een andere hond die ‘niets deed’. Een van die situaties was als volgt. Ik kwam iemand tegen op een kort recht stukje pad waar honden aangelijnd horen en je niet kunt uitwijken van elkaar. Ik liet Wiske aan de buitenkant van mij lopen zodat ze de ruimte heeft. Na erg lang trainen kan zij rustig doorlopen in dit soort situaties zolang er geen contact gemaakt wordt met de andere hond. Ik zie dat de eigenaar van de andere hond de lijn laat vieren en ‘toe maar’ zegt. Nog voor dat ik ‘doe maar niet’ kan zeggen, hangt er een Berner Sennen grommend boven Wiske.
‘Hij doet niks hoor, hij gromt alleen maar, meer niet!’

Het lijkt alsof sommige mensen denken dat er niets tussen spelen en ernstig gewond raken zit. De hond deed duidelijk wel wat, het was in heel z’n lichaamstaal te zien, en ook bij Wiske!
De laatste tijd is er veel aandacht voor probleemgedrag bij honden, zoals honden die uitvallen aan de lijn en agressie vertonen. Er zijn een hoop zeer goede boeken over verschenen, zoals ‘Kijk eens naar je hond’ van Monique Bladder (waarover later nog een blog volgt) of ‘Oog voor Honden’ door o.a. Sasha Graus. Ook hondenscholen besteden er meer aandacht aan, en veel mensen doen aan BAT met hun hond. Door die aandacht merk ik dat mensen bereid zijn afstand te houden en rekening met je te houden wanneer je zelf met een uitvallende hond loopt en aangeeft ruimte nodig te hebben, en dat is super. Maar als je met een hyper blij-uitziend hondje loopt, en je wilt afstand houden, dan wordt er enorm moeilijk over gedaan. ‘Ze moeten toch gewoon even kennismaken, die van mij doet niks hoor,  en die van jou is blij!’

Wiske lijkt misschien wel vrolijk en blij, maar is een onzekere hond die nerveus wordt van aangelijnd contact met grotere reuen en contact met honden die uitvallen aan de lijn. En daar lees ik dus veel minder over. Onzekerheid is geen emotie of gedrag, het is een persoonlijkheidskenmerk. Persoonlijkheid verander je lastiger dan een emotie. Door haar onzekerheid is ze snel opgewonden, zeker in voor haar spannende situaties. Door aangelijnd contact met bepaalde honden vult haar stress-emmer zich razendsnel. Dat wil ik voorkomen, juist omdat ik de onzekerheid geen angst wil laten worden. Dus terwijl ze rustig langs zelfs de meest heftig uitvallende honden kan lopen, wordt ze hyper door aangelijnd contact. Veel mensen denken dat ze dan ‘superblij’ is, maar dat is ze niet, het is puur onzekerheid. Ze weet zich geen houding te geven. We zijn dus hard met haar aan het trainen om zelfverzekerder te worden.


Hoe we dit trainen?

Op onze puppycursus 2 jaar terug werd ons geleerd nieuwe spannende situaties aan te pakken op zo’n manier dat de hond de prikkel opmerkt, maar het niet erg vindt (the dog notices, but does not mind). Op dat punt wijs je naar de prikkel, zegt ‘check’ (of iets anders) en beloont de hond. Zo kun je beginnen met trainen met aandacht houden, en langzaamaan kun je de afstand tussen je hond en de prikkel verkleinen. Ook bij BAT wordt deze methode van afstand houden en verkleinen gebruikt, alleen wordt daar in plaats van een ‘check’ aanleren, de hond bezig gehouden met snuffelen of ander leuks. Zo legt de hond de connectie tussen de prikkel en leuke dingen doen.

Op deze manier hebben we Wiske op veel punten zeker kunnen maken en ook kunnen leren om rustig te blijven als andere honden aangelijnd langs haar lopen. Zelfs als ze uitvallen. De laatste stapt hier in, rustig blijven als ze snuffelen, is lastiger. Heel veel honden zijn überhaupt niet gediend van aangelijnd contact omdat ze op die manier geen vrijheid hebben, heel logisch! Naar mijn idee is het veel handiger mensen te leren aangelijnd contact te vermijden. Dat werkt in ieders voordeel.
Sommige honden dragen iets geels, met als doel het signaal te geven afstand te houden. Wij hebben het geprobeerd, maar kregen meer vragen en opmerkingen dan begrip.

