Eindelijk! Daar is de postbode! Ik heb zo lang op hem gewacht… Eigenlijk was het helemaal niet zo lang, maar in mijn beleving duurde het weken. Mijn bazin was helaas op school, want zij was net zo nieuwsgierig als ik. Daarom deed mijn baas (die af en toe lekker thuis werkt) de deur open voor onze pakketjes. Ik bedoel de postbode.
Van de baas moest ik wachten tot mijn bazin thuis kwam. Hij zei dat het leuker was om samen met de bazin het pakketje te openen. Ik moest dus van 14:45 uur tot 17:00 uur geduldig zijn! Dat duurde echt veel te lang. Ik rook namelijk allemaal lekkere dingen in de doos…
Wel maakte de baas 1 van de 2 pakketjes voor me open. Dat pakketje was van Ruffwear. Blijkbaar hebben mijn bazen speciale hondenschoenen voor mij gekocht. Ik heb heupdysplasie en slechte knieën, en omdat het bij ons in huis best glad is, glij ik steeds uit. Dat is niet goed voor deze oude pootjes. De schoenen hebben een rubberen antislip-laag aan de onderkant. Die moet voorkomen dat ik steeds uitglijd. Ik vond het een goed idee van mijn bazen. Wel moest ik een beetje wennen. Ik heb nog nooit eerder schoenen moeten dragen.
Toen was het 17:00 uur. Daar is de bazin! Snel naar de deur rennen. (Hé, die schoenen voelen gek, zeg). Baas! Baas! Baas! Als ik nou lief genoeg kwispel en kroel, wil ze misschien sneller het pakketje uitpakken. Nee, bazin, niet te lang kroelen. Ik wil graag het pakketje met je open maken! Kom mee…
Hèhè, de bazin geeft snel de baas een soort van lik. (Waarom ze dat doen snap ik nog steeds niet). Yes! Ze pakt het pakketje. Eerst een foto van mij met de dichte doos. En, hij gaat open. Wow, ik zie een fresh food-pakje van Edgard & Cooper, Acana treats van Acana Petfood en het boek ‘Kijk eens naar je hond’ van Monique Bladder! Het boek gaat over het gedrag van honden.
Over de Acana Petfood treats ben ik het meest enthousiast. Mijn bazen willen mij ook Acana gaan voeren, maar eerst moet ik mijn zak Smölke op eten. Daarna gaan we een kleine zak Acana testen, en als die bevalt gaan we over op een grote zak. Ik ben heel benieuwd.
Mijn bazin is het meest enthousiast over het boek van Monique Bladder. Naar dit soort onderwerpen is ze altijd zo nieuwsgierig. Mijn bazin doet namelijk de opleiding tot Paraveterinair (dierenartsassistent). Haar werk bij de Pets Place is dus een mooie kans om meer over dieren te weten te komen en te leren van collega’s. Ze gaat tijdens haar opleiding nog zo veel meer leren over dieren. Ze oefent de praktische handelingen op mij. Dat vind ik helemaal niet erg, zo lang ze maar niks met naalden hoeft te doen. Om nou 10x een naald in m’n billen te voelen lijkt mij niet zo prettig.
Ik hoop dat jullie het weer een leuke blog vonden.
Bumper & Fender mochten de Pure Meatsnax JointAid+ en Sprinkles uitproberen van Meatsnax Benelux! Dingen uitproberen is altijd leuk, maar als het dan ook nog eens te maken heeft met eten… Tja, dan staan er hier twee te kwispelen! Laten we eens kijken wat de jongens ervan vonden.
Pure Meatsnax JointAid+
De Meatsnax JointAid+ zijn natuurlijke snacks gemaakt van Ierse bief en zalm, glucosamine, groenlipmossel, zeewier en diverse kruiden.
Glucosamine is een natuurlijke aminosuiker die de kraakbeenstofwisseling zou normaliseren, kraakbeen herstelt en (lichte) ontstekingsremmende eigenschappen zou bevatten. De kruiden die erin zitten zijn fenegriek, paardenbloem, brandnetel, yucca, rozemarijn, tijm, venkel, kurkuma en citrus-bioflavonoïden (anti-oxidanten). Zo op het eerste gezicht een erg gezonde snack dus!
Per dag is de maximale voedingshoeveelheid voor een grote hond 2 sticks, een medium hond 1 stick en een kleine hond 0.5 sticks.
Hoewel er de site niet bij staat wat er nou precies wordt verstaan onder een grote hond, mogen we er denk ik wel vanuit gaan dat de jongens onder de grote honden vallen. Het pakje gaat open. De geur die eruit komt is redelijk heftig, maar het ruikt wel lekker. Zelf heb ik een beetje moeite om hem te plaatsen. In de verpakking zitten zeven snacks, deze zijn plusminus 20cm lang en 1cm dik. Ze zijn gemakkelijk te breken, handig om eventueel te gebruiken als trainers dus.
Laten we eens proeven!
Bumper mag als eerste proeven. Hij is gek op snackjes, maar wel altijd een beetje terughoudend.
Na de stick eerst even grondig te besnuffelen en eraan te likken, lijkt hij hem goed te keuren en knabbelt hij hem snel op!
De snacks zijn niet hard en hebben dus een groot hap, slik, weg-effect. Dat is op zich wel jammer. Als hij er een minuut op heeft geknabbeld is het veel.
Fender mag natuurlijk ook proeven! In eerste instantie gaat hij er fijn met de verpakking vandoor. Er stond al een Malamute klaar om hem uit te dagen en te spelen, maar meneertje heeft alleen maar aandacht voor zijn snackjes.
Helemaal geobsedeerd door de verpakking, mag hij dan toch maar eens voorzichtig gaan proeven. In één woord: goedgekeurd! Maar ook bij Fender in één hap weg!
