Jolie en Jaeda: twee uitersten

Geschreven door

Onlangs hebben wij het boek ‘Kijk eens naar je hond’ geschreven door Monique Bladder ontvangen. Een interessante handleiding voor elk hondenbaasje! Maar voordat we daarmee aan de slag gaan, geven we jullie eerst een uitgebreid kijkje in het karakter van Jolie en Jaeda door de jaren heen. Wie zijn deze twee bulletjes nu echt?

Jolie

Ik begin natuurlijk met Jolie, met bijna 4 jaar de oudste van het stel en mijn eerste hondenkind. Even terug naar eind 2014. Na een tijdje op de wachtlijst gestaan te hebben, kreeg ik bericht van de fokker dat het zover was; woohoo! Een nestje van 2 reutjes en 4 teefjes was geboren. Na 3 weken mocht ik de mama en haar pups voor het eerst bezoeken. Ik stond bovenaan de lijst dus had meteen de eerste keuze uit de 4 teefjes. Ik koos de meest rustige van het nest. Na 2-3 wekelijkse bezoekjes aan de fokker en vele knuffelmomentjes later zat mij dit toch niet lekker en heb ik uiteindelijk gekozen voor het rebelse teefje die haar zusjes en broertjes aan de oren door de bijkeuken trok. Dit werd Jolie!

Jolie 2 maanden en 4 maanden

Vlak voor kerst 2014 mocht ik haar gaan halen en ze heeft haar rebelse karakter eer aan gedaan. Niets, maar dan ook echt niets was veilig! Mijn appartement werd afgeleefd en ondanks al mijn inspanning was ook zindelijkheid een dingetje. Tegelijkertijd was Jolie heel aanhankelijk en op mij gesteld, zij kon (en kan ;)) niet zonder mij. Verwend tot en met kreeg ze alles voor elkaar en daar is ze nog steeds erg goed in.

Jolie verwend

Na ongeveer een jaar veranderde ze van rebelse puber in de liefste hond ooit. Ze houd van knuffelen en kusjes geven, geniet van lange wandelingen maar ook het relaxen daarna, douchen vind ze heerlijk en ze vind andere honden geweldig. Kortom: ze geniet werkelijk van alles dat ze meemaakt!

kusje

Jaeda

Het is bijna 2 jaar geleden dat ik Jaeda als herplaatser in huis heb genomen. Om precies te zijn op 25 september 2016. Voordat ik in de auto op weg ging naar een plek dik 2 uur van ons vandaan, was ik al een aantal weken intensief op zoek naar een herplaatser. Ik had de hoop bijna opgegeven nadat 5 eerdere pogingen met andere bulletjes steeds op niets uit liepen. Via een herplaatsgroep op Facebook kwam ik in contact met het baasje van teefje Nikki die op dat moment bijna 8 maanden oud was. Dit voelde meteen goed dus ik ging ervoor!

De ontmoeting verliep soepel en ook het kennismaken met Jolie ging meteen goed. Al moesten Jolie en ik wel (weer) even wennen aan het onstuimige puppygedrag haha, Jolie werd nog net niet ondersteboven gerend door deze kleine adhd’er. Eenmaal op de terugweg heb ik haar meteen haar nieuwe naam gegeven, want bij een nieuwe start hoort een nieuwe naam! De lieverds hebben de hele terugweg tegen elkaar aan gelegen; Jaeda was gewend om met een bullenbroer te leven dus dit voelde voor haar vertrouwd. In die 2 uur op weg naar huis heb ik geloof ik wel 100 keer de naam Jaeda uitgesproken, met als gevolg dat ze bij thuiskomst meteen naar haar nieuwe naam luisterde.

op weg naar huis

En luisteren deed ze, beter dan Jolie. Daarnaast merkte ik dat de rangorde al meteen bepaald was: Jaeda was de baas! Als hondenmoeder van ‘goedzak’ Jolie moest ik hier natuurlijk heel erg aan wennen, al leek Jolie er vrede mee te hebben. Het dominante gedrag zette zich buiten tijdens het wandelen ook voort en dreigde uit de hand te lopen. Slim als ze is kon ze de schijn ophouden maar als een vreemde hond te dichtbij kwam, ging ze in de aanval door op de hond af te rennen en in zijn nek te bijten. Lekker ontspannen wandelen was er dus niet meer bij: hier moest ik mee aan de slag!