Een ander onderdeel is rust creëren. Het komt geregeld voor dat iemand toch aangelijnd contact forceert of er een rot-situatie ontstaat zoals ik hierboven beschreef. We wonen nu eenmaal in een zeer drukke stad, in een wijk met enorm veel honden. Daarom bouw ik rust in. Ik loop op rustige tijden, zet haar neus aan het werk en als het even kan vermijd ik situaties waar ik andere honden niet kan ontwijken. Want hoewel het opgewonden gedrag snel over lijkt, stapelt het op als stress in haar lijf. Dat stress-emmertje moet eerst weer even leeg.

Zelfverzekerd maken doen we door haar oplossend vermogen te trainen. Met puzzels en speurspelletjes bijvoorbeeld. Denk aan voertjes zoeken buiten, maar ook hondenpuzzels oplossen of een verloren apport tijdens de wandeling. Ze leert erdoor te vertrouwen op zichzelf. Ook kijken we naar wat voor soort contact ze heeft met andere honden. Kunnen de honden wel écht goed met elkaar overweg, spelen ze op een eerlijke manier met elkaar? Hondenomgangsvormen dus!

Aangelijnd contact en verplichte vriendschap

Zelfs als beide honden relaxt, blij en beleefd zijn, kan een andere eigenaar niet willen dat de honden contact maken. Er zijn zoveel redenen te bedenken. Van er simpelweg geen tijd voor hebben, tot bezig zijn met trainen. Het verbaast me zo dat mensen geen rekening houden met anderen. En ook dat mensen geen rekening houden met de honden. Niet alle honden hoeven elkaars beste vrienden te worden of moeten met elkaar kunnen spelen. Sommige honden liggen elkaar niet qua speelstijl of karakter.

De sociaal type hond-test van de Hondenbescherming geeft inzicht in de beste match voor jouw hond. Wiske is een Onzekere Druktemaker. Welk type hond heb jij?

De eerste 4 hondenbloggers van The Dog Pen

Geschreven door

Zo gezellig, het aantal honden dat blogger is bij The Dog Pen groeit heel erg hard! We verwelkomen binnenkort onze 14e blogger, en officieel is dat onze 18e hond. Je hebt vast al gezien dat sommige van onze bloggers gezellig samen zijn, zoals de Frenchie zusjes Jolie & Jaeda, maar ook Bumper & Fender de New Foundlanders en Xena& Ivy de herders schrijven samen op hun eigen blogpagina.

Nacho Muchacho

Met welke honden is het nu allemaal begonnen? Al bijna vanaf het begin wisten we dat Nacho zou komen bloggen. Destijds heette Nacho’s Instagram-account nog Nacho Muchacho (voordat zijn broertje Chester er bij kwam). Toen we eenmaal met de webbouwers om de tafel zaten, lagen ze bijna onder de tafel van het lachen nadat ik had verteld over Nacho Muchacho de Franse Bulldog. In alle ontwerpvoorstellen stond dan ook Nacho’s naam alvast ingevuld.

Nacho is jarig

Redactie

De eerste blogs die online kwamen waren dus van Nacho (en toen nog ieniemini pupje Chester) en van de Redactie. Op de Redactie-pagina bloggen we over van alles en nog wat. Gewoon algemene onderwerpen over honden, maar ook blogs over hondenbloggers en blogs over honden op Instagram, bijvoorbeeld.

Guus de Goldendoodle

Hondenblogger nummer 2 op de The Dog Pen is Guus de Goldendoodle. Op het moment dat hij blogger wordt, is Guus 7 maanden oud. Jonge Guus gaat ook nog eens net op reis samen met zijn kattenzussen. Zijn eerste blog (na zijn voorstelblog) gaat dan ook over zijn vakantie op de boot.

goldendoodle guus op het werk

Sennah

Niet lang na Guus komt ook Sennah bloggen bij The Dog Pen. Sennah, een reu, is ook een vrij jonge hond; geboren in september 2017 op een boerderij. Hij is een kruising Labrador X Border Collie.

Urban

Hondenblogger nummer 4 is Urban. Urban werd opgeleid tot hulphond, alleen vond hij andere honden veel te spannend om een goede hulphond te kunnen zijn. Nu mag hij in zijn gezin blijven en hoeft hij niet aan het werk als hulphond.


Zo leuk, even een korte terugblik op de eerste 4 bloggers van The Dog Pen. We verwachten aankomende week blogger nummer 14 te verwelkomen en hopelijk volgen er nog veel meer! We hebben zeker nog plek voor nieuwe hondenbloggers! Wil jij ook graag bloggen over jouw hond? Meld je dan aan en wie weet!