Het oordeel: De Meatsnax JointAid + snack is een heerlijk ruikende snack waar de jongens zeker aan zouden kunnen wennen. Wel is het jammer dat het een hap, slik, weg-snack is. De jongens worden niet uitgedaagd om er even goed aan te knabbelen en de snack te onderzoeken. Zelf zou ik ze ook kopen, maar ik zou ze wel klein maken en gebruiken als trainers. Fender had opeens manieren én oren gekregen. Ik kreeg opeens tien pootjes achter elkaar, met andere woorden: SCHIET NOU OP! Kijk die bruine oogjes maar eens smeken.
Pure Meatsnax Sprinkles
De Pure Meatsnax Sprinkles is een zakje met een soort poeder erin en een handig schepje. Als je de hoeveelheid van dit schepje aanhoudt, zou je ongeveer 150 schepjes uit een verpakking kunnen halen. Als ik kijk naar het formaat van het schepje vs. de hoeveelheid in het zakje zou het mij niet verbazen als je er zelfs meer uit kan halen. In vergelijking met de Joint Aid+ snacks staat er hier wel een duidelijke hoeveelheid ten opzichte van het gewicht op de verpakking.
Honden tot 10kg krijgen een half lepeltje, honden van 10 tot 25kg krijgen een lepeltje en honden boven de 25 kg krijgen twee lepels op een voerbak.
Hier krijgen de jongens drie keer per dag eten, dus dat zou inhouden zes lepeltjes per dag.
De ingrediënten van de Sprinkles zijn als volgt: groen, bruin en rood zeewier uit de Ierse wateren, Ierse bief, wilde cichorei (wegenwachter), mariadistel, gember, paardenbloem, fenegriek, orgegano, rozebottel, yucca (palmlelie), rozemarijn, tijm, venkel, kurkuma, meidoorn, zoethoutwortels en zwarte peper. Net als bij de JointAid + snacks een aardig aanbod aan kruiden en planten. Het ruikt er ook heerlijk naar!
De sprinkles zijn bedoeld als een topping bovenop het normale eten van je hond. Het maakt hierbij niet uit of je hond een geperste of geëxtrudeerde brok eet of dat je rauw voert. De sprinkles zijn niet alleen bedoeld als gezonde topping, maar ook voor honden die niet makkelijk zijn met eten. Let op: honden die een behandeling ondergaan voor een overactieve schildklier mogen deze sprinkles niet eten!
Etenstijd!
Bumper is niet altijd even makkelijk met eten. Hij laat zijn eten graag liggen, speelt er wat mee en eet alleen wanneer hij er zin in heeft. Nu de teefjes weer loops zijn hier in de omgeving, wordt zijn eetgedrag er niet bepaald beter op.. Elke dag is het weer een gezeur om voldoende eten bij hem naar binnen te krijgen. Daarbij komt dat hij ook nog eens erg gevoelige darmen heeft en dus niet alle brokken kan verdragen. Het is overigens niet zo dat hij zijn eten niet lekker vindt, want wanneer hij de kans krijgt zou hij ook zo de voerton leeg eten. We geven een geperste brok en rauw vlees, meestal 5 dagen brok en 2 dagen vlees.
Aangezien deze Sprinkles er ook voor zouden dienen om moeilijk etende honden te verleiden tot eten, zou het bijna perfect moeten zijn voor Bumper. Helaas klinkt het perfecter dan het is. Hij ruikt niet meer of minder aan zijn bak dan normaal, draait zich om en gaat weer in de badkamer liggen. De badkamer is zijn favoriete plek hier in huis met lekker koele tegels. Zoals elke dag wandel ik hem nog maar eens achterna om hem zijn bak te brengen, anders is de inhoud ervan namelijk voor je het weet in het buikje van Fender terechtgekomen. Met tegenzin eet hij uiteindelijk wel zijn bak leeg, maar helaas zijn de Sprinkles niet in staat om Bumper te verleiden.
Fender is qua eten echt het tegenovergestelde van Bumper, een verschil van dag en nacht. Deze jongen houdt van eten, en dat is nog zacht uitgedrukt. Alles van eten waar hij ook maar bij kan komen, dat zit heel erg snel in zijn buikje. Kleine steelbeer! Fender ruikt nog niet eens extra aan zijn bak vanwege de Sprinkles maar eet fijn zijn (anti-schrok)bakje leeg.
Het oordeel: Hoe lekker ik de Sprinkles ook vind ruiken, kopen zou ik ze niet. De jongens lijken er totaal niet om te geven of de Sprinkles nu wel of niet over hun eten liggen. Een pluspunt is wel dat Bumper ze goed kan verdragen, ondanks zijn gevoelige darmen. Ik was namelijk bang dat hij eventueel weer aan de diarree zou raken, maar dat is gelukkig niet gebeurd.
Wellicht dat de dosering op de verpakking, 2 lepels bij 25kg+, niet geheel past bij een Newfoundlander en dat er misschien meer op zou moeten? Ik heb besloten dit niet zomaar uit te gaan proberen en me netjes aan de dosering te houden. We willen tenslotte geen zieke of misselijke hondjes. Dus het antwoord op deze vraag moet ik jullie helaas schuldig blijven.
Like what you’ve read? Bones up!
Bumper & Fender
Deze review is geschreven in samenwerking met Meatsnax Nederland. Natuurlijk objectief zoals altijd.
Zoals jullie op de foto waarschijnlijk al gezien hebben, ben ik een Golden Retriever. Niet zomaar één; ik ben Lady Rebel, de grote puber-Golden met een hele toepasselijke naam. Lady omdat ik zelf soms denk van adel te zijn, en Rebel omdat dat is hoe ik me gedraag de laatste tijd!