Na zelf vanalles uitgeprobeerd te hebben, heb ik uiteindelijk de hulp ingeschakeld van een gedragstherapeut. Niet zomaar de eerste de beste, maar een therapeut die werkt met de Connectiemethode van Geert de Bolster. Hij vergelijkt zijn methode met Mindfulness voor mensen. Na een uitgebreide intake keek ik niet alleen heel anders naar mijn hond(en) maar ook kreeg ik meteen handvaten om mee aan de slag te gaan. Het was niet altijd even makkelijk maar nu, ongeveer een jaar na de intake, kan ik 9 van de 10 keer ontspannen wandelen.

Jaeda is nu meer ontspannen dan in de eerste periode bij ons maar ze blijft een apart karakter hebben (waar natuurlijk niets mis mee is). Ze houd niet van knuffelen en met spelen/apporteren maak je haar ook niet blij. Jaloers? Andere honden mogen niet bij mij in de buurt komen en als ik Jolie aai moet mevrouw zich ertussen duwen; jaloers! Wel kan ze genieten van relaxen in het zonnetje, lange wandelingen waarbij ze haar energie er lekker uit kan rennen of als ze helemaal in haar eigen wereldje op een kussen ligt om mij, mijn man of Jolie te observeren.

Jolie en Jaeda zijn dus twee hele verschillende honden en ik weet zeker dat ze daarom zo goed bij elkaar passen!

 

Uitgeleerd zijn we nooit dus Monique Bladder’s boek komt goed van pas. Bij het doorbladeren kwam ik meteen interessante hoofdstukken tegen die ik niet alleen bij Jaeda maar ook bij Jolie kan toepassen. Ik ben benieuwd wat ik er nog meer uit kan halen. In onze volgende blog ga ik het jullie vertellen!

De 8 leukste feiten over Nacho & Chester

Geschreven door

Nacho en Chester hebben allebei zo hun eigenaardigheden.

De 8 leukste weetjes over Nacho en Chester op een rijtje:

  1. Nacho eet niets wat rond van vorm is.
  2. Chester houdt van rollen in het gras (ook als het nat is).
  3. Nacho lust geen patat maar wel frikandellen.
  4. Chester is gek op fruit.
  5. Nacho kan heel goed zwemmen.
  6. Chester loeit soms als een beagle.
  7. Nacho is gek op kaas.
  8. Chester houdt ervan om in bosjes te kruipen.

Hebben jouw honden ook zulke bijzondere eigenaardigheden? Deel het in de reacties hieronder!

Kijk eens naar je hond, deel 1

Geschreven door

Van The Dog Pen kreeg ik het boek ‘Kijk eens naar je hond’ van Monique Bladder opgestuurd. Ik heb een deel van het boek al gelezen en wil jullie al graag laten weten wat ik ervan vind. Deze blog gaat over Hoofdstuk 1: Kijk eens naar je hond.

Kijk eens naar je hond

 

Het hoofdstuk begint met ervaringen van andere hondenbegeleiders. Zij vertellen hun verhaal over de problemen die ze hadden met hun hond en hoe ze hiermee aan het werk zijn gegaan.

Dan komt er een hoop theorie, die wordt verduidelijkt met foto’s. Bij de theorie over de lichaamshouding van de hond worden bijvoorbeeld de verschillende posities van de staart besproken. Hier zorgen de foto’s voor een duidelijk beeld van wat er wordt bedoeld.

Kijk eens naar je hond

Maar ook bij de uitleg van de ladder van agressie staat een duidelijk plaatje. Onderaan de ladder de eerste signalen, en bovenaan de signalen dat er kans is dat de hond gaat bijten. Ook de kleuren in de ladder maken het duidelijk. Groen is nog veilig voor de omgeving, maar in het rood loop je al gevaar.

De theorie is heel interessant, maar wel pittig om te lezen. Ik moest hier goed mijn aandacht bij houden om het allemaal goed te begrijpen. Ook omdat er verwijzingen in staan zoals ‘In deel 3 ga ik hier dieper op in’. Dit vind ik soms lastig lezen, ik zit dan net lekker in de theorie en eigenlijk wordt het onderwerp dan al, voorlopig, afgerond.