Thuis
Ik ben ontzettend blij als mijn baasjes samen thuis zijn en wil daar dan ook altijd tussen in zitten. Stiekem wil ik altijd het liefst alle aandacht van het baasje hebben en kan ik best wel een beetje jaloers zijn als hij het vrouwtje een kusje geeft, want dat doet hij bij mij nooit… Ik ben niet vaak lang alleen thuis, maar ik kan dat wel heel goed. Mijn eerste jaar zat ik in de bench als de baasjes niet thuis waren, maar na onze vakantie in Spanje mocht ik gewoon op mijn kussen blijven zonder bench. Dit was wel even wennen, want mijn ‘huisje’ was ineens weg. Het duurde een paar dagen voordat ik echt gewend was, maar nu vind ik het heerlijk om heel veel verschillende slaapplekjes uit te proberen.
Als mijn baasjes gaan eten mag ik niet in de buurt van de tafel komen. Dit weet ik inmiddels, en als de borden op tafel gezet worden, loop ik uit de eetkamer weg en ga lekker in mijn mandje liggen of buiten spelen. Soms blijven mijn baasjes wel lang zitten hoor, zitten ze gezellig met elkaar te praten. Ik denk dan altijd dat ze me vergeten zijn en laat dan ook merken dat ik er ook nog ben. Meestal pak ik een knuffel en leg die op schoot bij een van de twee, en als ze niet reageren, ga ik heel zielig piepen.
Hobby’s
Het allerliefste ga ik de wereld ontdekken en naar buiten om te zwemmen en te rennen. Zwemmen hebben we veel gedaan afgelopen maanden, ik heb immers niet voor niets zwemvliezen tussen mijn tenen en een waterafstotende ondervacht. Omdat ik hier zo intens van geniet, vergeet ik dan vaak te luisteren en blijf ik bij mijn baasjes wegrennen om achter de vogeltjes, poezen of konijntjes aan te gaan. Ook als we op visite zijn weet ik altijd wel een gaatje in de heg te vinden. Ik vind het hilarisch… maar vooral vrouwtje denkt daar anders over.
Eigenlijk is het ook niet zo slim van me, want hierdoor mag ik niet zo vaak los lopen, alleen op plaatsen waar geen auto’s zijn. Gelukkig val ik altijd wel heel lekker in slaap als we weer thuis zijn.
Gedrag
Hoewel ik dus aan het puberen ben, waar ik natuurlijk niets aan kan doen, ben ik ook echt vaak heel lief. Ik luister altijd als ik een koekje krijg en ben gek op mijn gezinnetje. Ik vind andere mensen ook echt heel lief en wil ze dat altijd laten zien. Soms schiet ik daar een beetje in door en ga ik me erg aanstellen. Springen, piepen, zingen en knuffels laten zien; ik haal echt alles uit de kast om maar aandacht te krijgen. Niet iedereen vindt dat leuk, en de baasjes hebben al gezegd dat we daar verandering in gaan brengen. Vrouwtje is nu een boek aan het lezen: kijk eens naar je hond van Monique Bladder. Ik ben benieuwd wat ze me gaat leren.
Blaffen
Ik ben vaak groter dan andere honden, maar toch ben ik een beetje onderdanig. Ik houd nu eenmaal niet van ruzie en wil het liefste spelen. Ik geef dus altijd maar de andere hondjes het idee dat zij de baas zijn, totdat ze te ver gaan. Dan durf ik wel voor mezelf op te komen. Ook vind ik het soms wel een beetje spannend, zeker als ze blaffen. Ik ga dan altijd maar heel hard terug blaffen, alleen helpt dat niet echt…
Eigenlijk blaf ik altijd als ik iets spannend of een beetje eng vind. Een gekke hoed bij een mens, een glazenwasser in een karretje, pionnen op het parkeerterrein. We zijn van pup af aan al bezig om aan dingen te wennen, maar toch blaf ik als ik iets zie wat ik niet verwacht. Baasje was aan het klussen gisteren en had een mondkapje op en gehoorbeschermers. Ik durfde in het begin echt niet bij hem in de buurt te komen, hij zag er zo eng uit! Dat vond trouwens iedereen, want hij was helemaal grijs van het stof. De buurman zei vandaag tegen baasje: je ziet er met zwart haar toch beter uit! 🙂
Gelukkig heeft het vrouwtje me gerustgesteld en zijn we eerst op afstand gaan kijken. Na een tijdje ben ik toch maar even een knuffel gaan halen bij het baasje. Misschien kunnen we hierover ook iets uit het boek van Monique Bladder leren.
Gouden hondje
Al met al vinden mijn baasjes mij een gouden hondje dat nog wel een aantal dingen kan leren. Gelukkig vind ik het heel leuk om dingen te leren en wil ik graag alles goed doen. Baasjes laten mij merken dat ik dat heel vaak ook doe. Ik ben dan altijd zo trots en laat mijn blij gezichtje dan weer zien. Ik heb echt mijn gouden forever mandje gevonden.
Rescue Paws Curaçao
In mijn volgende blog wil ik jullie iets vertellen over de hondjes die het spijtig genoeg minder goed hebben, namelijk de hondjes die zijn opgevangen door Rescue Paws op Curaçao. Ook zal ik om jullie hulp vragen om samen iets voor deze kanjers te kunnen doen.