De theorie gebruiken in de praktijk

In dit hoofdstuk wordt er vooral aandacht besteed aan angstige honden en honden die veel stress ervaren. Nou herkende ik Sennah niet zo in de beschrijvingen, en ik dacht er niet veel aan te hebben. Toch kan ik wel wat met deze theorie. Ik kijk nu anders naar Sennah, maar ook naar de honden die wij op straat passeren. Hoe reageren ze op ons, hoe reageert Sennah op de andere hond. Ik let nu veel meer op dan hiervoor. Ik kijk naar stress-signalen en naar de lichaamshouding van Sennah of de andere hond en probeer hier dan op te reageren en naar te handelen. Dus ook al herken je je eigen hond er niet zo in, het is wel handige informatie!

Conclusie

Ik vind het een leuk boek. Als hondenliefhebber word ik hier heel blij van. Ik merk dat ik meer wil weten en ben benieuwd wat er verder in het boek wordt beschreven en welke onderwerpen nog aan de orde gaan komen. Ik hoop nog veel tips te lezen die ik kan gebruiken om Sennah te begeleiden in de omgang met andere honden. Maar ook om voor Sennah zelf een betere begeleider te worden!

Deel 2: Hoe ontstaat gedrag dat je niet wilt, is het volgende hoofdstuk. Hierover meer in een volgende blog!

Ben je nu al enthousiast geworden over dit boek? Online bestellen kan rechtstreeks bij Monique Bladder of bij Bol.com via onderstaand linkje:

Een fotoshoot met je hond!

Geschreven door

Enige tijd geleden hebben Bumper en Fender een fotoshoot gewonnen. Intratuin dierwereld had namelijk een winactie; wanneer er 500 likes waren op hun Facebookpagina gingen zij een fotoshoot verloten van Kelly Bijlmakers fotografie.
Natuurlijk vonden wij het supertof dat wij deze hadden gewonnen en konden we niet wachten om een datum te plannen.

De voorbereiding

Tijdens mijn mailcontact met Kelly kreeg ik de tip om een speeltje mee te nemen dat piept, om Bumper en Fenders aandacht te trekken. Ook gaf ze aan dat spontane foto’s vaak leuker zijn dan strak geposeerde en het dus fijn zou zijn als we een voor de jongens bekende plek zouden kiezen. Hierdoor zou er een grotere kans zijn dat ze zich op hun gemak zouden voelen en het dus ook voor hen een leuke shoot zou zijn. Ik was al snel tot de conclusie gekomen dat de Brunssumerheide dan de perfecte plaats zou zijn, hier zijn namelijk diverse stukken in. Een deel met water, een zandvlakte, een bos en een open heide. Een groot pluspunt was ook dat de heide rond deze tijd prachtig paars begint te kleuren. Ik hoopte dat deze paarse kleur goed zou afsteken bij de koppies van de jongens. Nadat de datum en plaats waren afgesproken, was het nog een klein weekje wachten en hopen op mooi weer.

De dag van de waarheid

Overdag had ik de hondjes beide helemaal geblazen en gekamd zodat ze er op hun best uitzagen. De jongens vinden een spa-dagje heerlijk en ze genoten met volle teugen van de blaas- en kambeurt. Gelukkig hielden ze zich in de middag netjes en besloten ze om elkaar eens niet onder te kwijlen. Jeej, geen hele dag gekamd en geblazen voor niks dus!
Voor de zekerheid had ik nog de volgende spulletjes ingepakt voor tijdens de shoot: een handdoek voor het kwijl, een borstel om ze tussendoor snel te kunnen  fatsoeneren, een drinkbak met water en natuurlijk KOEKJES!

Fotoshoot van de hond Bumper en Fender

Toen we aankwamen op de Brunsummerheide stond Kelly al op ons te wachten. Ze toonde meteen interesse in de jongens en in ons, wat direct een erg relaxte en gezellige sfeer creëerde. Haar eerste reactie was: “Ah, ze zijn nog groter dan ze lijken op de foto!” Hier moest ik wel om lachen, want zelf hebben we vaak niet meer door dat ze redelijk aan het formaat zijn.

Tijdens onze wandeling naar de zandvlakte van de heide leerden we elkaar beter kennen en bespraken we wat we graag wilden. Thuis had ik wel gegoogled op fotoshoots met honden, maar er was helaas weinig te vinden op Google wat betreft shoots met Newfoundlanders. Gelukkig hebben we nog altijd de Newfoundlander forums, waar ik een aantal leuke ideeën vandaan heb kunnen halen. Ik liet Kelly een aantal foto’s zien die ik mooi vond, en dat voor de rest vertrouwde ik volledig op haar.