Ongeveer een week of twee geleden was het zover! Urban vond het al wat vreemd dat de bench in de woonkamer werd gezet om even weer te wennen. Waarom, zal hij gedacht hebben. De bench hebben we al heel lang niet meer nodig gehad. De laatste keer was voor een de pup van Stichting Hulphond die hier in huis kwam. Urban was toen al ‘grote broer’! Nu werd de bench na een dag weer ingeklapt en in de auto gezet, samen met een lekker kleed, speelgoed, brokjes, snoepjes en ingevroren Kongs. Er stond duidelijk wat te gebeuren…
Vrijdagochtend zijn we vroeg vertrokken richting het Dogcenter in Kerkwijk, bij Zaltbommel, een klein uurtje rijden van ons huis. Nadat we eenmaal geïnstalleerd waren in ons eigen hoekje, speciaal afgezet voor Urban met tafels die op hun kant lagen, zodat Urban de andere honden niet zou kunnen zien, begon de training waarvoor we gekomen waren: Tellington TTouch® Training, onder leiding van Tina Constance.
Tina is afkomstig uit Engeland en is een zeer ervaren instructeur die met zowel honden als paarden werkt. Van het begin tot het einde van de training weet ze je te boeien door haar gezellige & humoristische manier van lesgeven. Naast Tina stond er ook een flinke groep assistent-trainers klaar om iedereen te helpen en ondersteunen. Fijn was ook dat zij wel Nederlands spraken. Soms is het net wat makkelijker om iets te vragen of uitleg te krijgen in je moedertaal!
Wat is TTouch® eigenlijk?
Van veel mensen kreeg ik de vraag: wat is dat TTouch® eigenlijk? Het is inderdaad een (onterecht!) vrij onbekende methode, die gelukkig steeds meer bekendheid krijgt. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik toen ik van de training hoorde, me eerst ben gaan inlezen op internet. Ook heb ik het boek ‘Getting in TTouch with Your Dog’ van Linda Tellington-Jones gelezen. Zoals haar naam al doet vermoeden, is Linda de grondlegger van TTouch®.
In het kort komt TTouch® Training op het volgende neer:
De Tellington TTouch® methode gaat uit van een direct verband tussen lichaamshouding en gedrag bij dieren en bestaat uit een unieke combinatie van aanrakingen en bewegingen die het gedrag, de gezondheid, het prestatievermogen van het dier en de relatie tussen mens en dier positief beïnvloeden. De Tellington TTouch® Training bestaat uit verschillende elementen die in combinatie met elkaar worden gebruikt:
1. Lichaamswerk – zachte aanrakingen op het lichaam van het dier (de zogenaamde TTouches®)
2. Bewegingstraining – langzame bewegingsoefeningen waarbij het dier door en over eenvoudige hindernissen wordt geleid
3. Gebruik van diverse hulpmiddelen om het lichaamsgevoel, de balans en het zelfvertrouwen te verbeteren. Bijvoorbeeld het gebruik van body wraps, extra lijnen
(bron: website Tellington TTouch® Training Nederland)
TTouch® kan helpen bij:
• Opvoeding en training
• Tijdens herstel na een operatie, verwondingen of blessure
• Overmatig blaffen, grommen, janken
• Trekken aan de lijn
• Angst en agressie naar andere dieren en/of mensen
• Hyperactief of timide gedrag
• Stress door veranderingen in het huishouden, reizen
(bron: website TTouch® Team.nl)
Tijdens de drie dagen training werden we steeds opgedeeld in kleine groepjes om zo de verschillende TTouches® aan te leren. Alle touches hebben een naam, waardoor ze makkelijk te onthouden zijn. Helaas was de tijd te kort om alle touches te leren, maar in het eerder genoemde boek staan ze allemaal goed omschreven. Ook kregen we diverse grondwerk/bewegingsoefeningen aangeleerd en konden we de diverse lijntechnieken en wraps uitproberen en oefenen. Dit alles ging in het tempo van je eigen hond. Werd het allemaal even iets te veel, dan was dit geen probleem en kon je een stukje met hem gaan lopen.
Wat ik ook zeer belangrijk vond is dat er werd begonnen met een observatie van de hond in zijn gewone doen, een soort 0-meting.
Hierbij werd gekeken naar:
• De houding (hoe staan zijn staart, oren, poten etc.)
• Ademhaling
• Hoe beweegt de hond
• Is je hond aan te raken (ook door anderen?) Wat zijn de reacties in het lichaam?
• Vacht (kleurverschil, structuur, glans, etc.)
• Linker en rechterbochten, hoe maakt hij deze?
Door deze observatie ga je heel goed naar de hond kijken en vallen er zaken op die je anders over het hoofd zou zien.
Trots
Urban en ik hebben deze drie dagen veel geleerd. Ze waren intensief en soms iets te lang voor Urban. Ondanks het feit dat we met heel veel honden in een ruimte zaten, heeft Urban mij verbaasd met zijn gedrag. Hij deed het beter dan ik had verwacht, en alleen daarom ben ik al supertrots op hem. De belangrijkste boodschap die ik meekreeg van Tina is toch wel om zoveel mogelijk neus- en hersenwerk met hem te doen. Dit deed ik al veel met hem, maar na deze training nog wat vaker. Door dit werk wordt zijn houding lager en kan hij heerlijk zijn neus laten werken, waardoor hij ontspant. Dit was voor mij ook wel een bevestiging dat ik goed met hem bezig ben!
Aan het einde van de training werden de certificaten uitgereikt; niet alleen voor ons als baasjes, maar ook voor de deelnemende honden! Urban is nu dus in het bezit van een echt certificaat!
We willen je graag meer vertellen over hondenblogs. In Nederland zijn hondenblogs nog helemaal niet zo bekend. In Amerika daarentegen is er zelfs een Conferentie voor hondenbloggers die in 2018 al voor de 10e keer werd gehouden. The Dog Pen is een hondenbloggersplatform. Dit is helemaal uniek in Nederland en waarschijnlijk in heel Europa – of misschien wel de hele wereld. In Amerika bestaat wel een blog over huisdier-influencers en dit blog organiseert de Blog Paws Conference én deelt tips voor hondenbloggers in hun eigen blogs. Volg je het nog? Een blog over een blog voor iemand die wil bloggen (of zoiets).