The moment of truth

Eenmaal aangekomen op de zandvlakte, zetten we de hondjes neer in een prachtig paars gekleurd veld. Na een kleine klim maakten we de hondjes los en kon het feest beginnen. Maar natuurlijk gebeurde hetgeen waar ik bang voor was… Tijdens de eerste foto besloot Fender al even op te staan en zijn neus achterna te rennen. En dan zijn ze opeens wel weer heel snel! Na een sprintje achter Fender aan, en een halve duikvlucht zodat hij niet het water in sprong, had ik hem gelukkig te pakken. Meneer had namelijk weer eens zijn oren in de auto vergeten en vond het veel leuker om achter de geurtjes aan te gaan!

We zijn toen toch maar even uit de buurt van het water gelopen zodat de jongens (lees: Fender) hopelijk wat minder afgeleid zouden zijn. Allereerst zijn we een stukje de zandvlakte op gelopen, dit is een heerlijk open gebied. Hierdoor kon ik goed in de gaten houden of er andere honden kwamen en waar de jongens waren. Dit gaf mij wat meer rust en had ook een positieve uitwerking op de jongens. Daarna zijn we naar het veld gelopen waar de heide mooi paars was gekleurd. Dit leende zich perfect voor een aantal mooie foto’s.

Op de terugweg moesten we met een bruggetje over een grote plas water. Ja, de plas waar Fender in wilde duiken in het begin! De locatie daar is supermooi, dus besloten we ook hier nog toch foto te maken. Dat was wel even spannend! Ik zag het namelijk al gebeuren dat de jongens zo het water in zouden springen en mijn vriend en ik er achteraan zouden moeten. Gelukkig bleven ze netjes zitten, al was de verleiding van hun koppies af te lezen.

De fotoselectie

Op weg naar de auto gaf Kelly aan dat wij de volgende dag de foto’s via WeTransfer doorgestuurd zouden krijgen en hieruit 10 foto’s mochten kiezen.  De volgende dag stond er inderdaad netjes een WeTransfer file in mijn mail met 86(!) superleuke foto’s! De selectie was best nog wel even een uitdaging moet ik zeggen. Gelukkig had Kelly de foto’s genummerd, zodat ik heel handig kon aangegeven welke onze voorkeur hadden.

Wij vonden het zelf belangrijk dat je op de foto’s kon zien dat de jongens het ook leuk hadden tijdens de shoot, en dat het niet teveel ‘geforceerde’ foto’s waren, of de standaard foto’s uit het boekje. Door de relaxte en gezellige sfeer hebben wij leuk met de jongens kunnen spelen en knuffelen. Het was erg fijn dat Kelly hier ons ook goed in begreep en in kon begeleiden.

Al met al hebben wij een heerlijke avond op de heide gehad met een aantal prachtige aandenkens.
Kelly en Intratuin Dierwereld, erg bedankt hiervoor!

We zijn heel benieuwd wat jullie vinden van de foto’s! Laten jullie het ons weten?

Like what you’ve read? Bones up!

Bumper & Fender.

Guus mocht weer op vakantie

Geschreven door

Weekje weg

Afgelopen week mocht ik voor de tweede keer dit jaar mee op vakantie. Mijn baasjes gaan in september altijd nog een weekje varen, en ik mocht ook weer mee. Dit keer zonder de katten. Voor hun rust bleven zij thuis met een lieve buurvrouw als oppas.

Nieuwe plekken

Elke dag kwamen we op een ander plekje. Dat vond ik best spannend, want daar zijn weer nieuwe geurtjes en een andere omgeving die ik niet ken. Omdat ik nu een puber, ben vond ik dat heel interessant. Ik was dan ook best wel druk aan de lijn en wilde overal heen om te snuffelen en te rennen. We maakten elke dag een korte tocht naar onder meer Sneek, Akkrum en Joure. Leuke plaatsen in Friesland.

Guus aan boord

Overal zochten mijn baasjes dan een plekje waar ik lekker kon rennen en spelen. Ik moest gewoon een paar kippen plagen die in een haven liepen. Ik zat aan de lijn maar moest gewoon even een spurt naar ze toe maken. Mocht natuurlijk niet van de baasjes, en de kippen waren zeer gepikeerd. Ik vond het wel grappig, en  blijkbaar waren de kippen wel wat gewend, want al snel kwamen ze weer buurten. Bij een andere haven zat een strandje waar ik even lekker in het water kon spelen. Ook was er overal gras, dus ik kon het niet laten om er even in te rollen of wat gras te eten.

Goldendoodle Guus lekker vies van het gras

Allemaal indrukken

Ook mocht ik een keer mee naar  een terrasje waar de baasjes koffie wilden drinken. We namen plaats in een hoekje waar mijn baasjes op een bank konden zitten en het voor mij niet zo druk was. Ik ging dan ook rustig liggen kijken. Maar ik keek wel goed of ik geen leuk hondje zag.

Goldendoodle Guus op het terras

Mijn vrouwtje houdt van winkelen en nam af en toe ook wat lekkers voor mij mee. Ik ben namelijk snel uitgekeken op de voertjes die mijn baasjes gebruiken, dus ik kreeg weer wat nieuwe smaakjes. Dat vond ik helemaal niet erg, hoor.

Beetje bang

Ik vond dat varen zelf nog niet zo heel fijn. Zodra de motor aanging, kroop ik gelijk weg. Voorheen vond ik het niet zo spannend, maar sinds ik eerder in het jaar schrok van het varen onder een brug door, vind ik varen niet meer zo leuk. Eerst verstopte ik me dan zodra we onder een brug doorgingen, maar nu dus al zodra de motor wordt gestart. Vaak kijk ik dan nog heel even, maar als we echt weg varen, dan ben ik weg.

Zodra de motor uitging vond ik het wel weer heel leuk, want ik was de hele dag bij mijn baasjes en er was zoveel te zien en te doen.

Goldendoodle Guus op de boot - varen met de hond

Mijn vrouwtje liet me nu tijdens het varen een paar keer een rondje lopen over de boot met een zwemvest aan, en we gingen dan samen op de punt zitten. Zo hoorde ik het geluid minder hard en kon ik ook nog eens kijken. Dat vond ik wel oké. Uiteindelijk liep ik wel weer terug en ging ik toch maar snel weer liggen, maar het helpt wel iets.

Vakantie weer voorbij

Ik vond het stiekem wel fijn om te horen dat we voorlopig niet meer op vakantie gaan met de boot. Maar toen ik de baasjes hoorden praten over volgend jaar naar Vlieland gaan speciaal voor mij, werd ik toch wel weer enthousiast.

Zijn jullie nog op vakantie geweest of gaan jullie nog? Vinden jullie dat leuk?

Tot de volgende keer, poot van Guus.

Dierenartsavontuur

Geschreven door

Hallo beste lezers, afgelopen woensdag ben ik naar de dierenarts geweest. Ik liep al enige tijd wat slechter, en daarvoor was mijn baas 2 weken geleden ook met mij naar de dierenarts geweest. Afgelopen dinsdag waren mijn bazin en ik aan het wandelen, en opeens hoorden we bij elke stap die ik zette letterlijk ‘knak, knak, knak’. Alsof mijn botten over elkaar heen schoven. Mijn bazin belde een beetje paniekerig mijn baas om te laten weten dat er iets mis was. Hij zei dat de bazin maar gelijk met mij naar de dierenarts moest gaan. Ze belde gelijk, en ik kon die dag nog terecht, maar gezien de klachten konden we ook op de woensdag komen om meteen foto’s te laten maken.

Op woensdag is mijn bazin met mij naar de DA gegaan. Ik werkte heel goed mee. Het slaapmiddel toedienen was geen probleem, maar voor alle zekerheid hadden ze mij toch maar een muilband omgedaan. Mijn bazin hoorde de assistenten (aan de andere kant van de muur) zeggen dat ik niet zo nieuwsgierig moest zijn. Want ik wilde eerst met iedereen kennis maken en alles onderzoeken. Je zou kunnen zeggen dat ik mijn ‘Master of Fluff Science’ wel behaald heb. Ik ben namelijk een heel slimme, eigenwijze hond. Daar ben ik stiekem best trots op.

Mijn bazin mocht helaas niet mee naar binnen, want dan zou ik misschien gaan vechten tegen het slaapmiddel. Ik kreeg een roesje om te voorkomen dat de dierenarts en de assistenten mij pijn zouden doen, want voor een röntgenfoto moesten mijn achterpoten naar buiten gedraaid worden terwijl ik op mijn rug lag. Mijn bazin mocht even buiten wachten. Echt heel even, want binnen een kwartier was alles gepiept.

De dierenarts liet de foto’s van mijn poot aan mijn bazin zien en legde uit dat ik waarschijnlijk mijn kruisband heb afgescheurd. De foto’s worden naar een orthopedisch specialist gestuurd, zodat hij er een blik op kan werpen. Van daaruit kunnen mijn bazen een beslissing nemen. Opereren, of eventuele andere opties. Maar daarvoor moeten mijn bazen nog even op het bericht van de orthopeed wachten.