Het ontstaan van blogs
Blogs zijn ontstaan door 1 man: Justin Hall. Hij begint in 1994, 24 jaar geleden dus, zijn Justin’s Links from the Underground. Hierin deelt hij zijn dagelijkse bezigheden op het internet. Op dat moment is het woord blog nog niet bekend; dat ontstaat pas op een later tijdstip. Wist je trouwens dat het woord blog een afkorting is van weblog. Niet echt de meest voor de hand liggende afkorting, maar het werkt! In de jaren die volgen komen er over alle onderwerpen blogs online: reisblogs, fashionblogs, politieke blogs, techblogs, enzovoort.
Blogs als populaire marketingtool
Ineens ging het opvallen dat blogs hoge bezoekersaantallen hebben en vaak een groep bevlogen volgers. Juist door het persoonlijke karakter van de blogs, een ‘echt’ persoon schrijft ze, ontstaat er ineens een waardevol platform om consumenten te bereiken. Bloggers worden plots gezien als een manier om een product of dienst onder de aandacht te brengen bij de juiste doelgroep.
Bedrijven gaan ook bloggen
In navolging van de grote bloggers met veel bezoekers, willen bedrijven zelf ook gaan bloggen. Je kunt inmiddels heel veel blogs vinden van bedrijven. Ook in de boekhandels zijn er genoeg boeken te vinden over hoe je nu het beste kunt gaan bloggen voor jouw bedrijf. De vraag is alleen: heb je voldoende commitment en tijd om een blog ook de aandacht en de verse content te geven die het nodig heeft? Is het antwoord nee? Dan is het beter om er niet aan te beginnen. Naast de tijd en moeite die het kost om voor jouw bedrijf een blog te schrijven, is er ook het stukje objectiviteit. Het leukste aan de meeste blogs is dat hun bloggers objectief schrijven over de dingen die ze leuk en niet leuk vinden. Heb je als lezer op een bedrijfsblog nog dezelfde ervaring?
Honden in blogs
Aangezien honden een belangrijke plek innemen in ons dagelijks leven, zijn er verschillende blogs waar honden ook een rol in spelen. In deze blogs is de hond niet het hoofdonderwerp, maar wel een deel van de blog. In deze algemene blogs spelen huisdieren een bijrol. Toch is er een punt gekomen dat iemand dacht: ik ga een blog schrijven enkel en alleen over mijn hond. We kunnen ons niets anders voorstellen dan dat dat de start is geweest van de eerste hondenblog.
Wanneer werden hondenblogs populair
Helaas kunnen we niet exact achterhalen wat de eerste hondenblog is geweest die ooit online kwam. Na een uitgebreide zoektocht ontdekken we dat de eerste BlogPaws conferentie in 2010 wordt gehouden en dat er op dat moment 230 bloggers deelnemen. We kunnen er dus vanuit gaan dat er ook voor 2010 er hondenblogs zijn geweest. We hebben navraag gedaan bij de organisatie van de eerste hondenbloggers-conferentie. Als we uitsluitsel hebben over de eerste echte hondenblog ooit, delen we de link natuurlijk met je.
Niet oneindig bloggen
Het grootste probleem van honden is, dat weten we allemaal, dat ze veel te kort leven. Het zou dus heel goed kunnen dat er al in 1996 een eerste blog is verschenen over een hond, maar dat het baasje na het overlijden van de hond de blog heeft opgeheven. Helaas worden niet alle honden 25 jaar oud (leeftijd van de oudste hond ooit). Hoewel we het ons ook kunnen voorstellen dat je zo’n blog juist online zou laten als eerbetoon aan jouw hond.
Een paar weken geleden deed ik op Instagram mee met een winactie van Hondenspeciaalzaak Hondjekoek in Haarlem. En, hoe tof, ik won! Ik had het pakketje direct de volgende dag in huis, dus dat belooft ook nog eens veel goeds voor wanneer je iets bestelt via de webshop! Want ja, die hebben ze ook! Ik won een pakketje om zelf ijsjes te maken, en omdat er tussen het winnen en het opsturen van het pakket een samenwerking met The Dog Pen werd aangegaan, deden ze er een koffiehout-kauwstaaf van Chewies bij die ik nu mag gaan reviewen. Supertof!
PUPPYTANDJES
Feit is nu dat Plint bijna 6 maanden oud is en dus flink tandjes aan het wisselen is! Als echte teckel kauwt ze echt als een malle op alles waarop je maar kunt kauwen – behalve ons interieur gelukkig, scheelt weer! – en de verschillende soorten structuren speeltjes/botjes/geweien/dingen zijn dus niet aan te slepen. In mijn vorige productreview kon je al lezen hoe het met de Kong Cozie was afgelopen.
Heel toevallig had ik net een paar dagen eerder over het bestaan van zo’n koffiehout-kauwstaaf gehoord en mijn interesse was toen direct gewekt. Waarom? Lees het hieronder!
DE REVIEW: CHEWIES KAFFEEHOLZ KAUSTAB
Das Original Chewies Kaffeeholz Kaustab, oftewel de Chewies koffiehout-kauwstaaf, is een mooi afgeronde, harde kauwstaaf, gemaakt van de wortels van de, je raadt het al, koffieboom. Hij bevat geen cafeïne, is vegetarisch en geschikt voor honden met allergieën. Ook zeggen ze dat het een veilig alternatief is voor honden die graag op takken kauwen. Dat is absoluut waar, maar ik kan vast verklappen dat Plint, zodra ze de kans krijgt, direct de tak boven deze staaf verkiest 😛 ‘Eigenwijs’ is niet voor niets de middle name van een teckel, hè.