Mijn bazin was erg bezorgd over mij. Ze was gelijk gerustgesteld toen de dierenarts vertelde dat het best mee valt. Wat wel duidelijk is, is dat de operatie wel gedaan moet worden, want om mij met een kapot been te laten rondwandelen zal geen goed idee zijn. Ik vind dat allemaal superspannend, want ik ben nog ooit echt geopereerd. Gelukkig ben ik fit en mentaal sterk. Dat maakt het al minder eng, vind ik.

Hopelijk gaat het allemaal snel voorbij. Zelf denk ik dat het wel goed komt met mij. Mijn bazen doen erg hun best voor mij.

 

Dikke Berenknuffel,

Beer

Wat mag jouw hond eten bij diarree?

Geschreven door

Wat mag jouw hond eten bij diarree? Iedere hond heeft wel eens last van dunnere ontlasting. Pas wanneer de ontlasting waterdun is en je hond meer moet ontlasten dan normaal, spreek je van diarree. Je vraagt je vast af bij diarree wat mag mijn hond nu wel eten?

Welk voer bij diarree

Wanneer je hond echt diarree heeft, moet hij ook vaak naar buiten om te poepen. Op het moment dat jouw hond diarree heeft, is het niet verstandig om zijn gewone voer te blijven geven. Ongeacht welk voer dat is.

Kip met rijst

De darmen van je hond zijn duidelijk van slag. Ze hebben dan ook tijd nodig om te normaliseren. Een advies dat je veel voorbij ziet komen voor honden met diarree, is om ze kip met rijst te geven. De reden dat dit als advies wordt gegeven, is dat rijst stoppend zou werken bij diarree. Daarnaast zou gekookte kip (zonder bot natuurlijk) licht verteerbaar zijn. Hoewel gekookte kip inderdaad licht verteerbaar is, is kip samen met rijst niet de ideale oplossing voor diarree bij honden. Wat dan wel?

Dít voer je jouw hond bij diarree

Wanneer jouw hond diarree heeft, is voldoende vocht binnenkrijgen belangrijk. Je wilt ook dat de ontlasting weer vaster wordt. De ultieme oplossing is dan ook niet kip met rijst, maar verse bouillon met gekookte pompoen. Maak zelf een bouillon (een kant-en-klaar blokje is te zout) door botten te laten trekken in water.

Verse bouillon en gekookte pompoen

Is alleen de supermarkt open? Koop dan een paar pakjes mergpijp. Breng water samen met de botten aan de kook op laag vuur. Wanneer de botten helemaal kaal zijn gekookt, schep je het vet van de bouillon af en gooi je dit weg. De gekookte botten gooi je ook weg. Laat de bouillon afkoelen en geef kleine beetjes bouillon aan jouw hond. Zo weet je zeker dat jouw hond voldoende vocht binnenkrijgt en mineralen.

Is er in jouw supermarkt alleen een hele kip of kippenpoten? Kook dan de kippenpoten met het vlees er aan en trek daar een bouillon van. Ook in dit geval schep je het vet van de bouillon af, maar de stukjes gekookt kippenvlees kun je wel in kleine beetjes aan jouw hond geven samen met de bouillon. Je begint met alleen bouillon. De stukjes pompoen kun je koken en samen met de bottenbouillon geven. Geef niet meteen te veel. Pompoen helpt om de ontlasting weer stevig te maken.

Tip voor pompoen koken: zet de pompoen eerst in een oven van 200 graden. Zo wordt de pompoen zacht en je kun je deze makkelijk snijden. Als je hem lang genoeg in de oven doet hoef je de stukjes niet eens meer te koken. Ze zijn dan zacht genoeg om aan jouw hond te geven. Geef ze wel zonder schil en als ze afgekoeld zijn. Wil jouw hond geen pompoen eten? Je kunt er ook een papje van maken en deze overgieten met de bouillon.

Middel tegen diarree

Zoek je nu een middeltje wat direct helpt om de ontlasting steviger te maken? Denk dan eens aan AA diarstop deze pilletjes helpen snel en goed de diarree klachten te stoppen. AA diarstop kun je al vanaf 10 pilletjes kopen. Wil je liever een natuurlijk middel op basis van psyllium vezels? Dan is de Puur Psyllium een beter middel om aan te schaffen. Het voordeel van Puur Psyllium is dat het 100% natuurlijk is en naast het dikker maken van de ontlasting ook kan worden ingezet om de ontlasting juist op gang te helpen. Een handig middeltje om altijd in huis te hebben.