Auf jeden Fall, om maar even met de taal te spreken van het land waar dit product vandaan komt, is de wortel in 3 varianten verkrijgbaar.
– Maat S, ongeveer 100g, voor honden tot 10 kilo (deze kreeg ik)
– Maat M, ongeveer 200g, voor honden van 10 tot 20 kilo
– Maat L, ongeveer 300g, voor honden vanaf 20 kilo
LEKKER VERANTWOORD MOLESTEREN
Wat nou het toffe is van deze wortel, is dat hij langzaam kapot gekauwd kan worden tot losse vezels. Tijdens het kauwen komen er allemaal stukjes van het bot af, net als bij een tak dus, die niet schadelijk zijn wanneer de hond het inslikt. Ze kunnen goed worden verteerd.
Mijn baasjeshart ging sneller kloppen, want Plint is groot fan van het versplinteren van takken. Ze trekt er net zolang stukjes af totdat het één grote bende is geworden. Het meeste eet ze niet op, maar uiteraard verdwijnt er vast ook genoeg wél in dat kleine teckelmaagje.
Als je dan hoort dat dit ding veilig en verantwoord gemolesteerd kan worden, kan ik alleen nog maar zeggen: HULDE!
DE TUSSENSTAND
Toen ik de staaf aan Plint gaf heb ik er letterlijk de eerste 3 kwartier geen puppenkind meer aan gehad. Kauwen, kauwen, kauwen, 3 kwartier lang. En maar kauwen. Dikke prima! Lekker rustig en ik kon ongestoord foto’s maken. Altijd leuk als je een blog gaat schrijven.
Na die drie kwartier was het klaar, en daarna verloor ze ook een aantal dagen de interesse. Ging niet snel genoeg kapot, denk ik. 😉
Tijdens een weekje vakantie was het af en toe weer lekker kauwen geblazen. Niet zo gek ook, want ze verloor in die week 5 tanden en kiezen! Ze heeft nu nog maar 1 melktandje over dat eruit moet, de rest is allemaal gewisseld.
DE EINDSCORE
Na de vakantie was het weer even over en uit, tot gisteren! Opeens had ze de wortel weer helemaal gevonden en ging het zelfs zo goed met kauwen dat ook de vezels begonnen los te komen. Ik verwacht daarom ook, nu ze de boel langzaam werkelijk kapot kan trekken, dat de liefde tussen Plint en de Chewie voorlopig nog niet gedoofd is.
De koffieboomwortel is echt een supermooi kauwartikel, dat ik sowieso verkies boven kunststof dingen omdat dit veiliger is, maar ook boven bijvoorbeeld hertengewei, omdat ook deze wortel heel hard is, maar wél kapot mag en kan.
Ik ben fan!
Tot gauw!
Lonneke
Dit artikel is geschreven in samenwerking met Hondjekoek, deze review is zoals altijd objectief.
Is jouw hond wel zo blij met de smartphone? Vandaag tijdens een wandeling met onze 10-jarige Beagle, keek ik op mijn telefoon. We gaan immers niet meer zo hard, en de huidige smartphone biedt constant afleiding ongeacht waar je bent. Ineens besefte ik dat er 10 jaar geleden nog geen smartphones waren en ik vroeg me ineens af of mijn hond wel zo blij zou zijn met deze ontwikkeling.
10 jaar geleden
Hoewel de smartphone officieel al in 1994 te koop was, was dit eerste model vreselijk duur. Weinig mensen hebben er al een sinds 1994. Destijds kon de smartphone naast bellen onder andere e-mails versturen en ontvangen. Daarnaast had de telefoon een adresboek, een agenda, een wereldklok, rekenmachine en kon er met een stiluspen gewerkt worden op het scherm. Nog niet veel functionaliteiten waar je je uren mee kon vermaken. In 2000 kwam er een Ericsson telefoon uit die voor het eerst werd gebrand als smartphone. In 2007 werd de iPhone gelanceerd.
Telefoon uitlaten
Inmiddels zitten er zo veel functionaliteiten op jouw telefoon én ben je continue online. Zelfs bij het hond uitlaten. Je herkent het beeld vast en zeker. Je ziet iemand lopen met zijn hond én telefoon. De persoon kijkt zo intensief naar de telefoon, dat je je bijna afvraagt of hij nou zijn telefoon of zijn hond uitlaat. Een zogenaamde smartphoneverslaving is inmiddels een bekend fenomeen. Op ieder moment heb je de neiging om op je telefoon te kijken. De Gelderlander schreef al een artikel over smartphoneverslaving.
Volle aandacht
Juist de momenten dat je buiten bent en even achter een beeldscherm vandaan, zijn momenten om van te genieten. Je hebt dit soort momenten nodig om je hoofd even tot rust te brengen. Het moment van de hond uitlaten is een uitgelezen kans om even níet online te zijn. Snuif de buitenlucht op, voel de grond onder je voeten en kijk naar je hond. Je hond is zo blij met de momenten dat jullie samen naar buiten gaan. Gun jezelf en jouw hond dan ook de volle aandacht. Je kunt natuurlijk ook de wandelingen aantrekkelijker en interessanter maken. Wiske deelt tips in de blog actieve wandelingen.
Gevaarlijk
Naast jouw hond én jezelf een plezier doen door niet de hele tijd op jouw smartphone te kijken, is er ook nog een andere reden. Wanneer je constant met je telefoon bezig bent, kun je geen toezicht houden op jouw hond. Als je hond losloopt, kan er van alles verkeerd gaan wanneer je niet oplet. Je hond kan een weg oplopen, achter een konijn aan rennen, ruzie maken met een andere hond, weglopen, enzovoorts. Wanneer je je hond aan de riem hebt kan er een andere hond met niet zulke leuke bedoelingen op jouw hond afstormen.