Wanneer naar de dierenarts?

Heb je een puppy met diarree? Bel dan altijd de dierenarts voor overleg. Pups verliezen snel te veel vocht door diarree. Een andere reden om contact op te nemen met je dierenarts is wanneer de diarree meerdere dagen blijft aanhouden of steeds weer terugkomt. Plakkerige vette diarree en diarree met bloed zijn ook redenen om direct de dierenarts te raadplegen.

Deel 4 behendigheidstraining

Geschreven door

Woof woof 

Het is onze 6de les alweer. In deze blog ga ik les 5 en 6 tegelijk beschrijven.

Vorige week hebben we de wip aangeleerd gekregen. Deze gaat halverwege ineens naar beneden. Dit vinden veel honden altijd erg spannend, en daarom leren we deze heel rustig aan.

Iemand houdt de wip vast en laat hem heel langzaam naar beneden gaan, zodat we hier niet van schrikken.

agility wip

Mijn baasje had verwacht dat ik het heel spannend zou vinden, maar ik vind de wip juist superleuk om te doen en ga er heel makkelijk overheen.

Mijn baasje en de trainster zijn heel trots op mij omdat ik de kleinste van de klas ben maar wel alles gelijk doe zonder dat ik het eng vind.

Ook kregen we de band aangeleerd vorige week. Gek genoeg vond ik deze toch een beetje spannend…

Iedereen moest er wel beetje om lachen omdat ik alles heel makkelijk doe en dit een beetje eng vond.

Maar goed, met veel snoepjes en geduld van mijn baasje ging ik er toch doorheen.

Vorige week was ik redelijk veel afgeleid en had moeite met mijn concentratie. Daardoor ging deze les wat minder goed.

Vandaag hadden we weer les.

 

En wat een energie had ik!

Vanaf vandaag is het eigenlijk iedere les alle onderdelen oefenen, want we hebben ze allemaal aangeleerd nu.

Dus vanaf nu gaan we ook echt goed oefenen op het naast mijn baasje blijven en terug komen naar mijn baasje.

Vandaag ging het supergoed, zelfs de band was niet meer eng en ik ging er zonder moeite doorheen.

We hebben zelfs los geoefend met de tunnel, de hoogtesprongen en de A-schutting!

Dit ging best goed. Ik rende niet gelijk weg naar de andere honden, en als ik te ver weg liep kwam ik gelijk terug als mijn baasje mijn naam riep!

Wat ben ik verwend vandaag. Iedereen vond het dat ik het supergoed deed.

We hebben vandaag ook om de beurt meerdere toestellen achter elkaar gedaan. Dit ging bij iedereen goed!

Zelfs met de wat hardere wind kon ik  mijn koppie er goed bij houden!

Ik kijk nu al uit naar volgende week zaterdag.

Nu ga ik eerst even een paar uurtjes slapen. Want het is toch geestelijk en lichamelijk intensief!

Pootjes en likjes van Aiki

Meatsnax testen!

Geschreven door

Dit was voor mij een verrassing! Er kwam een pakketje binnen, en mijn baasje zei: “Dat zal iets lekkers voor jou zijn!” Ik wist niet dat mijn baasje iets besteld had?! We kregen 2 zakjes Meatsnax om te testen. En voer of snacks test ik graag natuurlijk.

Pure Meatsnax

Allebei de zakjes bevatten kauwstaafjes voor de hond van Iers rundvlees, en 1 ervan was ook gelijk voor bestrijding van intestinale wormen, tandplak en een goede darmwerking. De  snacks zijn 100% natuurlijk, dus zonder toegevoegde kunstmatige ingrediënten of iets dergelijks. Het zijn lange dunne staafjes, en als het zakje open gaat ruik je ze al!

Kauwstaafjes

Ik krijg ze als kauwstaafje en mijn baasje heeft ze voor de training in kleine stukjes geknipt. Ik vind ze erg lekker en moet er goed op kauwen. Dit is alleen maar goed, zegt mijn baasje, want dan blijven mijn tandjes mooi schoon. Mijn baasje neemt ze zelfs mee naar het werk, zodat ik daar ook lekker kan kauwen en mij niet verveel.

Goedgekeurd

Ook verstopt ze ze soms, zodat ik lekker bezig blijf! Slim baasje heb ik toch. In ieder zakje zitten 7 staafjes, en de zakjes zijn goed hersluitbaar zodat ze niet uitdrogen en de smaak niet verloren gaat. Ik heb ze goedgekeurd! Ik hoop dat mijn baasje ze gaat bestellen (ik vermoed van wel, want mijn baasje ziet hoe lekker ik ze vind). Ze zijn lekker veelzijdig te geven, dus voor ieder wat wils. Of het nu als kauwsnack is, voor de training of om te verstoppen, je kunt er alle kanten mee op!

Ik ga nu heel lief naar mijn baasje kijken en hopen dat ik nog zo’n lekkere snack krijg!

Pootjes en likjes van Aiki

Wil jij nu ook Pure Meatsnax bestellen? Dat kan online bij Hondjekoek.nl

Socialiseren van een pup

Geschreven door

Als een pup voor het eerst bij je thuiskomt, moet hij aan alles wennen. Alles ruikt anders en is allemaal nieuw. Dit was ook bij Chester het geval. Hoe goed hij ook gesocialiseerd was bij de fokker, in een nieuw huis komen met een andere hond is natuurlijk superspannend!

Stap 1: nieuw thuis

Gelukkig pakte hij het goed op en speelde hij al snel met het speelgoed van Nacho. Nadat hij een tijdje had rondgewandeld, heb ik hem in de bench gedaan en ging de fokker weg. Zij heeft hem samen met zijn moeder bij ons gebracht omdat anders de cultuurshock wel erg heftig is. Zodra hij zou slapen, zou ze weggaan. Dat ging niet zonder slag of stoot! Chester had nog nooit in een dichte bench gelegen, laat staan geslapen zonder zijn broertjes en zusjes. En dan ook nog eens in een andere omgeving… Echt niet, dacht Chester!

Na een hoop blaffen en piepen heb ik een dekentje over de bench gelegd, zodat het een knus ‘holletje’ zou worden. Ik heb een kussen gepakt en ben ervoor gaan liggen met mijn hand erbij en mijn ogen dicht, net alsof ik sliep. Na een kleine 5 minuten lag meneer prinsheerlijk te slapen en kon Nacho ook weer even op adem komen, want zo’n pup in huis is best wennen.

Stap 2: naar buiten

Toen er een uurtje of 2 verstreken was, werd Chester wakker. Het was tijd voor onze eerste wandeling! Wat een drama was dat, Nacho wou natuurlijk lekker wandelen, maar Chester dacht: waar ben ik beland? Auto’s reden langs, andere honden kwamen voorbij, en ook fietsers waren spannend.

Normaal doen we over het stukje naar de hoek van de straat 5 minuutjes, nu… een half uur, hahaha. Met een soort van macramé voor gevorderden en tig keer in de knoop te hebben gezeten met de lijnen waren we thuis, tijd om even uit te rusten.

Toverwoord: doseren

De eerste 12 tot 14 weken van een pup zijn erg belangrijk. Alles de pup daarin meemaakt blijft hij of zij onthouden. Dit betekent niet dat je je pup moet overspoelen met uitstapjes en ervaringen. Hiermee loop je het risico je pup snel te traumatiseren, dus doseren is het toverwoord. 🙂 Ik heb Chester aan de belangrijkste dingen laten wennen zoals het parkje hier in de buurt, visite en de markt/winkels.

De binnenstad heb ik bijvoorbeeld in etappes gedaan. Eerst ’s ochtends vroeg, daarna iets later doordeweeks en later op zaterdagmiddag met volle drukte. Zo kon hij eerst aan de omgeving wennen en daarna langzaam aan de drukte. Dit pakte Chester supergoed op, want 10 minuten op een hoekje van een straat zitten en observeren is heel intensief!

Angstfase

Na de 14 weken gaat het socialiseren natuurlijk verder. Rond de 20 weken krijgen pups ook nog eens een angstfase. Daarin is het juist belangrijk om voorzichtiger te doen en later weer wat dingen op te pakken. Deze fase is voor iedere hond anders; bij de ene duurt het een paar uur en bij de andere een paar dagen. Dat verschilt echt!

Chester is nu 6 maanden oud en de puberteit treedt langzaam in. Ook hierin is het belangrijk om te blijven socialiseren en verschillende situaties aan te bieden.

Hier heeft hij geen moeite mee, en dat is puur omdat hij goed gesocialiseerd is.

Een goed begin is het halve werk, dus! 🙂