Adequaat reageren
Helaas kun jij in bovenstaande situaties niet snel genoeg reageren om je hond veilig te houden. Wanneer je wel oplet, dan zie je de meeste zaken van verre aankomen en kun je reageren. Als je op je telefoon staat te kijken of je reageert net op een Facebook chatbericht, ben je al te laat als er iets gebeurt. Je kunt dan alleen nog proberen een brandje te blussen.
We snappen echt dat de smartphone zeer aantrekkelijk is om steeds op te kijken. Maar doe jezelf en je hond een plezier en laat de telefoon lekker in je zak zitten tijdens het uitlaten of laat de telefoon lekker thuis
Straling smartphone
Een ander deel van de smartphone is dat deze een grote hoeveelheid straling afgeeft. Nu is er al onderzoek geweest bij kinderen die aantonen dat het bellen met een smartphone vanwege de straling gezondheidsproblemen oplevert. Maar hoe zit dat met onze honden? Zij zijn ook een stuk kleiner dan mensen en ze zijn steeds vaker in de buurt van een smartphone te vinden. En nu niet omdat ze zelf even willen scrollen.
Deze zomervakantie heeft Urban een belangrijke taak gekregen van de redactie van The Dog Pen: aan hem de vraag of hij het voer van Seberus wilde testen!
Aangezien Urban een labrador is, zegt hij nooit nee tegen voer. Dit was dus een welkome verrassing voor hem. Voor mij als eigenaar de leuke taak om te kijken hoe hij het op het voer ‘doet’.
Wat maakt Seberus Natural Premium Dogfood nu zo anders dan anders?
De maaltijden bevatten een hoog aandeel vers vlees of vis. Om de dagelijkse koolhydraten binnen te krijgen is er gekozen om deze uit (zoete) aardappel en erwten te halen. Dit in tegenstelling tot de meeste andere brokken; deze halen ze uit granen. Granen worden echter slecht verteerd door de meeste honden. Ook aan de vorm van de brokken is gedacht: ze zijn zo ontworpen dat ze het gebit schuren, waardoor de vorming van tandplak en tandsteen verminderd wordt.
Urbans top 5
Urban had de eer om alle vijf de smaken te mogen uittesten. Van iedere smaak kregen we een 1 kg zak. Bij Brekz.nl is er nu een aanbieding waarbij dit pakket besteld kan worden voor maar €21.95 Ideaal om te kijken welke smaak jouw hond het lekkerste vindt!
Aan de hand van Urbans reactie op het voer heb ik een top 5 gemaakt.
1. Fresh Salmon
2. Fresh Lamb
3. Lamb & Potato
4. Chicken & Potato
5. Fresh Chicken
Fresh Salmon
Zo gauw ik de zak openmaakte, stond hij naast mij met zijn neus in de lucht. De brokjes zijn mooi van vorm, niet te groot, en ze geven niet af in de hand. Omdat ik Urban zijn voer ook meestal gebruik om mee te trainen, is dit voor mij een grote pre. Deze brokken zijn ideaal om bijvoorbeeld zoekspelletjes mee te doen. Op die manier is de hond lekker bezig en moet hij nadenken. Goed voor lichaam en geest!
Ook gebruik ik ze om bijvoorbeeld de Kong Wobbler mee te vullen.Door de kleinere brokjes vallen ze makkelijk door het gat.
Fresh Lamb
Ook bij dit voer is Urban niet weg te slaan, hij lijkt het overal te kunnen ruiken. Zelf vind ik het minder sterk ruiken dan de zalm.
De brokken zijn mooi van vorm en ideaal om te gebruiken in bijvoorbeeld een hondenpuzzel.
Lamb & Potato
Deze brokken ruiken wel wat minder, maar als voer gewoon in zijn bak at Urban ze met smaak op. De brokken zijn niet vettig en lekker krokant.
Chicken & Potato
Dit voer vond Urban eigenlijk net zo lekker als de Lam-variant. Het was moeilijk kiezen tussen nummer drie en vier.
Fresh Chicken Last but not least het voer Fresh Chicken. Deze staat op vijf omdat ik de brok een beetje af vind geven in de hand (de baas wil ook wat!).
Urban is het vast niet met mij eens, want ook deze brokken vond hij heerlijk. Onze logé heeft ze in de vakantie ook geproefd. Deze kruising Golden/Labrador Retriever vond ze ook erg lekker!
Ontlasting
Wat ik als eigenaar vooral ook belangrijk vond tijdens het testen was dat Urbans ontlasting niet meer of minder werd tijdens het eten van dit voer. Het werd wat compacter en makkelijker op te ruimen voor mij. Urbans vacht bleef netjes glanzen en werd niet plakkeriger of vetter.
Aanrader
Ik kan de Seberus-brokken zeker aanraden aan mensen die op zoek zijn naar een nieuwe brok. Het voer is licht verteerbaar; ook honden die voergevoelig zijn kunnen dit eten. Het is een natuurlijke hondenvoeding, vrij van onnodige toevoegingen. Maar het allerbelangrijkste: de hond vindt de brokken heerlijk, dit kan Urban onderschrijven!
In het welkomstpakket van The dog pen zat nog een leuke verrassing. De Fabdog Emoji Ball; een heerlijke zachte fluffy bal met leuke emoji gezichtjes erop, super geschikt voor de meest schattige en grappige foto’s te maken.
De eerste indruk
De bal zit met plasticjes vast in een kartonnen verpakking, het is dus even goed opletten dat ze allemaal goed uit de bal zijn om problemen te voorkomen. Het is wel een verpakking die mij eigenlijk heel erg aanspreekt.
De bal ziet er fluffy en zacht uit en met het emoji gezichtje erop tovert hij direct een glimlach op je gezicht.
Onder het leuke fluffy uiterlijk zit een, ik vermoed, plastic laag met een soort nopjes erop. Wanneer ik er in knijp komt er een ontzettend harde pieptoon naar boven, dit zorgt er voor dat ik direct twee kwispelende hondjes naast me heb staan.
Let’s give it a try!
Snel ren ik met de jongens naar het veld aangezien ze ondertussen hyperactief zijn geworden van het pieptoontje wat er in zit.
Ik zelf ben er nog iets minder gek mee maar als de jongens blij zijn, dan ben ik dat natuurlijk ook.
In het veld knijp ik in de bal en gooi hem weg, Bumper schiet er meteen achteraan en rent daarna enkele rondjes vrolijk door het veld terwijl hij in de bal is aan het knijpen. Piep, piep, Pieeep, zo klinkt het gedurende een minuut of vijf.
Bumper is in ieder geval enthousiast!
Blij verrast of toch niet?
Ik had bij deze bal verwacht dat het hij het absoluut niet zou overleven, maar hij is nog heel! Wat dat betref ben ik echt blij verrast. De bal stuitert ook leuk, wel enkel bij een harde achtergrond, en piept bij elke keer dat hij stuitert.
Een groot nadeel is wel het zachte laagje wat om de bal zit. Dit zorgt ervoor dat de bal eigenlijk na de eerste keer in Bumper zijn bek al smerig uit zag. Afspoelen en afdrogen heeft helaas dan ook geen nut, hij droogt erg langzaam en er komt snel een naar geurtje aan. Dit zou voor mij er toen leiden dat ik de bal uiteindelijk toch zal weggooien omdat hij smerig is en stinkt.
The final call
De FabDog Cross eyes Emoji Faball is een leuke bal, die qua uiterlijk absoluut past in de huidige Social media wereld met alle emoji’s. Overal is tegenwoordig wel een emoji voor en hoe leuk is het om met deze vrolijke bal foto’s te maken.
Zelf ben ik niet al te dol op speelgoed met een piep. Bumper kan er namelijk uren mee doorgaan om op een piep speeltje te kauwen of er mee te gooien. De piep wat in deze bal zit is erg hoog en vooral ook hard! Hou je dus niet van piep speeltjes, dan is dit echt een no go.
Verder vind ik het persoonlijk erg jammer dat de bal eigenlijk na 2 minuten er direct al uit ziet alsof hij al het nodige heeft meegemaakt.
Al met al zouden wij deze FabDog Cross eyes Emoji Faball waarderen met een mooie 7.
Wat zijn nu wereldwijd de leukste blogs over honden. Natuurlijk vinden wij ons eigen bloggersplatform helemaal te gek. Toch hebben we voor deze blog even een kijkje genomen over de landsgrenzen heen en daar vonden we deze geweldige blogs over honden.
Bloggersplatform The Dog Pen
Onze eigen hondenbloggers schrijven natuurlijk ook geweldig leuke blogs over hun honden. Zeker omdat we met een groep van meerdere bloggers zijn. Zo heeft iedere hond zijn eigen eigenaardigheden, verhalen en avonturen om met jou als lezer te delen.
Blogs over honden met thema reizen
Een van onze favoriete blogs over honden komt uit Engeland: Steph & The Spaniels heet de blog. Wat meteen opvalt als je de pagina bezoekt is de mooie romantische vormgeving van de blog en van de foto’s. Tel daar de verschillende reisblogs met prachtige foto’s bij op en je hebt een geweldig mooie hondenblog gevonden. Je kunt je best een uurtje vermaken op de blog van Stephanie en haar Working Cocker Spaniels (hetzelfde ras als onze Wiske).
Alleen de titel is al hilarisch: You did what with your wiener is een hondenblog over (hoe kan het ook anders) teckels. Deze superleuke blog bestaat alweer 25 jaar en is opgericht om informatie te delen over hiken en (wild)kamperen met kleine honden. Inmiddels staat de blog bomvol met informatie en grappige foto’s. Wat ons betreft een bezoekje waard. Onze eigen teckel Plint is natuurlijk ook een aanrader om te gaan volgen 😉
Hondenblogs over producten
Dog Milk is een hondenblog voor de moderne hond. Dog Milk focust zich vooral op nieuwe en innovatieve producten voor honden. Ook inspiratie voor leuke DIY projecten kun je vinden op Dog Milk. Je leert bijvoorbeeld om zelf een afwerende spray tegen insecten te maken, zelf hondenkoekjes te bakken maar ook uitgebreidere projecten zoals een hondenhek voor in huis (tussen 2 kamers).
Blogs over honden
De meeste hondenblogs zijn niet specifiek gericht op één onderwerp. De meeste hondenbloggers schrijven over hun hond en dat is eigenlijk al specifiek genoeg. De volgende blog die we graag met jullie willen delen is de blog My Brown Newfies over 2 bruine New Foundlanders. Deze 2 kwijlende bruine beren zorgen voor mooie foto’s, aandoenlijke plaatjes en hun hondenmoeder schrijft hele leuke en informatieve blogs. Wil je liever in het Nederlands lezen over New Foundlanders? Onze eigen Bumper & Novi schrijven ook hele leuke blogs.
Welke blogs van honden volg jij al? Of misschien weet je wel een andere leuke website die hondenliefhebbers moeten bezoeken! Deel jouw tips in de comments.
Bij The Dog Pen zijn we groot fan van hondenkoekjes. Van cookiemeldingen iets minder, maar het is een moetje. Dus wil je een cookie?
Bij verder gebruik van onze site accepteer je de cookies automatisch.Ja lekker!Nee
